SUMAPIT ang araw na pupunta sila sa mansiyon ng ama ni Zabrina. Kahit matagal na ang nangyari ay hindi pa rin maiwasan ni Gwen ang pangatugan ng tuhod. Iyon ang araw na muli niyang makikita ang ama nito. Balita niya nang maikasal siya kay Gian ay sobra itong nagalit sa kaniya. Ni hindi man lang ipinaliwanag ng kaibigan dito ang nangyari. Hinayaang kamuhian siya ng ama ng dating kaibigan. "Are you okay?" Napapitlag siya nang marahang dumantay ang palad ng asawa sa braso niya. "Yeah. I'm fine," tugon na lamang niya rito. Sakay na sila ng sasakyan patungo sa bahay ng ama ni Zab. Si Sylvia ay nasa tabi ng driver habang silang dalawa ay nasa likuran. Hindi na nagmaneho pa si Gian dahil ayon sa ginang ay iisang way lang naman ang pupuntahan nila. Pabor raw naman iyon sa asawa niya, ngunit sa kaniya ay hindi. Parang sinisilaban siya sa init sa tuwing magdadait ang kanilang mga balat at nakadagdag din ang pagdadalang-tao niya. It means, totoo ang sinasabi nito na nagsama silang dalawa haba
MATALIM ang titig na pinapakawalan ni Gian kay Mr. De Castro. Kung dati ay tuwang-tuwa siya sa tuwing makikita niya ito, ngayon ay iba na. Hindi na siya tulad no'ng dati na patay na patay sa anak nito. At huwag lang itong magkamali sa muling sasabihin tungkol sa asawa niya, hindi siya mangingiming idapo ang kamao sa panga nito. "Oh, Gian," nangingiting lumapit ito sa kaniya. "How are you?" "I'm doing good as always, Mr. De Castro!" may diing tugon niya. Napahagikgik ito na lalong ikinakunot ng kaniyang noo. "You are so formal, call me Tito Erwin, like before." "Ahm, ba-Gian, Tita, pumasok na po tayo. Kanina pa kasi ako nagugutom e," pukaw ni Zabrina. "No!" maagap niyang pigil. "Like what I've said, Zab, hindi na kami tutuloy kung aalipustain niyo lamang ang aking asaw--" Napatingin siya kay Gwen nang maramdaman ang pagpisil nito sa palad niya. "Why, baby? Is there something wrong? May masakit ba sa iyo?" puno ng pag-aalalang tanong niya rito na iniharap pa ito sa kaniya. N
IGINIYA si Gwen ni Zabrina sa gilid ng pool. Tulad noon, dito sila malimit tumambay dalawa. Minsan pa nga ay inaaya siya nito na mag-swimming pero madalas niya itong tanggihan. Marunong naman siyang lumangoy kahit papaano, pero may phobia siya sa malalim na parte ng tubig. Ngayong nandirito siya'y may agam-agam na pumasok sa isipan niya ngayon, 'balak ba siya nitong lunurin?' "So, how are you, my best friend?" makahulugang tanong nito sa kaniya. Pumantay ito sa kaniya habang ang mata ay nakatutok sa tubig."I'm fine! Ikaw, kumusta ka na?" balik niyang tanong dito. "Not okay, Gwen. For almost two years of living with him, hindi ako masaya. Well, noong una, inaamin ko na I'm so happy, but, habang tumatagal, doon ko na-realize na si Gian pa rin pala talaga ang mahal ko. And now, I'm asking you a favor for the second time around, ibalik mo na siya sa akin. Ipa-annul mo na ang inyong kasal," mahabang litanya nito na ikinaawang ng bibig niya.Parang tumigil sa pag-inog ang mundo niya sa s
NANLILISIK ang mata ni Gian habang lihim na nagmamasid sa dalawang nag-uusap. Hinayaan niyang mag-usap si Zabrina at ang kaniyang asawa, ngunit palihim siyang sumunod. Nakakubli siya sa likod ng wall, malapit iyon sa pool, iyon ang magandang puwesto para makita at marinig niya kung anuman ang pag-uusapan ng dalawa. Matinding kuyom ng dalawang kamao ang nagawa niya matapos marinig ang huling binitiwan ni Gwen. Nakita pa niya ang matalim na pagtitig ni Zabrina habang naglalakad palayo ang kaniyang asawa. After that, maingat na siyang tumalikod. Tinungo ang pabalik sa kinaroroonan ng ina. Naabutan niyang papaupo na sana ang asawa."Let's go home," yaya na niya rito. "Why? Maagap pa. We haven't even talked yet," anas ni Erwin. "Next time na lang, Mr. De Castro. Need nang magpahinga ng asawa ko," malamig niyang tugon dito na hindi man lang tinatapunan ng tingin ang ginoo. "Let's go, baby." Inalalayan niyang makatayo ang asawa. Wala naman itong tugon habang tumatayo. Napataas ang kilay n
MALAPIT nang sumapit ang hatinggabi nang makabalik sila ng mansiyon. Matapos bumaba sa sasakyan ay inalalayan niya ang asawa sa paglalakad at maging hanggang pag-akyat sa hagdan. "Careful!" anas niya nang bahagyang magkamali ito ng tapak. Sa halip na tumugon ay naghikab lamang ito. Halatang antok na antok na nga. Inalalayan na lamang niya itong mabuti. Agad na niyang binuksan ang pinto ng silid ng kuwarto nila. "Mag-half bath lang muna ako bago matulog," anito."Do you want me to go with you?"Kunot-noong tumingin ito sa kaniya. "And what are you thinking about, Gian McCollins?" taas-kilay na nitong tanong. Pinamaywangan pa siya nito. "Wala ah." Dahan-dahan siyang lumapit dito. "Sasamahan lang kita para may bantay ka sa loob." Ipinulupot niya ang dalawang braso sa baywang nito at ipinantay ang mukha."Ako'y tigil-tigilan mo, Gian, ha! Kanina pa ako inaantok--""Then let's go to bed." "Maliligo nga muna ako at kanina pa ako nanlalagkit." "Sabay na nga tayo." Nagpapungay siya ng m
NAIS sanang sumama ni Gian sa pagpacheck-up ni Gwen ngunit tumanggi ito. Ayon sa asawa, kasama raw naman nito ang ina at bukod doon ay marami raw siyang gagawin, kaya heto siya ngayon abala sa mga papeles sa opisina. Ni hindi pansin ng oras dahil sa tambak na papers na babasahin at pipirmahan niya. Magkagayunpaman ay hindi niya nakaliligtaan i-text ang asawa at ina. Kinakabahan siya dahil baka'y nagkaroon ng komplikasyon ang katawan ng asawa. Kung sana lang ay hindi niya hinayaang makaalis ito ng hospital, hindi sana siya ngayon nangangamba. Habang abala ang mata sa report ng sale supervisor ay nakatanggap siya ng hindi inaasahang bisita. "Good morning!"Salubong ang kilay niya nang mag-angat ng mukha. "Who gave you a permission to enter my office?" Biglang uminit ang kaniyang ulo."Para ka namang others, bab--""Stop calling me 'babe'!" singhal niya. "Wala na tayong relasyon, Zabrina. If you try to seduce me, please don't. Mabibigo ka lang, coz I don't want you to be my mistress. Hi
I'm starving, sweetheart."Mabilis na nag-angat si Gian sa sinabi ng asawa at kaagad na lumapit na siya rito. Huminto siya sa likuran ng kinauupuan nito at bahagyang yumuko upang yakapin ang asawa."What do you want to eat?" Masuyo pa niyang hinagkan ang ulo nito."Here oh!" Itinuro ni Zabrina ang dala nito. "I brought some food.""I don't like pizza, nakalimutan mo na ba?" taas kilay na sagot ng asawa niya. "Sweetheart, I want ensaymada," baling nito sa kaniya na hagya pang nakanguso.Lihim siyang natawa sa inaakto ng asawa niya. Alam niyang dala iyon ng pagbubuntis nito. "Okay," tipid na lang niyang tugon. Pansamantala niyang binitiwan ang asawa upang lumapit sa telepono. "Hello, Anne, umorder ka nga ng ensaymada. Thanks." Pagkatapos niyang kausapin ang sekretarya ay muli niyang binalingan ang asawa na ngayo'y nakikipagkuwentuhan na kay Zabrina. Napaupo siya sa chair habang mataman na pinagmamasdan ang asawa. Napanganga pa siya sa palitan ng salita ng dalawa."Kumusta sina Tita? Sti
GIAN watched his wife happily, she was eating ensaymada very well. Bahagya pang nagsalubong ang kaniyang kilay dahil sa paraan ng pagkain nito sa tinapay. Isinasawsaw lang naman nito iyon sa softdrink na pinabili rin nito kanina."Rolled bread, may toppings na star margarine with white sugar. Yun pala ang gusto."Napailing na lang siya. Itinuon na lamang niya ang pansin sa mga tambak na papel na babasahin at pipirmahan niya. Nasa kalagitnaan na siya sa ginagawa nang abalahin siya ng asawa."Sweetheart..."Mabilis siyang nag-angat ng mukha, "What is it, baby? Do you want anything?"Napailing naman ito habang lumalapit sa kaniya. She sat on his lap again na ikinagulat niya. Tulad nang una, agad siyang napalunok ng laway. Ramdam din niya ang pagpintig ng alaga sa loob ng kaniyang pants."Jesus Christ!" hiyaw ng isipan niya. Ikinawit nito ang dalawang braso sa kaniyang leeg at ipinatong pa ang ulo sa balikat na ang mukha ay nakaharap din sa leeg niya."Baby..." paos niyang tinig."Hmm!"
"ANG saya nila 'no?" Nilingon ni Gian ang taong nagmamay-ari ng boses. Pansin niya ang kasiyahang nasa mukha nito. Hawak ang basong may lamang branded na alak ay tumabi si Francis sa kaniya. Sabay na tumitig sa kaibigang si Adrix, nagsasayaw kasama si Celly. "Ikaw, kailan ka lalagay sa tahimik na buhay?"Narinig niya ang pagtawa nito, sinundan ng paglagok sa alak. "Dude, masaya ako sa buhay ko ngayon." "Really?" He smirked. "Are you sure about that?"Sinamaan siya nito ng tingin. "Gusto mong pasabugin ko ito?" Sa halip na matakot ay natawa siya sa sinabi ng kaibigan. Ipinatong niya ang kanang braso sa balikat nito. "Dude, mas masaya ang pamilya. 'Yong uuwi kang mararatnan mong naghihintay ang asawa't anak mo. Sasalubungin ka ng halik. Maririnig mo ang munting halakhak ng 'yong anak. Walang katumbas 'yon, dude."Hinintay niya ang itutugon nito, pero bigo siya, kaya't bumaling ang paningin niya rito. Seryoso itong nakatitig sa mga taong nasa gitna, si Adrix at Celly, nandoon din ang
HINDI lubos-maisip ni Celly na sa ilang sandali ay ikakasal na siya sa lalaking kinaiinisan niya nang sobra. Hindi rin niya akalaing nagdadalang-tao siya. Tuwang-tuwa si Adrix nang ipaalam niya rito ang kalagayan niya, nangakong magiging mabuting ama at asawa ito. "Dapat lang, dahil kung hindi, hindi mo kami makikita ng magiging anak mo." Para siyang baliw na nagsasalitang mag-isa habang nakamasid sa wedding gown na anumang oras ay susuotin na niya. Bumukas ang pinto, pumasok ang kaniyang ina at si Gwen. Ngiting-ngiti ito sa kaniya. Ito ang bridesmaid niya. Nakasuot na ng gown. Pinagmamasdan niya ito. Magmula noon hanggang ngayon ay hindi nagbabago ang hugis ng katawan ng kaibigan niya. Mas lalo pa ngang gumanda ang hubog ng katawan nito simula nang manganak. Sexy, stunning, gorgeous. Lahat yata ng magandang katangian ay nandirito na. Tinulungan siya ng dalawa na isuot ang wedding gown at habang isinusuot ay binibilinan siya ng mga hindi at dapat gawin kapag nasa iisang bubong na
ABALA si Gwen sa pag-aayos ng kanilang gamit na dadalahin papuntang probinsiya, sa lugar ni Celly. Nasa bag na ang kaniyang mga susuotin, ganoon din ang sa asawa, at dahil ito ang best man ay nagdala siya ng suit, tulad ng napagkasunduan ng magkakaibigan. Ang gusto pa ni Adrix ay magsuot ng tuxedo, pero tumanggi ang kaniyang kaibigan. Para sa kaniya, sapat na rin ang simple lang. Ang importante ang basbas ng Maykapal. Naalala niya nang ikasal kay Gian. Maganda ang trahe de boda niya, ganoon din ang suot ni Gian, maganda ang design ng venue, maging sa simbahan, pero pareho silang nasa loob ng madilim na panahon. Oo, may pagtingin siya sa asawa, pero hindi niya inasam na makasal dito dahil lang sa nakitang magkatabi sila sa kama. Nang mga panahong 'yon, tanging si Zabrina lamang ang laman ng puso't isipan nito, pero ang kaibigan niya, may iba nang minamahal at si Elias 'yon. Napangiti siya nang bumaling ang paningin sa picture frame na nakapatong sa bed side drawer. Picture nilang dala
KAPAPASOK pa lang ng sinasakyan ni Gwen nang makasalubong ang sasakyan ng asawa. Kanina pa ito tumatawag pero hindi niya nasagot hanggang sa na-lowbat. Dumaan pa sila ni Celly sa apartment nito at natagalan doon. Bumaba ito ng sasakyan, base sa hitsura ay galit ito. Nagkatinginan silang magkaibigan. "Bakit?" tanong pa ni Celly.Nagkibit-balikat siya at hinintay ang paghinto ng asawa. Kinatok nito ang bintana. Hindi niya binuksan, sa halip ay lumabas siya ng sasakyan."Where have you been?" Nagsalubong ang kilay niya. Bakit parang galit ito sa kaniya? May nagawa ba siyang mali? Sobra na siyang nagtataka."Sinamahan ko si Celly." Naguguluhan pa rin siya kung bakit ito galit."Alam mo bang kanina pa ako tumatawag sa iyo!" Malakas ang pagkakabigkas nito, mabuti na lang walang tao sa hinintuan nila. "Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?"Iyon ba ang pinagpuputok ng butsi nito? Tinaasan na lang niya ito ng kilay. Ipinag-ekis din ang dalawang braso sa tapat ng dibdib. Talagang dito pa sa
TAWANG-TAWA si Gian, hindi maalis sa isipan niya ang hitsura ni Celly habang nagpo-propose si Adrix. Hindi niya maikakailang tinamaan ngang talaga ang kaibigan niya. Tulad din niya, sobra nitong dinamdam ang nangyari sa relasyon ng ex-girlfriend nito. Pareho sila ng naging karanasan, pero masaya na siya ngayon sa piling ng mapagmahal at maarugang asawa. He will do anything to protect his wife at ang anak nila. Alam niyang nasa paligid lang si Larry, nagnamatyag at tiyak na idadamay nito ang kanilang anak. Natigil ang pagmumuni-muni niya nang pumasok si Adrix. Malawak ang ngiting nakapaskil sa labi nito na ikinailing niya. "Kumusta ang ikakasal?" bati niya rito. Ibinaba nito ang hawak na cellphone sa mesa niya kasabay ang pag-upo sa nasa unang bangko. "Masaya na excited. Ako na yata ang pinakamasayang tao, dude." Napalis ang ngiti niya. Hindi niya naranasan 'yon nang ikasal siya. Pinuno niya ng galit ang dibdib para sa mapapangasawa. Hindi na-enjoy ang kanilang kasal at alam niya
"KUMUSTA kayo ni Adrix?" Napatingin si Celly sa kaibigan. Seryoso itong nakatitig sa kaniya. Dapat na bang sabihin niyang may nangyari sa kanila ni Adrix? Hindi pa rin niya nakakalimutan ang araw na ipinagkaloob niya sa binata ang pinakaiingatang puri. Simula n'on ay palagi na niya itong hinahanap-hanap. Nang dumating nga ito galing US ay dumiretso sa apartment niya, doon ito natulog at hindi niya itatangging may nangyaring muli sa kanila. "Natulala ka na." Napukaw ang nagliliwaliw niyang diwa nang pitikin siya ni Gwen sa noo. Napangiwi siya sa sakit. "Masakit 'yon ha!" "Hindi ka kasi sumagot." Payak siyang ngumiti at lumapit dito. Pinaglaruan niya sng daliri ng inaanak."We're okay. Simula nang bumalik siya, bantay-sarado na ako ng mokong." Napailing siya. Totoo 'yon. Simula nang dumating si Adrix ay halos hindi na siya nito nilulubayan. Hatid-sundo sa work."Mabuti naman. Hindi mo na ba siya inaaway?" muling tanong ng kaibigan niya."Hindi na," nakangiting tugon niya."Good. A
HINDI mapakali si Gian. Matapos ibalita ni Francis ay umalis na rin ito kaagad. Sinabi nitong mag-a-assign ito ng bodyguard para sa kaniyang mag-ina, mabuti na raw ang may protection sila. Alam niyang hindi basta-bastang kalaban si Larry, kaya pumayag na siya. Ang isa pa niyang ikinababahala ay ang pagkamatay ni Zabrina. Ayon sa kaibigan ay pinapagamot ni Elias, subalit sadyang wala na sa katinuan ang dati niyang nobya kung kaya't tumalon ito sa palapag ng hospital. Mariin siyang pumikit. Kahit naman nagalit siya rito ay hindi niya ginustong mawala ito sa ganoong uri ng pagkamatay. Hindi niya maatim na mawala lalo na't wala ito sa matinong pag-iisip. Isa pang iniisip niya'y ang asawa. Paano niya sasabihin dito na wala na si Zabrina? At si Larry. "Fvck!" Nahilot niya ang sentido. Hindi na siya makapag-isip ng tama. Patong-patong na ang kaniyang pinoproblema."Hayst!" Nakapamaywang na tiningala niya ang puting kesame at nagpakawala ng malalim na hininga. Nagdesisyon na siyang sabihi
PAROO'T PARITO si Gian, one month na ang nakalipas nang papuntahin niya si Adrix sa America para hanapin si Zabrina. Ayon sa nakalap na information ni Francis ay sa Los Angeles nakatira ang asawa ng ex niya. Ngayon ay pabalik na ang kaibigan niya, ayon dito ay may bad news itong dala. "Sweetheart..." Napahinto siya sa pagpapatintero, hinintay ang pagpasok ng asawa. Kalong nito ang kanilang anak, malayo pa lang ay nakabungisngis na. "May problema ba?" "Ha?""Kanina ka pa kasi tulala. Kahit si Mommy ay napapansin 'yan?"Masyado ba siyang obvious?"Ah!" Nag-isip siya ng maidadahilan. "M-may gumugulo lang sa isipan ko." "Ano 'yon?" "S-si Adrix.""Oh! Anong mayroon sa kaniya? Siyanga pala, hindi ko na nakikita ang isang 'yon. Nasaan ba siya?"Maingat na inilapag ng kaniyang asawa ang anak na mahinang tumatawa sa kama. Malikot na ito, kaya dapat ay may bantay na. Naisip niyang ikuha na ito ng mag-aalaga. On hands naman ang asawa niya pero mas maganda na rin 'yong may nag-aalaga rito.
"KAILAN mo balak umalis?" Napahinga ng malalim si Adrix. "Hindi ko alam. Wala pang update si Francis." Tumitig siya sa dalagang malapit lang sa kaniya. Inilagay niya ang bawat himaymay ng mukha nito sa kaniyang isipan. Magmula sa mata, ilong, pisngi at labi. Napalunok siya ng laway. Ang nawalang espirito ng alak ay unti-unting bumabalik, nararamdaman niyang umaakyat sa kaniyang ulo. Nabubuhay ang matinding pagnanasa niya sa dalaga. Pinilit niyang labanan ngunit sadyang malakas ang hatak nito sa kaniya. Nang hindi na makatiis ay mabilis niyang tinawid ang kanilang pagitan. Walang pasubaling sinibasib niya ang labi nito. Hindi inalintana kung magagalit ito. Pero nasiyahan siya nang maramdaman ang paggalaw ng labi rin nito. Ibig sabihin ay gusto nito ang ginagawa niya. Pinagbuti niya ang paggawad ng halik dito, sumasabay na ito sa bawat hagod niya. Ikinawit pa ang dalawang braso sa kaniyang leeg. Nang tila kakapusin na ang hininga ay saka pa lang niya binitiwan ang labi nito. Ipinagdi