Natapos ang klase nang hindi namin nalalaman kung ano na ang nangyari kay Sofia. Hindi namin alam kung nakauwi na ba siya o kung saan man siya nagpunta pagkatapos niyang tumakbo kanina. Hindi rin namin siya ma-contact. Kaibigan pa rin namin si Sofia at nag-aalala pa rin kami sa kaniya.
Tatawagan ko sana ulit si Sofia pero may nakita pa akong isang number sa contacts ko na maaaring alam kung nasaan si Sofia ngayon. Kay Sander iyon at ni isa sa amin ay walang sumubok na tawagan siya kanina.
Siguradong hindi siya tatawagan ni Brix. Si Jayson naman at Macey ay kanina pa tahimik. I guess, ako lang talaga ang pwedeng tumawag kay Sander.
Lumayo muna ako sa kanila para tawagan si Sander. Nakahinga ako nang maluwag nang sagutin niya iyon.
"Hello, Kuya Sander..."
"Hello, Demi?"
"Yes, this is Demi. Itatanong ko lang sana kung nand'yan si Sofia sa inyo?" sabi ko sa kaniya.
"Yes, kanina pa siya nandito. Pero hindi pa siya ulit lumalabas ng kwarto niya," sagot niya.
"Ah, gano'n ba? Sige, Kuya Sander, salamat," sabi ko na lang.
Ibababa ko na sana ang tawag kaso...
"Demi."
Napalunok ako. "B-bakit?"
"Um...wala. Ingat," sabi niya at siya na mismo ang nagbaba ng tawag.
Ilang segundo pa ako napatitig sa cellphone ko bago bumalik sa mga kaibigan ko.
"Let's go?" tanong ni Brix.
Ngumiti ako at tumango. Pupunta kami sa mall ngayon para mamili ng mga gagamitin namin sa project namin na ipapasa next week.
"Macey, gusto mo ba sumabay?" tanong ko.
"Sure," sagot niya.
"Tara na!" sabi ni Jayson.
Agad naman siyang nilingon ni Macey. "Kasama ka?"
"Of course. Bawal ba?" tanong ni Jayson.
Ngumisi si Macey. "Akala ko pupuntahan mo 'yong girlfriend mo," aniya at nauna ng naglakad palayo sa amin.
Napakamot na lang ng ulo si Jayson. Napailing na lang ako at sinundan si Macey.
***
"Macey, alam kong masakit at mahirap ang pinagdadaanan mo ngayon, pero wala na ba talagang chance sa inyo ni Jayson? At...'yong friendship niyo ni Sofia?" tanong ko kay Macey. Nandito kami ngayon sa bookstore at humiwalay muna kami sa dalawang lalaki para makausap ko siya.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Macey. "I don't know, Demi. Sa ngayon, hindi ko pa alam kung anong dapat kong gawin," sabi niya. "Kapatid na ang turing ko kay Sofia...sa inyo. At hindi ko kinaya ang ginawa niya. Sa dami ng lalaki, bakit 'yong sa 'kin pa?" Ramdam ko ang ang sakit sa bawat salitang binitawan niya. Maging ang mga mata niya, pinapakita ng mga 'to kung gaano kasakit ang nararamdaman niya.
Macey is a strong girl. She has a strong personality pero ngayon nakikita ko 'yong weak side niya.
Nginitian ko siya at pinisil ang kamay niya. "I understand. Bigyan niyo muna ng time and space ang bawat isa pero sana mapag-usapan niyo rin 'to," sabi ko sa kaniya.
Tumango-tango siya. "Thank you, Dems."
Pagkatapos namin mahanap ang mga kailangan namin ay dumiretso na kami sa counter. Nakita namin na nakapila na rin sina Brix at Jayson.
"Kain muna tayo?" tanong ni Brix. Katatapos lang namin magbayad sa mga pinamili namin. Hindi naman gano'n kahaba 'yong pila kaya nakapagbayad agad kami.
Tinignan ko si Macey at ngumiti naman siya.
Nagpunta kami sa isang fast-food chain, magkahiwalay nga lang ng table dahil baka hindi makakain nang maayos 'tong si Macey kapag nasa iisang table sila ni Jayson.
"I'm still worried about dad. Kinakabahan ako sa pwedeng mangyari," nag-aalalang sabi ni Macey.
"Ako rin. Last na natanggap kong pictures ay kina Jayson and Sofia at lahat tayo hindi inasahan ang nangyari," sabi ko. Hindi basta-basta magpapadala na lang 'yong killer ng mga litrato. Kung kaninong litrato ang pinapadala niya, paniguradong may mangyayari sa mga taong iyon.
"I think kailangan na rin nating umuwi, baka nasa bahay na si dad. I want to talk to him," sabi ni Macey.
"Okay. I'll text Brix." Paubos na rin naman ang pagkain namin. Ite-text ko na lang si Brix dahil medyo malayo ang table nila sa amin.
***
"Hindi ko pa rin ma-contact si mommy. Nag ri-ring naman pero hindi sinasagot," sabi ni Jayson habang naglalakad kami papunta sa parking lot.
"Maybe she's busy. Mag-usap na lang kayo sa bahay niyo," rinig kong sabi ni Brix.
Nasa unahan namin silang dalawa ni Macey kaya naman rinig na rinig namin ang pag-uusap nila.
Kinuha ko ang cellphone sa bulsa ko ngunit nagulat ako nang hindi ko makapa doon ang coin purse ko. Pagkakatanda ko ay pinagsama ko ang dalawang iyon.
Napatigil ako sa paglalakad at agad na binuksan ang bag ko. Sinilip ko rin ang ibang bitbit ko pero hindi ko nakita ang coin purse ko.
"Bakit, Dems?" tanong ni Macey na napahinto rin.
"Nahulog ko ata 'yong coin purse ko," sabi ko.
Nilingon ko ang pinanggalingan namin. Nakahinga naman ako nang maluwag nang maaninag iyon sa dinaanan namin kanina.
"Ayun! Mauna ka na, Macey. Kukunin ko lang doon," sabi ko sa kaniya at tinuro 'yong dinaanan namin kanina.
"O, sige."
Bumalik ako roon. Yumuko ako para damputin ang coin purse ko.
"Let's meet again, tomorrow?"
Kumunot ang noo ko nang marinig ang pamilyar na boses ng lalaki. Nilingon ko kung saan nanggaling iyon.
Napatakip na lang ako ng bibig nang makita si Tito Aries. At hindi siya nag-iisa.
Kitang-kita kung paano niya ipulupot ang braso niya sa baywang ng babaeng kilalang-kilala ko rin.
"Demi, tara na," rinig kong sabi ni Brix.
"Brix, si Tito Aries 'yon diba?" tanong ko sa kaniya at itinuro ang direksyon nila.
"Oh shit! Yes! And he's with Tita Agnes," sambit niya.
"Oh my God, Brix!" Feeling ko matutumba ako sa nasaksihan namin.
Tito Aries, Macey's dad, and Tita Agnes, Jayson's mom just kissed!
Napalingon ako nang marinig ang paparating na si Macey, nasa likod niya si Jayson.
"Ang tagal niyo naman. Ano bang---dad?!" Nanlalaki ang mata ni Macey habang nakatingin sa dalawang taong hindi kalayuan sa amin.
Agad naghiwalay si Tito Aries at Tita Agnes. Gulat din silang napatingin sa amin.
"M-macey, let me explain," saad ni Tito Aries.
"What's the meaning of this, mom?" tanong naman ni Jayson.
Napakurap-kurap na lang ako at napalunok. Ano na naman ba 'to?
Nagulat kaming lahat nang bigla na lang sumigaw si Macey.
"Tangina! Ano affair na naman?!" sigaw niya.
"Anak, I'm sorry." Nilapitan siya ni Tito Aries pero agad siyang umatras.
"Ikaw, Tita Agnes, grabe ang paggalang ko sayo! Bakit mo 'to ginawa? Bakit sa tatay ko pa?" naiiyak na tanong niya.
Nakayuko lang si Tita Agnes, umiiyak. Si Jayson naman ay halatang gulat pa rin.
"Puro kabit na ata ang nakapaligid sa akin. Una, 'yung kaibigan ko nilandi 'yung boyfriend ko. Ngayon naman, 'yung nanay ng boyfriend ko, nilandi ang tatay ko..." Napahilamos na lang si Macey sa mukha niya.
"Nakakadiri kayo."
"Macey!" sabay-sabay kaming napasigaw nang maglakad palayo si Macey.
Ito ba? Ito ba ang gusto ng killer? Ang sirain ang mga taong nakapaligid sa amin. Kung oo, nagwawagi siya.
---
Natapos ang klase nang hindi namin nalalaman kung ano na ang nangyari kay Sofia. Hindi namin alam kung nakauwi na ba siya o kung saan man siya nagpunta pagkatapos niyang tumakbo kanina. Hindi rin namin siya ma-contact. Kaibigan pa rin namin si Sofia at nag-aalala pa rin kami sa kaniya.Tatawagan ko sana ulit si Sofia pero may nakita pa akong isang number sa contacts ko na maaaring alam kung nasaan si Sofia ngayon. Kay Sander iyon at ni isa sa amin ay walang sumubok na tawagan siya kanina.Siguradong hindi siya tatawagan ni Brix. Si Jayson naman at Macey ay kanina pa tahimik. I guess, ako lang talaga ang pwedeng tumawag kay Sander.Lumayo muna ako sa kanila para tawagan si Sander. Nakahinga ako nang maluwag nang sagutin niya iyon."Hello, Kuya Sander...""Hello, Demi?""Yes, this is Demi. Itatanong ko lang sana kung nand'yan si Sofia sa inyo?" sabi ko sa kaniya.
Sofia's POVI want to sleep but I can't.I checked the time and it's already 12 in the midnight. Ang daming gumugulo sa isipan ko kaya naman gising na gising pa rin ang diwa ko.Tumingin ako sa side table ko. I quickly grab my mother's picture."Mom, I'm sorry," bulong ko habang tinitignan ang litrato niya. Ang dami kong nagawang mali, at alam kung hindi 'yon magugustuhan ni mommy.I remember what my classmate told me earlier. Hindi nagkulang si mommy sa akin. Ilang taon ko siyang hindi nakasama pero hindi siya nagkulang sa akin. Siguro, ako talaga mismo ang may mali.Ngayon, naiisip ko, maling-mali ang nagawa ko. Falling in love to Jayson is wrong. Boyfriend siya ng bestfriend ko. At ngayon, nagsisisi na ako. Nasisira ang pagkakaibigan namin dahil sa akin. I still love Jayson, but I also love my friends. They're my family.At mas gusto ko silang
"Mom?" Agad akong bumaba sa sala namin para hanapin si mommy. Dumiretso pa ako sa kusina para tignan kung nandoon siya ngunit hindi ko siya nakita."Mommy!" sigaw ko habang papaakyat ulit. I entered dad's office pero wala rin si mommy doon.Nagpunta na ako sa kwarto nila. Wala rin siya doon pero napansin kong bukas ang closet niya.Mabilis akong lumapit doon. Sinimulan kong tignan ang bawat sulok ng closet niya. Inangat ko ang mga damit pati na rin ang ilang gamit niya roon.Dalawa lang ang pwedeng rason para magpadala ang killer ng picture ni mommy. Una, maaaring may masamang mangyari sa kaniya. Pangalawa...posibleng may tinatago siyang sikreto.Hinalughog ko ang pinakataas ng closet niya kung saan nakalagay ang ilan sa mga bags niya. Isa-isa kong binuksan ang mga iyon ngunit wala naman akong nakitang kakaiba. Until I saw her favorite bag, nasa pinakatago iyon nakalagay. Tumingkayad pa ako par
"I'll go now. Kayo na ang bahala rito," sabi ni mommy. Katatapos lang rin namin mag dinner. Bago siya tumayo ay tumingin muna siya sa akin. Ngumiti pa siya pero halata naman na pilit 'yon."Ok mom. Ingat," sabi ni kuya.Tumayo na rin ako."Hey, hey, hey! Where are you going?" tanong ni kuya."Inaantok na ako, kuya. Aakyat na ako," sabi ko sa kaniya kaya naman sinamaan niya ako ng tingin."Ikaw maghuhugas ng pinagkainan natin ngayon," saad niya.Napahawak ako sa ulo ko. "Inaantok na talaga ako. Ang sakit din ng ulo ko." Hindi ko na inantay pa ang susunod niyang sasabihin, umakyat na agad ako sa kwarto ko.Kinuha ko ang hoodie ko sa closet ko at sinuot iyon. Nilagay ko naman sa bulsa ko ang kutsilyong binigay sa akin no'ng killer.Kailangan kong sundan si mommy. Ewan ko ba pero masama ang kutob ko. Feeling ko ay may mangyayari ngayong gabi.
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a