CHAPTER 13

MATAPOS kumain ay lumapit si Trevor sa wheel chair at naupo roon.

"Nurse Heaven, samahan mo akong magpa-araw sa labas."

Natuwa siya sa sinabi nito. Kahapon pa niya kasi pinipilit si Trevor na magpa-araw sa garden ngunit tumatanggi ito.

"Sure!" Agad siyang lumapit sa binata. Pumwesto siya sa likuran nito at tinulak na ang wheel chair palabas ng silid.

"Kumusta ang pakiramdam mo? Masakit pa ba ang ulo mo?"

"Hindi na ako nahihilo. Kaya lang makirot iyong tahi. Ang bigat ng kamay ni Terrence."

"Sinisi mo pa ang pinsan mo."

Ilang sandali pa ay nakarating na sila sa garden ng hospital.

"Wow! Ang ganda pala rito," buong paghangang bulalas ni Trevor habang nililibot ang mga mata sa buong hardin. May ilang puno roon. Mayroon ding iba't ibang uri ng halaman na nakatanim sa mga paso, at mga bulaklak niyon ang lalong nagpa-aliwalas at nagpaganda ng ambiance.

Humugot ng malalim ng hininga si Trevor para langhapin ang sariwang hangin.

"Ngayon ka lang ba nakapunta rito?