MATALIM ang titig na pinapakawalan ni Gian kay Mr. De Castro. Kung dati ay tuwang-tuwa siya sa tuwing makikita niya ito, ngayon ay iba na. Hindi na siya tulad no'ng dati na patay na patay sa anak nito. At huwag lang itong magkamali sa muling sasabihin tungkol sa asawa niya, hindi siya mangingiming idapo ang kamao sa panga nito. "Oh, Gian," nangingiting lumapit ito sa kaniya. "How are you?" "I'm doing good as always, Mr. De Castro!" may diing tugon niya. Napahagikgik ito na lalong ikinakunot ng kaniyang noo. "You are so formal, call me Tito Erwin, like before." "Ahm, ba-Gian, Tita, pumasok na po tayo. Kanina pa kasi ako nagugutom e," pukaw ni Zabrina. "No!" maagap niyang pigil. "Like what I've said, Zab, hindi na kami tutuloy kung aalipustain niyo lamang ang aking asaw--" Napatingin siya kay Gwen nang maramdaman ang pagpisil nito sa palad niya. "Why, baby? Is there something wrong? May masakit ba sa iyo?" puno ng pag-aalalang tanong niya rito na iniharap pa ito sa kaniya. N
IGINIYA si Gwen ni Zabrina sa gilid ng pool. Tulad noon, dito sila malimit tumambay dalawa. Minsan pa nga ay inaaya siya nito na mag-swimming pero madalas niya itong tanggihan. Marunong naman siyang lumangoy kahit papaano, pero may phobia siya sa malalim na parte ng tubig. Ngayong nandirito siya'y may agam-agam na pumasok sa isipan niya ngayon, 'balak ba siya nitong lunurin?' "So, how are you, my best friend?" makahulugang tanong nito sa kaniya. Pumantay ito sa kaniya habang ang mata ay nakatutok sa tubig."I'm fine! Ikaw, kumusta ka na?" balik niyang tanong dito. "Not okay, Gwen. For almost two years of living with him, hindi ako masaya. Well, noong una, inaamin ko na I'm so happy, but, habang tumatagal, doon ko na-realize na si Gian pa rin pala talaga ang mahal ko. And now, I'm asking you a favor for the second time around, ibalik mo na siya sa akin. Ipa-annul mo na ang inyong kasal," mahabang litanya nito na ikinaawang ng bibig niya.Parang tumigil sa pag-inog ang mundo niya sa s
NANLILISIK ang mata ni Gian habang lihim na nagmamasid sa dalawang nag-uusap. Hinayaan niyang mag-usap si Zabrina at ang kaniyang asawa, ngunit palihim siyang sumunod. Nakakubli siya sa likod ng wall, malapit iyon sa pool, iyon ang magandang puwesto para makita at marinig niya kung anuman ang pag-uusapan ng dalawa. Matinding kuyom ng dalawang kamao ang nagawa niya matapos marinig ang huling binitiwan ni Gwen. Nakita pa niya ang matalim na pagtitig ni Zabrina habang naglalakad palayo ang kaniyang asawa. After that, maingat na siyang tumalikod. Tinungo ang pabalik sa kinaroroonan ng ina. Naabutan niyang papaupo na sana ang asawa."Let's go home," yaya na niya rito. "Why? Maagap pa. We haven't even talked yet," anas ni Erwin. "Next time na lang, Mr. De Castro. Need nang magpahinga ng asawa ko," malamig niyang tugon dito na hindi man lang tinatapunan ng tingin ang ginoo. "Let's go, baby." Inalalayan niyang makatayo ang asawa. Wala naman itong tugon habang tumatayo. Napataas ang kilay n
MALAPIT nang sumapit ang hatinggabi nang makabalik sila ng mansiyon. Matapos bumaba sa sasakyan ay inalalayan niya ang asawa sa paglalakad at maging hanggang pag-akyat sa hagdan. "Careful!" anas niya nang bahagyang magkamali ito ng tapak. Sa halip na tumugon ay naghikab lamang ito. Halatang antok na antok na nga. Inalalayan na lamang niya itong mabuti. Agad na niyang binuksan ang pinto ng silid ng kuwarto nila. "Mag-half bath lang muna ako bago matulog," anito."Do you want me to go with you?"Kunot-noong tumingin ito sa kaniya. "And what are you thinking about, Gian McCollins?" taas-kilay na nitong tanong. Pinamaywangan pa siya nito. "Wala ah." Dahan-dahan siyang lumapit dito. "Sasamahan lang kita para may bantay ka sa loob." Ipinulupot niya ang dalawang braso sa baywang nito at ipinantay ang mukha."Ako'y tigil-tigilan mo, Gian, ha! Kanina pa ako inaantok--""Then let's go to bed." "Maliligo nga muna ako at kanina pa ako nanlalagkit." "Sabay na nga tayo." Nagpapungay siya ng m
NAIS sanang sumama ni Gian sa pagpacheck-up ni Gwen ngunit tumanggi ito. Ayon sa asawa, kasama raw naman nito ang ina at bukod doon ay marami raw siyang gagawin, kaya heto siya ngayon abala sa mga papeles sa opisina. Ni hindi pansin ng oras dahil sa tambak na papers na babasahin at pipirmahan niya. Magkagayunpaman ay hindi niya nakaliligtaan i-text ang asawa at ina. Kinakabahan siya dahil baka'y nagkaroon ng komplikasyon ang katawan ng asawa. Kung sana lang ay hindi niya hinayaang makaalis ito ng hospital, hindi sana siya ngayon nangangamba. Habang abala ang mata sa report ng sale supervisor ay nakatanggap siya ng hindi inaasahang bisita. "Good morning!"Salubong ang kilay niya nang mag-angat ng mukha. "Who gave you a permission to enter my office?" Biglang uminit ang kaniyang ulo."Para ka namang others, bab--""Stop calling me 'babe'!" singhal niya. "Wala na tayong relasyon, Zabrina. If you try to seduce me, please don't. Mabibigo ka lang, coz I don't want you to be my mistress. Hi
I'm starving, sweetheart."Mabilis na nag-angat si Gian sa sinabi ng asawa at kaagad na lumapit na siya rito. Huminto siya sa likuran ng kinauupuan nito at bahagyang yumuko upang yakapin ang asawa."What do you want to eat?" Masuyo pa niyang hinagkan ang ulo nito."Here oh!" Itinuro ni Zabrina ang dala nito. "I brought some food.""I don't like pizza, nakalimutan mo na ba?" taas kilay na sagot ng asawa niya. "Sweetheart, I want ensaymada," baling nito sa kaniya na hagya pang nakanguso.Lihim siyang natawa sa inaakto ng asawa niya. Alam niyang dala iyon ng pagbubuntis nito. "Okay," tipid na lang niyang tugon. Pansamantala niyang binitiwan ang asawa upang lumapit sa telepono. "Hello, Anne, umorder ka nga ng ensaymada. Thanks." Pagkatapos niyang kausapin ang sekretarya ay muli niyang binalingan ang asawa na ngayo'y nakikipagkuwentuhan na kay Zabrina. Napaupo siya sa chair habang mataman na pinagmamasdan ang asawa. Napanganga pa siya sa palitan ng salita ng dalawa."Kumusta sina Tita? Sti
GIAN watched his wife happily, she was eating ensaymada very well. Bahagya pang nagsalubong ang kaniyang kilay dahil sa paraan ng pagkain nito sa tinapay. Isinasawsaw lang naman nito iyon sa softdrink na pinabili rin nito kanina."Rolled bread, may toppings na star margarine with white sugar. Yun pala ang gusto."Napailing na lang siya. Itinuon na lamang niya ang pansin sa mga tambak na papel na babasahin at pipirmahan niya. Nasa kalagitnaan na siya sa ginagawa nang abalahin siya ng asawa."Sweetheart..."Mabilis siyang nag-angat ng mukha, "What is it, baby? Do you want anything?"Napailing naman ito habang lumalapit sa kaniya. She sat on his lap again na ikinagulat niya. Tulad nang una, agad siyang napalunok ng laway. Ramdam din niya ang pagpintig ng alaga sa loob ng kaniyang pants."Jesus Christ!" hiyaw ng isipan niya. Ikinawit nito ang dalawang braso sa kaniyang leeg at ipinatong pa ang ulo sa balikat na ang mukha ay nakaharap din sa leeg niya."Baby..." paos niyang tinig."Hmm!"
ILANG minuto nang gising si Gwen, nakatitig lang siya sa asawa. Basa pa ang pilik-mata nito na halatang kagagaling lang sa pag-iyak. Lahat ng sinabi nito'y dinig na dinig niya. Nagising siya nang maupo ito sa tabi niya. Gusto na sana niyang magmulat ng mata, ngunit may kung anong nag-udyok sa kanya na manatiling nakapikit. At mukhang alam na niya kung bakit. Ilang beses na itong humingi ng tawad sa kanya at sa tuwing humihingi ito ng tawad ay tila may pagdadalawang-isip siyang nararamdaman. Ngunit ngayon, wala na. Totoo ngang nagbago na ito na labis niyang ipinagpapasalamat sa Maykapal. Mukhang hindi pa ito titigil sa pagdrama kaya umungol na siya sa paraang hindi nito malalamang gising na siya. Hindi rin niya maipaliwanag ang ligayang nadrama dahil nasa sinapupunan niya ang punla nito. Hindi niya maalala kung paanong nangyari, pero kung ano pa, tiyak na masaya siya nang mga sandaling 'yon. Finally, nagbunga rin ang mahabang pagtitiis niya sa piling nito, ang irespeto bilang asawa, bo
SA gitna ng dilim ay magkayakap si Celly at Adrix. Ang sinabi ng binatang pupunta sa US ang nagpalakas ng loob niya na yakapin ito. Isinantabi muna niya ang pride, sa pagkakataong 'yon ay hahayaan niyang gumana ang kaniyang puso. Sa isang iglap ay nasa loob na sila ng bahay at kapwa nangungusap ang mga mata. Walang pasubaling tinawid niya ang pagitan para mailapat ang labi rito. Hindi ito makahuma sa ginawa niya, halatang gulat na gulat. Siyempre, sino ba naman ang hindi magugulat sa ginawa niya? Siya na palaging nakasinghal sa binata, hahalikan ito? Nang bumitaw siya'y idinikit ang noo sa mukha nito. Amoy niya ang alcohol na ibinubuga ng hininga nito, pero alintana 'yon. Nakaliliyo man pero masarap pa rin sa pakiramdam."What happened? Is it a dream?"Bahagya siyang napangiti sa huling sinabi nito. Nang mag-angat siya ng paningin ay nasa mukha pa rin nito ang gulat. "OA mo na ha!" Tinapik niya ito sa balikat, saka'y bahagyang lumayo rito, dahil baka'y ipagkanulo na naman siya ng ka
NAKATUNGHAY si Adrix sa babaing pumapasok, kasama ang lalaking may dalang helmet. Parang tinutusok ng milyong karayom ang dibdib niya sa nakikitang kasiyahan sa mukha ni Celly. Ang pagbuka ng bibig nito kasabay ang paniningkit ng mata, alam niyang masayang-masaya ito, pero kapag siya ang kasama, galit na galit ito. Kahit wala siyang ginagawang masama lagi itong nakasinghal sa kaniya. Kinuha niya ang phone. Tinawagan niya si Gian. Nakapagdesisyon na siya, pupunta siya sa US para hanapin si Zabrina. Matapos kausapin ang kaibigan ay inilapag niya ang cellphone. Nasa loob na si Celly, kasama ang lalaking naghatid dito. Ngayong nasa loob na ang dalawa, samo't sari ang pumapasok sa isipan niya. Pumitik ng malakas ang puso niya. Ayaw man niyang aminin, pero kinakain siya ng selos. Kaya ba ayaw nito sa kaniya, kaya ba palagi itong nakasinghal sa kaniya, dahil may ibang nagpapasaya rito? Kunsabagay, matagal na siya nitong pinatitigil, pero siya lang ang makulit. Ngayon ay sinasampal na sa
SIMULA nang ihatid ni Adrix ay hindi na niya kinulit si Celly, pero kahit ganoon ay palagi pa rin siyang nakatunghay sa malayo rito. Palihim siyang nakabantay kahit sa pagpasok at paglabas ng dalaga. Nagkasya na lang siya sa pagtingin-tingin dito. Tulad ngayon, nakamasid na naman siya rito. Kung may makapapansin lang tiyak na iba ang iisipin sa kaniya.He sighed. Sinasabi nito na babaero siya, kahit ang ex-girlfriend niya, but that's not true. Ang totoo, ang mga babae ang lumalapit sa kaniya, pero hindi ibig sabihin na nakikipag-flirt siya. Si Hannah, ang ex-girlfriend niya, minahal niya ito ng sobra, dito na umikot ang kaniyang mundo. Ibinigay niya ang lahat, pero sa isang iglap ay nawala ito sa kaniya. Sa pag-aakalang may iba siya ay sumama ito sa mayamang lalaki. Akala niya'y ipinagpalit lang siya, pero matagal na pala nitong karelasyon ang lalaking 'yon. Wala siyang nagawa kundi ang tanggapin ang katotohanan. Pareho silang niloko ng dating kasintahan ni Gian, ang kaibahan nga la
INIS na inis si Celly, pero kahit ganoon ang naramdaman ay wala siyang ibang choice kundi ang pakisamahan si Adrix. Napahiya rin siya kay Gian nang magtalo sila sa harapan ng mag-asawa habang kumakain ang mga ito."Kundi ba naman isang tanga at kalahati!" pabulong niyang sabi, umiikot pa ang dalawang itim ng mata. Tinapunan nito ng pagkain ang waiter na nag-serve sa kanila sa restaurant. Pero ang mokong na 'to, siya ang sinisisi kung bakit nito nagawa 'yon. Nakikipagtitigan daw siya sa waiter."As if namang nakikipagtitigan ngang talaga ako, duh!" Muling umikot ang itim ng mata niya. Tumingin siya sa labas, nagbabaka-sakaling mawala ang inis niya sa binata.Ngayon ay nasa sasakyan siya nito. Ihahatid na raw siya, pero daraan muna sila sa mansyon ng McCollins dahil sa naiwang gamit doon. Hindi rin niya maipaliwanag ang sarili kung bakit inis na inis siya sa tuwing magkakamali ito. Para sa kaniya'y wala itong alam kundi ang uminom sa bar, lustayin ang pera sa walang kabuluhang bagay at
ANG sama ng tingin ni Gian sa asawa, nasa labas na sila ng room, pero bahagyang nakaawang ang pinto ng silid dahil sa natutulog na anak. Umi-echo ang boses nito, mabuti na lamang dahil soundproof ang office niya, kung hindi ay nagtaka na ang mga empleyafo niya sa labas. Ang asawa niya, pinagtitripan lang pala siya. Hindi pala ito galit sa nagawa niyanh pagsigaw dito. Oo, nainis ito pero nang makita ang reaksyon niya na halos umiyak na sa paghingi ng tawad dito at ngayon ay humagalpak ng tawa. Gayunpaman ay nawala ang anumang nasa isipan niya. Ang sarap lang pakinggan ng tawa nito. Nakahahalina. Namimilipit na ito sa pagtawa, may kasama pang hampas pa sa bangko. Ang mukha'y nammumula na. Sa ilang taon nilang magkasama, ngayon lang niya ito nakita kung paano tumawa nang walang pag-aalinlangan. Parang nakalaya ito sa madilim niyang anino. "Sweetheart, ang sakit na ng tiyan ko," sabi nitong nakahawak sa tiyan. Napangiti siya. Tumayo siya't lumapit dito. "Silly girl!" Tuluyan na siyang
NAISABUNOT ni Gian ang mga daliri sa sariling buhok. Nang dahil sa takot ay hindi sinasadyang nasigawan niya ang asawa. Ngayon ay hindi niya alam kung paano ito susuyuin. Bumalik ang alaala ng pagmamalupit niya rito, ang mga panahong palagi niya itong sinisigawan at sinasaktan. Tulad noon, wala pa rin itong imik. O baka'y kinimkim lang nito ang galit sa kaniya. Shit! Nahihiya siya sa asawa. Naihilamos niya ang dalawang palad sa mukha, saka'y tumingin sa asawang katabi ng anak. Hindi niya alam kung tulog ba ito at hindi rin niya alam kung paano ito pakikitunguhan. Namalayan na lang niyang tinatangay siya ng mga paa patungo rito. Maingat siyang umupo sa gilid ng kama at ginawa ang pagkakahiga ng asawa. Ipinatong ang braso sa baywang nito. "I'm sorry..." Nagkaroon ng bikig sa kaniyang lalamunan. Paano kung magtampo ito nang husto sa ginawa niya? Kung bakit naman kasi pinairal niya ang init ng ulo. "A-are you m-mad!" Tinamaan siya ng lintik dahil bahagya siyang pumiyok. Kapag g
HINDI mapigilan ni Gwen ang tuwa habang nasa clinic sila ni Celly. Nagkandahaba ang nguso nito at halos hindi maipinta ang hitsura, daig pa ang nalugi sa negosyo. Tumawag sa kaniya si Gian, nagtatanong kung natuloy ba ang appointment niya sa doktor ni Andrei. Alibi lang pala 'yon ng asawa, dahil ang totoo'y sinisigurado nito kung magkasama sila ng kaibigan. Nasa tabi nito si Adrix na naghuhurumintado dahil sa pagtakas ng kaibigan. "Hoy! Wala tayong relasyon para ipaalam ko pa sa iyo ang lahat ng aking gagawin!" bulyaw ni Celly sa kabilang linya. "Lower your voice," aniya rito, inihele pa niya ang natutulog na anak. Pinagbigyan niya ang hiling ni Adrix na makausap si Celly, kaya ngayo'y inis na inis ang kaniyang kaibigan. Masamang tingin ang itinugon nito sa kaniya na lalo niyang ikinatuwa. Kung nasa sariling pamamahay lang siguro siya ay humagalpak na siya ng tawa. Kaagad din nitong tinapos ang makikipag-usap sa nasa kabilang linya at padaskol na iniabot sa kaniya ang cellphone.
"SAAN ka pupunta?" Sumalimpat ang tingin ni Celly kay Adrix. Nakatayo ito sa harapan niya. Salubong ang kilay, mukhang aburido. Hindi na lang niya ito pinansin at akmang lalabas ng pinto ngunit maagap nitong iniharang ang katawan. Umikot ang kaniyang mata. Sa halip na lumabas ay malakas niyang isinarado ang pinto. Narinig pa niya ang hiyaw ng binata ngunit hindi niya pinakinggan, bagkus ay ini-lock pa. "Agang-aga nakakabwisit!" angil pa niya, kasabay ng marahas na paglalakad patungo sa likurang bahagi ng tinutuluyan.Simula nang dumating sila galing Isla Paradise ay palagi siyang binibisita nito. Tuwing umaga ay lagi niyang nakikitang nag-aabang sa labasan, kung hindi naman ay nasa harap ng pinto. Naiirita na siya rito. Sinabi na niyang tumigil na dahil hindi ito ang tipo niyang lalaki, pero napakakulit talaga. Hindi raw ito naniniwala sa kaniya."Nakakainis!" Binuksan niya ang bintana, siinuri ang paligid. Hindi 'yon kataasan, hanggang baywang lang niya at kaya niyang dumaan, ang
HINDI maalis-alis ang lagkit ng tingin ni Gian sa asawa. Gandang-ganda siya rito. She's so gorgeous with her looks. Para itong beauty queen na kahit simple lang ang kasuota'y nagiging kaakit-akit sa paningin niya. The way she walked, even her smile, lahat ng 'yon ay parang diyamante sa kaniyang paningin at kung sinuman ang magtangkang humawak o kahit tumingin dito'y dudurugin niya. A delicate smile drew on his lips when they stopped walking. His eyes also showed a lot of admiration. Kasalukuyan silang nasa veranda sa second floor, naliligiran ng iba't ibang uri ng halaman at sa kalangitan ay nandoon ang nagkikislapang mga bituin. "Ang ganda, sweetheart!" buong paghangang sambit nito. Umikot pa habang nakatingala at nakamasid sa mga bituin. Naisip niyang palagyan extension ng tulad nito ang kanilang room. May veranda rin ang silid nila pero maliit ang espasyo at hindi rin napagtutuonan ng pansin ang paligid. Bahagyang kumislot ang puso niya nang lumapit ito sa pinakadulo at kumapit