KABANATA 1: Kasal-kasalan

MALAMIG NA HANGIN ang bumungad kay Ariah pagkalabas ng City Hall. Disyembre na kaya naman hindi kataka-takang malamig ang simoy ng hangin. Nagsimula na ring pailawin ang mga parol at christmas lights sa kalye patungong kartilya ng Manila.

Alas singko ng hapon natapos ang seremonya para sa civil wedding. Dumapo ang kaniyang paningin sa singsing na nakasuot sa daliri. Sinong mag-iisip na sa saktong kaarawan niya pa siya maikakasal? Ni hindi pumasok ang ideyang pagpapakasal sa kaniyang isip, higit lalo ang isabay pa ito sa kaniyang ika-21 na kaarawan.

"Halika. Ihahatid na kita sa inyo."

Naalintana ang kaniyang pag-iisip at pagmumuni sa paligid dahil sa baritonong boses na pumukaw ng kaniyang atensyon. Nilingon ito ni Ariah at sakto namang umihip ang hangin.

Nagtama ang kanilang mga mata. Ang matipunong lalaking nagmamay-ari ng boses ay si Theodore Morgan. Matangkad ito, malapad ang mga balikat, matangos ang ilong, mapula ang mga labi, at may tindig na nagsusumigaw ng determinasyon at pormalidad. Nakasuot ito ng tuxedo kaya naman higit na tumingkad ang angking kakisigan nito.

Tila umurong ang dila ng dalaga sa nasasaksihan ng mga mata. Noo'y sa telebisyon lamang siya nakakakita ng mga makisig na nilalang gaya ng mga aktor o modelo ng ano mang komersyal, subalit sa tagpong iyon, nasa harapan niya na ito.

"May dumi ba sa mukha ko, Aya?" Tanong nito, matamang siyang tinitignan.

Maski ang pagbanggit ng kaniyang palayaw na Aya ay tila ba tunog mamahalin, may kung anong nakakahalina sa pagbanggit nito.

Tunog na kahit kailan ma'y hindi niya narinig, sanay siyang tunog payak lamang ito.

"H-ha? Wala naman, ano lang uh..."

"Hmm?"

"Kako tara na, kailangan ko ng umuwi at baka hinahanap na ako ng kapatid ko."

Tumango si Theodore at sumunod kay Ariah patungo sa sasakyan. Agad namang binuksan ni Ariah ang pinto ng sasakyan sa likod at umupo rito. Bagay na nakapagpahinto kay Theodore.

"Bakit?" Tanong ni Ariah habang nakakunot ang noo.

Hindi sumagot si Theodore, imbes ay binuksan ang pinto ng passenger seat at tila ba hinihintay na may umupo ro'n.

"Ha? Okay na ako rito, ayos lang ano ka ba"

Turan nito at mahinang tumawa.

Seryoso lamang ang tingin ni Theodore saka nagsalita.

"Hindi mo ako driver, Aya. I'm your husband. Dito ka na sumakay."

"E-eh..."

Bago pa makapagsalita si Ariah ay agad na itong sumunod sa pag-aalalang baka magalit ito. Bago pa lamang silang magkakilala kaya naman hindi pa niya lubusang kilala ito. Dagli niyang naalala ang rason kung bakit sila ikinasal na dalawa kaya naman naisip niyang wala siya sa posisyon na galitin ang taong makasasalba sa kaniyang sitwasyon.

Nang makasakay na ang dalawa at nasigurong nakasuot ng seat belt ay pinaandar na ni Theodore ang sasakyan.

"Hindi ako galit. Gusto ko lang makasigurong nasa tabi kita."

Tumango lamang si Ariah, hindi niya mawari kung madali siyang basahin o sadyang ganoon lamang si Theodore. Nang makarating sa kanto ng kalyeng bababaan ni Ariah ay kinausap muna siya ni Theodore patungkol sa mga benepisyong kaniyang makukuha sa relasyon nilang dalawa.

Pinarada niya muna ang sasakyan ng maayos saka hinarap si Ariah.

“Parte na ng pinirmahan natin ang benefits na makukuha sa set up na ito. Sana nabasa mo ang lahat ng iyan, kasama na ang mga tuntunin at kundisyon,” usal ni Theodore, para bang business meeting ang dating sa tenga ni Ariah.

Kaniyang binalikan sa isipan ang limang pahina ng papel na inilatag sa kaniya ni Theodore ilang araw na ang nakararaan. Nilalaman nito ang lihim na kontratang silang dalawa lamang ang may alam.

Inilahad ni Theodore ang itim na atm card kay Ariah.

“Kalahating milyon ang laman nito, malaya mong gamitin sa kahit anong gusto mo. Kung kulang man, sabihan mo lang ako. Heto naman ang card ng mansyon, provided na rin diyan ang detalyeng kailangan mo. Kung may mga iba ka pang kailangan, tawagan mo lang ako o si Manang Tisay, siya ang mayordoma ng mansyon, kung patungkol sa business naman ay ako o si Claire ang tawagan mo, sekretarya ko. Nariyan na sa telepono mo naka-save ang contact details.”

Halos hindi magkandarapa sa pagtanggap ng mga card si Ariah mula kay Theodore. Tila nabingi siya sa mga detalyeng binitiwan nito tungkol sa pera at ibang ari-arian.

Dalawang daan at limampung libo piso lamang ang kailangan para sa pagpapagamot ng kaniyang bunsong kapatid, at ang binanggit na halaga ni Theodore ay labis pa sa kaniyang pangangailangan. Halos mangilid ang kaniyang luha sa galak. Noong nakaraang linggo lamang ay hindi niya mawari ang gagawin, limang libo na lamang ang natitira sa kaniyang ipon at kritikal ang lagay ng kapatid niyang si Axel. Sa edad na labing anim na taong gulang ay napasailalim ito sa pagsusuri ng doktor at napag-alamang mayroong cancer.

Sanay na sa hirap si Ariah, subalit hindi niya inaasahan na mas may ihihirap pa ang kaniyang buhay. Bagay na nagresulta upang kumapit siya sa pag-asang hindi malinaw sa kaniya.

Bagay na nagdala sa kaniya sa piling ni Theodore Morgan, ang acting CEO ng Morgan Group.