Macey's POV
December 25, 6PM
I was applying my red lipstick when my brother knocked on my door.
"Just a minute!" sigaw ko.
"Ate, kanina mo pa sinasabi 'yan. Dad is waiting downstairs," aniya gamit ang iritadong boses.
Alam kong inis na inis na siya sa 'kin dahil kanina pa siya pabalik-balik dito sa kwarto ko. Pero this time, tapos na talaga ako mag-ayos.
For the last time, I looked at my mirror to see my whole outfit. I'm wearing a red plaid tweed dress together with a black high heeled boots. Kinuha ko na ang pouch ko sa side table ko at lumabas ng kwarto.
Pagkababa ko ay nag-aantay na si daddy sa sala. Ang kapatid ko namang si Arkin ay nakapangalumbaba habang nakasimangot.
"Sorry, bro," I smiled at him and made a peace sign.
"Psh! Stop it, ate," aniya at naglakad na palabas ng bahay. What's wrong with him? I'm just trying to kiss his cheek.
Narinig ko ang tawa ni daddy kaya napalingon ako sa kaniya. "Don't mind him. Nagbibinata na kasi 'yon."
Ngumiti na lang din ako. "I know, dad. He's 15 years old but he's still a baby brother to me."
We're now on the way to Javier residence. Mayor Javier invited us for a Christmas dinner. Kasama rin ang pamilya nila Demi, Brix, at Jayson.
Speaking of Jayson, nag text ako sa kaniya na papunta na kami kila Sofia. I didn't receive a reply from him. Maybe he's driving right now.
Hinanap ko na lang sa contacts ko ang number ng isa pang importanteng tao para sa 'kin. Pinindot ko agad ng mahanap ko 'yon.
It was my mother's old number. Binasa ko ang mga texts at halos lahat ay galing sa 'kin. Puro "Happy Birthday" at "Merry Christmas" ang nandoon. My mom passed away three years ago because of a car accident. Pero kahit alam kong wala naman akong makukuhang reply sa kaniya, nag te-text pa rin ako sa kaniya.
"Merry Christmas, mom. I love you!" After typing those words, I immediately sent it to her number.
***
"Babe! Merry Christmas!" Jayson wrapped his arms around me. Pagkadating namin dito sa bahay nila Sofia, siya agad ang sumalubong sa 'kin.
Ginantihan ko ang yakap niya at bumati rin, "Merry Christmas, babe!"
Humiwalay ako sa yakap at inaya na siyang pumasok sa loob. Pagkapasok namin ay nakita na namin si Demi at Sofia na magkausap. Sabay silang napalingon sa 'min kaya agad kaming lumapit sa kanila.
"Merry Christmas, girls!" I greeted them with a big smile.
"Merry Christmas, Macey!" bati ni Demi sa 'kin.
Napaatras ako nang biglang sunggaban ng yakap ni Sofia si Jayson. Akala ko ako ang yayakapin niya.
"Merry Christmas, Jayson!" bati ni Sofia sa boyfriend ko habang nakayakap. Abot tainga pa ang ngiti niya kaya napangiti na lang din ako. It's good to see Sofia smiling like that again.
Ako naman ang sunod niyang niyakao at binati. Ilang saglit lang ay dumating naman si Brix kasama ang parents niya at si Ate Bianca. Dahil kumpleto na kami dito, nag-aya na ang parents namin na simulan ang dinner.
Dalawa ang dining are dito sa bahay nila Sofia, ang isa ay may long table kung saan kami naka pwesto ngayon. Ang isa naman ay sakto lang ang laki para sa pamilya nila.
Puro kwentuhan ang nangyari sa buong dinner. Pinangunahan ito ng parents namin kaya hindi na rin kami masyadong sumingit dahil time naman nila ito para mag enjoy at kalimutan pansamantala ang mga trabaho nila.
"Naaalala niyo pa ba noong ilang beses na basted ni Agnes si Martin?" natatawang tanong ni Tito Julius, ang tatay ni Brix.
"Oo naman! Sa 'kin pa nagpapatulong 'yang si Martin, eh," sagot naman ni daddy.
"Buti na lang ay hindi ako nagaya kay daddy," bulong ni Jayson sa 'kin.
"Gusto mong maranasan? Pwede naman kitang hiwalayan ngayon tapos manligaw ka---"
"No!" putol niya sa sinasabi ko. "Wag namang ganyan, babe."
Natawa ako. "I'm just kidding. You know naman na hindi ko kayang gawin 'yon," sabi ko sa kaniya.
"I won't do that either," sambit niya.
***
Nandito kami sa poolside habang ang parents namin ay naiwan sa loob. Dito namin napiling tumambay dahil malamig ang simoy ng hangin at magandang pagmasdan ang paligid.
"Guys, I wanna say thank you again. This may not be the happiest Christmas for me, but I'm still happy that you are all here," sabi ni Macey. Bigla akong napayakap sa kaniya.
"We also want to thank you, Sofia. Thank you dahil hindi ka nagpalamon sa lungkot. Thank you dahil hinayaan mo kaming tulungan ka," sabi ko sa kaniya. Ilang saglit lang ay naramdaman na namin ang pagyakap nila Demi.
"I love you, guys." Sofia is such a sweet person. She is the sweetest person that I know. Siya 'yong tipo na hindi makabasag pinggan. At sa aming lahat, siya rin ang pinaka iniingatan namin.
"Okay, enough with this drama," sabi ko at pinunasan ang luha ko. "Magbigayan na tayo ng regalo."
"Ayon! This is my favorite part. Maayos sana ang regalo niyo sa 'kin dahil matino ang regalo ko sa inyo. Ayokong makatanggap ng mug or frame," sabi ni Jayson.
"Sayo pa talaga nanggaling 'yan. Buhay na buhay pa nga 'yong mug na binigay mi sa 'min 2 years ago," pang-aasar sa kaniya ni Brix.
"Ginamit 'yon ni Kuya Derrick at halos masuka daw siya habang umiinom doon," pang-aasar din ni Demi.
Dinuro ni Jayson ang dalawa. "Kayong mag jowa, tigilan niyo ako!"
Natawa na lang kami. Ang binigay ba naman niya kasing mug sa 'min ay mukha niya kaya tuwing gagamitin 'yong mug, siya ang nakikita namin.
"Ay, wait!" sigaw ko.
"Bakit?" tanong ni Sofia.
"Nasa sasakyan pa pala 'yong gifts ko para sa inyo," sabi ko sa kanila. Hindi ko pala naibaba ang mga 'yon kanina.
"Samahan na kita," sabi ni Jayson.
"Kaya ko na ang mga 'yon," sabi ko sa kaniya.
"Jayson, patulong nalang kumuha ng pagkain sa loob." Tumingin ako kay Sofia na nakahawak sa braso ni Jayson.
Napalunok na lang ako. "Tama, samahan mo na lang si Sofia."
Naglakad na ako palayo sa kanila at dire-diretsong nagtungo sa garahe nila Sofia kung saan naka park ang sasakyan namin.
Binuksan ko iyon at kinuha ang mga regalo.
I creased my forehead when I saw small rectangular box. Sa pagkakaalam ko ay wala naman akong biniling regalo na ganito.
Kinuha ko iyon at saka ko lang nakita ang maliit na papel na nakadikit sa likod ng box.
In a place where everything is a lie,
Sinners must die. All you have to do is to stab and kill that sinner. But, be careful,It's either you're the one who will kill or you're the one who will be killed."What is this? Bakit ganito ang message?" tanong ko sa sarili ko. Dahan-dahan kong binuksan ang box ngunit nabitawan ko rin 'yon ng makita ang laman.
Kanino galing 'yon? Bakit kutsilyo ang laman?
Tumingin-tingin ako sa paligid. Wala namang tao. Hindi ko napansin ang box kanina pero imposible naman na isa sa mga tao dito ang naglagay n'on.
Dinampot ko na lang ulit ang box pati na rin 'yong letter. Pagkakuha ko ng mga regalo ay nagmadali akong isara ang sasakyan.
Sa totoo lang ay kinikilabutan ako. Wala akong maisip kung sino ang posibleng nagbigay ng kutsilyo na 'to. Kung prank man 'to, pwes hindi nakakatuwa.
Natigil ako sa paglalakad nang mapadaan ako sa garden. Parang may naririnig akong nag-uusap at pamilyar ang boses.
"Sofia, sa tingin ko may nakakaalam ng sikreto natin. I received a box last night. Kutsilyo ang laman n'on at may letter na kasama."
I know that voice! At sure akong si Sofia ang kausap niya.
"What?! Kutsilyo talaga? At ano naman ang nakasulat d'on sa letter?"
Hindi ko alam kung bakit biglang nag pantig ang tainga ko sa boses ni Sofia. Malayong-malayo iyon sa mahinhin niyang boses.
"It says that sinners must die. And using the knife, I must stab the sinner. Pwedeng ang tinutukoy niya roon ay ako, tayo, o kung sino man ang kilala ko na makasalanan."
Napatingin tuloy ako sa hawak kong box. Ibig sabihin ay hindi lang ako ang nakatanggap nito.
"So, gusto mo ng itigil 'to?" Boses ulit ni Sofia ang narinig ko.
"Yes, hindi ko na rin kayang lokohin si Macey. You know how much I love her."
Nang marinig ko 'yon ay tuluyan na akong lumabas sa pinagtataguan ko. Nanginginig ako sa galit at parang sandali na lang ay bubuhos na ang luha ko.
Nabitawan ko ang mga regalo nang makita ko ang sunod na ginawa ni Sofia. He kissed Jayson. He fucking kissed my boyfriend!
"What the hell?!" sigaw ko na nagpahiwalay sa kanila. Agad akong lumapit sa kanila at walang pagdadalawang-isip na sinampal si Sofia.
"Babe---"
"Fuck you, Jayson! Nakakadiri kayong dalawa!" sigaw ko.
Tinignan ko silang dalawa pero napako ang tingin ko kay Sofia.
"Ang landi mo! Ang landi landi mo!" sigaw ko sa kaniya. Hindi ko alam na may tinatago palang kalandian ang babaeng 'to.
"So, kailan pa 'to? Kailan mo pa nilalandi ang boyfriend ko?" tanong ko sa kaniya. Tumingin naman ako kay Jayson. "Ikaw, kailan ka pa nagpapalandi sa babaeng 'to?"
Wala sa kanila ang sumagot sa tanong ko.
Hindi ako nakapagpigil at nasampal ko ulit si Sofia nang ilang beses. Naramdaman ko na lang ang pag awat sa 'kin ni Jayson.
"Mahal namin ang isa't-isa," seryosong sambit ni Sofia. Lalo akong nanggigil dahil sa sinabi niya.
Anong nangyari sa Sofia na kilala ko? Nasaan 'yong Sofia na mahinhin?
"Walang hiya kayong dalawa! Mga manloloko! Tangina, Sofia! Ano bait-baitan ka lang? Ayan ba ang tunay mong ugali? O baka naman may mas lalala pa d'yan!"
"Anong nangyayari dito?" Agad akong lumingon sa kararating lang na sina Demi at Brix.
Tumingin ulit ako kay Sofia. Buong lakas kong hinila ang buhok niya at iniharap kila Demi.
"Macey, anong ginagawa mo?" gulat na tanong ni Demi.
"Itong mabait na kaibigan natin ay nilalandi lang naman ang boyfriend ko. Itong mukhang 'to na akala mo anghel, ahas pala! Ang galing magpanggap!" diniinan ko pa lalo ang pag sabunot sa kaniya.
Naiyak na lamang ako nang naiyak habang inilalayo nila ako kay Sofia at Jayson.
---
Demi's POVSabay-sabay na nag-alisan sina Macey, Jayson, at Sofia kaya kaming dalawa na lang ni Brix ang naiwan dito sa poolside."Ang bilis ng araw 'no? Ilang araw na lang, papasok na naman ang bagong taon," sabi ni Brix. Tumango ako bilang pag sang-ayon sa sinabi niya."Oo, ang bilis nga. Sobrang bilis at ang daming nangyari. Sa mga nakalipas na linggo, sunod-sunod ang namatay---" May sasabihin pa sana ako pinutol ni Brix ang pagsasalita ko."Shh...Demi. Kahit pasko 'yan pa rin iniisip mo?"Huminga ako nang malalim at tumingin sa kaniya. "Sorry. Hindi ko lang talaga mapigilan."Simula nang mangyari 'yong homecoming, pare-parehas na lang ang naiisip ko – 'yong mga patayan at pati na rin ang pakikipag-usap sa 'kin n'ong killer."Bakit hindi na lang natin pag-usapan 'yong sa 'tin? You know, I'm excited to enter the new year lalo na't kasama kita,"
December 28, 9:00 AMLumabas ako ng kwarto ko at dumiretso sa pintuan ng mini office ni daddy. Kumatok muna ako sa pinto bago buksan iyon."Dad," tawag ko at lumapit sa kaniya. Nahagip ng mata ko si mommy na nakaupo sa couch, tulala at tila malalim ang iniisip."Bakit, Demi?" tanong niya sa 'kin habang ang mga mata ay nakatutok pa rin sa dyaryo na hawak niya.Huminga muna ako nang malalim bago mag salita. "Narinig ko na iba pala ang pumatay kay Mang Isko. Ibig sabihin ay posibleng buhay pa ang pumatay sa pamilya ni Mayor Javier?" tanong ko. Alam ko naman ang totoo, pero gusto ko pa rin makakuha ng sagot mula kay daddy.Sa puntong iyon ay tumingin na siya sa akin. Inayos niya muna ang salamin niya bago mag salita. "Yes. There's a possibility. At baka nga nandito pa rin siya sa Greenville." Nandito pa talaga."How about the cases these past two days? Tatlo ang na
Tatlong oras na ang lumipas matapos ang balita tungkol sa limang bangkay na natagpuan kanina. At ngayon naman ay bali-balita ang dalawang tao na umamin sa ilang pagpatay noong mga nakaraang araw.Sabi ko na nga ba, gawa ito ng killer. He pushes people to kill others. He pushes them to commit crime. Dahil dito, lumalabas ang mga tunay na ugali at ang mga tinatago nilang galit sa kapuwa nila. At may mga lumalabas din na mga sikreto. Tulad na lang ng nangyari kina Macey, Jayson, at Sofia.Ang kinakatakot ko ay si mommy, nasa kaniya pa ang kutsilyo at hindi ko alam kung nasabi niya na ba iyon kay daddy. Wala naman siguro siyang tinatago o nakaaway?Tumayo ako at nagtungo sa hagdan para bumalik sa kwarto ko. Habang naglalakad ay sinubukan kong tawagan ang number ng killer. Panay lang ang pag ring no'n at hindi sinasagot.I dial his number for the third time. Sakto naman ay napadaan ako sa kwarto ni kuya. Bukas ang
"Demi, bakit mo sinabi 'yon?" tanong ni Brix. Itinigil ko ang pag dampi ng bulak sa sugat niya sa mukha at diretsong tumingin sa kaniya."Hindi naman talaga ako sasali. Sinabi ko lang 'yon para mas mapalapit sa killer," sabi ko sa kaniya. Sinabi ko sa kaniya kanina ang napag-usapan namin ni Troy at ngayon ay nagagalit siya dahil sa naging desisyon ko.Napapikit siya at napahawak sa sentido niya. "Gusto mo ba talagang mamatay, Demi? Sa pakikipag-usap mo pa lang sa killer na 'yan, delikado na ang buhay mo. Tapos ang gusto mo pa ay sumugod sa lungga niya?""Ayun na nga eh! Ako lang ang tinatawagan no'ng killer kaya ako ang mas may kakayahan na---"Nagulat ako nang biglang hampasin ni Brix ang mesang nasa tabi namin. "Ikaw na ang nagsabi na walang sasali sa gang na 'yan para lang malaman natin kung sino talaga ang killer. At isa pa, hindi mo kailangan gawin ang lahat ng 'to!"Oo sinabi ko nga iyon
Tumawa si Troy at diretsong tumingin sa akin. "Anong ibig mong sabihin? Para namang hindi mo ako kilala.""Kilala nga ba talaga kita?" tanong ko. "Hindi na ikaw ang Troy na kilala ko dati. Alam kong may tinatago ka."Bigla kong naramdaman ang pag vibrate ng cellphone ko. Malamang ay tumatawag na si Brix.Muli kong idiniin ang pagsakal kay Troy habang nakatutok pa rin ang hawak kong kutsilyo.Tumawa siya pero ramdam ko ang paghihirap niya dahil sa pagsakal ko sa kaniya. "H-hindi ko alam ang sinasabi mo. Itigil mo na 'to Demi kung ayaw mong...sa 'yo ko mismo gamitin 'yang hawak mong kutsilyo.""Demi! Demi!" nanlaki ang mata ko nang marinig ang sigaw ni Brix."Boss, nakita namin 'tong nagmamasid sa labas." napaligon ako sa dalawang matangkad na lalaki na kakapasok lang. Lumuwag ang pagsakal ko kay Troy nang makitang hawak-hawak nila si Brix."Brix..." tawag ko sa ka
Kinuha ko lahat ang mga envelopes na nakatago sa drawer. Inilusot ko 'yon sa bag ko at pagkatapos ay lumabas na ng kwarto.May pasok na ulit kami ngayon at makakapagkita na ulit kami ni Macey. Ibibigay ko sa kaniya 'yong bagong envelope na natanggap ko. Medyo nag-aalala rin ako sa magiging reaksyon ni Macey dahil may litrato ang daddy niya rito.Pagkababa ko ay nakita ko na si kuya na nag-aabang sa akin. Ihahatid niya raw kasi ako. Si Brix naman ay nasa school na dahil sumabay sa kaniya si Tita Mirasol."Nakaalis na ba sila mommy?" tanong ko sa kaniya."Oo, kaaalis lang," sagot niya at tumayo na.Lumabas na kami ng bahay at nagtungo sa sasakyan niya."Baka naman may mangyari na naman sa 'yo ngayon. Ilang beses ka ng napapahamak," sabi ni kuya habang nagmamaneho.Napabuntong-hininga na lang ako. Simula nang tawagan ako ng killer, nasa panganib na ang buhay ko. At
Natapos ang klase nang hindi namin nalalaman kung ano na ang nangyari kay Sofia. Hindi namin alam kung nakauwi na ba siya o kung saan man siya nagpunta pagkatapos niyang tumakbo kanina. Hindi rin namin siya ma-contact. Kaibigan pa rin namin si Sofia at nag-aalala pa rin kami sa kaniya.Tatawagan ko sana ulit si Sofia pero may nakita pa akong isang number sa contacts ko na maaaring alam kung nasaan si Sofia ngayon. Kay Sander iyon at ni isa sa amin ay walang sumubok na tawagan siya kanina.Siguradong hindi siya tatawagan ni Brix. Si Jayson naman at Macey ay kanina pa tahimik. I guess, ako lang talaga ang pwedeng tumawag kay Sander.Lumayo muna ako sa kanila para tawagan si Sander. Nakahinga ako nang maluwag nang sagutin niya iyon."Hello, Kuya Sander...""Hello, Demi?""Yes, this is Demi. Itatanong ko lang sana kung nand'yan si Sofia sa inyo?" sabi ko sa kaniya.
Natapos ang klase nang hindi namin nalalaman kung ano na ang nangyari kay Sofia. Hindi namin alam kung nakauwi na ba siya o kung saan man siya nagpunta pagkatapos niyang tumakbo kanina. Hindi rin namin siya ma-contact. Kaibigan pa rin namin si Sofia at nag-aalala pa rin kami sa kaniya.Tatawagan ko sana ulit si Sofia pero may nakita pa akong isang number sa contacts ko na maaaring alam kung nasaan si Sofia ngayon. Kay Sander iyon at ni isa sa amin ay walang sumubok na tawagan siya kanina.Siguradong hindi siya tatawagan ni Brix. Si Jayson naman at Macey ay kanina pa tahimik. I guess, ako lang talaga ang pwedeng tumawag kay Sander.Lumayo muna ako sa kanila para tawagan si Sander. Nakahinga ako nang maluwag nang sagutin niya iyon."Hello, Kuya Sander...""Hello, Demi?""Yes, this is Demi. Itatanong ko lang sana kung nand'yan si Sofia sa inyo?" sabi ko sa kaniya.