Bella's POV
Dalawang araw na ang nakakalipas ng nakipaghiwalay ako kay Adrian. Simula no'n ay palagi akong nakakatanggap ng mga messages galing sa kanya, puro pananakot ang mga ito. Hindi na lang ako nagrereply sa kanya, gusto ko mang i-block na lang ang number niya pero hindi ko ginawa. Kung sakaling may gawin ulit siyang masama sa akin ay pwede ko iyong gawing ebidensya. Mabuti na lang at hindi na pumunta si Adrian sa bahay. Halata rin sa Tita ko na parang balisa ito. Mukhang natatakot siya na malaman ni Tito Nathan ang pagsusugal niya. Ang malala pa roon ay malaki ang utang niya kay Adrian. Nag-umpisa lang ito sa 20,000 hanggang sa lumaki na ito. Napansin ko rin nitong mga nakaraang araw ay parang biglang bumait si Tita Eliza sa akin. Siguro ay dahil sa nalaman niyang muntik na akong magahasa ni Adrian. May duty ako ngayon sa The Shire at schedule ko mamaya para sumayaw kaya maaga akong nag-ayos para maaga rin akong makaalis. Kailangan ko pang make-up-an ang sarili ko. Pagkatapos kong sumayaw mamaya ay magiging waitress na naman ako. Kailangan kong magdoble kayod dahil malaki-laki pa ang kailangan kong bayaran kay Adrian. "Anak, ako na ang maghuhugas ng mga pinagkainan natin. Mukhang uulan ngayong gabi. Pumasok ka na sa trabaho mo." Ani Tito Nathan. "Ako na po, Tito. Maaga pa naman, at tsaka mabilis lang naman maghugas nito." Nakangiting wika ko. "Bella, hayaan mo na 'yan d'yan. Si Eloiza na ang maghuhugas." Sabat ni Tita Eliza. Nagulat naman ako sa sinabi nito kaya napatingin ako sa kanya. Nakaupo ito sa sala at nanonood na ng paborito niyang palabas sa TV. Himala at pinaghugas niya ang unica hija niya. "What? Ako ang maghuhugas? No way!" Ma-arteng pagtutol ni Eloiza. Mula pagkabata ay spoiled ito kay Tita kaya hindi ito sanay sa gawaing bahay. Tamad din ito. Kahit na utusan siya na maglinis ng kwarto niya ay hindi niya ginagawa. Kahit nga assignments niya noon ay ako pa ang gumagawa. Kahit ilang beses na pinagsasabihan ni Tito si Eloiza ay hindi naman ito nakikinig sa kanya. Sadyang matigas ang ulo nito katulad ng Nanay niya. She's a spoiled brat, poor version nga lang dahil hindi naman kami mayaman. "Bilis na, Eloiza!" Pagalit na sabi ni Tita. Nagkatinginan naman kami ni Tito Nathan. Nagkibit balikat ito sa akin at napapailing. Tumayo si Eloiza at nagdadabog na naglakad patungo sa kusina. "Bakit kasi hindi na lang ikaw ang naghugas nito?" Inis na sabi nito sa akin. "Eloiza! Ngayon ka lang maghuhugas ng plato. Huwag ka ng magreklamo." Pagalit na sabi ni Tito. Wala ng nagawa si Eloiza kung hindi ang hugasan ang mga pinagkainan namin. Sumenyas naman si Tito sa akin na umalis na ako kaya ngumiti ako sa kanya. Humalik ako sa pisnge niya. "Mag-ingat ka, Bella." "Opo, Tito. Alis na po ako. Matulog ka ng maaga." Bilin ko sa kanya bago umalis. Nang makarating na ako sa club ay dumeritso na ako sa dressing room naming mga dancers Naabutan ko roon si Adrianna na naglilinis ng table. "Hello, Addy." "Mi Bella! Ang aga mo naman yata?" Aniya. "Parang uulan kasi, tsaka, kailangan ko pang magmake-up." Sagot ko sa kanya. "Oh, right! Schedule mo pala ngayon." "Oo, tsaka after kong sumayaw mamaya ay magwe-waitress din ako." Saad ko. "Kailangan mo ring magpahinga, Girl. Baka mahimatay ka na naman sa sobrang pagod mo." Ani Adrianna. Napabuntong-hininga ako. Kailangan kong makaipon kaagad ng pangbayad kay Adrian para mabawasan na ang problema ko. Ngumiti ako kay Adrianna, "kaya ko 'to! Sana makarami tayo ng tip mamaya." "Sana nga, Belle," aniya at ngumiti rin sa akin, "nga pala, nakausap ko kanina si Michelle. Malapit na ang anniversary ng The Shire. Magsasayaw daw tayong lahat sa iisang stage ng sabay." Oo nga, ilang linggo na lang at anniversary na ng club. "First time 'yan a." Sagot ko sa kanya habang inaayos ang mga make-up na gagamitin ko mamaya. "Hindi pa raw sure. Pag-uusapan pa raw nila." Aniya. Nang umalis si Adrianna ay naiwan ako sa dressing room namin. Pumili ako ng susuotin ko mamaya. Napili ko ang pulang set ng undergarments at pulang maskara para itago ang mukha ko. Nang pumatak na ang alas nuebe ay nag-umpisa na akong magmake-up, dapat ay tapos na akong mag-ayos bago mag alas onse ng gabi. Nang nasa likod na ako ng stage ay hinubad ko na ang suot kong silk robe. Sinenyasan ako ni Michelle na lalabas na ako ng stage. Tumango naman ako sa kanya. Nang narinig ko ang musika ay naglakad na ako papunta sa stage. As usual ay punong-puno na naman ng tao ang club. Halos lalaki ang narito. Nag-umpisa na akong sumayaw. Bumaba ako sa stage at lumapit sa ibang mesa. Kapag lumalapit sila sa akin ay mabilis akong umaalis. "Hey, Babe." Ani ng isang lalaki. Regular customer ito dito. Palagi ko siyang nakikita ritong malapit sa stage. May nakita rin akong mga pulitiko na narito. Nang matapos akong sumayaw ay bumalik ako kaagad sa dressing room namin at nagbihis ng uniform namin bilang waitress. "Table 25." Kinuha ko ang tray at nagtungo sa table 25. "Here's your order, Sir." Ani ko at bahagyang ngumiti. Nilapag ko sa mesa nila ang mga ni order nilang inumin. Bago ako umalis ay may inipit na 1,000 peperbills ang isang lalaking nasa table na ito sa nakatuck-in kong palda. Nagpasalamat naman ako at umalis na. Natigilan ako ng may makita akong pamilyar na itsura, si Damian. May kasama itong magandang babae sa isang table. Nagtatawanan sila at mukhang close sila dahil nakaakbay ito sa babae. May iba pa silang kasamang mga lalaki. Nag-iwas ako ng tingin at mabilis na naglakad. Hindi ko napansin na may makakasalubong pala ako kaya nabangga ko ito. "Sorry, Sir!" Hingi ko ng paumanhin sa kanya. "It's fine." Tipid na sagot nito at umalis na. Sinundan ko naman ito ng tingin kung saan siya pupunta. Ganoon na lang ang pagkagulat ko ng umupo ito sa kung saan nakaupo si Damian. Napatingin si Damian sa akin kaya mabilis akong nag-iwas ng tingin at naglakad. Pagkarating ko sa bar counter ay napasapo ako sa kanang bahagi ng dibdib ko. Ang lakas ng kabog ng puso ko. "Okay ka lang ba, Belle?" Tanong ni Kathnisse sa akin. Isa rin siyang dancer. "Oo, Kath." Nakangiting sagot ko sa kanya. "Table 50, 2nd floor." Ani ng bartender. Kinuha ni Kath ang order at umalis na para ihatid ang order sa table 50. May kinuha naman akong ibang order, nakakarami na rin ako ng tip ngayong shift. "Table 28." Kinuha ko iyon at nagtungo sa table 28. Nang papalapit na ako ay doon ko lang naalala na ito pala ang table kung nasaan si Damian. Napatingin ito sa akin, tipid naman akong ngumiti sa kanya at nag-iwas ng tingin. "Thank you, Sir! Enjoy your night!" Ani ko at umalis na kaagad. Nasa labas ako ngayon ng club at nagpapahinga. May 30-minute break ako. "Bella." Napalingon ako sa tumawag sa akin. Napatayo ako ng makilala ko ito. "Attorney.." "Dito ka pala nagtatrabaho." Aniya. Tumango ako sa kanya. "Paano ka nakapunta rito?" Nasa likod na kasi ito ng club. Kapag break ko ay dito ako palaging nagpapahinga or minsan ay sa dressing room namin. "I saw you walking here kaya sinundan kita." Aniya at umupo sa bakanteng upuan. "Ngayon lang kita nakita rito sa club." Wika ko. "Yes. I rarely go to this kind of place." Sagot nito sa akin. Tumango ako sa kanya at tumingin sa langit. Napakapayapa nito. Nikayap ko ang sarili ko. "How are you?" Nilingon ko siya, "okay naman po ako, Attorney." Tipid akong ngumiti sa kanya. "Here we go again. Nakalimutan mo na ba ang pangalan ko?" Natatawang saad nito. "Damian.." "Right." Mahina itong tumawa. "Baka hinahanap ka na ng kasama mo sa loob." Baka hinahanap na rin siya ng kasama niyang babae kanina. "They won't mind. Until what time ang trabaho mo?" Seryosong sabi nito. "Until 3 in the morning." Sagot ko sa kanya. Tumango-tango naman ito sa akin. Natahimik ito at napatitig sa akin. Nailang naman ako sa paraan ng pagtitig niya sa akin. "B-bakit?" "That dancer earlier...was it you---" Hindi ko na siya pinatapos magsalita. "Hindi ko siya kilala," mabilis na sagot ko, "interesado ka ba sa kanya?" Nagulat man ay hindi ko iyon pinahalata. Bumilis ang kabog ng dibdib ko. Paano niya nasabing ako 'yon? Nakatakip naman ang buong mukha ko kanina. Tumahimik ito at seryosong tumitig sa akin. Para akong napapaso sa pagtitig niya sa akin kaya mabilis akong nag-iwas ng tingin. "B-balik na ako. Tapos na ang break ko." Ani ko at tumayo na. Tumango naman ito sa akin at sumabay na sa akin papasok ng club. Mabilis akong nagtungo sa bar counter at kinuha ang tray na may laman ng mga inumin. Napabuga ako ng hangin. Hindi pwedeng malaman niya na ako ang dancer kanina. Hanggang sa matapos ang shift ko ay iniwasan ko ang table kung nasaan si Damian. Kapag may siniserve ako malapit sa table nila ay nakikita kong napapatingin si Damian sa akin. Hindi ko maintindihan pero nararamdaman ko ang mga titig niya sa akin kaya napapalingon ako sa gawi niya.Bella's POV Nang matapos na ang shift ko ay napahiga ako sa couch sa dressing room namin. Nakauwi na sila Kath at Adrianna. Matapos ang ilang minuto ay bumangon na ako at inayos ang mga gamit ko sa bag bago lumabas ng club. "Una na po ako." Pagpapaalam ko sa guard. "Mag-ingat ka." Sabi nito sa akin. Patalikod akong kumaway. Habang naglalakad ako ay napapahikab ako. Pagod na ako at inaantok na. Biglang pumasok sa isip ko ang sinabi ni Damian kanina. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung paano niya nalaman na ako ang sumayaw kanina. Hindi naman kami magkakilala talaga at base sa kanya, kanina lang siya nakapunta sa club. Napapitlag ako ng may biglang marahas na humila sa braso ko. Nilingon ko ito at halos lumundag ang puso ko sa kaba. "Bitawan mo ako, Adrian!" Pigil na sigaw ko. "Why would I? Sasama ka ngayon sa akin! Pagbabayarin kita sa ginawa mo sa akin!" Galit na sabi nito. Nanlilisik sa galit ang nga mata nito. Mas humigpit pa ang pagkakahawak nito sa bras
Bella's POV Alas tres na ng hapon at pauwi na kami galing ng The Shire dahil nagpractice kami ng isasayaw namin sa susunod na araw sa anniversary ng The Shire. Napag-usapan nila Michelle at ng top management na sasayaw kaming anim sa entablado. Ang napili nila ay belly dancing. Ilang linggo na rin kaming nagpapractice para ma perfect namin ang sayaw namin. "O, isa pa!" Sigaw ng nagtatawag ng pasahero. "Kuya, mukhang bata na lang ang kasya d'yan ipipilit mo pa." Wika ni Persephone. Mahina ko naman itong hinampas. Tumawa lang ito ng mahina. "See you later, Belle." Ani Persephone at humalik sa pisnge ko, "mauna na ako. Doon ako sasakay sa naka-aircon." Turo nito sa bagong dating na bus. Nang makasakay na si Persephone ay pumara naman ako ng jeep. Bago ako umuwi sa bahay ay dumaan muna ako sa malapit na market sa amin at bumili ng uulamin namin mamaya at mga gulay. Nagha-hum ako habang naglalakad pauwi sa bahay. Kapag may nakakasalubong akong kakilala ko ay binabati ko ito.
Bella's POV Nasa condo na kami ngayon ni Damian. Pinaupo niya ako sa couch. Napatingin ako sa kabuuan ng condo niya. Mas maganda ito at mas malaki kesa sa isang condo niya. Pagbalik ni Damian ay may dala na itong bottled water, binuksan niya muna ito bago binigay sa akin. Nilapag niya naman ang isang puting box sa mesa. "Thank you, Attorney." Ani ko. "You can stay here. I have a spare room na hindi ginagamit since kakalipat ko lang dito." Aniya at umupo sa couch. "Maraming salamat, Attorney. Mabuti na lang at dumating kayo." Wika ko. Paano na lang kaya kung hindi sila dumating? Mabuti na lang at nakatawag ako sa kanya kanina. Nagring ang telepono nito kaya sinagot niya ito. "What?" Aniya at napatingin sa akin, "did you take pictures of the area and the evidence?....settle her bills." Aniya at binaba ang tawag. Base sa pananalita nito kanina at sa itsura niya ngayon ay galit ito. "What really happened, Bella?" Mariing tanong nito sa akin, "nasa hospital ngayon ang pi
Bella's POV Padilim na ng makauwi kami sa condo ni Damian. Naligo kaagad ako dahil may pasok pa ako sa club mamaya. Nagmamadali akong nagbibihis ng kumatok si Damian. "Bella, dinner is ready." Aniya. "Susunod na lang ako." Sigaw ko habang inaayos ang bag na dadalhin ko. Nang matapos na ako ay lumabas na ako ng kwarto. Nasa dinning area na si Damian. "Where are you going?" Kunot noong tanong nito. "May pasok ako sa club ngayon." Sagot ko sa kanya at umupo sa upuan. "You should resign now." Matigas na sabi nito. "Hindi pa pwede. Kailangan kong pumasok." Sagot ko sa kanya. Sumandok ako ng kanin at nilagay sa plato ko. "Paano kung puntahan ka roon ng mga tauhan ni Montalvo?" Natigilan naman ako. "S-safe naman ako sa loob ng club. Mag-iingat na lang ako." "You're really stubborn!" He sounded pissed, "ihahatid na kita. Kumain ka na." Anito. Magkasalubong ang kilay nito habang naglalakad patungo sa kwarto niya. Napabuntong-hininga ako. Habang nagtatrabaho ako ay nasa isang t
Bella's POV Before 5 p.m. ay nasa club na ako. Sabay kaming dumating ni Kathnisse. Kaninang umaga pa raw busy ibang staff dito para magprepare sa anibersaryo ng club. Hindi ko alam kung may iba pa silang pakulo mamayang gabi. Ang alam ko lang ay sasayaw kaming anim sa entablado dahil sa in demand daw kami. Pagkapasok namin sa dressing room ay naabutan namin roon sila Persephone at Siberia, pagkatapos naming magbati-an ay lumabas na rin sila kasama si Kathnisse. Iniwan ko ang bag ko roon at akmang lalabas na ng marinig kong nagring ang phone ko. "Girls! Rehearsal time na!" Sigaw ni Ski sa labas. Hindi ko na pinansin ang tumatawag sa phone ko kaya umalis na ako dahil nakapamaywang na si Ski at mukhang naiinip na ito.Halos dalawang oras din kaming nagpractice ng sasayawin namin mamaya. Pagkatapos naming magpractice ay kumain na kami ng dinner namin dahil nagpa-order si Michelle. Pagkatapos naming kumain ay naligo ako para mamaya ay mag-aayos na lang ako ng sarili ko. Gusto ko munan
Bella's POV Nagising ako ng marinig kong magring ang phone ko. Napatingin ako sa orasan, alas dos pa lang ng hapon. Tinatamad ko itong kinuha sa bedside table at tiningnan kung sino ang tumatawag. Nang makita kong si Michelle ang tumatawag ay sinagot ko ito kaagad at nakapikit na nilagay ang phone ko sa tenga ko. "Hello, Michelle?" Ani ko at humikab. "Bella, good afternoon." Bati nito sa akin. "Napatawag ka, Michelle?" "Uhm..ano kasi...may sasabihin ako." Parang nag-aalangan ang boses nito. Patagilid akong humiga sa kama at niyakap ko ang unan. Pinatong ko lang sa tenga ko ang phone. "Ano 'yon, Michelle? Bilisan mo at inaantok pa ako." Inaantok na sabi ko habang nakapikit. Parang hinihila na ako ulit ng antok ko at gusto ko ng matulog. Narinig ko itong nagbuntong hininga bago nagsalita, "hindi ka na magtatrabaho sa club. Binili ka na kagabi sa club at hindi ko kilala kung sino ang bumili sa 'yo." Paliwanag nito. "Okay." Sagot ko sa kanya. Hindi ko na maintindihan
Bella's POV Pagkatapos naming magdinner kagabi ni Damian ay kaagad akong pumasok sa kwarto ko. Siya na ang nagpresenta na magligpit ng pinagkainan namin kaya iniwan ko na siya kaagad dahil naiilang pa rin ako sa kanya. Simula ng hinalikan ako nito sa VVIP room ng club ay pakiramdam ko ay nag-iba na ang pakikitungo nito sa akin. Hindi ko rin maipaliwanag kung ano ang nararamdaman ko. Sa lahat ng lalaki ay sa kanya lang ako nagkakaganito. Kahit kay Adrian noon ay hindi pa ako nakaramdam ng ganito. Napahawak ako sa labi ko at napatulala. Si Adrian ang first kiss ko pero pakiramdam ko ay kay Damian ko naramdaman ang tamis ng unang halik ko. Iyong unang halik ko mula kay Adrian ay napilitan lang ako dahil sa boyfriend ko siya at parang naging obligasyon ko iyon bilang girlfriend niya kaya pinagbigyan ko siya, pero iyong kay Damian...kakaiba. Iba ang excitement ko nang gabing iyon at kakaiba ang tibok ng puso ko. Siya ang unang humalik sa akin, hindi siya humingi ng permiso na halikan
Bella's POV Maaga akong nagising para magluto ng agahan namin ni Damian, may pasok ito sa trabaho kaya kailangan ko siyang pagsilbihan bilang katulong rito sa condo niya. Bago mag-alas otso ng umaga ay umaalis na ito papunta sa trabaho niya kaya alas sais pa lang ng umaga ay gumising na ako para magluto ng agahan namin. Ginawan ko ng sandwich si Damian. Nagluto naman ako ng fried rice at longganisa para sa akin. Nagtimpla rin ako ng juice at nilagay muna sa fridge. Ilalabas ko na lang 'yon mamaya kapag lumabas na si Damian sa kwarto niya. Maya-maya pa ay narinig ko ng nagbukas ang pinto ng kwarto ni Damian. Nakabihis na ito. Nagtungo ito sa dining area at napatingin sa mga pagkaing nakahain sa mesa. "Good morning, Sir," bati ko sa kanya, "kumain na po kayo." Ani ko. "Good morning, Bella. Sabay na tayong kumain." Anito at umupo na sa upuan. "Ginawan kita ng sandwich kase naalala ko na hindi ka naman nagra-rice kapag umaga." Ani ko sa kanya at nilapag ang kapeng tinimpla ko.
"Damian!" Malakas na sigaw ko. Umiiyak ako habang tumatakbo. Hinahanap ko si Damian pero hindi ko siya makita. Punong-puno ng luha ang pisngi ko. "Damian? Please, nasaan ka?" Napapaos na sigaw ko. "Anak? Anak?"Napamulat ako ng mga mata ko. Panaginip lang pala. "Damian?" Kaagad na sambit ko. Nasisilaw ako sa ilaw pero pinipilit kong hinahanap si Damian. "Anak, wala si Damian dito." Rinig kong sagot ni Papa. Mariin kong pinikit ang mga mata ko at minulat ulit. Nakita ko si Papa na nakaupo sa wheelchair. Nag-aalala itong nakatingin sa akin habang hawak ang kamay ko. "Anak? Kamusta ka na? May masakit ba sa 'yo?" Napailing ako. "S-si Damian, Pa?" Naiiyak na tanong ko. God! I need to see Damian. Kailangan ko siyang makita ngayon din. I want to hug him tight and tell him that I love him so much. I want to tell him na naaalala ko na siya. Naaalala ko na ang lahat. "Anak, bakit mo hinahanap si Damian? And why are you crying?" "P-papa," kinagat ko ang pang-ibabang la
Ysa's POV Nang magising ako ay dumiretso ako sa banyo para maghilamos at para makapagbihis na rin. Pagkatapos ko ay bumaba na ako para magluto ng agahan namin. Wala kaming kasambahay ngayon at naka day-off kaya hindi muna ako pupunta sa rancho para maasikaso ko rin si Papa. Habang hinihintay kong maluto ang sinaing ko ay hinuhugasan ko ang mga gulay na lulutin ko mamayang lunch namin. "Good morning." Narinig kong bati sa akin ni Damian. Nilingon ko naman siya, "good morning din. Maupo ka na muna r'yan." Ani ko at bumalik sa ginagawa ko. Maya-maya pa ay nasa tabi ko na si Damian at tinitingnan kung ano ang ginagawa ko. "Para sa lunch ba 'yan?" Tanong niya. Tumango ako sa kanya, "oo. Bigla kong namiss ang sinigang." Sagot ko sa kanya. "Namimiss ko na rin ang sinigang mo." Aniya. Hindi ko matandaan na nagluto ako ng sinigang na nandito siya. Maybe nagluluto rin ako nito noon bago ako ma-aksidenti? "Napaglutu-an na ba kita nito noon?" Tanong ko sa kanya. "Yeah, noong
Ysa's POV Pagkatapos kong dalhan ng pagkain si Papa sa kuwarto niya ay nag-ayos na ako para makaalis na rin. Pupunta akong rancho ngayon para tingnan ang mga kabayo. Hindi kasi ako nakapunta kahapon dahil binantayan ko si Papa. Mas lumalala na ang kalagayan niya ngayon. Gusto ko sana siyang dalhin sa hospital pero ayaw niya naman. I can't force him kaya wala rin akong nagawa, even Damian insisted na siya na ang bahala pero ayaw niya talaga. Pagkatapos kong mag-ayos ay nagpaalam na ako kay Papa at lumabas na ng kuwarto niya. Napatingin ako sa direksyon ng kuwarto ni Damian. "Nasaan kaya siya?" Mahinang tanong ko. Hindi ko kasi siya nakitang kumain ng agahan kanina. Nagkibit balikat nalang ako at umalis na. Habang naglalakad ako patungo sa rancho ay nakakasalubong ko ang iilang trabahante ni Papa noon, kinakamusta nila si Papa sa akin. Nakakatuwa lang na kahit hindi na sila nagtatrabaho kay Papa ay kinakamusta pa rin nila ang kalagayan niya. "You know what? May kilala rin akon
Ysa's POV "Papa, alis na po ako." Pagpapaalam ko kay Papa. "Mag-ingat ka, Anak." Ani Papa. Ngumiti ako sa kanya at humalik sa pisngi bago lumabas sa kuwarto niya. Tiningnan ko ang laman ng bag ko at baka may nakalimutan akong dalhin. Nang makita kong dala ko naman lahat ng kailangan ko ay tuluyan na akong lumabas ng bahay. Magpapa-ani ako ngayon kaya maaga akong umalis. Nakita kong nakaupo si Damian sa malaking bato at nakabihis ito. Napakunot ang noo ko. "Good morning, Muffin." Nakangiting bati nito sa akin. "Pervert!" I mumbled and roled my eyes. "Ang aga-aga mo namang nagsusungit. Hindi ka naman ganyan noon ah?" Aniya at lumapit sa akin. "Lumayo ka nga sa akin!" Inis na wika ko. Napangiwi ako ng maalala ko ang kabastusan niya nang isang araw. "Hey! I'm your boyfriend!" Giit nito. "Ano naman ngayon? That was before, Damian. Hindi naman kita maalala kaya layuan mo ako, utang na loob!" Ani ko at binilisan ang paglalakad. Sadyang mahahaba ang biyas ng lalaking ito
Ysa's POV Kinaumagahan ay maaga akong nagtungo sa rancho para makaiwas kay Damian. Naisip kong mas mabuting iwasan ko na muna siya. Hanggang ngayon ay pino-proseso pa ng utak at damdamin ko ang mga nalaman ko. Tanggap ko nang ako si Ysa Salvador at hindi ako galit kay Papa sa pagtago niya ng totoo kong pagkatao. It was for my own good, however, it was not good for the one I've left behind dahil inakala nilang namatay ako sa aksidenti. "You're early." Ani Damian. Napabuga ako ng hangin. Hindi ako nagsalita at hinaplos lang ang mukha ni Ella, ang kabayo ko. Ella snorted. "Shhh." Mahinang wika ko kay Ella. "How are you? Okay ka lang ba?" Tanong nito sa akin. "Of course." Maikling sagot ko. "Mabuti naman kung ganoon," aniya, ramdam kong naglakad ito papalapit sa akin, "samahan na kita rito. Wala naman akong ginagawa." Aniya at tumayo sa gilid ko. Hindi ko siya tiningnan at bahagyang tumalikod sa kanya. "Pwede ka naman ng bumalik sa Maynila. Your work is done here." Sabi
Ysa's POV "Papa?" Tawag ko sa kanya. He smiled at me nang makita niya ako. Tinaas niya ang kamay niya kaya lumapit ako kaagad para hawakan ito. Umupo ako sa gilid ng kama niya. "Alam mo na?" Tanong nito. Tumango ako kay Papa. Pinisil nito ang kamay ko. "You know I will do everything for you, right?" "Oo naman, Papa." Nakangiting wika ko. "I know I was wrong. I was selfish for keeping your true identity. Patawarin mo ako, Anak. Natakot lang akong may masamang mangyari sa'yo ulit. You almost died and it was a miracle that you survived that accident," panimula ni Papa, bumuga ito ng malalim na hangin bago nagsalita ulit, "I was in Manila for a business trip. I went to my old friends house malapit kung saan naganap ang aksidenti. Nasa gilid kami ng kalsada noon para magpahinga muna nang makita kita. Duguan ka at parang wala sa sarili. Naglalakad ka lang. I asked you kung saan ka nanggaling at kung ano ang nangayari sa'yo. I only heard you calling Damian. Tinulungan kita at s
Ysa's POV Nakarinig ako ng katok sa pinto kaya nilapag ko muna ang librong binabasa ko sa mesa. Binuksan ko ang pinto at nakita kong nakatayo sa harap ng pinto si Damian. His expression is serious but I can see tension in his eyes. "Can we talk privately?" Kalmadong wika nito. Napatango naman ako sa kanya at mas binuksan pa ang pinto ko para makapasok siya sa kuwarto ko. Hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan naming dalawa. Siguro ay tungkol ito kay Papa or baka sa mga maiiwan ni Papa. He knows that my father will not live long. Baka nag-usap na rin sila ni Papa tungkol doon. Nang naisara ko na ang pinto ay nakita ko si Damian na nakatingin sa picture namin ni Papa na nakalagay sa maliit na mesa ko katabi ng kama. Seryoso niya itong tinitingnan. Tumikhim ako kaya napatingin siya sa akin. "You look both happy in that picture." Komento nito. I glanced at my picture with my father. Bahagya akong napangiti. "Hmm. Yes. That was taken last year," sagot ko sa kanya, "please si
Ysa's POV Nasa parking lot na kami ng airport ngayon dahil hinihintay namin ang pagdating ni Damian. Alas dyes pa ng umaga ang hearing ng kaso. Maya-maya pa ay tinawagan na ni Damian si Manong Juan para sabihing naghihintay na ito sa harap ng gate kaya pina-andar na ni Manong Juan ang kotse. Nakita ko na si Damian. Nakasuot ito ng grey suit niya at may hawak siyang luggage. Napatikhim ako at umayos ng upo. It's been 2 weeks since I last saw him. Palagi ko pa rin siyang napapanaginipan. I don't know why pero sa panaginip ko ay parang matagal ko na siyang kilala. He was always smiling at me and he was always calling me "Muffin". "Good morning, Attorney! Kamusta ka na?" Tanong ni Manong nang makalabas ito at sa kotse. Nakababa ang bintana ng kotse kaya narinig kong nagsalita si Manong. Damian glanced at me. Tipid naman akong ngumiti sa kanya. "I'm fine, Manong. How are you?" Magalang na sabi ni Damian. "Nako! Okay pa sa okay, Attorney!" Natatawang sagot ni Manong at binuksan
Ysa's POV Nasa malapad na hardin ako. Punong-puno ito ng mga bulaklak. Napangiti ako ng may mga dumapong paro-paro sa kamay ko. Tinaas ko ng bahagya ang kamay ko at mas marami pang lumapit sa akin na mga paro-paro. "Wow!" Namamanghang wika ko. Humangin at nilipad ang buhok ko. Napatingin ako sa lalaking nakatayo ilang dipa lang mula sa akin. Natatakpan ng malaking camera ang mukha nito. "1, 2, 3, smile!" Masiglang wika nito. Kaagad akong napangiti habang nakatingin sa camera. Ilang shots ang ginawa niya bago unti-unting binaba ang hawak na camera. Hinihintay kong maibaba na niya ng tuluyan ang camera niya para makita ko ang mukha niya. He sounded familiar to me. Nang maibaba na niya ang camera ay ngumiti ito sa akin. His face is blurry but I know he is smiling. "You're so beautiful, Muffin." Malambing na wika nito at lumapit sa akin. Hinawakan nito ang kamay ko at hinalikan. His touch is quite familiar to me. Kumunot ang noo ko. Napatingin ako sa kamay niyang nakahawak