NAPALIYAD SI ANIKA nang maramdaman ang dila ni Tonet sa loob ng kanyang hiyas.
Napasigaw siya sa kiliting idinulot niyon sa kanyang buong katawan. Pakiramdam niya ay sumasagad hanggang sa kanyang mga buto ang bawat pagkislot ng dila nito sa loob ng kanyang pagkababae.
“Shit, Tonet. I’m cumming. . .” aniya habang napapasabunot dito. Hindi na niya napigilan ang pagsabog ng kanyang katas. Animo’y isang gutom na gutom na hayup si Tonet habang kinakain iyon, ni walang snayang na katas niya. Nang ganap na maubos ay pumuwesto ito pabaligtad at itinapat ang nasa pagitan ng mga hita nito sa kanyang bibig.
Nangigigil na dinilaan niya iyon.
Sa
KANINA pa naghihintay si Jestoni. May usapan sila ni Randell at excited na siya dahil pumayag itong makipagkita sa kanya. Ngunit nakailang sigarilyo na siya ay di pa rin ito dumarating. Never naman itong nale-late dati kapag may usapan sila. Umaasa siyang mapapatawad siya nito at mababalik sa dati ang lahat. Shit. Hindi niya alam at hindi siya sigurado kung ano itong nararamdaman niya para kay Randell. Ang tiyak lang niya, gusto niya itong makita at napupuyat na siya sa kaiisip dito. Biglang nagregudon ang dibib niya nang matanawan itong paparating. Napangiti siya.
“OLIVIA, PWEDE ba tayong mag-usap? At pakiusap, huwag mo na sanang ipaalam pa kay Tonet ang pagkikita nating ito,” sabi ni Anika nang tawagan siya nito. “O-Okay,” sagot ni Olivia. Alam niyang importante ang sasabihin nito at kinakabahan siya. Tinawagan kaagad niya si Gabriel pagkatapos tumawag sa kanya ni Anika. “Hello?” “Gab, makikipagkita ako ngayon kay Anika. May importante raw siyang sasabihin sakin,” paalam niya dito. “Okay, saan kayo magkikita? Mag-iingat ka. Huwag na huwag kang lalakad na walang kasamang body guards. Kasama mo ba si Tonet?”&n
AWANG-AWA SI OLIVIA habang nakamasid kina Tonet at Anika. Alam niya kung gaano kasakit ang nararamdaman ni Tonet ngayon. Iyon pa nga lang malayo ka sa taong pinakamamahal mo ay wala na iyong kasing sakit. Iyon pa kayang malaman mong may malubha itong sakit? Parang hindi na niya kayang makita ang dalawa na nahihirapan kung kaya’t tumakbo na siyang pabalik sa kanyang kuwarto at duon umiyak nang umiyak. Ikamamatay niya kapag may nangyaring masama kay Gabriel o kay Stacey. Hindi niya iyon kakayanin. “Mommy. . .” sabi ni Stacey na hindi niya namalayang pumasok pala sa kanyang kuwarto. Nagmamadali niyang pinahid ang kanyang mga luha at niyakap ng mahigpit ang bata. Diyos ko, gabayan nyo po kaming mag-anak at ilayo
“OLIVIA, ANONG gagawin ko? Ayokong hayaan si Niks magpagamot sa Amerika na di ako kasama. Gusto kong kasama nya ko habang nagpapagamot siya pero. . .” napahagulhol siya, “Ayoko ring naming iwan ang mga bata. Binantaan ako ni Rocco na kapag sumama ako kay Niks, di ko na makikita ang mga anak ko kahit na kelan. At. . .at obligasyon ko naman talagang alagaan ang mga bata. . .” “Naiintindihan kita pero naiintindihan ko rin naman ang nararamdaman ni Rocco, lalo pa at 10 years old lang naman iyong bunso nyo,” aniya dito. “What if sumama ka kay Anika papuntang Amerika kahit two weeks lang. ‘Wag ka ng mag-aalala sa pamasahe at mga gastosin mo dun, ako ng bahala. At least kasama ka ni Anika sa unang dalawang lingo nya dun. Or kahit isang buwan lang. Huwag mong intindihin ang mga bata, kami na ni Nanay Becca ang bahala sa kan
“NASA AMERIKA SILANG LAHAT?” Tumango si Glenda. Galit na galit na dinampot ni Arlyn ang mono block chair at ipinaghahampas sa dingding. Kung hindi pa siya inawat ng Tito Jaypee niya ay hindi siya titigil. “Ano ka ba naman, Arlyn? Huwag kang gumawa ng eksena dito kung ayaw mong ireklamo tayo ng mga kapitbahay.” “Nahihirapan akong malayo sa anak ko, habang sila, hayun sa Amerika at nagpapakasarap dun?” Selos na selos na sabi niya, “Magkasama sila ng babaeng iyon, ako, nandito sa mabahong lugar na ito at. . .” “Di ba dalawang taon mo rin namang nakasama si G
UMIIYAK si Tonet habang pinagmamasdan si Anika habang natutulog. Katatapos lang nitong sumailalim sa chemotheraphy. Kanina ay sumuka ito ng sumuka kaya naman tarantang-taranta siya. Kung pwede nga lamang akuin ang sakit na nararamdaman nito, ginawa na niya. God, hindi ko kayang mawala siya sa kin, please naman. Ngayon lang ulit ako hihiling saiyo, sana naman, pagbigyan mo naman ako oh. Hinagod niya ang buhok nito saka hinalikan ito sa nuo saka nahiga sa tabi nito. Ayaw niyang ipikit ang kanyang mga mata. Natatakot siyang baka pagmulat niyang muli, wala na ito sa tabi niya kagaya ng panaginip niya nuon. Kinagat niya ang ibabang labi upang huwag nitong marinig ang pag-iyak niya.&nbs
“ANAK NG TETENG naman. Bakit ka naman nagpapakalasing ng ganyan?” Tiningnan lang ni Randell ang baklang kaibigan saka muling tumungga ng whisky. Hindi niya alam kung lasing na talaga siya dahil parang lahat ng lalaki ay mukha ni Jestoni ang nakikita niya. Naiinis na siya sa sarili niya dahil kahit anong gawin niya ay di naman niya ito makuhang kalimutan. Alam niyang napaka-stupid niya dahil sa kabila ng ginawa nito, di niya ito magawang burahin sa puso at isipan niya. Tumunog ang kanyang cellphone. Nagmamadali niya itong kinuha sa kanyang bulsa sa pag-aakalang si Jestoni ang tumawag sa kanya. Pero si Danny pala iyon. “Danny?”
“SO, ANO, TAYO NA ULIT?” Tanong ni Jestoni kay Randell nang matapos silang magtalik. Wala siyang sagot na narinig mula dito. Nagkibit balikat siya. Hindi niya ito pipilitin kung hanggang ngayon ay pinagdududahan pa rin nito ang intension niya para dito. Ngunit umaasa siyang hindi magtatagal at mararamdaman rin nito na sincere ang kanyang intension. Hindi pa niya tiyak kung mahal na niya ito, ang tanging malinaw lang sa kanya ngayon ay gusto niya ito. Namimiss niya ito at hinahanap-hanap niya ito. “Okay, tawagan mo na lang ako kapag gusto mo ng,” isang pilyong ngisi ang sumilay sa mga labi niya, “Alam mo na.” “Okay. Tatawa