Chapter 5

Bella's POV

Alas tres na ng hapon at pauwi na kami galing ng The Shire dahil nagpractice kami ng isasayaw namin sa susunod na araw sa anniversary ng The Shire. Napag-usapan nila Michelle at ng top management na sasayaw kaming anim sa entablado. Ang napili nila ay belly dancing. Ilang linggo na rin kaming nagpapractice para ma perfect namin ang sayaw namin.

"O, isa pa!" Sigaw ng nagtatawag ng pasahero.

"Kuya, mukhang bata na lang ang kasya d'yan ipipilit mo pa." Wika ni Persephone.

Mahina ko naman itong hinampas. Tumawa lang ito ng mahina.

"See you later, Belle." Ani Persephone at humalik sa pisnge ko, "mauna na ako. Doon ako sasakay sa naka-aircon." Turo nito sa bagong dating na bus.

Nang makasakay na si Persephone ay pumara naman ako ng jeep. Bago ako umuwi sa bahay ay dumaan muna ako sa malapit na market sa amin at bumili ng uulamin namin mamaya at mga gulay.

Nagha-hum ako habang naglalakad pauwi sa bahay. Kapag may nakakasalubong akong kakilala ko ay binabati ko ito. Nang makarating ako sa bahay ay nakabukas ang gate namin. Nagtaka naman ako dahil mukhang walang tao ang bahay pero nakabukas ang gate. Nakalimutan na naman sigurong i-lock ni Tita Eliza. Panigurado ay nasa kumare niya na naman iyon at nakikipagchismisan. Nitong mga nakaraang linggo ay hindi na raw siya pumupunta sa sugalan. Hindi ko lang alam kung totoo ba ang sinasabi niya.

Binuksan ko ang pinto namin at wala ngang katao-tao ang bahay. Ang alam ko ay nasa trabaho si Tito, hindi ko lang alam kung nasaan ang mag-ina. Dumiretso ako sa kusina at hinugasan ang pinamili ko para mailagay ko na ito sa fridge.

Habang naghuhugas ako ng mga pinamili ko ay may naririnig akong mahinang ingay. Kumunot ang noo ko. Sinundan ko ang ingay at parang sa kwarto ko ito nanggagaling. May kinuha akong bakal na tubo, pang depensa lang at baka may nakapasok na magnanakaw sa bahay namin. Habang papalapit ako ay may naririnig akong mahinang umuungol. Mas kumunot ang noo ko. Guni-guni ko lang ba ito?

Mahina kong pinihit ang doorknob ng pinto ko at binuksan ito. Nang mabuksan ko na ng tuluyan ang pinto ko ay doon nanlaki ang mga mata ko at nabitawan ko ang hawak kong bakal na tubo. Gulat namang napatingin sa akin ang nasa loob ng kwarto ko.

Si Eloiza ay nakapatong kay Adrian at sa kama ko pa sila nagtatalik!

Hindi ako makapaniwala sa nakita ko.

"Bella!" Sigaw ni Eloiza at mabilis na umupo sa kama ko at tinakpan ang hubad niyang katawan.

Sa kanya lang ako nakatingin. I am disappointed at the same time ay naaawa kay Eloiza. Hindi ko alam ang gagawin ko. Ang pinsan ko ay nakikipagtalik sa lalaking muntik na akong gahasain!

"Honey! It's not what you think! She seduced me!" Paliwanag ni Adrian at lumapit sa akin.

"Eloiza..." Hindi makapaniwalang tawag ko sa pangalan niya.

Hindi naman ito makatingin sa akin ng diretso. Binalingan ko ng tingin si Adrian, hinawakan nito ang braso ko kaya marahas ko itong winakli. Sinampal ko siya ng malakas at galit na galit na tinitigan.

"Gago ka pala e! Ang akala mo ba ay magagalit ako dahil mahal pa kita at nakita kitang nakikipagtalik ka sa pinsan ko?" sigaw ko sa kanya, "baka nakalimutan mong hindi kita minahal at halos isang buwan na tayong hiwalay!"

Natigilan naman ito sa sinabi.

"Eloiza...hindi ko alam na ganyan ka pala ka baba," matalim ko siyang tinitigan, "at dito pa talaga kayo sa kwarto ko nagtalik? Ha?!" Galit na sigaw ko.

"It's thrilling," nakangising wika ni Adrian, "fucking her was quite good, nakaisa pa nga lang kami. You can join us, come on!"

Parang lumabas lahat ng init sa katawan ko at parang kumukulo sa galit ang dugo ko. Sasampalin ko na sana ulit siya ng mahawakan nito ang kamay ko ng mahigpit.

"Bitawan mo ako!" Sigaw ko sa kanya.

"I can fuck you both!" Malademonyong sigaw nito.

Ngayon ko lang napagtanto na namumula ang mga mata ni Adrian. Shit! Naka drugs ba siya? Sisipain ko sana siya pero mabilis niyang inipit ang mga legs ko gamit ang legs niya. Hindi ako makagalaw.

"Tama na, Adrian!" Sigaw ni Eloiza.

Nakabihis na ito at pilit na tinutulak si Adrian pero mas malakas si Adrian at naitulak niya si Eloiza at malakas na sinampal. Napahawak naman ito sa pisnge niya. Pansin kong parang nanghihina si Eloiza.

"Eloiza!" Sigaw ko.

Umiiyak na ito.

"Demonyo ka talaga, Adrian!" Galit na sigaw ko.

"You were lucky last time dahil tinulungan ka ni Damian, ngayong tayo lang ang nandito ay magagawa ko na ang dapat matagal ko ng ginawa sa 'yo. Bonus na lang ang pinsan mo." Tumawa ito at nilapit ang mukha niya sa leeg ko at inamoy-amoy ito.

"Eloiza! Humingi ka ng tulong! Bilisan mo!" Sigaw ko habang nagpupumiglas kay Adrian.

"She can't do that. She's weak right now. Mukhang tumalab na ang gamot sa kanya." Aniya at kinagat ang tenga ko.

Tumayo naman ang mga balahibo ko sa ginawa niya.

"A-anong ginawa mo kay Eloiza? Ano?!" Galit na sigaw ko.

Tumawa lang ito at pilit akong hinahalikan. Nangilid na ang luha sa mga mata ko.

"Ssh. I know na dadating ka kaya handa ako ngayon." Bulong nito sa akin.

Sinulyapan ko si Eloiza pero parang wala ito sa sarili. Mas napaiyak pa ako dahil sa kalagayan ng pinsan ko.

"Tulong! Tulungan niyo-----" Hindi ko na natapos ang pagsigaw ko dahil tinakpan ni Adrian ang bibig ko.

May kinukuha ito sa mesa kaya pinagkakalmot at hampas ko siya pero parang wala itong nararamdaman. Nakangisi lang ito at inaabot ang kung ano man ang nasa mesa. Nanlaki ang nga mata ko ng makita ko na ang kinukuha niya sa mesa. Isa itong injection at may laman itong liquid sa loob.

"B-bella! B-bella!" Nanghihinang tawag ni Eloiza sa akin.

Pilit niyang tinulak si Adrian pero napahiga lang ito sa kama ng malakas siyang tinulak ni Adrian.

"Wala ka ng takas ngayon." Ani Adrian at tinusok sa braso ko ang karayom.

Napaluha ako. Mukhang wala ng taong pwedeng tumulong sa akin ngayon. Mukhang matutuloy na ni Adrian ang masamang binabalak niya sa akin, ang masakit pa ay nadamay pa pati ang pinsan ko.

Napalingon ako sa nakasaradong bintana ko ng may narinig akong may nagbukas ng gate at malakas na pagbukas ng pinto namin.

"Shit!" Mura ni Adrian at umalis mula sa pagkakadagan sa akin.

Agad kong kinuha ang injection na nakaturok pa sa braso ko at tinapon ko iyon sa sahig. Mabuti na lang at hindi natuloy ni Adrian ang pagturok ng droga sa akin. Mabilis kong kinuha ang phone ko at nanginginig na ni dial ang number ni Damian. Kinakabahan at natatakot ako habang nakatitig sa nakatalikod na katawan ni Adrian sa akin. Kinuha nito ang tubo at tumayo sa pinto ko.

"Sagutin mo, please. Damian, please." Piping dasal ko.

Nakailang ring pa bago sinagot ni Damian ang tawag.

"Bella?" Aniya sa kabilang linya.

Sa pag rinig ko ng boses niya ay nabuhayan ako.

"A-attorney...t-tulungan mo ako, p-please." Mahinang bulong ko habang umiiyak.

"Where are you, Bella? What's happening?" Nag-aalala na tanong nito.

"S-sa bahay. A-attorney, please."

Mabilis kong pinatay ang phone ko at tinago ito sa bulsa ko dahil nakita kong gumalaw si Adrian. Humarap ito sa akin at sinensayahan akong tumahimik habang nakatutok kay Eloiza ang bakal na tubong hawak niya.

Hindi ko alam kung sino ang nasa labas. Kapag may ginawa akong maling hakbang ngayon ay pareho kaming malalagay sa kapahamakan. Tumango ako kay Adrian. Si Damian na lang ang pag-asa ko. Sana ay dumating siya.

May narinig akong kotse na tumigil sa labas ng bahay namin. Mukhang marami ito.

"Eliza!" Napalingon ako sa bintana.

May lalaking malakas na sumisigaw. Narinig ko ring hinahampas ang gate namin ng paulit-ulit.

"Lumabas ka r'yan at bayaran mo ang mga inutang mo sa akin!" Galit na sigaw ng lalaki sa labas.

"Putangina! Anong gagawin ko?"

Nanlaki ang nga mata ko ng makilala ko ang boses. Si Tita Eliza! Hindi ito malakas pero sigurado akong si Tita Eliza iyon!

"Mamili ka, Eliza, lalabas ka r'yan at babayaran mo ang utang mo sa akin o pasasabugin ko ang bahay mo?"

Napasinghap ako sa narinig ko.

"Madadamay pa ako sa kagaguhan ng Tiyahin mo!" Galit na wika ni Adrian.

Mabilis itong nagsuot ng damit niya at kinuha ang bag niya. Mabilis niyang kinuha ang mga jalousie windows sa bintana ko. Pwede akong sumama kay Adrian na tumakas pero hindi ko kayang iwan ang pinsan at Tita ko.

"Isama mo si Eloiza, please." Pagmamakaawa ko kay Adrian pero hindi niya ako pinansin at tumalon na ito.

"Eliza! Lumabas ka na, r'yan!" Magbibilang ako hanggang tatlo, kung hindi ka lalabas ay papaulanan ko ng bala ang bahay mo! Alam kong nasa loob ka!" Malakas na sigaw ng lalaki sa labas.

Hindi ko naman pwedeng ihagis si Eloiza sa bintana at may kataasan ang kwarto ko. Nanginginig ang kamay kong ni dial ulit ang number ni Damian pero hindi na niya nasagot ang tawag ko.

Tumawag ako sa police station pero puro toot toot lang ang naririnig ko.

"Isa!" Bilang ng lalaki sa labas.

Nagmadali akong lumabas sa kwarto at hinanap si Tita Eliza na nakaupo sa sofa at may tinatawagan. Nanginginig ang mga kamay nito.

"Tita! Sino ang mga tao sa labas?" Natataranta kong tanong sa kanya.

Napatingin naman ito sa akin at hinila ang braso ko.

"Dalawa! Eliza! Lumabas ka na!" Galit na sigaw ng lalaki sa labas.

"Tita! Sino sila?" Natatakot na tanong ko.

"Manahimik ka at sumama sa akin!" Sigaw ni Tita at hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko.

Binuksan niya ang pinto at tinulak ako palabas. Ang daming tao at mukhang hindi sila ang tipo ng tao na gugustuhin mong makasalamuha.

"Siya! Siya ang pambayad ko!" Sigaw ni Tita Eliza.

Nanlaki ang mga mata ko at nilingon si Tita. Hindi ito makatingin ng diretso sa akin.

"Hmm. Hindi na masama, pero kailangan mo pa ring bayaran ang utang mo. Kolateral na muna siya kapalit ng buhay mo." Wika ng lalaking sa tingin ko pinagkakautangan ni Tita Eliza.

"Tita! Ano ito? Gagawin mo akong pangbayad sa mga utang mo? Tao ka pa ba?" Galit na sigaw ko.

"Wala na akong choice!" Sigaw pabalik ng Tita ko.

Matalim ko siyang tinitigan habang umiiyak, "ang akala ko ay tumigil ka na sa pagsusugal mo. Hindi ka pa ba nadala ng muntik na akong magahasa? Ngayon ako ang ipangbabayad mo sa kanila? Wala kang puso!" Galit na sigaw ko.

"Tama na ang drama! Sumama ka na sa amin!" Sigaw ng lalaki.

Nilingon ko ang nagsalitang lalaki, "magkano ang utang niya sa inyo? Ako na ang magbabayad!" Matapang na sabi ko kahit na takot na takot na ako.

"Hmm. Magkano nga ba? Umabot lang naman ng halos dalawang milyon!"

Halos matumba ako sa kinatatayuan ko ng marinig ko ang sagot ng lalaki. Dalawang milyon? Saan ako kukuha no'n?

"Anong dalawang milyon? Wala pa sa kalahating milyon ang inutang ko sa 'yo, Juancho!" Sigaw ni Tita.

"Nakalimutan mo ba ang araw-araw na interest, ha, Eliza? At kahapon, pinatalo mo ang 300,000 ko sa sugal!" Ani ng lalaki.

Hindi ko na kinaya at napaupo na ako sa lupa. Doon na ako umiyak nang umiyak. Wala na akong magagawa.

"Bakit hindi ka pa tumigil sa pagsusugal mo, Tita? Saan tayo kukuha ng pangbayad sa kanila?" Umiiyak na sabi ko.

Halos hindi na ako makahinga sa pag-iyak ko.

"Kunin niyo na ang kolateral! Babalik na lang tayo para sa full payment." Humalakhak ang lalaki, "may makakalaro na tayo araw-araw."

Sinubukan kong tumayo ng may papalapit sa aking mga lalaki pero nabigo ako. Para akong nawalan ng lakas. Nagmamakaawa akong napatingin sa Tita ko pero hindi niya ako pinansin. Namumula ang nga mata nito dahil sa pag-iyak.

"T-tita! Hindi p-pwedeng ako ang gawin mong pambayad. Tita!" Sigaw ko ng kaladkarin ako ng tauhan ni Juancho.

"Stop right there or I will fucking shoot you!"

Napalingon ako sa malakas na boses na narinig ko. Parang naging talon ang pagpatak ng luha sa mga mata ko ng makita ko ang taong hinihintay ko. May hawak itong baril at nakatutok sa lalaking nakahawak sa akin.

"A-attorney.."

Napatingin ito sa akin. I saw how his jaw clenched at tumalim ang pagtitig ng mga mata nito.

"Gentleman, pwede naman nating pag-usapan ito." Narinig kong wika ng isang lalaki.

Si Sythrygr. May hawak din itong baril. May kasama pa siyang isang lalaki na pamilyar ang itsura. Parang nakita ko na ito sa bar. Kulay green ang mga mata niya.

"At sino naman kayo?" Sigaw ng tauhan ni Juancho.

"That guy," turo nito kay Damian, "he's Atty. Damian de Dios. Ako? I'm Sythrygr, that green eyed monster is Killian." Nakangising wika ni Sythrygr.

Lumapit si Damian sa akin at hinila ako mula sa lalaking nakahawak sa akin pero hindi ako binitawan ng tauhan ni Juancho kaya nagpaputok ito ng baril at tinamaan sa paa ang isang nakahawak sa akin. Malakas akong napahiyaw. Nakita kong kumuha ng mga baril ang mga tauhan ni Juancho at tinutok ito sa kanila ni Damian pero parang wala naman silang pakialam. Nakangisi lang si Sythrygr at seryoso lang ang mukha ni Killian.

Hinila ako ni Damian at niyakap ng mahigpit.

"A-attorney..s-salamat at dumating ka." Mahinang wika ko.

"Sshh. I'm here now." Aniya.

Umiyak ako sa dibdib niya. Hindi ko alam kung paano kami makakaalis dito ngayon. Ang daming baril ang nakatutok ngayon sa amin.

"Gusto niyo bang mamatay dito?!" Sigaw ni Juancho.

"We're not going to die here. Baka kayo. Gusto niyo ba?" Ani Sythrygr.

"Syth, I'm bored. Let me kill that asshole." Ani Killian.

"D-damian, natatakot ako." Bulong ko.

"I'm here." Anito.

Tumango ako kay Damian.

Narinig ko namang tumawa si Sythrygr, "gentleman, let's settle this. Hindi ba kayo nahihiya at nagpapaiyak kayo ng mga babae? Come on! That's not cool."

"de Dios, anak ka ba ni Fortuna?"

Naramdaman ko ang paghaplos ni Damian sa likod ko.

"Juancho dela Serna, you know my Dad well." Malamig na turan ni Damian.

"Putangina!" malutong na mura nito, "we can't handle Wicked!" Ani Juancho.

Wicked? Anong wicked?

"I will give you 5 million for his Aunt's debt. Don't you dare fucking harm them again, or else I will kill you." Pagbabanta ni Damian.

"You're threatening me?" Ani Juancho.

"I always do what I say, Juancho. Huwag mo akong subukan." Matigas na sabi ni Damian.

Nagtitigan si Damian at si Juancho, sa huli ay tinaas ni Juancho ang kamay niya at binaba ng mga tauhan niya ang mga baril na nakatutok sa amin.

"Ang lakas din ng loob niyong tatlo na harapin kami." Ngumisi ito kay Damian.

Inalalayan ng tauhan niya ang nabaril niyang isa pang tauhan papunta sa kinatatayuan ni Juancho.

"You are sorrounded, Juancho. Anong akala mo sa amin, tanga?" Ani Sythrygr.

Napalingon naman sa paligid si Juancho, may mga lalaking nakaitim sa likod nila at ang iba ay nasa gilid lang nila. Hindi ko napansin ito kanina.

"I will send the payment to your office within an hour. In cold cash." Ani Damian.

Napatingala naman ako kay Damian.

"Let's go, Bella. Come with me." Aniya na ikinatango ko naman.

"You," turo nito sa Tita Eliza ko na nakatayo lang malapit sa pinto, "Bella is coming with me. Hindi na siya uuwi rito."

Tumango naman ang Tita ko. Parang wala ito sa sarili. Napatitig ako sa kanya. Hindi ko alam kung mapapatawad ko siya sa ginawa niya sa akin ngayon.

Inalalayan ako ni Damian na maglakad. Unti-unti ay nagsi-alisan na rin ang nga tauhan ni Juancho. May mga kapitbahay akong nakakita ng mga nangyari ngayon. Natatakot ako at baka kung ano ang mangyari sa Tito Nathan ko kapag nalaman niya ang nangyari ngayon.

"Syth, Killian, we need to go now. Thank you for today." Ani Damian.

Lumapit naman ang dalawa kay Damian at nagbro hug.

"Thank you po." Sabi ko sa kanila.

Tumango silang dalawa sa akin. Ngumiti si Sythrygr bago sumakay sa kotse. Inalalayan naman ako ni Damian at pinasakay sa kotse niya.