Pagkababa ng telepono, matagal na nanahimik si Eldreed. Magulo ang isip niya—hindi niya alam kung agad bang sasabihin kay Shayne ang nalaman niya. Kung tunay na mahal ni Jerome si Shayne, wala sana siyang masasabi. Pero hindi niya akalaing magagawa nito ang isang bagay na ganoon.Masaya na rin siyang hindi nasaktan si Shayne, dahil kung nagkataon, hinding-hindi niya mapapalampas si Jerome. Sa totoo lang, bumaba na ang tingin niya kay Jerome mula nang malaman ang totoo.Matapos pag-isipan nang mabuti, napagdesisyunan niyang kailangang sabihin ito kay Shayne agad-agad. Ayaw niyang hayaang masaktan pa ito sa mga panlilinlang ni Jerome. Kahit na hindi na sila magkasundo ni Shayne, hindi niya kayang isugal ang kaligtasan nito.Kahit pa hindi na siya balikan ni Shayne kailanman, sisiguraduhin niyang hindi ito masasaktan.Kaya’t tinawagan niya ito gamit ang landline ng opisina, dahil baka naka-block pa rin ang cellphone number niya.Nang makita ni Shayne ang hindi pamilyar na numero, nagdala
“Tama! Siya lang talaga ang iniisip ko ngayon, bakit, may problema ba?” galit na sagot ni Shayne kay Eldreed.Hindi niya matanggap na habang masaya at sweet ito kay Divina, inaasahan pa rin nitong hindi siya magbabago ng damdamin. Hypocrite, 'ika nga.Nanggigil si Eldreed, halatang pinipigilan ang sarili para hindi sumabog. May mas mahalaga pa siyang gustong sabihin, kaya pinilit niyang kumalma.“Shayne, alam kong galit ka sa akin at ayaw mo nang marinig ang paliwanag ko. Pero sana… buksan mo ang isip mo. Jerome… he’s not what you think he is.”Hindi pa natatapos ang sasabihin niya, agad na sumabat si Shayne, halatang na-offend. “Kung mabuti man o hindi si Jerome, mas alam ko ‘yan kaysa sa’yo. Hindi ko kailangan ng opinion mo tungkol sa kanya.”“Shayne, please. I’m not saying this to insult him. I have proof. Real evidence.” Agad kinuha ni Eldreed ang dokumento mula sa file at inilapag ito sa harap ni Shayne. “I found out… Yung nangyari noon sa atin, hindi mo sinadya. Ginawa mo ‘yon p
Sa isang eleganteng silid, abala si Shayne sa pag-compute ng mga komplikadong problema sa harapan niya. Kahit nag-iisa siya sa malawak na lugar, hindi siya nakakaramdam ng inip dahil nakatutok ang isip niya sa pagresolba ng problema.Isa siyang college student, na nasa 3rd year. Sa edad niyang kasing-ganda ng bulaklak, pinipilit siya ng lolo at ama niya na mag-blind date. Hindi naman siya nawalan ng market o hindi kaaya-aya, kaya hindi niya maintindihan kung bakit sila nagmamadali.Napabuntong-hininga siya at itinapon ang lapis na hawak sa gilid. Madalas sabihin ng pamilya niya na nerd daw siya at wala siyang alam kundi mag-aral. Alam naman niya ang ibig nilang sabihin. Bilang anak ng pamilya Morsel, kailangan niyang mag-ambag sa pamilya kapag nasa adulting stage na siya.Halimbawa, isang kasal na may kaugnayan sa negosyo. Katulad na lang ng pangalawa niyang kapatid na babae na ipinasal sa isang kalbong matandang lalaki ilang taon na ang nakalipas. Ngayon, mukhang siya naman ang sunod
"May hindi magandang nangyari sa akin kalahating buwan na ang nakalipas." Ang madilim na mga mata ni Eldreed ay nakatuon kay Shayne. Iniunat niya ang mahahaba niyang binti at unti-unting lumapit sa kanya. Mas matangkad siya ng higit sa kalahating ulo kay Shayne, at tumingin siya pababa sa halatang kinakabahang mukha nito. Isang hinala ang pumasok sa isip niya, kaya isa-isang binigkas ang mga salita, "Noong gabing iyon, ikaw ba iyon?!""Hindi!" Agad na sagot ni Shayne."Ayon sa psychology, ang taong mabilis sumagot sa tanong ay kadalasang may itinatago." Ang malamig na tingin ni Eldreed ay dumaan sa mukha niya, parang isang kutsilyong tumatagos."Ngayon ko lang nalaman na ang sikat na si Eldreed Sandronal pala ay isang psychologist din." Nahuli ni Eldreed ang iniisip niya, kaya hindi na nakatiis si Shayne at sumagot na rin nang patutsada."Si Shayne, na nerd daw ayon sa kanyang mga kaklase, ay may matataas na grado, may mahinahon na ugali, hindi kailanman nagagalit, at isang mabuting a
Biglang nanigas ang maliit na mukha ni Shayne, tumayo siya at walang alinlangang sinampal si Eldreed, "Gago ka! Walanghiya ka!”Madaling nasalo ni Eldreed ang kanyang kamay, at ang malamig niyang boses ay tila yelo sa tuktok ng bundok na hindi natutunaw kahit libu-libong taon na, "Sino sa atin ang walang hiya? Shayne, bago ang araw na ito, hindi kita kilala sa buong buhay ko, pero sinadya mo akong pagplanuhan?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Shayne, ngunit agad niya itong naitago at nagbalik sa normal. Ang kanyang mga mata ay kumikislap sa panunukso. Sa halip na kumawala sa pagkakahawak ni Eldreed, lalo pa niyang idinikit ang kanyang kamay sa kanya, at ngumiti nang kakaiba, "Hmm, hindi ba nawalan ka ng malay noon? Paano mo natatandaan?"Ang ngiti sa mga mata ni Eldreed ay napalitan ng lamig, at ang tingin niya ay matalim na parang isang lobo na naghahanap ng biktima sa kapatagan. Ang kanyang mga labi ay mahigpit na nakatikom, nagpapakita ng malamig na disposisyon. Si Shayne naman, hin
Matapos tanggapin ang kasunduan, tiningnan ni Eldreed si Shayne, pinaikot ang papel ng agreemnt gamit ang kanyang mga daliri, at ngumisi. "Masaya akong makikipagtulungan."Naibenta ang sarili nang wala sa oras, masama ang loob ni Shayne, at pakiramdam niya ay gusto niyang manakit ng tao dahil sa pagkainis.Tumayo si Eldreed nang matagal, at bago lumabas sa pinto, tumigil siya. Sa malamig na tono at hindi lumingon ay nagsalita siya, "Sa totoo lang, wala akong maalala tungkol sa gabing iyon sa loob ng kalahating buwan. Ikaw ang unang nagbanggit ng kalahating buwan, at pagkatapos ay nagsinungaling ako nang basta-basta. Sinabi mo na ang lahat, Shayne, naglakas-loob kang paglaruan ako? Hindi pwedeng walang kapalit ang ginawa mo."Pagkatapos noon, binuksan niya ang pinto at umalis.Ilang segundo bago nakapag-react si Shayne na naiwan sa loob ng silid. Hindi niya napigilan ang pagtataas ng kanyang boses, "Eldreed! Hayop ka! Nagbabago-bago ka ng salita, lalaki ka pa ba talaga?!"Napahagikhik
Pagkababa ng cellphone, agad na sumakay si Shayne ng taxi papunta sa Wanten.Ang lugar na ito ay isang Taiwanese hall na itinayo ng kanyang panganay na kapatid tuwing wala itong magawa. May espesyal na kwarto dito para sa pamilyang Morsel, at ilang beses na rin siyang nakapunta rito. Walang waiter na naghatid sa kanya, kaya’t pumasok siya sa kwarto nang pamilyar. Tiningnan niya ang oras sa relo at nakita niyang may dalawang minuto pa bago ang takdang oras na kalahating oras.Kumuha siya ng cue stick at nagsimulang maglaro ng billiards, maganda ang kanyang postura at malinis ang mga galaw."Shayne, hindi ako tagapaglingkod mo, ha?" sabi ni Andeline nang dumating ito sakto sa oras. Binuksan nito ang pinto habang dala ang kanyang schoolbag. Nasa ikatlong taon na siya ng high school sa edad na 16-years old. Kung hindi lamang siya takot makaagaw ng atensyon, dahil sa talino niya, malamang nasa kolehiyo na siya ngayon."Maglaro tayo. Kung sino ang matalo, kailangang magsabi ng totoo. Game?
Tiningnan ni Shayne si Michael, bakas sa mukha niya ang gulat na parang tinamaan ng kidlat. Ang seryoso niyang ekspresyon, matatag na tingin, at sunog sa araw niyang balat ay lalong nagbigay ng pagka-maskulado sa kanyang dating. Ang tuwid niyang tindig ay nagpapakita ng dugong-sundalo at integridad. "Kuya Michael, tumayo ka na," mabilis niyang inalis ang tingin mula sa diamond ring sa loob ng kahon at sinubukang alalayan ito patayo. Ngunit matigas ang loob ni Michael. Nanatili siyang nakaluhod habang seryosong tumingin kay Shayne. "Shayne, hindi mo ba nararamdaman ang nararamdaman ko para sa’yo? Trust me, aalagaan kita habangbuhay." "Kuya Michael, pasensya ka na, pero hindi ko maibibigay ang sagot na gusto mo." Bukod pa sa may kasunduan na siyang pinirmahan, kahit wala pa iyon, hindi niya magawang sagutin si Michael. "Shayne, mas pipiliin mo bang magpakasal sa isang estranghero na minsan mo lang nakilala kaysa sa tanggapin ang proposal ko?" Dahan-dahang nawala ang liwanag sa mga ma
“Tama! Siya lang talaga ang iniisip ko ngayon, bakit, may problema ba?” galit na sagot ni Shayne kay Eldreed.Hindi niya matanggap na habang masaya at sweet ito kay Divina, inaasahan pa rin nitong hindi siya magbabago ng damdamin. Hypocrite, 'ika nga.Nanggigil si Eldreed, halatang pinipigilan ang sarili para hindi sumabog. May mas mahalaga pa siyang gustong sabihin, kaya pinilit niyang kumalma.“Shayne, alam kong galit ka sa akin at ayaw mo nang marinig ang paliwanag ko. Pero sana… buksan mo ang isip mo. Jerome… he’s not what you think he is.”Hindi pa natatapos ang sasabihin niya, agad na sumabat si Shayne, halatang na-offend. “Kung mabuti man o hindi si Jerome, mas alam ko ‘yan kaysa sa’yo. Hindi ko kailangan ng opinion mo tungkol sa kanya.”“Shayne, please. I’m not saying this to insult him. I have proof. Real evidence.” Agad kinuha ni Eldreed ang dokumento mula sa file at inilapag ito sa harap ni Shayne. “I found out… Yung nangyari noon sa atin, hindi mo sinadya. Ginawa mo ‘yon p
Pagkababa ng telepono, matagal na nanahimik si Eldreed. Magulo ang isip niya—hindi niya alam kung agad bang sasabihin kay Shayne ang nalaman niya. Kung tunay na mahal ni Jerome si Shayne, wala sana siyang masasabi. Pero hindi niya akalaing magagawa nito ang isang bagay na ganoon.Masaya na rin siyang hindi nasaktan si Shayne, dahil kung nagkataon, hinding-hindi niya mapapalampas si Jerome. Sa totoo lang, bumaba na ang tingin niya kay Jerome mula nang malaman ang totoo.Matapos pag-isipan nang mabuti, napagdesisyunan niyang kailangang sabihin ito kay Shayne agad-agad. Ayaw niyang hayaang masaktan pa ito sa mga panlilinlang ni Jerome. Kahit na hindi na sila magkasundo ni Shayne, hindi niya kayang isugal ang kaligtasan nito.Kahit pa hindi na siya balikan ni Shayne kailanman, sisiguraduhin niyang hindi ito masasaktan.Kaya’t tinawagan niya ito gamit ang landline ng opisina, dahil baka naka-block pa rin ang cellphone number niya.Nang makita ni Shayne ang hindi pamilyar na numero, nagdala
Pagkatapos tumulong ni Michael maglaba ng mga bedsheet, binuksan ni Shayne ang kanyang maleta at isa-isang isinabit ang mga damit sa aparador.Lahat ng isinuot niya ay mga damit na pagmamay-ari niya bago pa siya ikasal. Wala siyang dinalang anuman na binili ni Eldreed para sa kanya. Para kay Shayne, kung tapos na ang relasyon nila, wala nang dahilan para dalhin pa ang mga alaala nito — kahit sa simpleng gamit.Naniniwala siya na kung hindi sa'yo ang isang bagay, kahit anong pilit, hindi mo ito makukuha. At kung para sa'yo talaga, hindi mo kailangang agawin pa.Samantala, si Eldreed ay nakatayo sa harap ng floor-to-ceiling window, hindi gumagalaw, kahit umalis na si Shayne. Ayaw niyang harapin ang katotohanang iniwan na siya nito.Sa labas, nagmamatigas siya na parang walang nangyari, pero sa loob-loob niya, hindi niya kayang lokohin ang sarili."Eldreed, if you're sad, just tell me," malungkot na sabi ni Divina, na tahimik lang ding nakamasid. Kahit gusto niyang siya na lang ang manat
Matapos maayos ang usapan tungkol sa bahay, parang nabunutan ng tinik si Shayne. Kahit marami pa siyang iniisip na problema, hindi na niya pinansin ang mga iyon. Nang makalipat siya sa villa, pinili na lang niyang magpakasaya.Bagamat bago pa rin ang itsura ng villa, halatang matagal na itong walang nakatira. Maayos ang paligid at nakaka-good vibes ang ambiance — sapat na para gumaan ang loob ng kahit sino.Nang maalala ni Michael na walang naglinis dito ng matagal, nag-alala siya para kay Shayne. "Shayne, I think kailangan nating tawagin si Manag Lorna para tulungan ka maglinis dito. At least mapalitan man lang ang mga bedsheet. Okay lang ba?""Hay naku, huwag na! Sayang oras. Baka pagdating pa ni Manag Lorna, tapos ko na linisin lahat," sagot ni Shayne."What? Ikaw ang maglilinis?" napataas ang kilay ni Michael."Oo naman! Marunong kaya ako maglinis," depensang sagot ni Shayne. "Don't underestimate me."Umiling si Michael. "Hindi ako naniniwala. Ikaw ngang hindi makapag-tali ng sapa
Masyado nang malalim ang sugat na iniwan ni Eldreed kay Shayne. At ngayon, muli siyang itinakwil ng sariling ama. Labis ang sakit na naramdaman niya.Pagkababa ng tawag, matagal bago kumalma si Shayne. Naisip niya na wala na siyang ibang pagpipilian kundi lakaran ang landas na pinili niya. Sa kabila ng lahat, alam niyang walang daang walang hanggan. Habang unti-unti siyang nahihimasmasan, isang tao ang agad pumasok sa isip niya.Nagdalawang-isip pa siya, pero sa huli, kinagat niya ang kanyang labi at kinuha ang telepono."Shayne? Bakit ka tumawag? Anong maitutulong ko sa'yo?" tanong ni Michael, halata ang saya pero may halong pagtataka sa boses niya. Matagal nang bihirang tumawag si Shayne simula nang ikasal ito, kaya't inakala ni Michael na nakalimutan na siya nito.Pero kahit kailan, hindi nagbago ang pagmamahal niya sa dalaga. Kahit hindi siya ang pinili noon, tahimik siyang nagbigay ng basbas at pagmamahal mula sa malayo.Nag-alinlangan si Shayne bago tuluyang humingi ng tulong. "
Pagkadial ng tawag, agad itong sinagot, at bumungad kay Shayne ang malambing na boses ni Jessa."Shayne, hindi ka ba sobrang busy nitong mga nakaraan? Bakit hindi ka man lang tumawag? Miss na miss ka na ni Tita."Nang makita ni Jessa sa caller ID na si Shayne ang tumatawag, agad niya itong sinagot at nagsalita sa mikropono. Kahit hindi niya tunay na anak si Shayne, sa araw-araw nilang pagsasama, hindi niya maiwasang magkaroon ng totoong pagmamahal dito.Sa sama ng loob na nararamdaman ni Shayne, lalo siyang nadurog nang marinig ang malambing na boses ni Jessa. Napangiwi siya, at hindi na napigilan ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata. Ayaw niyang maramdaman ng Tita niya ang lungkot niya, kaya tinakpan niya ang kanyang bibig at pilit pinigil ang iyak bago sumagot nang mahina."Tita, sorry po, hindi ako nakatawag kay Daddy at sa inyo nitong mga nakaraan. Kasalanan ko po, at pasensya na kung nag-alala kayo."Kahit pinilit ni Shayne itago ang emosyon, agad namang napansin ni Jessa ang
Kahit hindi tuwirang binanggit ni Shayne ang pangalan ni Divina, alam ni Divina na siya ang pinatatamaan—lalo na nang banggitin nitong "mukhang may sakit pa rin." Napuno agad si Divina at hindi na nakapagpigil."Shayne, kung may galit ka sa akin, diretsuhin mo na lang! FYI, si Eldreed ang nagdala sa akin dito! Kung may problema ka, sa kanya ka magreklamo, hindi ako ang kalaban mo!"Ngumiti si Shayne, malamig ang tono. "Miss Divina, I think you're misunderstanding. Wala akong balak makipagtalo sa’yo. Actually, andito ako para lang ipaalam na—starting today, this house is yours. I'm moving out after I get my things."Napakurap si Divina, hindi agad naintindihan ang sinabi. "Ano? Aalis ka na rito? Tuluyan na?"Tumango si Shayne. "Yes. I just came to get my luggage. So please, future lady of the house, paalisin mo naman ako nang maayos."Masaya sana si Divina sa balitang iyon, pero napaisip siya kay Eldreed. Kaya muling nagtanong, "Alam ba ni Eldreed na aalis ka?""Well, it's my life. We’
Pagkabasa niya ng sulat, biglang nagbago ang ekspresyon ni Eldreed. Akala niya'y lasing lang siya kagabi at nakatulog hanggang umaga—hindi niya akalaing may mas malala pa palang nangyari.Una, si Divina pa lang ay sapat na para guluhin ang dati'y tahimik niyang buhay. Ngayon, pati si Cassy ay nakisali na rin. Ramdam niya ang galit at inis habang sinusubukang intindihin ang nangyari.Ang naaalala lang niya ay nalasing siya nang husto, at sa simula, inakalang si Shayne ang kaharap niya. Umabot ito sa puntong may hindi siya normal na ikinilos. Pero pagkatapos noon—wala na siyang maalala. Tanda niya lang ay uminom siya nang sobra, hanggang sa tuluyang mawalan ng malay.Sa kaba, agad niyang hinawi ang kumot. Laking gulat niya nang makita na tanging briefs lang ang suot niya—lahat ng damit ay wala na.Sa itsura ng paligid at sarili, posible ngang may nangyaring hindi kanais-nais. Pero dahil wala siyang maalala, pakiramdam niya'y parang may bumitag sa kanya.Wala si Cassy sa kwarto. Kaya kah
Habang nagpapadala si Cassy sa bawat kilos ni Eldreed, napansin ng lalaki ang pagiging bihasa nito. Dahil dito, nagsimulang magduda si Eldreed.Kanina lang, wala siyang pag-aatubiling pinuwersa si Cassy sa sofa at hinalikan ito sa labi, iniisip na si Shayne ang kaharap niya. Pero habang tumatagal ang halik, unti-unting luminaw ang kanyang isip—at doon niya naramdamang may mali.Sa pagkakaalala niya, hindi naman gano’n kagaling si Shayne sa kama. Kung bibigyan niya ng grado ang performance nito, bagsak talaga. Pero itong si Cassy—bawat galaw niya ay akma sa gusto ni Eldreed. Parang nababasa nito ang isip niya, laging alam kung anong gusto niyang maramdaman.Aminado siyang sarap na sarap siya, lalo na’t lasing siya. Pero may mumunting boses sa loob niya na paulit-ulit na sinasabi: Hindi ito si Shayne. Hindi ito ang gusto mo.Sa huli, pinilit niyang humiwalay. Nang dumilat siya, saka lang niya napagtantong hindi si Shayne ang kahalikan niya—kundi si Cassy.Pero kahit halatang wala na sa