Kabanata 10

Ilang saglit akong naghintay ng tawag niya. Malapit ko nang hambalusin si Mon ng hawak kong unan dahil napapakapit pa ito ng parang tuko pero buti na lang ay nag-ring ang cellphone ko.

Kinuha ko ang unan sa tabi ni Desmond saka dire-diretsong pumanhik sa taas. Mukhang hindi naman ako napansin ng mga pinsan dahil abala sila sa panonood. For some reason, I felt excited about something like a kid that was brought in an amusement park for the first time. I went inside our room and slumped on the bed.

"Hello," panimula ko at tumitig sa kisame.

"Hi, Ma'am. Are you going to sleep now?"

"Not yet. Nagmomovie marathon kami." I replied.

"With your cousins?"

Tumango ako kahit hindi niya nakikita. "Yeah."

Ilang sandali kaming natahimik. Tanging mabigat niyang paghinga ang naririnig ko sa kabilang linya. The silence is not awkward, though. It's comforting and peaceful, even.

"You still there? Bakit ang tahimik riyan? Where are you?" he suddenly asked. May narinig akong kaluskos sa kabi