KABANATA 5: Ang Pagkikita

NAGKAKILALA sina Ariah at Theodore sa isang online dating application na parehas nilang sinubukan. Noong panahon ng kagipitan, sinubukan ni Ariah gamitin ang dating application na “We Chat & Date”para humanap ng matandang lalaki na naghahanap ng kasintahan, o sugar daddy kung tawagin. Labag ito sa kaniyang kalooban, subalit kailangan niya ng mabilisang pera para sa pagpapagamot ng kapatid kaya naman isinantabi niya ang sariling prinsipyo para rito.

“Baka naman may naghahanap lang dito ng care-giver o kakausapin tapos babayaran, pwede na ‘yon…” bulong niya habang nag i-iscroll sa WDC.

Hindi niya maatim ang ilan pang mga nakalagay doon na puro kabastusan, kaya naman titigilan niya na sana ang pagscroll nang mamataan ang isang post ilang segundo ang nakalilipas.

Ang nakasaad ay “wanted marriage partner” at ang pabuya para rito sa tatlong buwan na pagpapanggap bilang mag-asawa. Nakalagay sa ibaba ang contact details ng nag post, gayundin ang tumataginting na halaga para rito. Sa isip ni Ariah, siraulo lamang ang papatol sa scam na iyon. Ngunit sa panahon ng kagipitan, maski ang mga ganitong iskema ay papatulan niya maisalba lamang ang nanganganib na buhay ng kapatid.

“Matalino naman ako, saka marunong sa martial arts…kaya ‘to. Subukan lang natin…” usal niya.

Tatlong araw din ang naging pag-uusap nila Ariah at Theodore sa WDC na application hanggang sa mapagdesisyonang magkita upang pag-usapan ang kontrata.

HALOS MATUYO ang laway ni Ariah dahil hindi siya makapagsalita sa lalaking nasa harap. Kinurap-kurap niya ang mga mata at kinusot ito. Hindi niya maunawaan bakit hindi matandang hukluban ang nasa harap niya bagkus isang makisig na lalaki. Bakas sa hitsura nito ang dugong kanluranin.

“I’m Theodore.”

Inilahad ni Theodore ang kaniyang kamay kay Ariah, at tinanggap naman ito ng dalaga.

“Ariah.”

Napababa ang tingin ni Ariah sa suot na lumang bestida, na onti na lang ay magmumukha na itong daster. Sinadya ito ni Ariah sapagkat ang buong akala niya ay matandang hukluban ang makakausap, kaya naman upang hindi magkagusto sa kaniya ay binihisan ang sarili ng payak na kasuotan, at hindi nag-abalang mag-ayos.

Dumapo naman ang tingin ni Theodore sa babaeng nasa harap. Hindi niya lubos maisip na sa simpleng bistidang asul ay litaw pa rin ang angking ganda ng dalaga. Balingkinitan ang katawan nito, ang kaniyang buhok na kulay tsokolate ay nakalugay at tila ba malayang umaalon ang kulot na buhok. Matangos ang ilong ng dalaga, naaalala ni Theodore ang hulma nito mula sa mga ilong ng renaissance na sining na kaniyang kinagigiliwan noong kolehiyo. Malamlam ang mga mata ni Ariah, nangungusap, at malalim. Tila ba hinihila siya upang titigan pa ito.

Maamo ang mukha nito, subalit mayroong palaban na enerhiya. Tila ba napakaraming hamon sa buhay ang sumubok na sa dalaga.

Nagsimula ang kanilang pag-uusap sa pag-order ng inumin at panghimagas. Hindi sigurado ni Ariah kung sino ang magbabayad ng pagkain, ngunit wala itong problema sa kaniya dahil nagtabi siya ng limang daang piso para bayaran ang sariling pagkain.

“So tell me, why did you agree with our set-up? You’re young, Ariah. Marriage isn’t typically your matter of concern,” kuryusong tanong ni Theodore, saka matamang humigop ng kape.

“Hindi mo siguro mauunawaan, pero kapag walang-wala ka na, basta promising o sasagot sa problema mo, papatusin mo na. Sorry, I may sound desperate but I really am.”

Nanatiling nakikinig si Theodore sa dalaga. Matapang na tinitigan ni Ariah ang mga mata nito.

“Nasa ospital ang kapatid ko, diagnosed siya ng cancer stage 2. Siya na lang ang pamilyang mayroon ako, at mahal na mahal ko ‘yon kaya di baleng mahirapan, maisalba ko lang ang buhay niya. Need ko lang talaga ng malaking pera para sa pampagamot niya, hindi kasi kaya na ipagpaliban pa eh. Buhay nakataya, buhay ng kapatid ko usapan…”

Hindi makaimik si Theodore sa narinig. Lumaki siyang nag-iisang anak lang, at masagana ang buhay. Nawala sa piling nila ang kaniyang ina dahil din sa sakit na cancer, kaya nauunawaan niya ang sitwasyon ni Ariah. Naging mahirap na ito para kay Theodore noon, at hindi niya maatim gaano kahirap ito para kay Ariah, na siyang tanging nagtataguyod para sa kanilang magkapatid.

Tila nahaplos ang puso ng binata.

“I’m sorry to hear that, Ariah. But I must say, that’s really…. courageous and admirable.”

“Salamat. Para lang linawin ko, hindi ko need ang awa ha? I just need a way to have money.”

“I know. I’m not pitying you anyway.”

Tumango lang ang dalaga at saka ininom ang avocado fruit shake.

“Ikaw? Sa hitsurang mong ‘yan, need mo pa talaga ng arranged marriage partner?”

“I know, but I want to keep it civil. Ayoko ng may ma-attach sa akin, I’m not fit for any relationship. I just need a woman to act as my wife. My grandmother is the only person I genuinely value, and her health is deteriorating.”

Ngayon naman hindi makaimik si Ariah. Nais niya tuloy pagalitan ang sarili sa pag-iisip ng masama tungkol sa motibo ni Theodore na magpakasal.

“I want to grant her long time wish, to create a family…”

Nabilaukan naman si Ariah at halos maubo na ang nginuyang cupcake sa narinig.

“P-pamilya? Kala ko ba pretend lang na asawa...”

“Here, water.” Inabot ni Theodore ang baso at agad itong ininom ni Ariah.

“Avoid concluding things. I just said that’s her wish, but doesn’t necessarily mean we will make it happen.”

“Oh…gets.”

“We’ll get civil marriage, that’s for hard proof of marriage just in case. Also, aakto lang tayong mag-asawa in front of them. Behind doors, we can just be civil.”

Tumano muli si Ariah.

“Here are the terms and conditions, also the compensation you’ll receive. Kindly review it before signing.”

Sa bilis ng mga nangyayari hindi matukoy ni Ariah kung nananaginip lamang siya o talagang tunay na nararanasan niya ang nobelang napapanood lamang sa korean drama.

“Uhm Miss Gallano?”

Nabalik siya sa ulirat nang marinig ang boses ng kaniyang interviewer.

“S-sorry po. Ano po uli iyon?”

“No worries. Just checking your basic information before we can proceed sa actual interview questions. Will that be alright?”

“Yes, it is po.”

“Hmm so going back, what’s your highest attainment again?”

“College graduate, with degree in Political Science po.”

“Great! Next, what’s your nationality?”

“Filipino po.”

“How about your marital status?”

“Single— I mean, married po. I’m married.”