Hindi alam ni Lia kung bakit napakamalas niya pagdating sa pag-ibig, twenty-eight years old na sya ngunit NBSB pa rin na maging ang mga taong nakapaligid sa kaniya ay nababahala na rin… Na nagtulak sa kaniya para pumasok sa isang night bar. “Don’t be nervous, Lia, matutuwa ka sa main event ng bar na ito!” Saad ng kaibigan niya habang nakatanaw sa entablado. Bago pa man makakibo si Lia at nagsimula ng maghiyawan ang mga babae sa paligid, isang lalaking naka-mask ang lumabas na tanging brief lamang ang suot. “The bidding will start now!” anunsyo ng MC sa gilid. “29 thousands!” Sigaw ng isang babae na nagpatahimik sa lahat. “29 thousands, going twice, going trice, wala na bang hahabol?” Muling tanong ng MC. Hindi alam ni Lia kung ano ang pumasok sa isip niya para itaas ang kamay, “30 thousand!” Sigaw niya bago pa man i-close ang bidding. “30 Thousand, the bidding is close! You’ll have one night with him!"
View MoreSabi nila, pag naka-graduate ka hindi mo na kailangan maghanap ng lalaki dahil sila mismo ang lalapit sayo. Pero lahat ng iyon ay para lang sa mga babae na magaganda, it’s been eight years since I graduated in college and have three different works yet I’m still NBSB!
Hindi ko mapigilan na mapaiyak, valentine’s day ngayon at twenty-eight birthday ko pero halos lahat ng nasa paligid ko ay nakatanggap ng bulaklak at regalo bukod sa akin. Napadukdok nalang ako sa aking lamesa at tinignan ang mga gamit ko na nasa kahon, ito ang huling araw ko sa trabaho pero kahit isa ay wala man lang nag-abala para magpaalam.
Well, sino nga ba ako?
Ako lang naman si Lia, ang outcast simula elementary hanggang sa magkatrabaho. Hindi sa ginusto ko na hindi ako kagandahan at hindi ako sociable na tao, masaya na rin ako sa ganito. Hindi ko kailangan na magdalawang isip na iwan ang trabaho ko.
Sa totoo lang ay hindi na nga ako makapaghintay na pumasok sa bago ko na trabaho, ang kompanya na inaasam-asam ko simula pa ng una.
Hindi man ako nakatanggap ng bulaklak o chocolate ngayon, bukas naman ang pinaka magandang regalo na natanggap ko. Bukas ay isa na akong secretary ng CEO ng JHN company, parang isang panaginip pa rin ang makapasok doon.
Unti-unting sumilay ang mga ngiti sa aking labi, “guys, aalis na ako!” Sigaw ko at tumayo sa upuan, binuhat ko ang isang box na naglalaman ng mga personal na gamit ko ngunit lumingon lang sila sa akin at tumango.
It’s for the better.
~
Agad kong binagsak ang aking katawan sa higaan pagkauwi ko, abala si mama sa pagluluto habang nag-iinuman na si papa at ang mga kaibigan niyang imbitado sa birthday ko.
“Ay, kailan ba mag-aasawa ang anak mo? Twenty-eight na siya diba, mahihirapan na siyang magkaanak nyan. Yung anak ko ay nabigyan na ako ng dalawang apo.” Rinig kong saad ng isa sa kaibigan niya.
Hindi ko mapigilan ang mata ko na mapairap sa inis, ito na naman sila. Simula ng mag twenty-three ako ay wala na silang alam na sabihin kundi kailan ba ako mag mag-aasawa, kailan ako magkakaanak, o meron ba akong balak magjowa.
Minsan ay gusto kong lumabas at sumagot sa mga tanong nila, pero pinipili kong manahimik nalang at magkulong sa kwarto ko. Wala rin naman akong mapapala kung papatulan ko sila sa paulit-ulit na tanong, walang kasawaan.
Kung alam ko lang ay hindi na muna sana ako umuwi rito, minsan ay nakakasawa na. Napapagod na akong pakisamahan sila, ano ba ang mali sa pagiging single sa edad na twenty-eight.
“Isa pa, hindi ko naman ginusto na maging single sa edad na’to!” Gigil na sigaw ko at binaon ang mukha sa malambot ko na unan. Ano ba ang alam nila sa buhay ko, bukod sa gusto lang nila ng tsismis, wala naman silang ambag.
Agad akong napalingon sa cellphone ko ng bigla itong nag vibrate, mabuti nalang ay mag isa akong kaibigan. “Lia! Happy birthday!” Agad na sigaw nito pagkasagot ko palang ng tawag.
“Sara, hindi mo kailangan sumigaw.” Walang gana kong sagot, “pero salamat, hindi ka ba pupunta dito?”
“Eh?! Bakit ako pupunta dyan, para marinig ang hanash ng mga kumpare at kumare ng magulang mo? Idadamay na naman nila ako sa mga paulit-ulit nilang tanong bakit wala pa tayong boyfriend, wala ba tayong balak magpakasal o mag-anak.” Sabi ni Sara sa kabilang linya na parang pagod na rin sa paulit-ulit na tanong sa paligid.
“So, hahayaan mo akong mag-isa dito?” Natatawa ko na tanong, ito ang unang beses na tumanggi siya na pumunta dito, well, hindi naman ako parehong-pareho. Maganda si Sara at sociable na tao, kung gugustuhin niya ay magkakaroon siya agad ng jowa.
Ginusto niyang maging single, hindi ko tulad na walang choice kundi manatiling single…
“Well, instead of celebrating your birthday in your house bakit hindi ka nalang sumama sakin tonight? I will make you enjoy your day, Lia.” Kahit hindi ko nakikita ang kaniyang mukha, alam ko na nakangiti siya.
“Kinakabahan ako sa tono ng boses mo, Sara, pero kahit gustuhin ko man sa tingin mo ay papayagan ako ni mama na umalis ng bahay gayon na birthday ko?” Buntong hininga na sabi ko.
“Girl, ang tanda mo na. Isa pa, susunduin kita dyan kaya sigurado ako na papayagan ka ni tita! So, get ready I will be there 15 minutes. Bye!” Bago pa ako maka-react ay pinatay na nito ang tawag.
So, what can I do?
Dali-dali akong tumayo sa kama at naligo, kahit hindi ako sure kung ano ang balak ni Sara, tanging ang alam ko lang ay gusto kong makatakas sa mga kaibigan nila papa at mama.
Labing limang minuto ay tapos na ako na magbihis at mag-ayos, hindi ko alam kung ano pa ba ang dapat kong idagdag bukod sa pulbos na nilagay ko sa aking mukha. Panigurado ay pagagalitan na naman ako ni Sara sa itsura ko, pero hindi naman ako marunong mag-ayos.
“Lia, come out. Sara is here waiting for you,” sabi ni mama pagkatapos niyang kumatok ng tatlong beses sa pintuan.
“Yes, ma! Pakisabi ay sandal lang.” Agad kong hinanap ang bag ko na may lamang wallet at nilagay ko roon ang aking cellphone, bukod sa dalawang iyon ay tanging panyo lang ang dinagdag ko at lumabas na sa kwarto. “Sara!” Bati ko sa kaibigan ko na ngayon ay hindi na maipinta ang mukha sa mga sinasabi ng mga kumare ni mama.
“Oh, ayan na pala si Lia. Bakit ngayon ka lang lumabas, matagal na rin simula ng makita ka namin. Kumusta ba ang buhay, balita naming ay natanggap ka sa JHN company. Mukhang maganda na ang trabaho mo, pwede ka ng mag-asawa.” Sabi ng isa sa mga kaibigan ni mama.
“Naku, bukas pa po ang simula ko sa trabaho. Wala pa po akong ipon at sariling bahay, madali lang po magkaroon ng asawa at anak pero pera ay hindi.” Simple kong sagot.
“Ay, hindi ka magiging masaya sa pera. Kailangan mo ng makakasama sa buhay at anak, patanda ka na ng patanda, sino nalang mag-aalaga sayo pagdating ng panahon?” Sabi naman ng isa pa.
Pilit kong pigilan ang sarili ko pero isang mahinang tawa ang nakaagaw sa atensyon naming lahat, si Sara habang hawak niya ang kaniyang tiyan. “Oh, I’m sorry. Hindi ko sinasadyang matawa sa sinabi mo manang, but that’s not true. I mean, are you happy if walang uwing pera ang asawa mo kahit payday? Because you have husband and children doesn’t mean you can be happy, for other people money is enough.”
Oh no! Nakita kong umasim ang mukha ng kaibigan ni mama, galit ito kay Sara.
“At sino ka naman para mangialam sa usapan namin? Siguro ikaw ang nagtutulak kay Lia para huwag mag-asawa, gusto mo ay pareho kayong maging single habang buhay! Anong alam ng isang babaeng tulad mo na parang kinulang sa tela ang suot at parang bayarang babae ?!”
“Manang, hindi ko kailangan na bayaran ako dahil may pera ako. Kung may magbabayad man dito ay ako iyon, kaya kong bayaran ang kahit sinong lalaking gusto ko.” Ngumiti si Sara at tumingin kay mama, “tita, gusto ko sanang isama si Lia para mag-party sa labas.”
Tumingin sa akin si mama at tumango, “okay, just make sure nothing bad will happen sa inyong dalawa.” Ngumiti rin si mama.
“Okay, tita! Come on, Lia, let’s go.” Sara rolled her eyes ng muli siyang mapabaling sa kaibigan ni mama bago tuluyang lumabas ng bahay, bago pa man kami makapasok sa kotse ni Sara ay narinig ko ang galit na boses ni mama na pinaaalis ang kaniyang kaibigan. “Hear that? how many times your parent asks you about your love life doesn’t mean they are pressuring you and let the other pressure you too.”
Hindi ako kumibo, kahit anong sabihin niya ay hindi pa rin magbabago na I really feel bad pag sila na ang nagtanong. Siguro nga ay nag-aalala lang sila, pero can’t they wait?
Ako mismo ay na p-pressure na rin, hindi ko alam kung magkakaroon pa ba ako ng love life bago tuluyan na mawala ang edad ko sa calendaryo. “Nevermind, so saan tayo pupunta to celebrate my birthday?” Pagbabago ko ng usapan.
Nakita ko na isang smirk ang sumilay sa kaniyang labi, “We will go to the famous night bar, Lia!” She chuckled and start to drive.
Hello! MARAMING SALAMAT sa supporta na binigay nyo sa kwento nila Lia at Darius, hindi ko inaakala na ganito ang magiging pagtanggap nyo sa story ng dalawa. Sa ngayon ay tapos na ang kwento at magpapaalam na silang dalawa. Mahal namin kayo! Maraming salamat sa reviews, sa gems, coins, watching ads at pagsubaybay kahit minsan wala akong update, thank you for staying with me and to their journey!Support nyo rin po ang story ko na CEO's regret; wants to take her back! (Mababasa n'yo po si Raziel dito) SLMT! Umaasa ako na sana sa mga susunod ko na kwento ay kasama ko pa rin kayo, sana huwag nyo akong iwan dahil kayo ang dahilan bakit patuloy ako na nagsusulat kahit minsan mahirap. Thank you, hindi ako magsasawa na sabihin iyon ng paulit-ulit. -Hua
DARIUS’S POVMahigpit kong niyakap ang bewang niya at hinalikan siya ng mapusok, “s-sandali lang, Darius.” Sabi niya habang tinutulak ako palayo.“Kanina pa ako nagtitiis na hindi ka yakapin at halikan, Lia. Mababaliw na ako kung pati ngayon ay paghihintayin mo pa ulit ako.” Desperado kong sabi habang malalalim ang hinga, ramdam na ramdam ko na ang katigasan sa loob ng aking underwear.“P-pero amoy pawis ako, mag shower muna ako.” Sabi nya pero umiling ako at muli siyang niyakap, hinalikan ko ang kaniyang leeg.“I like your natural smell, Lia. It’s sweet.” Dinilaan ko iyon at sinipsip, I did it to marked her. She’s mine, officially. Not only for us but also on paper and in the eyes of others.“Aah! Darius!” Ungol niya ng haplusin ko ang kaniyang hita pataas sa kaniyang pagkababae, tanging underwear lang ang suot niya sa baba. Damn, it’s made me more excited!Binuhat ko siya at hinalikan ulit, maingat ko siyang sinandal sa pader habang patuloy lang kami sa paghahalikan. Unti-unti ko na
CRAIG’S POV“Don’t run, Daniel!” Sigaw ko habang hinahabol ko siya, “hah! Please, Daniel malulukot ang damit ko.” Nagmamakaawa na tawag ko sa kaniya pero wala lang sa kaniya. Napahawak nalang ako sa aking balakang, anong oras na ako natapos kagabi sa mga document na inasikaso ko.Kung alam ko lang na mag baby sit lang ako ay nagpa-late na sana ako, tumingin ako sa paligid abala ang lahat. Napangiti nalang ako, Darius really have it.Malaim akong bumuntong hininga at nag-unat ng katawan, “ayaw ko talaga tumigil ka, okay hahabulin na talaga kita ng totoo!” birong sigaw ko, tumili naman ng tawa si Daniel at muling tumakbo.Tulad niya ay tumakbo rin ako ng mabilis ng biglang may babaeng sumulpot sa harapan ko, damn it! “Excuse!” Sigaw ko, pareho naman kaming nakahinto agad pero kulang ang distansya namin sa isa’t-isa para makatayo ng maayos.Agad kong hinablot ang bewang niya at niyakap, mabuti nalang at nage- exercise ako at nakapag balance ako para hindi kami matumba na dalawa. “A-Are y
“e-Excuse me, can you make an announcement? Nawawala po kasi yung anak ko baka may nakakita, or can I look the CCTV camera?” Natataranta ko na sabi.“Sure, ma’am but can I ask kung ilang minuto ng nawawala ang anak nyo, sinubukan nyo na ba tignan ang paligid?” Tanong ng staff.“Yes, I already did, pero wala siya e. Isa pa, kauuwi lang naming dito hindi familiar ang anak ko sa lugar. Hindi ko na po alam ang gagawin ko, he’s just four years old.” Naiiyak ako habang nagpapaliwanag, mas lalong nagiging malinaw sa akin kung gaano ako ka-iresponsableng ina.“Okay then, please sit down first ma’am. Pwede po ba makahingi ng details about him, pakisulat nalang po dito.” Binigay niya sa akin ang isang black na ball pen at maliit na notebook.Sinulat ko ang lahat ng pwedeng maka-describe sa kaniya, sana lang ay may nakakita sa kaniya.“Paging, child lost…” Nagsimula na silang mag announce pero hindi pa rin ako mapakali sa inuupuan ko, paano kung nakalabas na siya sa building. “kung sino ang maka
“Kyaah!” Masayang tili ni Daniel ng habulin siya ni Darius habang lumalangoy, hindi kasi siya makaalis sa pwesto dahil hindi pa naman siya gano’n kagaling lumangoy at nakasalbabida siya.“Ito na ako, I’m the shark and I will eat you.” Muling pananakot ni Darius sa kaniya, mas lalo naman itong nataranta at nagkakawag sa tubig.“Mommy, help me! Kyaah, Mister shark will eat me!” Sigaw niya habang kumakaway sa akin.Hindi ko alam kung takot nga ba siya o nagkukunwari lang, may malawak kasing ngiti na nakapaskil sa labi niya. So cute!Patuloy lang sila sa paglalaro habang ako ay nakaupo lang sa gilid ng swimming pool, tanging pagkaway lang rin ang kaya kong gawin kay Daniel dahil masakit pa rin ang katawan ko. Aminado naman akong naiingit ako sa kanila, pero tiis muna.Sino ba naman ang hindi sasakit ang katawan sa maliit na espasyo kung saan namin ginawa iyon, muling nag init ang aking pisngi dahil sa naisip ko. Ang aga ay iyon na naman agad ang pumapasok sa isip ko, jusko!“Mommy!” Pagod
Lia’s POV“Mommy, mommy!” Paulit-ulit niyang tinawag ang pangalan ko habang pilit akong inuuga gamit ang dalawang maliit na kamay, “mommy gising na, kumain na tayo para makapag-swimming na ako.” Para na siyang maiiyak.Swimming, saan naman siya maliligo?Kahit ayaw pa ng mata ko ay unti-unti ko itong minulat, “Daniel, maaga pa para mag swimming.” Medyo malabo pa ang mata ko pero kita ko ang pagkalukot ng mukha niya.“Mommy, hindi na po maaga. Tanghalian na po, please bumangon ka na.” Pilit niyang hinihila ang aking kamay pero nanlalambot pa ako.Bumukas naman ang pinto at nakita ko si Darius bitbit ang isang tray ng pagkain, may dalawa pa na maid sa likod niya na may bitbit din na mga tray. “Daniel, huwag mo masyadong kulitin ang mommy mo. Hayaan mo siya muna, halika at mauna ka ng kumain.”“P-pero, gusto ko po na kasama si mommy na mag swimming.” Ang mapula at maliit niyang labi ay nag pout, “sino po ang kalaro ko kung hindi siya sasama.”Nagkatinginan kami ni Darius, tumikhim siya a
FIVE YEARS AGODarius’s POV“Sir, Sir!” Pilit akong pinipigilan ng katulong na huwag pumasok pero wala siyang magawa, hindi ko patatapusin ang araw na ito ng hindi ko siya nakakausap. “Sir, please lang may mga bisita si madam. Pwede po ba na hintayin mo na matapos ang meeting?”Huminto ako saglit at tinignan siya ng seryoso, “let me see and talk to her, or else I will destroy everything here until everyone will come out.” Madiin ko na sabi dahilan para mapatigil siya.“B-but Sir…” Yumuko ang katulong at hinayaan akong maglakad papunta sa kwarto kung nasaan siya, mula sa labas ay rinig ko ang tawanan nila na nakadagdag ng inis at galit na nararamdaman ko.Paano siya nakakatawa pagkatapos niyang guluhin ang mundo ng ibang tao, idamay Lia na inosente sa mga bagay na gusto niyang mangyari?Walang paligoy-ligoy ay tinulak ko ang pinto ng walang pag iingat, lahat sila ay napatingin sa pintuan at gulat na gulat na tumingin sa akin.Mabilis siyang napatayo mula sa kaniyang kinauupuan at pinat
Darius’s POVHiniga ko siya ng dahan-dahan pagkatapos ko siyang malinisan at mabihisan, I’m afraid that I will wake her up. Ngayon na nasa bahay na kami ay medyo nakaramdam ako ng guilt, masyado ko yata siyang napagod.Walang salita ang makaka-describe ng nararamdaman kong saya ngayon, sa limang taon na pagtitiis ko na huwag siyang guluhin at hayaan na magkaroon ng tahimik na buhay; kahit minsan ay hindi sumagi sakin na sobra-sobra ang babalik sa akin. Ngayon na kasama ko na silang dalawa, wala na yata akong ibang mahihiling kundi ang kasiyahan nila. Tulad noon, I can do everything for them. Ipaglalaban ko sila kahit sino pa ang magkwestiyon ng aking desisyon ko.Napalingon ako sa side table ng mag vibrate ang cellphone ko, it’s Craig.Agad ko itong sinagot, “Darius, nakauwi na ba kayo? Sorry, hindi ko na kayo nahintay nagkaroon kasi ng commotion sa bar at kinailangan ako.”“It’s fine, tulog na ang bata pagdating namin dito.” Saglit akong tumahimik at ganoon rin naman siya.Suddenly,
“Oh gosh, Darius… Wait!” Hindi ko alam kung anong pwesto ang gagawin ko, masyadong masikip ang kotse para sa aming dalawa. “Ah!”Agad akong napatakip ng bibig ng kumawala ang isang impit na ungol ng bigla niyang dakmain ang isa sa aking s*so at lamasin ito, “s-sandali, baka may makarinig sa atin.” Hinawakan ko ang kamay doon at nakikiusap na tumingin ng diretso sa mata niya.“Damn, how can I stop if you’re looking at me like that?” Malalim ang mga hinga niya, doon ko lang napansin na wala na siyang suot pang-itaas. “pinipigilan ko pa ang sarili ko sa lagay na ito, Lia so please don’t seduce and provoke me more.”Ano ba ang ginagawa ko, pinipigilan ko lang naman siya at baka may makarinig sa amin, kahit ba tinted ang salamin ng kotse niya ay nakakahiya at delikado pa rin na dito namin gawin ito…“Pwede ba nating g-gawin ito sa bahay mo nalang, kahit gaano katagal tayong ay siguro naman matitiis mo pa…”“No, Lia. I can’t take it anymore,” Kinuha niya ang kamay ko at pinatong ito sa ibab
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments