Nobela ni top13Arida

"Damian!" Malakas na sigaw ko. Umiiyak ako habang tumatakbo. Hinahanap ko si Damian pero hindi ko siya makita. Punong-puno ng luha ang pisngi ko. "Damian? Please, nasaan ka?" Napapaos na sigaw ko. "Anak? Anak?"Napamulat ako ng mga mata ko. Panaginip lang pala. "Damian?" Kaagad na sambit ko. Nasisilaw ako sa ilaw pero pinipilit kong hinahanap si Damian. "Anak, wala si Damian dito." Rinig kong sagot ni Papa. Mariin kong pinikit ang mga mata ko at minulat ulit. Nakita ko si Papa na nakaupo sa wheelchair. Nag-aalala itong nakatingin sa akin habang hawak ang kamay ko. "Anak? Kamusta ka na? May masakit ba sa 'yo?" Napailing ako. "S-si Damian, Pa?" Naiiyak na tanong ko. God! I need to see Damian. Kailangan ko siyang makita ngayon din. I want to hug him tight and tell him that I love him so much. I want to tell him na naaalala ko na siya. Naaalala ko na ang lahat. "Anak, bakit mo hinahanap si Damian? And why are you crying?" "P-papa," kinagat ko ang pang-ibabang la

Ysa's POV Nang magising ako ay dumiretso ako sa banyo para maghilamos at para makapagbihis na rin. Pagkatapos ko ay bumaba na ako para magluto ng agahan namin. Wala kaming kasambahay ngayon at naka day-off kaya hindi muna ako pupunta sa rancho para maasikaso ko rin si Papa. Habang hinihintay kong maluto ang sinaing ko ay hinuhugasan ko ang mga gulay na lulutin ko mamayang lunch namin. "Good morning." Narinig kong bati sa akin ni Damian. Nilingon ko naman siya, "good morning din. Maupo ka na muna r'yan." Ani ko at bumalik sa ginagawa ko. Maya-maya pa ay nasa tabi ko na si Damian at tinitingnan kung ano ang ginagawa ko. "Para sa lunch ba 'yan?" Tanong niya. Tumango ako sa kanya, "oo. Bigla kong namiss ang sinigang." Sagot ko sa kanya. "Namimiss ko na rin ang sinigang mo." Aniya. Hindi ko matandaan na nagluto ako ng sinigang na nandito siya. Maybe nagluluto rin ako nito noon bago ako ma-aksidenti? "Napaglutu-an na ba kita nito noon?" Tanong ko sa kanya. "Yeah, noong

Ysa's POV Pagkatapos kong dalhan ng pagkain si Papa sa kuwarto niya ay nag-ayos na ako para makaalis na rin. Pupunta akong rancho ngayon para tingnan ang mga kabayo. Hindi kasi ako nakapunta kahapon dahil binantayan ko si Papa. Mas lumalala na ang kalagayan niya ngayon. Gusto ko sana siyang dalhin sa hospital pero ayaw niya naman. I can't force him kaya wala rin akong nagawa, even Damian insisted na siya na ang bahala pero ayaw niya talaga. Pagkatapos kong mag-ayos ay nagpaalam na ako kay Papa at lumabas na ng kuwarto niya. Napatingin ako sa direksyon ng kuwarto ni Damian. "Nasaan kaya siya?" Mahinang tanong ko. Hindi ko kasi siya nakitang kumain ng agahan kanina. Nagkibit balikat nalang ako at umalis na. Habang naglalakad ako patungo sa rancho ay nakakasalubong ko ang iilang trabahante ni Papa noon, kinakamusta nila si Papa sa akin. Nakakatuwa lang na kahit hindi na sila nagtatrabaho kay Papa ay kinakamusta pa rin nila ang kalagayan niya. "You know what? May kilala rin akon

Ysa's POV "Papa, alis na po ako." Pagpapaalam ko kay Papa. "Mag-ingat ka, Anak." Ani Papa. Ngumiti ako sa kanya at humalik sa pisngi bago lumabas sa kuwarto niya. Tiningnan ko ang laman ng bag ko at baka may nakalimutan akong dalhin. Nang makita kong dala ko naman lahat ng kailangan ko ay tuluyan na akong lumabas ng bahay. Magpapa-ani ako ngayon kaya maaga akong umalis. Nakita kong nakaupo si Damian sa malaking bato at nakabihis ito. Napakunot ang noo ko. "Good morning, Muffin." Nakangiting bati nito sa akin. "Pervert!" I mumbled and roled my eyes. "Ang aga-aga mo namang nagsusungit. Hindi ka naman ganyan noon ah?" Aniya at lumapit sa akin. "Lumayo ka nga sa akin!" Inis na wika ko. Napangiwi ako ng maalala ko ang kabastusan niya nang isang araw. "Hey! I'm your boyfriend!" Giit nito. "Ano naman ngayon? That was before, Damian. Hindi naman kita maalala kaya layuan mo ako, utang na loob!" Ani ko at binilisan ang paglalakad. Sadyang mahahaba ang biyas ng lalaking ito

Ysa's POV Kinaumagahan ay maaga akong nagtungo sa rancho para makaiwas kay Damian. Naisip kong mas mabuting iwasan ko na muna siya. Hanggang ngayon ay pino-proseso pa ng utak at damdamin ko ang mga nalaman ko. Tanggap ko nang ako si Ysa Salvador at hindi ako galit kay Papa sa pagtago niya ng totoo kong pagkatao. It was for my own good, however, it was not good for the one I've left behind dahil inakala nilang namatay ako sa aksidenti. "You're early." Ani Damian. Napabuga ako ng hangin. Hindi ako nagsalita at hinaplos lang ang mukha ni Ella, ang kabayo ko. Ella snorted. "Shhh." Mahinang wika ko kay Ella. "How are you? Okay ka lang ba?" Tanong nito sa akin. "Of course." Maikling sagot ko. "Mabuti naman kung ganoon," aniya, ramdam kong naglakad ito papalapit sa akin, "samahan na kita rito. Wala naman akong ginagawa." Aniya at tumayo sa gilid ko. Hindi ko siya tiningnan at bahagyang tumalikod sa kanya. "Pwede ka naman ng bumalik sa Maynila. Your work is done here." Sabi

Ysa's POV "Papa?" Tawag ko sa kanya. He smiled at me nang makita niya ako. Tinaas niya ang kamay niya kaya lumapit ako kaagad para hawakan ito. Umupo ako sa gilid ng kama niya. "Alam mo na?" Tanong nito. Tumango ako kay Papa. Pinisil nito ang kamay ko. "You know I will do everything for you, right?" "Oo naman, Papa." Nakangiting wika ko. "I know I was wrong. I was selfish for keeping your true identity. Patawarin mo ako, Anak. Natakot lang akong may masamang mangyari sa'yo ulit. You almost died and it was a miracle that you survived that accident," panimula ni Papa, bumuga ito ng malalim na hangin bago nagsalita ulit, "I was in Manila for a business trip. I went to my old friends house malapit kung saan naganap ang aksidenti. Nasa gilid kami ng kalsada noon para magpahinga muna nang makita kita. Duguan ka at parang wala sa sarili. Naglalakad ka lang. I asked you kung saan ka nanggaling at kung ano ang nangayari sa'yo. I only heard you calling Damian. Tinulungan kita at s

Kathnisse's POV Maganda ang panahon ngayon kaya nasa garden kami ni Aled. Naghahanda ako ng niluto kong meryenda namin sa mesa. Napasulyap ako sa dalawang anak ko na may hawak na yantok. "Kendra, be careful." Sigaw ni Aled sa pangalawang anak niya. "Yes, Daddy!" Sagot naman ni Kendra. "Ate naman!" Reklamo naman ni Kent. Muntik na kasi itong mataman ng yantok sa mukha. "Daddy, close your eyes." Napalingon naman ako kay Ayu na iniipitan ang buhok ni Aled, si Ayin naman ay nilalagyan ng eye shadow ang Daddy niya. "Daddy, you look like a girl now." Hagikhik na sabi ni Ayin. "Am I?" Nakangiting tanong ni Aled. Parehong tumawa ang kambal. Hinila naman sila ni Aled at kiniliti. Panay tawa naman ang kambal. Natawa ako sa itsura ni Aled. May mga nakaipit sa buhok niyang nga pambatang hairclips at may make-up din ang mukha niya. Ginawa na naman siyang model ng kambal namin. "Daddy...aacck! Stop it, Daddy!" Halakhak na sabi ni Ayin. "Mommy, help!" Sigaw naman ni Ayu. N

Kathnisse's POV Ilang buwan na ang nakakalipas ng maikasal kami ni Aled at araw-araw ay mas nagiging sweet at maalaga ang asawa ko sa akin. Lumipat na rin kami sa sarili naming bahay at nagulat ako dahil hindi ito simpleng bahay lamang. Isa itong malaking mansyon! Ang akala ko pa noong una ay bahay ito ng mga magulang niya pero ang sabi ni Aled ay bahay daw namin ito at dito namin palalakihin ang limang anak na napag-usapan namin. He wants to have a big family dahil only child lang siya, mas maganda raw na may kalaro ang magiging anak namin at higit sa lahat, mas maganda raw kapag lumaki na ang mga magiging anak namin ay may matatakbuhan sila kapag kailanganin nila ng tulong kapag tumanda na kami. Nakaupo ako ngayon sa dinning table habang nakangiti. Nakabihis na ako at hinihintay ko nalang na umuwi ang asawa ko. Nagbake ako ng cake kanina at nagluto ng dinner namin. Hindi ako pumasok sa trabaho kanina dahil sumasakit ang ulo ko. Maya-maya pa ay narinig ko ng may pumasok na ko

*Read at your own risk* Kathnisse's POV Alas dyes na ng gabi nang makaakyat kami ni Aled sa kwarto namin. Dito na muna kami nagstay sa isang hotel para mas malapit sa airport dahil babyahe pa kami bukas ng hapon papuntang Italy para sa honeymoon namin. Regalo iyon ng parents ni Aled sa amin. Nandito na rin ang mga gamit namin dahil maaga kaming nag-empake ng mga kailangan naming dalhin. Pagod man kami ni Aled ngayon pero pareho naman kaming masaya sa araw ng kasal namin. It was beyond perfect. Hindi ko ni-expect na ganoon ka ganda ang venue namin. Ang sabi ko lang kay Audrey ay okay na ako sa simple lang, ang mahalaga lang sa akin ay maikasal kami ni Aled at ma-accomodate ng maayos ang mga bisita. "Baby?" Tawag sa akin ni Aled na kakagaling lang sa banyo. Wala na itong pang-itaas na damit. Pagod akong ngumiti sa kanya. "Okay na ba?" "Yes. Let me carry you." Malambing na wika nito. Naka bathrobe ako ngayon habang nakaupo sa paanan ng kama. Ni ready ni Aled ang warm bath

Kathnisse's POV Ito na ang pinakahihintay naming araw ni Aled. Ilang minuto nalang ang hihintayin ko at sa wakas ay ikakasal na kami ni Aled. Sobrang saya ko ngayon na kinakabahan. Nakangiti akong nakaharap sa salamin habang tinitingnan ko ang sarili ko. Suot-suot ko na ang puting wedding gown ko. "Oh, my gosh! You're perfect!" Ani Audrey na nasa likod ko. Nakasuot ito ng kulay asul na long gown at nakangiting nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanya. Malaki ang pasasalamat ko kay Audrey dahil siya ang tumulong sa amin ni Aled sa preparations ng kasal namin. Sobrang excited nito dahil si Aled daw ang unang ikakasal sa kanilang magkakaibigan. "Excited ka na ba?" Pagtatanong nito. Tumango ako sa kanya, "oo, kagabi pa nga ako excited. Hindi ako nakatulog ng maayos." Sagot ko sa kanya. Lumapit ito sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko habang nakaharap sa kanya. "Finally, ikakasal na kayo." Naiiyak na wika nito, "oh no! Bawal umiyak!" Aniya at tumingala para hindi t

Kathnisse's POV Nasa loob ako ngayon ng opisina ni Aled para lang sana ipaalam sa kanya ang schedule niya ngayong araw pero heto ako at nakaupo sa couch niya habang siya ay nakahiga sa kandungan ko. Ayaw niya akong palabasin! Nagbabasa ito ng nga papeles habang nakahiga sa lap ko. "Aled, doon na ako sa labas." "No." "May gagawin pa ako!" Reklamo ko. "Wala kang gagawin doon. Just stay here." Aniya habang nagbabasa ng papeles. Napairap nalang ako at nagcrossed arms. "By the way," bumangon ito at umupo sa tabi ko, "I will move to your condo." "My condo?" Nagrerent lang naman ako roon sa condo niya paano naging akin 'yon? "Magiging sa 'yo rin naman 'yon." Nakangiting wika nito, "so...can I move in?" "Okay." Sagot ko sa kanya. Pareho kaming napatingin ni Aled sa pinto dahil bigla itong bumukas. Pumasok ang isang matangkad at matipunong lalaki. Napatitig ako sa kanya. May hawig ito kay Aled. Tumayo si Aled sa tabi ko, "Kuya Adam!" Tawag nito. Mabilis na lumapi

Kathnisse's POV Tinulak ni Aled ang pinto at pumasok. "Why are you here? Aka----" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng inangkin nito ang labi ko. Narinig kong nagsara ang pinto at sinandal niya ako roon. Napahawak ako sa braso niya. Agresibo ako nitong hinahalikan. Bumaba ang halik nito sa leeg ko. "A-aled.." Mahinang tawag ko sa kanya. Binuhat ako nito kaya pinulupot ko ang legs ko sa bewang niya at ang braso ko sa leeg niya. Mahigpit nitong niyakap ang bewang ko. "Baby...I want you." Bulong nito bago inangkin ulit ang labi ko. Naglakad ito habang buhat-buhat ako. "Hmm." Mahinang ungol ko. Pinaglaruan nito ang dila ko gamit ang dila niya. Naramdaman ko nalang na naihiga na niya ako sa kama. Ang kamay nito ay nag-umpisa ng gumapang sa legs ko. Humiwalay ito sa akin at hinubad ang satin night dress ko. Napatitig ito sa katawan ko ng tuluyan na niyang nahubad ang suot ko. "You're not wearing undies." He stated. "Uhm. Wala naman akong kasama rito." Sagot ko sa ka