Chapter 110.2

NAKITA NI PIERCE NA WALA MAN LANG itong pagsisisi sa ginawa nito at ni hindi man lang nito aminin ang pagkakamali nito. Agad na nawalan ng ekspresyon ang kanyang gwapong mukha. “Wala kang karapatan na tumanggi sa akin. Magbihis ka!” puno ng lamig na sabi niya rito na ikinatakot naman kaagad ni Beatrice at dali-daling nagbihis.

Dumaan muna sila sa ospital at nagpahintay na lamang siya kay Beatrice sa labas ng silid ng kanyang lola. Hindi sinasadya na nakasalubong niya sa hallway si Aling Nena. “nasa silid ni madam si Miss Serene, ipinatawag siya ni madam.” sabi nito sa kaniya na ikinabilis naman kaagad ng tibok ng puso niya. Napatango naman siya rito at napaisip, papasok ba siya? May mukha ba siyang ihaharap rito pagkatapos ng mga nangyari kahapon?

Huminga siya ng malalim at pagkatapos ay pinihit ang seradura ng pinto. Bahagya niyang itinulak ang pinto ngunit natigil siya nang mula sa loob ay narinig niya ang tinig ng kanyang lola. “Hija, sabihin mo nga sa akin ang totoo? Sinasaktan ka