LOGINShare
XX. Leader
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko nang maramdaman kong may nanonood sa 'kin.
Napaupo ako bigla sa kama ko at gulat na tumingin sa taong nasa harapan ko ngayon. Sapo-sapo niya ang kaniyang noo at bulong nang bulong.
"Kuya Derrick?" tanong ko. Napahimas din ako sa noo ko nang makaramdam ng sakit. Tumama lang naman ang noo namin sa isa't-isa.
Kumunot ang noo ko at tumingin ulit sa kaniya. "Bakit may suot kang mask?" tanong ko sa kaniya. He's wearing a white mask, dahilan para bigla akong mapaupo kanina. Kinabahan ako, akala ko nakapasok na rito sa kwarto ko ang killer. Hanggang ngayon nga ay hindi pa rin maalis sa isipan ko ang pagpapakita niya sa 'kin kagabi.
Tumayo siya kaya napa atras na lamang ako. Ramdam ko ang malakas na kabog ng dibdib ko dahil sa kaba.
Hindi maalis ang tingin ko sa mga mata niya at pilit inaalala kung sino ang may matang katulad ng sa kaniya.
Bigla siyang tumigil sa paglalakad. Nabalot kami ng katahimikan. Hindi siya nagsasalita. At hindi rin ako makapagsalita. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko o kung sisigaw ba ako para manghingi ng tulong.
Nabasag lamang ang katahimikan nang mag ring ang cellphone ko.
"Hello, kuya?"
"Nasan ka, Demi?" tanong niya.
Magsasalita na sana ako kaso biglang tumalikod 'yong killer at naglakad palayo.
"Demi, answer me. Nasaan ka?"
Napalunok ako. "P-pauwi na ako..."
Binaba ko ang tawag at tinignan ang madilim na parte ng park na tinahak n'ong killer.
Hinubad ni kuya ang mask at naupo sa dulo ng kama ko. "Nagmamadali si dad kanina at nahulog 'to. Ibabalik ko sana sa kwarto nila kaso bigla kang pinatawag ni mom," sagot niya. Nakatutok naman ang tingin ko sa mga mata niya.
"Kuya, isuot mo nga ulit 'yong mask," utos ko sa kaniya.
"Bakit? Ayaw mo na ba sa gwapong mukha ng kuya mo?" Napa ismid ako sa tanong niya.
"Basta isuot mo na lang ulit." Sinunod naman niya ang sinabi ko. Nang suotin niya 'yon ay tinignan ko ulit ang mga mata niya.
Napa iling na lang ako. Hindi siya 'yon. Saka bakit ko naman pag-iisipan ang sarili kong kapatid ng gan'on?
"May good news nga pala ako," sabi ni kuya, tinanggal niya ang mask at ngumiti nang pagkalaki-laki. "Hindi lang ikaw ang may love life, magkakaroon na rin ako!"
"Talaga? Sino naman?" tanong ko.
"Si Bianca." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"Si Ate Bianca?!" tanong ko. Tumango-tango naman siya.
"Pumayag siya na ligawan ko ulit siya." Napangiti ako. I'm happy for the both of them. Sabi na nga ba't may pag-asa pa sa kanilang dalawa.
"Nice. Pagbutihin mo ang panliligaw," sabi ko sa kaniya.
Tumayo siya at hinarap ako. "I will. Hindi ko na pakakawalan si Bianca. Sige, tumayo ka na d'yan at kanina ka pa pinapatawag ni mom. Bye, lil sis!" Ngingiti-ngiti pa siya habang palabas ng kwarto ko.
Napa iling na lang ako. Bumalik na naman ang makulit kong kuya.
***
Inaya ako ni mommy ngayon sa mall para mag grocery. Kaya heto ako ngayon at nagsusuklay ng buhok ko. Kakatapos ko lang din maligo kaya medyo basa pa ito.
Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ako. Nakita ko si mommy sa sala na nag-aantay na sa 'kin.
"Let's go, honey. Ihahatid daw tayo ng kuya mo," sabi ni mommy at kinuha ang bag niya na nakapatong sa sofa. Naglakad na siya papunta sa pintuan kaya sumunod na rin ako.
"Mom, just text me if tapos na kayo mag grocery. Susunduin ko lang si Bianca," sabi ni kuya nang makarating kami sa mall.
"Sige, anak. Mag-ingat ka!" Bumaba na kami ng sasakyan at inantay lang namin na makaalis si kuya bago pumasok sa mall.
"Sino kayang unang ikakasal sa inyo ng kuya mo?" nakangiting tanong ni mommy.
"Mommy naman!" tumawa ako. "Syempre si Kuya Derrick. Gurang na 'yon, eh. Magtatapos muna ako ng college," sabi ko sa kaniya.
"Good. Kaso 'yong kuya mo nanliligaw pa lang ngayon," natatawang sabi niya kaya natawa na rin ako.
Humiwalay muna ako kay mommy para mag hanap ng pwede kong bilhin dito. Habang nag-iikot dito sa grocery ay may nakita akong pamilyar na mukha.
Naka upo siya sa may food court at nag ce-cellphone. Naglakad ako papalapit sa kaniya.
"Troy," tawag ko sa lalaking nasa harapan ko ngayon.
Nag-angat siya ng tingin at medyo nagulat pa nang makita ako. Pero ngumiti rin naman siya agad.
"Oh, Macey's bestfriend is here. What can I do for you, Demi?" nilapag niya ang cellphone niya sa mesa at diretsong tumingin sa 'kin.
Hinila ko ang upuan na nasa tabi ko at umupo doon.
"I just want to ask you something." Tinignan ko ang braso niya. He's wearing a sleeveless shirt that's why I can see all his tattoos.
"Ano namang kapalit 'pag sinagot ko ang tanong mo?" ngumisi siya sakin.
"Uhm..." hindi ko alam ang sasabihin ko.
Tumawa naman siya. "Okay. Since, we're friends before and you're my girl's bestfriend, you can ask me anything. Kahit walang kapalit."
I mentally rolled my eyes. Pinagpipilitan niya pa rin na sa kaniya si Macey kahit hindi naman na.
"What's the meaning of your tattoo?" diretsong tanong ko sa kaniya. Tinuro ko ang braso niya.
"Alin dito?" tanong niya.
"'Yong sungay. Anong meaning niyan?"
Hinawakan niya ang tattoo niya. "Bakit naman gusto mong malaman?"
Napalunok ako.
"Nagandahan lang ako."
Psh! Demi, anong klaseng dahilan 'yan?
"If you want to have one, you can join us," aniya na ikinakunot ng noo ko.
"Us?" tanong ko.
Tumango-tango siya. "The gang..."
Nanlaki ang mata ko. Kung gan'on ang sungay na 'yon ay simbolo ng gang nila.
"I-ikaw ba ang leader nila?" tanong ko ulit.
Naningkit ang mata niya. "Are you interested to join the gang?"
Gang? Hinding-hindi ako sasali sa mga ganiyan. Pero...
"I'll think about it," nakangiting sagot ko.
"I'm just the acting leader of the gang hangga't hindi pa nagpapakita 'yong totoong leader namin."
Hindi pa nagpapakita?
What if...ang leader nila ay 'yong killer?
"Never niyo pa siyang nakita?"
Umiling si Troy.
"Hindi pa, pero malapit na."
Pinatay ko ang cellphone ko matapos pakinggan ang ni-record kong pag-uusap namin ni Troy kanina sa mall.
"Medyo tanga rin 'tong si Troy, eh. Hindi manlang siya nagtaka sa mga tanong mo," natatawang sambit ni Jayson.
Nandito ulit kami ngayon sa Belle's Cafe.
"Kung gan'on ay hindi na lang siya nag-iisa ngayon. Kung ang killer nga talaga ang leader ng gang nila Troy, mas malakas siya ngayon at mas matindi pa ang pwede niyang gawin."
Tama si Macey. Maraming hawak ngayon ang killer.
"Sasali ako sa gang nila," sabi ni Brix.
Kumunot ang noo ko at tumingin kay Brix. "No! Walang sasali sa gang nila. Delikado masyado 'yon, Brix," sabi ko sa kaniya.
"Pero makakatulong 'yon para makita natin ang killer," aniya pero umiling-iling ako.
"Makikita natin ang killer nang hindi sumasali sa gang na 'yon...baka nga nakita na natin 'yon at malapit lang sa 'tin," binulong ko na lang ang huling sinabi ko. Ayoko munang sabihin sa kanila ang pagkikita namin n'ong killer.
But one thing's for sure, malapit lang sa 'min ang killer at baka kilalang-kilala pa namin 'yon. Sigurado akong nakita ko na ang mga matang 'yon dati pa.
---
Related chapters
Greenville: The Homecoming XXI. A Gift From The Devil
December 24, 6PM"Hello, Brix?" sagot ko sa tawag. Naglalagay ako ng mga regalo ngayon dito sa ilalim ng Christmas tree nang biglang tumawag si Brix."Demi, pwede ba tayo magkita mamaya? I'll just give you something," aniya. Napatingin ako sa wall clock namin at ala-sais pa lang. Madami pang oras bago mag Noche Buena."Sure. Anong oras?" nakangiting tanong ko."8PM. Ako na lang ang pupunta d'yan.""Sige," sabi ko. Pagkatapos namin mag-usap ay hinanap ko ang regalo ko kay Brix. Kinuha ko 'yon at umakyat muna ako sa kwarto ko.I took a half bath. Naligo na rin naman ako kanina kaso pinagpawisan na rin ako dahil sa paghahanda para sa Noche Buena.Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ulit ako. It is already 7PM. Nagluluto pa rin si mommy ngayon.Naririnig ko naman si Kuya Derrick na may kausap sa phone habang nakaupo sa sof
Greenville: The Homecoming XXII. Sofia Javier
Macey's POVDecember 25, 6PMI was applying my red lipstick when my brother knocked on my door."Just a minute!" sigaw ko."Ate, kanina mo pa sinasabi 'yan. Dad is waiting downstairs," aniya gamit ang iritadong boses.Alam kong inis na inis na siya sa 'kin dahil kanina pa siya pabalik-balik dito sa kwarto ko. Pero this time, tapos na talaga ako mag-ayos.For the last time, I looked at my mirror to see my whole outfit. I'm wearing a red plaid tweed dress together with a black high heeled boots. Kinuha ko na ang pouch ko sa side table ko at lumabas ng kwarto.Pagkababa ko ay nag-aantay na si daddy sa sala. Ang kapatid ko namang si Arkin ay nakapangalumbaba habang nakasimangot."Sorry, bro," I smiled at him and made a peace sign."Psh! Stop it, ate," aniya at naglakad na palabas ng bahay. What's wrong with hi
Greenville: The Homecoming XXIII. Macey Johnson
Demi's POVSabay-sabay na nag-alisan sina Macey, Jayson, at Sofia kaya kaming dalawa na lang ni Brix ang naiwan dito sa poolside."Ang bilis ng araw 'no? Ilang araw na lang, papasok na naman ang bagong taon," sabi ni Brix. Tumango ako bilang pag sang-ayon sa sinabi niya."Oo, ang bilis nga. Sobrang bilis at ang daming nangyari. Sa mga nakalipas na linggo, sunod-sunod ang namatay---" May sasabihin pa sana ako pinutol ni Brix ang pagsasalita ko."Shh...Demi. Kahit pasko 'yan pa rin iniisip mo?"Huminga ako nang malalim at tumingin sa kaniya. "Sorry. Hindi ko lang talaga mapigilan."Simula nang mangyari 'yong homecoming, pare-parehas na lang ang naiisip ko – 'yong mga patayan at pati na rin ang pakikipag-usap sa 'kin n'ong killer."Bakit hindi na lang natin pag-usapan 'yong sa 'tin? You know, I'm excited to enter the new year lalo na't kasama kita,"
Greenville: The Homecoming XXIV: New Year, More Corpses
December 28, 9:00 AMLumabas ako ng kwarto ko at dumiretso sa pintuan ng mini office ni daddy. Kumatok muna ako sa pinto bago buksan iyon."Dad," tawag ko at lumapit sa kaniya. Nahagip ng mata ko si mommy na nakaupo sa couch, tulala at tila malalim ang iniisip."Bakit, Demi?" tanong niya sa 'kin habang ang mga mata ay nakatutok pa rin sa dyaryo na hawak niya.Huminga muna ako nang malalim bago mag salita. "Narinig ko na iba pala ang pumatay kay Mang Isko. Ibig sabihin ay posibleng buhay pa ang pumatay sa pamilya ni Mayor Javier?" tanong ko. Alam ko naman ang totoo, pero gusto ko pa rin makakuha ng sagot mula kay daddy.Sa puntong iyon ay tumingin na siya sa akin. Inayos niya muna ang salamin niya bago mag salita. "Yes. There's a possibility. At baka nga nandito pa rin siya sa Greenville." Nandito pa talaga."How about the cases these past two days? Tatlo ang na
Greenville: The Homecoming XXV. Decision
Tatlong oras na ang lumipas matapos ang balita tungkol sa limang bangkay na natagpuan kanina. At ngayon naman ay bali-balita ang dalawang tao na umamin sa ilang pagpatay noong mga nakaraang araw.Sabi ko na nga ba, gawa ito ng killer. He pushes people to kill others. He pushes them to commit crime. Dahil dito, lumalabas ang mga tunay na ugali at ang mga tinatago nilang galit sa kapuwa nila. At may mga lumalabas din na mga sikreto. Tulad na lang ng nangyari kina Macey, Jayson, at Sofia.Ang kinakatakot ko ay si mommy, nasa kaniya pa ang kutsilyo at hindi ko alam kung nasabi niya na ba iyon kay daddy. Wala naman siguro siyang tinatago o nakaaway?Tumayo ako at nagtungo sa hagdan para bumalik sa kwarto ko. Habang naglalakad ay sinubukan kong tawagan ang number ng killer. Panay lang ang pag ring no'n at hindi sinasagot.I dial his number for the third time. Sakto naman ay napadaan ako sa kwarto ni kuya. Bukas ang
Greenville: The Homecoming XXVI. Troy Capistrano
"Demi, bakit mo sinabi 'yon?" tanong ni Brix. Itinigil ko ang pag dampi ng bulak sa sugat niya sa mukha at diretsong tumingin sa kaniya."Hindi naman talaga ako sasali. Sinabi ko lang 'yon para mas mapalapit sa killer," sabi ko sa kaniya. Sinabi ko sa kaniya kanina ang napag-usapan namin ni Troy at ngayon ay nagagalit siya dahil sa naging desisyon ko.Napapikit siya at napahawak sa sentido niya. "Gusto mo ba talagang mamatay, Demi? Sa pakikipag-usap mo pa lang sa killer na 'yan, delikado na ang buhay mo. Tapos ang gusto mo pa ay sumugod sa lungga niya?""Ayun na nga eh! Ako lang ang tinatawagan no'ng killer kaya ako ang mas may kakayahan na---"Nagulat ako nang biglang hampasin ni Brix ang mesang nasa tabi namin. "Ikaw na ang nagsabi na walang sasali sa gang na 'yan para lang malaman natin kung sino talaga ang killer. At isa pa, hindi mo kailangan gawin ang lahat ng 'to!"Oo sinabi ko nga iyon
Greenville: The Homecoming XXVII. Behind Closed Doors
Tumawa si Troy at diretsong tumingin sa akin. "Anong ibig mong sabihin? Para namang hindi mo ako kilala.""Kilala nga ba talaga kita?" tanong ko. "Hindi na ikaw ang Troy na kilala ko dati. Alam kong may tinatago ka."Bigla kong naramdaman ang pag vibrate ng cellphone ko. Malamang ay tumatawag na si Brix.Muli kong idiniin ang pagsakal kay Troy habang nakatutok pa rin ang hawak kong kutsilyo.Tumawa siya pero ramdam ko ang paghihirap niya dahil sa pagsakal ko sa kaniya. "H-hindi ko alam ang sinasabi mo. Itigil mo na 'to Demi kung ayaw mong...sa 'yo ko mismo gamitin 'yang hawak mong kutsilyo.""Demi! Demi!" nanlaki ang mata ko nang marinig ang sigaw ni Brix."Boss, nakita namin 'tong nagmamasid sa labas." napaligon ako sa dalawang matangkad na lalaki na kakapasok lang. Lumuwag ang pagsakal ko kay Troy nang makitang hawak-hawak nila si Brix."Brix..." tawag ko sa ka
Greenville: The Homecoming XXVIII. Spilling Tea
Kinuha ko lahat ang mga envelopes na nakatago sa drawer. Inilusot ko 'yon sa bag ko at pagkatapos ay lumabas na ng kwarto.May pasok na ulit kami ngayon at makakapagkita na ulit kami ni Macey. Ibibigay ko sa kaniya 'yong bagong envelope na natanggap ko. Medyo nag-aalala rin ako sa magiging reaksyon ni Macey dahil may litrato ang daddy niya rito.Pagkababa ko ay nakita ko na si kuya na nag-aabang sa akin. Ihahatid niya raw kasi ako. Si Brix naman ay nasa school na dahil sumabay sa kaniya si Tita Mirasol."Nakaalis na ba sila mommy?" tanong ko sa kaniya."Oo, kaaalis lang," sagot niya at tumayo na.Lumabas na kami ng bahay at nagtungo sa sasakyan niya."Baka naman may mangyari na naman sa 'yo ngayon. Ilang beses ka ng napapahamak," sabi ni kuya habang nagmamaneho.Napabuntong-hininga na lang ako. Simula nang tawagan ako ng killer, nasa panganib na ang buhay ko. At
Latest chapter
Greenville: The Homecoming EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
