CHAPTER 162

KUNOT-NUONG nilingon ni Gabriel ang pamilyar na babae at ang batang kasama nito.  Hindi niya alam kung bakit parang may kung anong kumurot sa dibdib niya.  May kaugnayan ba siya sa mga ito?

            Damn.

            Gusto na niyang mapikon sa sarili niya dahil wala talaga siyang maalala, wala siyang matandaan.  Blangko ang lahat sa kanya.  Tiningnan niya si Arlyn.  Hindi niya alam kung masaya nga ba siya o hindi sa piling ng babaeng ito.  Pati ba pakiramdam niya, nagkaamnesia na rin? Sa totoo lang, wala siyang maramdamang kung ano kay Arlyn.  And yet magkakaanak na sila.  Himigpit ang pagkakahawak nito sa braso niya.

            “I love you so much, Gabriel,” sabi nito sa malambing na tinig.