CHAPTER 283

“ANAK. . .” Umiiyak na niyakap ni Arlyn ang kanyang anak saka tumingin sa kanyang ina, “Salamat at pinagbigyan ninyo ang kahilingan ko.” Aniya ditto.

            “Kung ako lang ang masusunod, ayoko na sanang makita ka pa,” Galit na sabi nito sa kanya, “Pero naisip kong karapatan pa rin naman ng anak mo na makilala ka.  H-hindi ko lang alam kapag nagkaisip na siya k-kung ikatutuwa niyang malaman ang dahilan kung bakit ka narito sa bilangguan.  Hindi ka na nahiya sa mga kalokohang ginawa mo!”

            “Kaya nagawa ninyo akong tikisin?” Punong-puno ng hinanakit na tanong niya ditto.

            Tiningnan siya nito ng masama, “Anong gusto mong gawin namin?  Yang katigasan ng ulo moa ng nagdala saiyo sa kapahamakan.