Chapter 6

Bella's POV

Nasa condo na kami ngayon ni Damian. Pinaupo niya ako sa couch. Napatingin ako sa kabuuan ng condo niya. Mas maganda ito at mas malaki kesa sa isang condo niya. Pagbalik ni Damian ay may dala na itong bottled water, binuksan niya muna ito bago binigay sa akin. Nilapag niya naman ang isang puting box sa mesa.

"Thank you, Attorney." Ani ko.

"You can stay here. I have a spare room na hindi ginagamit since kakalipat ko lang dito." Aniya at umupo sa couch.

"Maraming salamat, Attorney. Mabuti na lang at dumating kayo." Wika ko.

Paano na lang kaya kung hindi sila dumating? Mabuti na lang at nakatawag ako sa kanya kanina.

Nagring ang telepono nito kaya sinagot niya ito.

"What?" Aniya at napatingin sa akin, "did you take pictures of the area and the evidence?....settle her bills." Aniya at binaba ang tawag.

Base sa pananalita nito kanina at sa itsura niya ngayon ay galit ito.

"What really happened, Bella?" Mariing tanong nito sa akin, "nasa hospital ngayon ang pinsan mo dahil nadatnan siyang walang malay ng Tita mo sa kwarto mo. She's fine now." Aniya at lumapit sa akin.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at pinaglaruan ang daliri ko.

"K-kanina bago pa dumating si Tita at iyong Juancho," I heaved a deep sigh before continuing, "galing akong trabaho at pag-uwi ko ay naabutan ko si Eloiza at Adrian na nagtatalik sa kwarto ko. He drugged Eloiza, sinabi iyon ni Adrian sa akin kanina. T-tapos," napatingin ako sa kanya na matamang nakikinig sa akin, "t-tapos sinabi niya na plinano niya raw ang lahat..gusto niya akong gahasain at nadamay ang pinsan ko. Nilabanan ko siya pero masyado siyang malakas, he tried to inject the drugs pero dumating si Tita at si Juancho kaya hindi natuloy ang balak niya. Tumakas siya dahil narinig niyang nagbanta si Jauncho na pasasabugin niya ang bahay namin." Mahabang paliwanag ko.

"That son of a bitch!" Galit na wika nito.

Nakakuyom ang kamao nito at nagtatagis ang panga niya.

"N-napansin ko na namumula ang mga mata niya at parang wala siya sa sarili. Mabuti na lang at nakatawag ako sa 'yo kanina." Ani ko.

"You have to choose now, Bella. It's either ipakulong mo siya o ako mismo ang papatay sa kanya." Seryosong sabi nito.

Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ang huling sinabi nito. Nagtitigan kaming dalawa.

"I will file a case." Sagot ko sa kanya.

Hindi lang ako ang sinaktan ni Adrian, dinamay niya pa ang pinsan ko.

"Pupunta tayo ng presinto bukas. Magpahinga ka na muna ngayon. I will hire the best lawyer for you. Huwag mo ng problemahin ang pangbayad. As for your family's safety, may mga tauhan akong nakabantay sa pamilya mo." Mahabang sabi nito.

"A-attorney, maraming salamat sa lahat ng naitulong mo sa akin. Hindi ko alam kung paano kita mababayaran. S-sabihin mo lang, kahit ano gagawin ko para makabayad sa 'yo." Saad ko.

Napatitig naman ito sa akin, "kahit ano?"

Tumango ako sa kanya. Malaki ang binayad niya kay Juancho. Wala akong pera na pangbayad sa kanya. Kahit gawin niya akong maid habang buhay ay papayag ako. Utang ko ang buhay ko sa kanya. Ilang beses niya na akong nasagip sa kapahamakan.

"Binayaran mo si Juancho. W-wala akong limang milyong pangbayad sa 'yo. Ilang beses mo na rin akong tinulungan kaya kahit anong ipagawa mo sa akin gagawin ko." Ani ko.

"I will think about it later. For now, you have to rest. Kukwestyunin ka bukas ng mga pulis. You have to remember all the details. Ako na ang bahala sa pinsan mo, we need her as your witness. Kailangan niya ring magfile ng case. This will be a long process and you have to attend court hearings. Don't worry, I will help you and I will accompany you." Aniya.

Tumango ako sa kanya at tipid na ngumiti. Para siyang anghel na binaba sa langit para tulungan ako. Okay na ako ngayon at si Eloiza. Ang inaalala ko na lang ay si Tito Nathan kapag nakauwi na ito mamaya. Sana ay walang mangyaring masama sa kanya kapag nalaman niya ang mga nangyari kanina.

"Huwag ka ng pumasok sa club." Mariing sabi nito.

"Uhm. H-hindi pwede. Kailangan kong pumasok. Tatawag na lang ako mamaya sa manager ng club na hindi ako makakapasok mamaya pero bukas at sa susunod na araw ay kailangan kong pumasok." Paliwanag ko sa kanya.

Kumunot ang noo nito at nagsalubong ang kilay niya.

"I told you that I can hire you. Hindi mo na kailangang pumasok sa club." Matigas na wika nito.

"Anniversary kasi ng club sa susunod na araw. K-kailangan ako roon." Sagot ko sa kanya.

Kailangang naroon ako dahil sasayaw ako.

"Tsk! Stubborn!" Inis na wika nito.

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. Hindi ko pa nababayaran si Adrianna at Ski sa hiniram kong pera. Kung magreresign ako sa club ay matatagalan ako sa pagbayad sa kanila.

"Nga po pala, kailangan kong umuwi sa bahay. Wala akong mga damit dito. Hindi ko rin nadala ang bag ko. Naroon ang mga ID at wallet ko." Wika ko.

"Pinakuha ko na sa tauhan ko ang mga gamit mo. Stay here for a while. Baka balikan ka ni Adrian. You're safe here." Sagot naman nito sa akin.

"Maghahanap na lang po ako ng matutuluyan ko bukas, Attorney. Nakakahiya naman po sa 'yo." Nahihiyang sabi ko.

"This is the safest place for you, Bella. Sa tingin mo ba hindi ka babalikan ng mga Montalvo kapag nakapagfile ka na ng kaso against, Adrian? Kapag nalaman nilang pinoprotektahan kita ay hindi ka nila gagalawin." Paliwanag nito sa akin.

Napayuko naman ako, "uhmm. N-nakakatakot ka bang tao?"

"What?" Tumaas ang kilay nito.

"A-ang sabi mo kasi ay hindi nila ako gagalawin kapag nalaman nilang pinoprotektahan mo ako. S-sino ka ba talaga?" biglang nanlaki ang mga mata ko, "oh my gosh! Myembro ka ba ng gang or mafia? O 'di kaya ay druglord ka?"

"What the hell are you talking about, Woman? I'm a lawyer for pete's sake! How can I be a druglord?" Nagsalubong ang kilay nito.

Napailing ako. Maraming tao ang front lang ang pagiging marangal na tao base sa trabaho nila, katulad ng ibang politiko o pulis. Kung titingnan mo ay marangal sila sa pananaw ng mga tao pero ang totoong negosyo pala nila ay iyong mga ilegal. Hindi ko naman nilalahat dahil meron pa namang matitinong nasa gobyerno.

"Eh, bakit ba sila matatakot sa 'yo?"

"Hindi ka ba nanonood ng balita?" Sagot nito sa akin.

Napailing ako, "hindi na. Pang gabi ang duty ko, sa araw naman ay tulog ako. Wala na akong time para manood ng balita." Sagot ko sa kanya.

"Just trust me. Hindi naman kita ipapahamak at higit sa lahat, wala akong ilegal na negosyo o organisasyon na sinalihan," aniya at seryosong tumitig sa akin.

Ilang beses na rin ako nitong tinulungan. Hindi ko ko man siya lubusang kilala pero nararamdaman ko namang mabait naman siya. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at nagsearch sa g****e.

Atty. Damian de Dios..

searching..

May lumabas na pangalan niya sa g****e, sinulyapan ko siya. Nakatingin lang naman ito sa akin. Binalik ko ulit ang tingin ko sa screen ng phone ko.

Top notcher sa bar exam, CEO ng de Dios Corporation, at kasama siya sa billionaire's club ng isang magazine kung saan naka feature ang youngest billionaire's sa bansa. Napaawang ang mga labi ko. Napatingin ako sa kanya.

"What?" Takang tanong nito.

Nilapit ko sa mukha niya ang phone ko, "totoo ba ang mga nakasulat dito?"

Nanliit naman ang mga mata nito at mukhang binabasa ang mga nakasulat sa screen.

"Yes." Proud na sabi nito.

Ilang beses akong napakurap habang nakatingin sa kanya.

"You are a billionaire?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Oo. I inherited my parent's company and founded my own company. You can search more if you want." Ngumisi ito sa akin at sumandal sa couch.

"Yabang." Bulong ko.

"Facts." Nakangsing sagot nito.

Nagsearch pa ako tungkol sa kanya at nagbasa ng ibang articles at news tungkol sa kanya. Sikat nga ito dahil ilang beses na siyang humarap sa medya kasama ang kliyente niya. Hindi kung sinu-sino lang ang mga naging kliyente nito, mga mayayaman at malalaking tao ang mga kliyente niya. May mga kaso rin siya ng mga rape at drugs na nababalita sa TV. May nakita rin akong article tungkol sa Tatay niya. Respetadong pamilya pala ang mga de Dios at matulungin. May mga charity sila.

"Your Mom is gorgeous." Nasabi ko habang ni zoom ko ang picture ng Mommy niya na may kargang bata.

"I know. I look like her." Proud na sabi nito.

Napatingin naman ako sa kanya, "hmmm. Oo nga. Magkamukha nga kayo." Ngumiti ako sa kanya, "okay, naniniwala na ako sa 'yo." Ani ko at ni lock na ang phone ko.

"Ilang beses na kitang tinulungan, Bella. Why are you doubting me?" Nagkasalubong na naman ang kilay nito.

"Sorry na." Tumulis ang nguso ko, "curious lang kasi talaga ako sa sinabi mo kanina. You know, hindi naman kasi talaga kita kilala but you're always helping me."

"It's fine," he chuckled, "anyway, magpahinga ka na muna. Rest your body and mind. Bukas ay pupunta tayo sa police station." Ani nito at tumayo na.

Ngumiti ako sa kanya, "salamat ulit, Attorney."

"Tsk! Call me by my name."

"Thank you, Damian." Turan ko.

"Let's go to your room." Aniya.

Tumayo naman ako at sumunod sa kanya. Binuksan nito ang isang kwarto at pumasok doon. May malaki itong kama.

"This is your room. If you need anything, feel free to ask me. Kapag nagugutom ka ay may pagkain naman sa fridge." Aniya.

"Okay po." Ani ko.

Nagpaalam na ito at pupunta na raw siya sa kwarto niya at tatawagan ang abogado na hahawak ng kaso ko. Nang maisara ko na ang pinto ay humiga ako sa malambot na kama.

Napatingin ako sa orasan. Malapit ng mag-alas singko. Pauwi na mamaya si Tito. Sana ay walang mangyaring masama sa kanya kapag nalaman niya ang nangyari kanina sa bahay.

Kinaumagahan ay maaga akong nagising para e prepare ang sarili ko sa pagharap sa lawyer na ni hire ni Damian para sa akin. Pagdating namin sa opisina ni Atty. Diego Montemayor ay nagulat ako ng makita ko roon sila Tito Nathan kasama si Eloiza. Kaagad akong lumapit kay Tito.

"T-tito."

"Anak...Bella, okay ka lang ba?" Nag-aalala na tanong nito sa akin.

Tumango ako sa kanya, "opo, kayo po? Okay lang po ba kayo?"

"Oo naman. Mabuti na lang at walang masamang nangyari sa inyo kahapon." Aniya at malungkot na ngumiti sa akin.

Napatingin ako kay Eloiza na malungkot na nakatingin sa akin.

"Okay ka na ba, Eloiza?"

"O-oo." Tipid na sagot nito sa akin.

"Attorney, maraming salamat po sa pagtulong mo." Ani Tito kay Nathan.

Lumapit ito kay Damian at halos maiyak ito. Nakipagkamay naman si Damian kay Tito at ngumiti ito.

"Walang ano man, Mr. Reyes. Pasok na po tayo." Ani Damian at binuksan ang pinto ng opisina ni Atty. Montemayor.

"Panyero." Nakangiting wika ni Atty. Montemayor.

Tumayo ito mula sa pagkakaupo nito sa swivel chair niya.

"Panyero." Ani Damian at nakipagkamay ito kay Atty. Montemayor.

"Good morning, Atty. Montemayor." Bati ko.

"Good morning po sa inyo. Maupo po kayo." Aniya.

Maya-maya pa ay nag-umpisa na kaming kausapin ni Atty. Montemayor para kuhanan kami ng affidavit ni Eloiza. Magfa-file ako ng attempted rape habang si Eloiza naman ay magfa-file ng rape case kay Adrian. Pagkatapos kaming kuhanan ng affidavit ay nagtungo na kami sa presinto. Pinaliwanag din ni Atty. Montemayor sa amin ang proseso ng kaso namin at ang dapat naming gawin sa presinto mamaya.

Nang makarating kami sa presinto ay ni assist kami kaagad ng mga police na naroon, lalong-lalo na sa women's desk. Sinamahan din kami nila sa hospital para sa medico legal at kinausap kami ng psychiatrist para sa counseling.

Naaawa ako kay Eloiza kasi nagalaw talaga siya ni Adrian, kitang-kita ko ang trauma niya dahil sa nangyari. Nanginginig ito habang nagkukwento. Naiiyak ako kanina habang nagkukwento siya. Umiyak na rin si Tita at Tito na nasa tabi niya. Hindi ko maisip kung ano ang nararamdaman ngayon ni Eloiza pati na nila ni Tito. Mas ma swerti lang ako at hindi ako nagalaw ni Adrian.

"Everything will be okay." Ani Damian na nasa tabi ko.

Tumango ako sa kanya. Bahagya naman itong ngumiti sa akin. Pagkatapos namin sa hospital ay nagfile na kami kaagad ng complaint laban kay Adrian Montalvo sa office of the prosecutor.

Sa lahat ng ginawa niya sa akin at sa pinsan ko ay nababagay lang siyang mabulok sa bilangguan!