Tiningnan Shayne si Michael, bakas sa mukha niya ang gulat na parang tinamaan ng kidlat. Ang seryoso niyang ekspresyon, matatag na tingin, at sunog sa araw niyang balat ay lalong nagbigay ng pagka-maskulado sa kanyang dating. Ang tuwid niyang tindig ay nagpapakita ng dugong-sundalo at integridad.
"Kuya Michael, tumayo ka na," mabilis niyang inalis ang tingin mula sa diamond ring sa loob ng kahon at sinubukang alalayan ito patayo.
Ngunit matigas ang loob ni Michael. Nanatili siyang nakaluhod habang seryosong tumingin kay Shayne. "Shayne, hindi mo ba nararamdaman ang nararamdaman ko para sa’yo? Trust me, aalagaan kita habangbuhay."
"Kuya Michael, pasensya ka na, pero hindi ko maibibigay ang sagot na gusto mo." Bukod pa sa may kasunduan na siyang pinirmahan, kahit wala pa iyon, hindi niya magawang sagutin si Michael.
"Shayne, mas pipiliin mo bang magpakasal sa isang estranghero na minsan mo lang nakilala kaysa sa tanggapin ang proposal ko?" Dahan-dahang nawala ang liwanag sa mga mata ni Michael. Ang masakit na ekspresyon sa mukha niya ay nagbigay ng bigat sa mga salitang binitiwan.
"Pakasalan mo na siya! Pakasalan mo na siya!" Sigawan ng mga tao sa paligid na tila natuwa sa eksena.
"Ang gwapo nitong binata, inaalok ka pa ng kasal. Dapat tanggapin mo na," wika ng isang nanonood habang kinukunan ng video ang nangyayari gamit ang cellphone.
Sa di-kalayuan, dumating sina Andeline at Erick. Napahinto sila nang makita ang eksena ng maraming tao na nakapaligid kina Shayne at Michael.
Habang unti-unting dumarami ang tao, isang itim na Rolls-Royce ang dahan-dahang dumaan. Napatingin ang driver sa eksena. Napansin niya ang naka-high ponytail na si Shayne.
"Sir Eldreed, parang nakita ko si Miss Morsel. May nagpo-propose yata sa kanya," sabi ng driver.
Agad na kumunot ang noo ni Eldreed. "Stop the car."
Itinigil ng driver ang sasakyan sa lugar na tamang-tama para makita ang buong eksena nina Michael at Shayne, ngunit hindi nila mapapansin ang kotse.
Binuksan ni Eldreed ang bintana ng kotse at narinig niya ang malalakas na palakpakan at ang sigawang "Tanggapin mo na!" Tumagos ang tingin niya sa maraming tao at agad niyang nakita si Shayne. Halatang hindi alam ang gagawin, kinakabahan at nagkikiskis ng mga kamay.
Ang ginintuang sinag ng araw ay tumama sa kanyang maitim na buhok, at ang magandang gilid ng mukha niya ay tila tinakpan ng gintong liwanag. Sa pagkakataong iyon, nagmistula siyang batang inosente at masigla.
"Nagpapanggap na naman," bulong ni Eldreed sa sarili.
"Kuya Michael, pasensya ka na talaga, pero hindi kita masasagot. Napagdesisyunan ko na. Papakasalan ko si Mr. Sandronal." Kung hindi lang maraming tao, baka sinapak na niya si Michael sa inis.
"Shayne, hindi ka magiging masaya sa kanya. Napakakomplikado ng pamilya ng Sandronal. Hindi iyon ang tamang landas para sa’yo." Matigas pa rin ang loob ni Michael kahit halata ang bigat ng kanyang emosyon.
"Narinig ko bang sinabi niyang Sandronal? Siya ba ang fiancé ng Sandronal family?" sigaw ng isang tao mula sa crowd, dahilan upang magsimula ng malaking usapan.
Si Eldreed, ang kilalang tao na bihirang makita sa publiko. Dahil dito, lahat ng naroon ay nagsimulang mag-usisa. Lalong dumami ang tao hanggang sa hindi na halos makagalaw sina Shayne at Michael.
"Kuya Michael! Tumigil ka na! Sinisira mo ang buhay ko sa ginagawa mo!" Pakiusap ni Shayne, halatang nagmamakaawa. Hinila niya si Michael patayo, at dahil dito, napilitan itong tumayo. "Kuya Michael, kalimutan na lang natin ang nangyari. Manatili na lang tayong magkaibigan," mabilis niyang sinabi, pagkatapos ay nagmamadaling lumusot palabas ng crowd.
Ngunit bago pa siya makalayo, ilang reporter na may mga camera ang dumating, ang isa ay mabilis na tumakbo papunta sa harapan niya.
"Pakibigay daan! Kami po ay mula sa Capital TV Station!" sigaw ng babae habang hawak ang mikropono.
Biglang itinutok ang mikropono kay Shayne. "Miss, kayo po ba ang fiancé ni Eldreed Sandronal? Totoo po bang pinlano ng Morsel at Sandronal families ang inyong kasal? Maaari po bang malaman kung anong anak kayo mula sa Morsel family?"
Narinig ni Shayne ang mga tanong ng reporter na tila walang katapusan, habang ang pawis ay bumuhos sa kanyang noo na parang ulan. Halata ang kaba sa kanyang mukha at nauutal ang kanyang sagot, "Ah... eh..." habang paikot-ikot ang tingin sa paligid, nagbabakasakaling makita sina Erick at Andeline.
“Miss Morsel, paki sagot po ang tanong ko,” giit ng babaeng reporter. Ang cameraman naman ay lumapit at itinutok ang kamera kay Shayne.
Sa panahong ito, ang mga reporter ay parang mga abogado—napakahirap harapin. Kapag nagkamali ka ng salita, tiyak na pag-uusapan ka at magiging laman ng balita. Parang nag-iinit na kawali si Shayne sa kaba, paikot-ikot siyang naghahanap ng paraan para makatakas.
“Makikiraan po, personal na usapin ito sa pagitan namin ni Shayne. Pakiusap, huwag na kayong makialam!” sambit ni Michael habang hinawakan ang bewang ni Shayne, pilit siyang sinasamahan palabas ng karamihan.
Napailing si Shayne at tila nalaglagan ng malamig na tubig. Ang lamig ay parang tumagos sa kanyang buong pagkatao. Ano ba 'to, Michael? naisip niya. Ano bang iniisip mo?
Alam niyang lalo lamang magkakagulo ang sitwasyon sa ginagawa nito.
“Sir, sino ka ba sa buhay ni Miss Morsel? May kaugnayan ba kayong dalawa? Ang pagiging malapit ninyo ay nangangahulugan ba na sinusubukan mong agawin siya? May tinatago ba kayong lihim?” tanong ng reporter na biglang lumiwanag ang mukha, tila nakakuha ng scoop. Tinapat pa nito ang kamera kay Michael.
“Wala kaming tinatago! At huwag kang gumawa ng kwento! Mag-ingat ka sa paninira dahil puwede kitang kasuhan ng libel!” sagot ni Michael, halatang nag-init ang ulo. Bilang isang sundalo na sanay sa prinsipyo at integridad, hindi niya kayang palampasin ang ganoong klaseng akusasyon.
“Pero, sir, bakit po parang masyado kayong emosyonal? Ibig sabihin ba nito ay may gusto talaga kayo kay Miss Morsel? Ano nga bang tunay na kwento sa pagitan ninyo ni Miss Morsel at ni Mr. Sandronal? Puwede po bang ipaliwanag ninyo?” muling tanong ng reporter, halatang hindi titigil hangga’t hindi nakakakuha ng kasagutan.
Gusto nang mabaliw ni Shayne. Kung hayaan niya si Michael na magsalita pa, siguradong lalong gugulo ang lahat. Iniisip niya na kapag umuwi siya sa kanila, tiyak na magagalit ang lolo’t tatay niya. Kaya, walang magawa, tinapakan niya nang malakas ang paa ni Michael para patahimikin ito.
Sa kanyang desperation, yumuko siya, pilit na gumagawa ng paraan para makalabas ng karamihan. Sa wakas, napansin niya ang isang Rolls-Royce na nakaparada hindi kalayuan. Napansin niya ang plaka nito—kay Eldreed iyo.
Alam niya ito dahil sinuri niya ang impormasyon tungkol kay Eldreed bago pa ang blind date nila.
“Miss Morsel, hindi pa po kayo sumasagot. Pakiusap, huwag kayong umalis!” sigaw ng mga reporter, at tila mga hayok na hayop sa zoo ang tao sa paligid na hindi siya tinatantanan.
Huminga nang malalim si Shayne, saka mabilis na tumakbo papunta sa kotse ni Eldreed. Pinukpok niya ang bintana nito gamit ang kanyang kamay. “Eldreed, please, papasukin mo ako!”
Hindi gumalaw ang mga tao sa loob ng sasakyan. “Hoy, Eldreed! Papasukin mo ako agad! Malaking iskandalo ito at ikaw rin ang mapapahiya!” muling sigaw ni Shayne habang kumakatok sa bintana.Sa mga sandaling iyon, papalapit na ang mga reporter na humahabol sa kanya. Biglang bumukas ang likurang pinto ng Rolls-Royce, at isang maputing kamay ang inilahad mula sa loob. Nagulat si Shayne ngunit agad niyang hinawakan ang kamay na iyon at dali-daling pumasok sa sasakyan.Hindi pinalampas ng mga reporter ang pagkakataong ito. Nang bumukas ang pinto ng sasakyan, mabilis na kinuhanan ng litrato ng camera ang gilid ng mukha ni Eldreed.Ang babaeng reporter mula sa Capital TV ay biglang hinawakan ang kabilang kamay ni Shayne, pilit siyang pinipigilang makapasok sa sasakyan. Pilit na nagpumiglas si Shayne, ngunit malakas ang kapit ng reporter. Sa lakas ng paghatak, napunit ang ilang butones ng puting blouse ni Shayne, at tumambad ang kanyang makinis na leeg at bilugang balikat.Kasabay nito, nakita
"Pero kung sasabihin mo ang lahat ng totoo, hindi mo matatakpan ang katotohanan na ikaw mismo ay nakialam para lang magpakitang-tao." Naisip ni Shayne, ngunit napagtanto niyang wala ring kaibahan kung sasabihin niya ito o hindi, dahil parehong magka-kwento lang din. Mas mabuti na rin na hindi madamay ang ibang tao sa pagsasabi ng totoo.Inisip niya na siya ang nagmamanipula sa mga pangyayari, ngunit hindi niya alam na siya na pala ang naging pawn ng ibang tao."Huh... I see, so you’re also someone who’s being played." Binanggit ni Eldreed habang pinagmamasdan ang ekspresyon ni Shayne. Nakita niya sa mga mata ni Shayne ang sakit, kaya’t natawa siya ng malamig. "Ano'ng pakiramdam na napaglaruan?"Biglang namutla si Shayne, na parang nawalan ng kulay ang kanyang mukha. Wala na siyang magagawa kundi aminin na tama ang lalaki, wala siyang maipaliwanag, dahil tama ang sinabi ni Eldreed.Biglaang huminto ang kotse, binuksan ni Eldreed ang pinto, at walang awa siyang itinulak palabas. Tumilap
Naka-khaki casual na outfit si Jerome, at isang simpleng cotton T-shirt na tumulong upang ipakita ang kanyang malapad na balikat at makitid na baywang, na nagbigay ng impresyon na mas matangkad at guwapo siya. Mayroon siyang malumanay na personalidad at isang malambot na ngiti sa kanyang mukha, na medyo kahawig ni Michael.Siya ang panganay na kapatid ni Michael, at hindi sumali sa army, kundi pinamamahalaan ang military industrial group ng pamilya Conrad, na nakatuon sa negosyo sa gobyerno. Magkaiba si Michael sa kanya, dahil magaling si Michael sa negosyo, ngunit sa kabila ng kanilang tagumpay, ang mga ninuno ng pamilya Conrad ay nagtatrabaho para sa bansa, kaya’t hindi nila tinitingala ang mga negosyanteng puro "copper smell" o amoy-kalakal.Isang mabilis na sulyap ang ibinato ni Jerome kay Cassy na tumakas, at isang malamlam na liwanag ang kumislap sa kanyang mga mata, ngunit hindi ito nakita ni Shayne na tinitingnan si Cassy."Shayne, ayos ka lang ba?" Lumapit si Jerome at dahan-
Wala na siyang ganang kumain, kaya kinuha niya ang unan at nagpatuloy sa pagtulog, nakatakip ang ulo. Iniisip niya na kailangan niya lang talagang tanggapin ito. Kinabukasan, nagising siya sa ingay mula sa baba. Inayos niya ang kanyang magulong buhok, nagsepilyo, naghilamos, nagbihis, at bumaba habang nangingisay pa sa antok."Mr. Morsel, pakialaman mo naman ang apo mong may dalawang manliligaw, since engaged na siya kay Eldreed, huwag mong gawing problema si Michael, desidido na siyang makasama ako!" Isang matalim na boses ng babae ang sumira sa katahimikan at agad niyang naramdaman ang isang mahalagang salitang nabanggit."Miss, sana maintindihan mo, si Shayne ay malapit nang magpakasal kay Eldreed, at kung gusto ni Michael si Shayne, problema niya 'yon. Dumaan ka pa ng maaga dito sa Morsel Place para magbitiw ng mga walang kwentang salita? Wala ka bang disiplina?" Si Jessa ang sumagot, at ramdam ni Shayne ang init sa puso niya. Kung ikukumpara sa pagmamahal ng tatay niya at lolo n
"Shayne, okay ka lang? Galit na galit na ang tatay at lolo mo. Oh, nandiyan din pala si Mr. Sandronal? Bilisan mo, matagal ka nang hinihintay. Ang malumanay na boses ni Jessa ay umabot sa pandinig ng lahat habang dahan-dahang lumalapit siya.Hindi nakuha ni Eldreed ang sagot na inaasahan, kaya’t isang hindi pagkakasundo ang lumitaw sa kanyang mata."Pasensya na, Tita, naabala ko kayo. Papasok na kami ni Shayne."Sa harap ni Michael, binigyan ni Eldreed si Shayne ng isang malambing na halik sa pisngi, at si Jessa na nakamasid ay pinigil ang mga labi.Bagamat hindi anak ni Shayne si Jessa, para sa kanya, nag-aalala pa rin siya kay Shayne. Sa kalagayan ng pamilya Morsel, alam niyang darating din ang araw na magiging bahagi ng arranged marriage si Shayne. Mabuti na lang at hindi masama ang trato ni Mr. Sandronal si Shayne kaya’t nakakapag-relax siya."Tita, bigla kong naisip na may nais akong sasabihin kay Eldreed, makikipag-usap ka muna kay Dad at Lolo, papasok kami agad." May kislap ng
Sa isang eleganteng silid, abala si Shayne sa pag-compute ng mga komplikadong problema sa harapan niya. Kahit nag-iisa siya sa malawak na lugar, hindi siya nakakaramdam ng inip dahil nakatutok ang isip niya sa pagresolba ng problema.Isa siyang college student, na nasa 3rd year. Sa edad niyang kasing-ganda ng bulaklak, pinipilit siya ng lolo at ama niya na mag-blind date. Hindi naman siya nawalan ng market o hindi kaaya-aya, kaya hindi niya maintindihan kung bakit sila nagmamadali.Napabuntong-hininga siya at itinapon ang lapis na hawak sa gilid. Madalas sabihin ng pamilya niya na nerd daw siya at wala siyang alam kundi mag-aral. Alam naman niya ang ibig nilang sabihin. Bilang anak ng pamilya Morsel, kailangan niyang mag-ambag sa pamilya kapag nasa adulting stage na siya.Halimbawa, isang kasal na may kaugnayan sa negosyo. Katulad na lang ng pangalawa niyang kapatid na babae na ipinasal sa isang kalbong matandang lalaki ilang taon na ang nakalipas. Ngayon, mukhang siya naman ang sunod
"May hindi magandang nangyari sa akin kalahating buwan na ang nakalipas." Ang madilim na mga mata ni Eldreed ay nakatuon kay Shayne. Iniunat niya ang mahahaba niyang binti at unti-unting lumapit sa kanya. Mas matangkad siya ng higit sa kalahating ulo kay Shayne, at tumingin siya pababa sa halatang kinakabahang mukha nito. Isang hinala ang pumasok sa isip niya, kaya isa-isang binigkas ang mga salita, "Noong gabing iyon, ikaw ba iyon?!""Hindi!" Agad na sagot ni Shayne."Ayon sa psychology, ang taong mabilis sumagot sa tanong ay kadalasang may itinatago." Ang malamig na tingin ni Eldreed ay dumaan sa mukha niya, parang isang kutsilyong tumatagos."Ngayon ko lang nalaman na ang sikat na si Eldreed Sandronal pala ay isang psychologist din." Nahuli ni Eldreed ang iniisip niya, kaya hindi na nakatiis si Shayne at sumagot na rin nang patutsada."Si Shayne, na nerd daw ayon sa kanyang mga kaklase, ay may matataas na grado, may mahinahon na ugali, hindi kailanman nagagalit, at isang mabuting a
Biglang nanigas ang maliit na mukha ni Shayne, tumayo siya at walang alinlangang sinampal si Eldreed, "Gago ka! Walanghiya ka!”Madaling nasalo ni Eldreed ang kanyang kamay, at ang malamig niyang boses ay tila yelo sa tuktok ng bundok na hindi natutunaw kahit libu-libong taon na, "Sino sa atin ang walang hiya? Shayne, bago ang araw na ito, hindi kita kilala sa buong buhay ko, pero sinadya mo akong pagplanuhan?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Shayne, ngunit agad niya itong naitago at nagbalik sa normal. Ang kanyang mga mata ay kumikislap sa panunukso. Sa halip na kumawala sa pagkakahawak ni Eldreed, lalo pa niyang idinikit ang kanyang kamay sa kanya, at ngumiti nang kakaiba, "Hmm, hindi ba nawalan ka ng malay noon? Paano mo natatandaan?"Ang ngiti sa mga mata ni Eldreed ay napalitan ng lamig, at ang tingin niya ay matalim na parang isang lobo na naghahanap ng biktima sa kapatagan. Ang kanyang mga labi ay mahigpit na nakatikom, nagpapakita ng malamig na disposisyon. Si Shayne naman, hin
"Shayne, okay ka lang? Galit na galit na ang tatay at lolo mo. Oh, nandiyan din pala si Mr. Sandronal? Bilisan mo, matagal ka nang hinihintay. Ang malumanay na boses ni Jessa ay umabot sa pandinig ng lahat habang dahan-dahang lumalapit siya.Hindi nakuha ni Eldreed ang sagot na inaasahan, kaya’t isang hindi pagkakasundo ang lumitaw sa kanyang mata."Pasensya na, Tita, naabala ko kayo. Papasok na kami ni Shayne."Sa harap ni Michael, binigyan ni Eldreed si Shayne ng isang malambing na halik sa pisngi, at si Jessa na nakamasid ay pinigil ang mga labi.Bagamat hindi anak ni Shayne si Jessa, para sa kanya, nag-aalala pa rin siya kay Shayne. Sa kalagayan ng pamilya Morsel, alam niyang darating din ang araw na magiging bahagi ng arranged marriage si Shayne. Mabuti na lang at hindi masama ang trato ni Mr. Sandronal si Shayne kaya’t nakakapag-relax siya."Tita, bigla kong naisip na may nais akong sasabihin kay Eldreed, makikipag-usap ka muna kay Dad at Lolo, papasok kami agad." May kislap ng
Wala na siyang ganang kumain, kaya kinuha niya ang unan at nagpatuloy sa pagtulog, nakatakip ang ulo. Iniisip niya na kailangan niya lang talagang tanggapin ito. Kinabukasan, nagising siya sa ingay mula sa baba. Inayos niya ang kanyang magulong buhok, nagsepilyo, naghilamos, nagbihis, at bumaba habang nangingisay pa sa antok."Mr. Morsel, pakialaman mo naman ang apo mong may dalawang manliligaw, since engaged na siya kay Eldreed, huwag mong gawing problema si Michael, desidido na siyang makasama ako!" Isang matalim na boses ng babae ang sumira sa katahimikan at agad niyang naramdaman ang isang mahalagang salitang nabanggit."Miss, sana maintindihan mo, si Shayne ay malapit nang magpakasal kay Eldreed, at kung gusto ni Michael si Shayne, problema niya 'yon. Dumaan ka pa ng maaga dito sa Morsel Place para magbitiw ng mga walang kwentang salita? Wala ka bang disiplina?" Si Jessa ang sumagot, at ramdam ni Shayne ang init sa puso niya. Kung ikukumpara sa pagmamahal ng tatay niya at lolo n
Naka-khaki casual na outfit si Jerome, at isang simpleng cotton T-shirt na tumulong upang ipakita ang kanyang malapad na balikat at makitid na baywang, na nagbigay ng impresyon na mas matangkad at guwapo siya. Mayroon siyang malumanay na personalidad at isang malambot na ngiti sa kanyang mukha, na medyo kahawig ni Michael.Siya ang panganay na kapatid ni Michael, at hindi sumali sa army, kundi pinamamahalaan ang military industrial group ng pamilya Conrad, na nakatuon sa negosyo sa gobyerno. Magkaiba si Michael sa kanya, dahil magaling si Michael sa negosyo, ngunit sa kabila ng kanilang tagumpay, ang mga ninuno ng pamilya Conrad ay nagtatrabaho para sa bansa, kaya’t hindi nila tinitingala ang mga negosyanteng puro "copper smell" o amoy-kalakal.Isang mabilis na sulyap ang ibinato ni Jerome kay Cassy na tumakas, at isang malamlam na liwanag ang kumislap sa kanyang mga mata, ngunit hindi ito nakita ni Shayne na tinitingnan si Cassy."Shayne, ayos ka lang ba?" Lumapit si Jerome at dahan-
"Pero kung sasabihin mo ang lahat ng totoo, hindi mo matatakpan ang katotohanan na ikaw mismo ay nakialam para lang magpakitang-tao." Naisip ni Shayne, ngunit napagtanto niyang wala ring kaibahan kung sasabihin niya ito o hindi, dahil parehong magka-kwento lang din. Mas mabuti na rin na hindi madamay ang ibang tao sa pagsasabi ng totoo.Inisip niya na siya ang nagmamanipula sa mga pangyayari, ngunit hindi niya alam na siya na pala ang naging pawn ng ibang tao."Huh... I see, so you’re also someone who’s being played." Binanggit ni Eldreed habang pinagmamasdan ang ekspresyon ni Shayne. Nakita niya sa mga mata ni Shayne ang sakit, kaya’t natawa siya ng malamig. "Ano'ng pakiramdam na napaglaruan?"Biglang namutla si Shayne, na parang nawalan ng kulay ang kanyang mukha. Wala na siyang magagawa kundi aminin na tama ang lalaki, wala siyang maipaliwanag, dahil tama ang sinabi ni Eldreed.Biglaang huminto ang kotse, binuksan ni Eldreed ang pinto, at walang awa siyang itinulak palabas. Tumilap
Hindi gumalaw ang mga tao sa loob ng sasakyan. “Hoy, Eldreed! Papasukin mo ako agad! Malaking iskandalo ito at ikaw rin ang mapapahiya!” muling sigaw ni Shayne habang kumakatok sa bintana.Sa mga sandaling iyon, papalapit na ang mga reporter na humahabol sa kanya. Biglang bumukas ang likurang pinto ng Rolls-Royce, at isang maputing kamay ang inilahad mula sa loob. Nagulat si Shayne ngunit agad niyang hinawakan ang kamay na iyon at dali-daling pumasok sa sasakyan.Hindi pinalampas ng mga reporter ang pagkakataong ito. Nang bumukas ang pinto ng sasakyan, mabilis na kinuhanan ng litrato ng camera ang gilid ng mukha ni Eldreed.Ang babaeng reporter mula sa Capital TV ay biglang hinawakan ang kabilang kamay ni Shayne, pilit siyang pinipigilang makapasok sa sasakyan. Pilit na nagpumiglas si Shayne, ngunit malakas ang kapit ng reporter. Sa lakas ng paghatak, napunit ang ilang butones ng puting blouse ni Shayne, at tumambad ang kanyang makinis na leeg at bilugang balikat.Kasabay nito, nakita
Tiningnan Shayne si Michael, bakas sa mukha niya ang gulat na parang tinamaan ng kidlat. Ang seryoso niyang ekspresyon, matatag na tingin, at sunog sa araw niyang balat ay lalong nagbigay ng pagka-maskulado sa kanyang dating. Ang tuwid niyang tindig ay nagpapakita ng dugong-sundalo at integridad."Kuya Michael, tumayo ka na," mabilis niyang inalis ang tingin mula sa diamond ring sa loob ng kahon at sinubukang alalayan ito patayo.Ngunit matigas ang loob ni Michael. Nanatili siyang nakaluhod habang seryosong tumingin kay Shayne. "Shayne, hindi mo ba nararamdaman ang nararamdaman ko para sa’yo? Trust me, aalagaan kita habangbuhay.""Kuya Michael, pasensya ka na, pero hindi ko maibibigay ang sagot na gusto mo." Bukod pa sa may kasunduan na siyang pinirmahan, kahit wala pa iyon, hindi niya magawang sagutin si Michael."Shayne, mas pipiliin mo bang magpakasal sa isang estranghero na minsan mo lang nakilala kaysa sa tanggapin ang proposal ko?" Dahan-dahang nawala ang liwanag sa mga mata ni
Pagkababa ng cellphone, agad na sumakay si Shayne ng taxi papunta sa Wanten.Ang lugar na ito ay isang Taiwanese hall na itinayo ng kanyang panganay na kapatid tuwing wala itong magawa. May espesyal na kwarto dito para sa pamilyang Morsel, at ilang beses na rin siyang nakapunta rito. Walang waiter na naghatid sa kanya, kaya’t pumasok siya sa kwarto nang pamilyar. Tiningnan niya ang oras sa relo at nakita niyang may dalawang minuto pa bago ang takdang oras na kalahating oras.Kumuha siya ng cue stick at nagsimulang maglaro ng billiards, maganda ang kanyang postura at malinis ang mga galaw."Shayne, hindi ako tagapaglingkod mo, ha?" sabi ni Andeline nang dumating ito sakto sa oras. Binuksan nito ang pinto habang dala ang kanyang schoolbag. Nasa ikatlong taon na siya ng high school sa edad na 16-years old. Kung hindi lamang siya takot makaagaw ng atensyon, dahil sa talino niya, malamang nasa kolehiyo na siya ngayon."Maglaro tayo. Kung sino ang matalo, kailangang magsabi ng totoo. Game?
Matapos tanggapin ang kasunduan, tiningnan ni Eldreed si Shayne, pinaikot ang papel ng agreemnt gamit ang kanyang mga daliri, at ngumisi. "Masaya akong makikipagtulungan."Naibenta ang sarili nang wala sa oras, masama ang loob ni Shayne, at pakiramdam niya ay gusto niyang manakit ng tao dahil sa pagkainis.Tumayo si Eldreed nang matagal, at bago lumabas sa pinto, tumigil siya. Sa malamig na tono at hindi lumingon ay nagsalita siya, "Sa totoo lang, wala akong maalala tungkol sa gabing iyon sa loob ng kalahating buwan. Ikaw ang unang nagbanggit ng kalahating buwan, at pagkatapos ay nagsinungaling ako nang basta-basta. Sinabi mo na ang lahat, Shayne, naglakas-loob kang paglaruan ako? Hindi pwedeng walang kapalit ang ginawa mo."Pagkatapos noon, binuksan niya ang pinto at umalis.Ilang segundo bago nakapag-react si Shayne na naiwan sa loob ng silid. Hindi niya napigilan ang pagtataas ng kanyang boses, "Eldreed! Hayop ka! Nagbabago-bago ka ng salita, lalaki ka pa ba talaga?!"Napahagikhik
Biglang nanigas ang maliit na mukha ni Shayne, tumayo siya at walang alinlangang sinampal si Eldreed, "Gago ka! Walanghiya ka!”Madaling nasalo ni Eldreed ang kanyang kamay, at ang malamig niyang boses ay tila yelo sa tuktok ng bundok na hindi natutunaw kahit libu-libong taon na, "Sino sa atin ang walang hiya? Shayne, bago ang araw na ito, hindi kita kilala sa buong buhay ko, pero sinadya mo akong pagplanuhan?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Shayne, ngunit agad niya itong naitago at nagbalik sa normal. Ang kanyang mga mata ay kumikislap sa panunukso. Sa halip na kumawala sa pagkakahawak ni Eldreed, lalo pa niyang idinikit ang kanyang kamay sa kanya, at ngumiti nang kakaiba, "Hmm, hindi ba nawalan ka ng malay noon? Paano mo natatandaan?"Ang ngiti sa mga mata ni Eldreed ay napalitan ng lamig, at ang tingin niya ay matalim na parang isang lobo na naghahanap ng biktima sa kapatagan. Ang kanyang mga labi ay mahigpit na nakatikom, nagpapakita ng malamig na disposisyon. Si Shayne naman, hin