LOGINShare
XIV. Like a Hawk
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Hindi ko mapigilan ang pagbuhos ng mga luha ko. Parang pamilya na ang turing namin kay Mang Isko. He's like my lolo. And now, he's dead.
"Demi," napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko kung saan nakatayo si Kuya Derrick.
Agad niya akong nilapitan at niyakap.
"Shh, stop crying."
Umiling-iling lang ako.
Kahapon ay kasama lang namin si Mang Isko. Akala namin okay na ang lahat matapos ng ginawa namin kahapon pero hindi pala. May balak pa pala ang killer para sa kaniya. Pero bakit siya?
"Huwag mong sayangin ang mga luha mo para sa taong hindi naman natin kaano-ano."
Nakaramdam ako ng inis sa sinabi ni Kuya.
"What are you saying, Kuya? Bakit ganiyan ka mag salita?"
"What? I'm just saying the truth," saad niya.
"Parang pamilya na natin si Mang Isko. He's been with us since we were kids. He's our family, okay?!" sigaw ko sa kaniya.
Kumunot ang noo niya, "Demi, ano ba! Don't you know that he's a killer?"
Dahan-dahan akong napatayo dahil sa sinabi niya.
"H-hindi totoo 'yan," giit ko. Oh my God! May nakaalam kaya ng ginawa namin kahapon?
"May nakitang bangkay sila Dad kanina sa gubat. May fingerprints ni Mang Isko. May nakita rin silang baril sa kwarto ni Mang Isko na sa tingin nila ay ginamit doon sa pagpatay sa lalaking natagpuan sa gubat," No! Inilibing na namin ang lalaking 'yon. Paano nila nakita? "Baka nga siya rin ang pumatay sa pamilya ni Mayor," dagdag pa ni Kuya.
That killer! Sabi niya walang makakaalam. At malamang siya rin ang pumatay kay Mang Isko.
"Demi, bakit ka may ganito dito?"
Nanlaki ang mata ko nang makitang hawak-hawak ni Kuya yung kutsilyong binigay nung killer.
"Akin na 'yan," inagaw ko sa kaniya ang kutsilyo.
"Demi, sagutin mo ako! Bakit may ganiyan ka?" bakas na ang inis sa tono ni Kuya.
Inagaw niya muli sakin yung kutsilyo, "Dugo ba 'to?"
"No! It's just a paint," sabi ko. "Props lang 'yan para sa play namin sa school," palusot ko pa.
Nilapag niya sa side table ko yung kutsilyo at tumingin siya sakin.
"Kuya, lumabas ka na. Matutulog na ako," sabi ko nalang.
Nakahinga ako nang maluwag nang lumabas na siya. Agad kong ni-lock ang pinto.
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Brix.
"Brix..."
"Hello, Demi? Bakit?"
"Nakita nila yung bangkay ni Ronaldo," pagkasabi ko nun ay nakarinig ako ng ilang mura galing kay Brix.
"Paano? Maayos ang pagkakalibing namin doon!"
"I know. Pero sinabi lang sakin ni Kuya Derrick na nakita daw nila Dad kanina sa gubat. Iniisip nila na si Mang Isko talaga ang pumatay dahil may fingerprints niya at may nakita rin silang baril sa bahay niya."
"Sh*t! Demi, sorry. Sisiguraduhin kong hindi ka madadamay dito."
"No, Brix. Kahit ano pang malaman nila, tatanggapin ko kung ano man ang gawin nila satin. Basta ang alam ko lang, isa lang ang may gawa nito at 'yon ay ang killer."
***
Hindi pa rin ako makatulog. Ilang gabi na ata akong puyat kakaisip sa mga nangyari at sa kung ano pang pwedeng mangyari.
Biglang tumunog ang cellphone ko. Nakaramdam agad ako ng galit nang makita kung sino ang tumatawag.
"Hayop ka!"
"Magandang gabi rin, Demi," aniya at tumawa.
"Pinatay mo si Mang Isko!"
"You're wrong, honey. I didn't kill him. I was shocked, actually. Naunahan akong pumatay."
"Wag kang mandamay ng ibang tao. Ikaw lang naman ang pumapatay dito."
"Akala ko nga ako lang pero hindi pala. I'm telling the truth, Demi. Hindi ako ang pumatay kay Isko."
Pagkasabi niya nun ay binaba niya na ang tawag.
Maya-maya lang ay tumunog ulit ang cellphone ko. Si Brix naman ang tumatawag ngayon.
"Hello, Brix."
"Sabi ko na nga ba gising ka pa," aniya.
"I can't sleep."
"I know you're overthinking again. Everything will be alright, Demi. Trust me."
Huminga ako nang malalim. I just can't help not to overthink. Masyadong maraming nangyayari ngayon.
Una ang pamilya ni Mayor. Ngayon naman si Mang Isko. Who's next? Puro malalapit samin ang namamatay.
"Demi, still there?"
"Uh, yes, sorry."
"Demi, I'm always here for you, you know that. Kung may gusto kang sabihin or may problema ka, nandito lang ako palagi."
"Thank you, Brix."
"Matulog ka na. May pasok pa tayo bukas."
"Ikaw din. Good night."
"Good night, Demi. I love you."
***
December 3 6:00 PM
"Wala na ba kayong nakalimutan bilhin?" tanong ni Jayson. Naglalakad kami ngayon papunta sa parking lot ng mall. Kakatapos lang namin mamili para sa Christmas Party namin.
"Okay na. Sa Belle's Cafe muna tayo, gusto niyo?" tanong ni Macey.
"Sige. Libre ko," sagot ni Sofia.
"Yown! Masarap pag libre. Tara na!" tuwang-tuwang saad ni Jayson.
"Wait, is that Tito Aries?" tanong ni Sofia.
"Nasaan?" tanong naman ni Macey.
Tinuro ni Sofia ang isang SUV na nakaparada 'di kalayuan sa kinatatayuan namin ngayon.
Kumunot ang noo ko nang makita ang sunod na bumaba sa SUV. Si Tita Agnes, Jayson's mom.
"Oh, bakit magkasama si Daddy saka si Tita Agnes?" tanong ni Macey at tumingin kay Jayson.
"Baka may pag-uusapan about business," sagot ni Jayson.
Biglang napatingin si Tito Aries sa puwesto namin. Mukhang nagulat pa ito nang makita kami.
"Dad!" kinawayan siya ni Macey.
Lumapit sila sa puwesto namin, "Oh, nag shopping kayo?" tanong ni Tito Aries.
"Konti lang, dad. Yung mga susuotin lang namin for Christmas Party."
"Mom, nasan si Daddy?" tanong ni Jayson kay Tita Agnes.
"Nasa office pa. He's busy with his projects. Pauwi na rin ba kayo?"
"Pupunta pa kami sa Belle's Cafe. Manlilibre daw 'tong si Sofia eh," sagot ni Jayson.
Ngumiti naman si tita.
"Umuwi rin kayo agad. Jayson, ikaw na bahala sa anak ko. Pag may nangyari d'yan, ikaw agad pupuntahan ko," sabi ni Tito Aries.
"Ano ka ba, Aries. Jayson is a good man. Hindi niya pababayaan ang anak mo. Sige na, mauna kami. May meeting pa kami at may nag-aantay na samin sa loob," sabi ni Tita Agnes.
Nagpaalam na rin kami sa kanila. Pagkatapos nun ay pumunta na kami sa coffee shop ni Ms. Belle.
***
"Kailangan na nating simulan yung investigation," sabi ko sa kanila.
"Wait, anong investigation?" tanong ni Sofia.
Oo nga pala, hindi niya pa alam ang tungkol sa investigation na napag-usapan namin.
"Nagplano kaming mag imbestiga tungkol doon sa pumatay kay Tita Serenity at Ate Sandy. Pero sikreto lang 'to at walang dapat makaalam bukod satin," sagot ko.
"Pero delikado 'to, Demi."
"I know, pero gusto ka naming tulungan. If you are not okay with this, okay lang kahit hindi ka sumama para hindi ka na mapahamak pa," sabi ko sa kaniya.
Matagal bago siya sumagot. Tila nag-isip isip pa siya. Bumuntong-hininga siya bago sumagot, "Tutulong ako, Demi."
Napangiti ako at tumango.
"Okay. After ng Christmas Party magsisimula na tayo."
"Akong bahala sa mga codes kung sakaling magpadala ulit siya. Makakatulong 'yon para mahanap natin siya," sabi ni Macey.
Tumingin ako kay Brix, "Brix, journalist si Tito Julius, diba may mga sinulat siyang article dati tungkol sa killer na gumagala dito 5 years ago?" Journalist ang tatay ni Brix at tanda ko pa na may mga sinulat siyang articles dati. For sure, makakatulong 'yon samin.
"Hindi ko alam kung nakatago pa ang mga 'yon. Tinapon niya na ang ibang mga articles na isinulat niya dati."
Bumuntong-hininga ako.
"Ito na po ang order niyo."
Dumating na ang order namin kaya kumain muna kami.
***
"Kuya?" nagulat ako nang makita si Kuya Derrick sa loob ng kwarto ko. Bigla siyang natigilan sa paglalakad.
"San ka galing?" tanong niya.
"Sa mall. Bakit ka nandito?" tanong ko naman.
Napatingin siya sa mga hawak kong paper bags at pagkatapos ay tumingin ulit ng diretso sakin.
"Manghihiram lang sana ako ng laptop. Nasira yung sakin eh."
"Okay," sagot ko at lumapit doon sa drawer ko. Kinuha ko ang laptop ko doon. Sinilip ko rin yung mga envelope na nakatago sa loob. Nakahinga ako ng maluwag nang makitang hindi naman mukhang nagalaw ang mga 'yon. Buti nalang ay naitago ko 'yon.
Inabot ko kay Kuya yung laptop.
"Thanks. Bumaba ka na rin maya-maya. Mom prepared a dinner for us."
Tumango nalang ako.
***
Habang kumakain ay ramdam ko na may nanonood sakin, at tama nga ako. Nahuli ko ang mga mata ni Kuya na nakatingin sakin. Nakakunot pa ang noo nito na parang may mali sakin.
What's wrong with him? Kagabi pa siya. Kanina pumasok siya sa kwarto ko ng wala ako. Hindi naman siya ganun dati.
"Oh, bakit hindi kayo kumakain? Hindi ba masarap ang luto ko?" tanong ni mommy.
"Ang sarap kaya. Ang tagal kong hindi natikman 'to," sagot ni kuya at ngumiti-ngiti.
---
Related chapters
Greenville: The Homecoming    XV. Mimic
December 4, 2:00 PM"Demi, are you done?" rinig kong tanong ni Mommy sa labas ng kwarto ko.Nagsuklay lang ako ng buhok at kinuha ko na ang bag ko, "Yes, mom. Palabas na po ako."Naglakad ako patungo sa pinto ng kwarto ko at binuksan 'yon. Bumungad sakin si Mommy na nakangiti."Let's go?" tanong niya. Tumango nalang ako.Papunta kami ngayon sa sementeryo kung saan ililibing si Mang Isko. Pinalibing agad siya dahil wala naman na daw pupuntang pamilya niya dahil hindi na mahagilap ang mga ito. Tanging ang nag-iisang anak niya nalang ang kasama niya sa buhay.***"Si tatay...hindi siya masamang tao. Hindi niya magagawa yung mga ibinibintang sa kaniya," umiiyak na sabi ni Ate Aurelia, ang anak ni Mang Isko. "Magmula ng mamatay ang nanay ko, si tatay lang ang laging nandiyan para sakin. Siya ang nagpalaki sa akin kaya masasabi kong isa talaga siyang mabait na
Greenville: The Homecoming    XVI. It's A Yes
December 5, 6:30 PM"You look so pretty, anak," sabi ni mommy habang inaayusan ako ng buhok. "By the way, where did you get this dress?" bahagya akong nagulat sa tanong niya pero hindi ko nalang pinahalata.Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. I'm wearing a red dress - the red dress that I received from the killer. Pero hindi ko naman pwedeng sabihin kay mommy na sa isang killer galing ang damit na 'to."Binili ko po sa mall," sagot ko nalang."Oh, okay. Susunduin ka ba ni Brix dito?" tanong niya ulit."Yes, mom. Nasan pala si Kuya Derrick?" inayos ko na yung mga dadalhin ko at nilagay sa pouch."Kakaalis lang. Pupuntahan daw niya si Bianca. Sila na ba ulit?" tanong ni mommy na para bang kinikilig pa.Nagkibit-balikat nalang ako. I looked at my wristwatch and it says it's already 6:30 PM. 7 PM ang start ng Christmas Party namin sa school.
Greenville: The Homecoming    XVII. He's Not Dead
Natapos ang party nang maayos. Hindi ko alam kung ikakatuwa ko ba o mas kakabahan pa ako dahil hindi naman nagparamdam ang killer ngayon. I checked my phone if there are some missed calls or texts from the killer but there is none.It is already 9PM. Nandito kami ngayon sa parking lot ng university. Halos lahat ng estudyante ay nandito rin."Demi!" tumingin ako sa tumawag sakin at nakita ko si Akira, isa sa mga kaklase namin."Bakit, Akira?" tanong ko sa kaniya."Congrats sa inyo ni Brix," ngumiti ako. "By the way, gusto niyo bang sumama? May after party pa kasi, eh."Tinignan ko si Brix na nasa tabi ko. Nagkibit-balikat lamang siya. Bigla namang lumapit sina Macey, Jayson, at Sofia."We're going. Sama na rin kayo, Dems!" sabi ni Macey.Tinignan ko si Sofia, "Sasama ka?"Tumango naman siya at tinuro si Sander na nakasandal sa sasakyan niya, "P
Greenville: The Homecoming    XVIII. The Dark Side
December 7, 2:30 PMNilapag ko sa table ang envelope na kakapadala pa lang kahapon ng killer. Nandito kami ngayon sa Belle's Cafe para muling mag-usap tungkol sa killer.Si Brix naman ay naglabas ng mga dyaryo. Luma na ang mga iyon at ang iba ay punit-punit na. Nakuha niya ito sa office ng daddy niya. Mga natirang dyaryo na naglalaman ng mga nangyari five years ago."Shocks! Ibig sabihin, pakalat-kalat lang 'yong killer doon sa party noong isang gabi?!" gulat na tanong ni Macey. Nanlalaki ang mata niya habang tinitignan ang mga litrato.Bigla namang inagaw ni Sofia 'yong isang litrato, "A-anong ibig sabihin nito? Bakit may kuha ako rito?"Uminom muna ako sa kape ko bago mag salita. "Hindi ko rin alam---""Malamang ay may masama siyang balak sayo," sabat ni Jayson."Jayson, ano ba!" sita sa kaniya ni Macey."Bakit? Nagsasabi lang naman ako
Greenville: The Homecoming    XIX. His Eyes
In a small notebook, I wrote down all the informations we gathered from the old newspapers."Ang creepy niya. Kung ang killer ngayon at ang killer dati ay iisa lang, pwedeng mangyari ulit ang mga nangyari dati." Muling kinuha ni Macey ang isang dyaryo at tinignan iyon. "Oh my God! Nai-imagine ko tuloy 'yong lalaking pinagtatataga niya. Gross!"Sumandal ako sa upuan at tinignan sila isa-isa. "Sa tingin ko ay iisa lang nga talaga sila."The white mask and the hoodie. The killer's still using those things to hide his identity. Just like what he did before. Isa pa, bigla siyang nawala dati kaya posible talagang bumalik siya."Pero bakit naman siya bumalik?" kunot-noong tanong ni Jayson.Bigla kong naalala noong minsan na tumawag 'yong killer. Tumingin muna ako kay Sofia bago mag salita."Ang sabi niya ay may kasalanan daw ang Mayor sa kaniya. Pati na rin daw ang lahat ng tao dit
Greenville: The Homecoming    XX. Leader
December 11, 9AMDahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko nang maramdaman kong may nanonood sa 'kin.Napaupo ako bigla sa kama ko at gulat na tumingin sa taong nasa harapan ko ngayon. Sapo-sapo niya ang kaniyang noo at bulong nang bulong."Kuya Derrick?" tanong ko. Napahimas din ako sa noo ko nang makaramdam ng sakit. Tumama lang naman ang noo namin sa isa't-isa.Kumunot ang noo ko at tumingin ulit sa kaniya. "Bakit may suot kang mask?" tanong ko sa kaniya. He's wearing a white mask, dahilan para bigla akong mapaupo kanina. Kinabahan ako, akala ko nakapasok na rito sa kwarto ko ang killer. Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin maalis sa isipan ko ang pagpapakita niya sa 'kin kagabi.Tumayo siya kaya napa atras na lamang ako. Ramdam ko ang malakas na kabog ng dibdib ko dahil sa kaba.Hindi maalis ang tingin ko sa mga mata niya at pilit inaalala k
Greenville: The Homecoming    XXI. A Gift From The Devil
December 24, 6PM"Hello, Brix?" sagot ko sa tawag. Naglalagay ako ng mga regalo ngayon dito sa ilalim ng Christmas tree nang biglang tumawag si Brix."Demi, pwede ba tayo magkita mamaya? I'll just give you something," aniya. Napatingin ako sa wall clock namin at ala-sais pa lang. Madami pang oras bago mag Noche Buena."Sure. Anong oras?" nakangiting tanong ko."8PM. Ako na lang ang pupunta d'yan.""Sige," sabi ko. Pagkatapos namin mag-usap ay hinanap ko ang regalo ko kay Brix. Kinuha ko 'yon at umakyat muna ako sa kwarto ko.I took a half bath. Naligo na rin naman ako kanina kaso pinagpawisan na rin ako dahil sa paghahanda para sa Noche Buena.Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ulit ako. It is already 7PM. Nagluluto pa rin si mommy ngayon.Naririnig ko naman si Kuya Derrick na may kausap sa phone habang nakaupo sa sof
Greenville: The Homecoming    XXII. Sofia Javier
Macey's POVDecember 25, 6PMI was applying my red lipstick when my brother knocked on my door."Just a minute!" sigaw ko."Ate, kanina mo pa sinasabi 'yan. Dad is waiting downstairs," aniya gamit ang iritadong boses.Alam kong inis na inis na siya sa 'kin dahil kanina pa siya pabalik-balik dito sa kwarto ko. Pero this time, tapos na talaga ako mag-ayos.For the last time, I looked at my mirror to see my whole outfit. I'm wearing a red plaid tweed dress together with a black high heeled boots. Kinuha ko na ang pouch ko sa side table ko at lumabas ng kwarto.Pagkababa ko ay nag-aantay na si daddy sa sala. Ang kapatid ko namang si Arkin ay nakapangalumbaba habang nakasimangot."Sorry, bro," I smiled at him and made a peace sign."Psh! Stop it, ate," aniya at naglakad na palabas ng bahay. What's wrong with hi
Latest chapter
Greenville: The Homecoming    EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming    XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming    XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming    XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming    XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming    XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming    XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming    XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming    XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
