Naka-khaki casual na outfit si Jerome, at isang simpleng cotton T-shirt na tumulong upang ipakita ang kanyang malapad na balikat at makitid na baywang, na nagbigay ng impresyon na mas matangkad at guwapo siya. Mayroon siyang malumanay na personalidad at isang malambot na ngiti sa kanyang mukha, na medyo kahawig ni Michael.Siya ang panganay na kapatid ni Michael, at hindi sumali sa army, kundi pinamamahalaan ang military industrial group ng pamilya Conrad, na nakatuon sa negosyo sa gobyerno. Magkaiba si Michael sa kanya, dahil magaling si Michael sa negosyo, ngunit sa kabila ng kanilang tagumpay, ang mga ninuno ng pamilya Conrad ay nagtatrabaho para sa bansa, kaya’t hindi nila tinitingala ang mga negosyanteng puro "copper smell" o amoy-kalakal.Isang mabilis na sulyap ang ibinato ni Jerome kay Cassy na tumakas, at isang malamlam na liwanag ang kumislap sa kanyang mga mata, ngunit hindi ito nakita ni Shayne na tinitingnan si Cassy."Shayne, ayos ka lang ba?" Lumapit si Jerome at dahan-
Wala na siyang ganang kumain, kaya kinuha niya ang unan at nagpatuloy sa pagtulog, nakatakip ang ulo. Iniisip niya na kailangan niya lang talagang tanggapin ito. Kinabukasan, nagising siya sa ingay mula sa baba. Inayos niya ang kanyang magulong buhok, nagsepilyo, naghilamos, nagbihis, at bumaba habang nangingisay pa sa antok."Mr. Morsel, pakialaman mo naman ang apo mong may dalawang manliligaw, since engaged na siya kay Eldreed, huwag mong gawing problema si Michael, desidido na siyang makasama ako!" Isang matalim na boses ng babae ang sumira sa katahimikan at agad niyang naramdaman ang isang mahalagang salitang nabanggit."Miss, sana maintindihan mo, si Shayne ay malapit nang magpakasal kay Eldreed, at kung gusto ni Michael si Shayne, problema niya 'yon. Dumaan ka pa ng maaga dito sa Morsel Place para magbitiw ng mga walang kwentang salita? Wala ka bang disiplina?" Si Jessa ang sumagot, at ramdam ni Shayne ang init sa puso niya. Kung ikukumpara sa pagmamahal ng tatay niya at lolo ni
"Shayne, okay ka lang? Galit na galit na ang tatay at lolo mo. Oh, nandiyan din pala si Mr. Sandronal? Bilisan mo, matagal ka nang hinihintay. Ang malumanay na boses ni Jessa ay umabot sa pandinig ng lahat habang dahan-dahang lumalapit siya.Hindi nakuha ni Eldreed ang sagot na inaasahan, kaya’t isang hindi pagkakasundo ang lumitaw sa kanyang mata."Pasensya na, Tita, naabala ko kayo. Papasok na kami ni Shayne."Sa harap ni Michael, binigyan ni Eldreed si Shayne ng isang malambing na halik sa pisngi, at si Jessa na nakamasid ay pinigil ang mga labi.Bagamat hindi anak ni Shayne si Jessa, para sa kanya, nag-aalala pa rin siya kay Shayne. Sa kalagayan ng pamilya Morsel, alam niyang darating din ang araw na magiging bahagi ng arranged marriage si Shayne. Mabuti na lang at hindi masama ang trato ni Mr. Sandronal si Shayne kaya’t nakakapag-relax siya."Tita, bigla kong naisip na may nais akong sasabihin kay Eldreed, makikipag-usap ka muna kay Dad at Lolo, papasok kami agad." May kislap ng
"By the way, Eldreed, napagdesisyunan na rin ang tungkol sa inyo ni Shayne. Dahil ganito na ang sitwasyon, mas mabuting maghanap na kayo ng tamang araw para maikasal.""You’re right, Mr. Morsel," sagot ni Eldreed na may banayad at mapagkumbabang ngiti. "Napag-usapan na rin namin ni Shayne kanina. Uunahin naming kumuha ng marriage certificate sa mga susunod na araw, saka namin pag-iisipan ang tungkol sa kasal." Nang tignan niya si Shayne, ang mga mata niya'y puno ng lambing, na parang tunay na magkasintahan na sila na punong-puno ng pagmamahalan.Sa mga oras na iyon, para siyang perpektong ginoo—banayad at kasing linis ng jade, may magiliw na personalidad. Pero tanging si Shayne lang ang nakakaalam kung gaano kalupit ang puso na nakatago sa likod ng mabait at maamong panlabas ni Eldreed.Hindi maikubli ni Benjamin ang tuwa, ang lolo ni Shayne. "Noong unang dumating ang mga magulang mo para pag-usapan ang tungkol sa negosyong pampamilya na ito, nag-alinlangan pa ako. Bata pa kasi noon s
"Guilty? Eldreed, pakitignan mo nang maigi, hindi ako kailanman magu-guilty. Sa kabaligtaran, ikaw itong halatang malamig at walang puso, pero nagkukunwari ka pa ring magalang at elegante. Hindi ka ba napapagod? Nakakasuka ka tignan."Sa harap ng kanyang lolo, palaging maingat si Shayne sa bawat kilos niya, takot na magkamali o makagawa ng anumang bagay na magagalit ang matanda. Alam niyang hindi siya palalampasin nito, at kahit katiting na pagkakamali ay hindi mapapatawad. Sa sala kanina, malamang na pinigilan lamang ni Benjamin ang sarili dahil naroon si Eldreed. Pero siguradong pag-alis nito, haharapin niya ang galit ng kanyang lolo.Habang binibitawan ni Shayne ang kanyang mga salita, ang gwapong mukha ni Eldreed ay biglang dumilim, seryoso at malamig. "Nasusuka ka? Shayne, hindi pa nga nagsisimula ang lahat, gusto mo nang sumuka? Huwag mong kalimutan, may dalawang taon pa tayo. Panahon na para masanay ka."Sa sobrang kalmado, dahan-dahang nagsalita si Eldreed, bawat salita'y malu
Naiinis si Shayne at pilit na binabawi ang braso mula sa pagkakahawak ni Michael, ngunit mas lalo pang hinigpitan nito ang hawak sa kanya.Ang mga mata ni Michael ay puno ng pag-aalala at pasensya. "Shayne, sinabi ko na ito sa'yo, bakit hindi mo maintindihan? Sinabi ni Eldreed na ang paraan niya para makaakyat ay hindi malinis, at dahil hindi sapat ang ginagawang imbistigasyon ng gobyerno, nagagawa niyang maging mapalad at makalayo sa pananagutan. Pero kung may mangyari, ikaw ang malalagay sa panganib kapag sinamahan mo siya.""Michael!" sigaw ni Shayne. Ayaw niyang marinig ang paulit-ulit na banggitin ni Michael ang pangalan ni Eldreed. Sa pamilya Morsel, ang tanging halaga niya ay ang koneksyon niya kay Eldreed, kaya’t ayaw na niyang umuwi. Ngunit hindi niya inakala na kahit sa labas, hindi siya makakawala sa anino ni Eldreed.Pilit na pinakawalan ni Shayne ang sarili mula sa pagkakahawak ni Michael. Nang makawala, kalmado niyang tinitigan si Michael habang ang mga mata niya ay mala
Isang makahulugang ngisi ang binigay ni Andeline habang nilalaro ang susi sa kanyang kamay. Hindi siya ngumiti ngunit may kayabangan sa kanyang kilos."Paano napunta ang mga susi ng bahay sa'yo? Hindi ba dapat nasa matanda iyon?" tanong ni Shayne, halatang naguguluhan. Ang mga susi ng bahay ay nasa pangangalaga ng matanda—ang lolo nila. Siya lang ang may karapatang humawak nito, at bawal itong galawin ng iba.Ang villa ng pamilyang Morsel ay may tatlong palapag. Ang unang dalawang palapag ay tirahan ng mga tao. Samantalang ang ikatlong palapag ay tila bawal na lugar, may malaking bakal na pinto na malamig at nakakatakot. Walang sinuman ang pinapayagang umakyat dito. Kahit ang lolo nila, bagamat minsan ay tumitingala sa itaas at napapabuntong-hininga, ay hindi kailanman binubuksan ang pinto ng ikatlong palapag.Kaya’t hindi mawari ni Shayne kung paano napunta kay Andeline ang ganoong kahalagang bagay. Habang binabato-bato ni Andeline ang susi, mayabang siyang ngumiti kay Shayne. "Ano
"Ano'ng gagawin mo? Kung gusto niyang kumain, hayaan mo siya. Kung ayaw niya, magutom siya sa kwarto niya! Sa totoo lang, nakakawalang gana siyang makita kaya naapektuhan ang gana ko!""Andeline, ano bang sinasabi mo?" Inis na sagot ni Jessa, handang sermunan si Andeline, ngunit biglang narinig ang masiglang tunog ng mga yabag pababa ng hagdan."Lolo, Papa, Tita, pasensya na po, late ako."Napatingin si Andeline kay Shayne at halos hindi maisara ang bibig sa gulat.Si Shayne, na karaniwang naka-pambahay lang, ay nakaayos ngayon na parang pupunta sa isang dinner party. Suot niya ang isang light green na one-shoulder gown na bahagyang sumasayaw sa bawat galaw niya. Ang kanyang buhok ay nakaayos nang maluwag, simple pero elegante, at ang makeup niya ay banayad ngunit nagbigay ng impression na mas inosente at kaaya-aya, na talagang hindi malilimutan.Si Jessa, na tila ngayon lang din nakita si Shayne na ganito, ay napangiti matapos ang ilang sandaling pagkagulat. "Shayne, nagiging mas maa
Kasama sa umalis ang kaklase nilang si Eason. Wari'y wala namang pinagkaiba ang tingin ni Shayne sa kanya kumpara sa ibang kaklase, kaya't sa wakas, hindi na nagselos si Eldreed. Nakangiting sinabi nito kay Eason, "Punta ka ulit dito kapag may oras ka."Napangiwi si Shayne sa narinig. ‘Sa seloso mong 'yan, sa tingin mo ba may lakas ng loob pang bumalik si Eason?’Matapos maihatid ang mga bisita, napabuntong-hininga si Shayne. Busog na busog siya, at tulad ng dati, inaantok siya kapag ganoon. Agad siyang pumasok sa kwarto ni Eldreed at padapang bumagsak sa malambot na kama.Pagpasok ni Eldreed, napakunot ang noo niya nang makita si Shayne na nakahilata roon. Umupo siya sa sofa sa tabi ng kama at hindi na nagsalita.Tahimik lang ang dalawa, ngunit hindi naman nakakailang ang katahimikan. Para bang matagal na silang ganito sa isa't isa.Nasa kalagitnaan na ng antok si Shayne nang biglang tumunog ang cellphone ni Eldreed. Sinagot nito ang tawag at biglang nagbago ang tono ng boses niya, "
Parang isang batang natuwa si Eason matapos marinig ang papuri ni Shayne. Ngumiti siya at sinabing, "Talaga? Kung masarap, kumain ka pa."Habang nagsasalita, pinahid niya ang pawis sa kanyang noo gamit ang braso, pero dahil madulas at mamantika ang kanyang kamay, nahirapan siyang gawin ito.Napansin ito ni Shayne, kaya agad siyang kumuha ng tissue at pinunasan ang pawis sa noo ni Eason. "Huwag ka masyadong magpokus sa pag-iihaw, kumain ka rin kahit kaunti."Natural ang kilos ni Shayne, para bang normal lang ito sa pagitan nilang magkaibigan, na walang anumang hadlang sa kanilang relasyon.Ngunit sa paningin ni Eldreed, hindi niya nagustuhan ang nakita. Kumunot ang kanyang noo at malamig na sinabi, "Asawa, halika rito."Paglingon ni Shayne, nakita niya ang seryosong mukha ni Eldreed at agad niyang naunawaan ang sitwasyon. Napangiwi siya—grabe naman itong tao, ang bilis magselos!Kahit ganoon ang nasa isip niya, napabuntong-hininga si Shayne at dahan-dahang lumapit kay Eldreed.Hindi na
Napikon si Shayne, kaya hindi na siya nagdalawang-isip at kagat niya ang palad nito. Napaigtad si Eldreed sa sakit at agad na binawi ang kamay.Hingal si Shayne habang galit na tiningnan ito. "Ano ka ba! Paano ako sasagot kung tinatakpan mo ang bibig ko?"Napagtanto ni Eldreed ang pagiging padalos-dalos niya at bahagyang lumuwag ang kanyang ekspresyon. Gusto niyang humingi ng paumanhin, pero hindi niya alam kung paano sisimulan."Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na wala akong gusto kay Eason? Magkaibigan lang kami, Eldreed," matapang na sagot ni Shayne habang nakatingin nang diretso sa kanya.Tahimik na tinitigan lang siya ni Eldreed. Kahit na hindi pa rin mawala ang lungkot sa kanyang mukha, unti-unting humupa ang galit sa kanyang dibdib.Naging awkward ang katahimikan sa pagitan nila. Ibinaba ni Shayne ang tingin, at doon niya napansin ang mga bakas ng kagat sa palad nito.Nagulat siya at agad na hinawakan ang kamay ni Eldreed. "Masakit ba? Hindi ko naman yata gaanong nakagat."B
Nang dumating si Eason, agad na nagliwanag ang mga mata ng mga babaeng naroon.Samantala, nang makita ni Eldreed si Eason, agad siyang nanlamig. Bago pa man makalapit si Shayne kay Eason, agad siyang sumingit sa pagitan nilang dalawa, nginitian si Shayne, at mahina niyang sinabi, "Nauuhaw ako, gusto kong uminom ng tubig.""Andoon ang tubig, kumuha ka na lang," sagot ni Shayne habang itinuro ang direksyon. Matapos nito, muli na siyang hahakbang palapit kay Eason.Pero muling humarang si Eldreed at sinabi, "Hindi ako makaalis, nag-iihaw ako ng karne. Ikaw na ang magpainom sa akin."Sandaling natigilan si Shayne. Napansin niyang nakatingin sa kanila ang ibang kaklase. Matapos ang isang saglit na pag-iisip, napangiti siya at sumagot, "Sige."Binuksan niya ang isang bote ng mineral water at inilahad ito kay Eldreed. Ngunit sa halip na normal na uminom, sinamantala ni Eldreed ang pagkakataon at kinagat ang kamay ni Shayne. At sa malamyos at makahulugang boses, sinabi niya, "Kasing tamis pal
Nang matapos ang lahat, masaya siyang bumaba para simulang ayusin ang barbecue.Pagkababa niya, nahuli niyang nakatingin sa kanya si Eldreed—at halatang nagliwanag ang mga mata nito. Ilang segundo ring nanatili ang tingin nito sa kanya bago ito agad na umiwas ng tingin.Nagtagpo ang kanilang mga mata, kaya't napahinto si Shayne sa kinatatayuan. Ngunit agad na bumawi si Eldreed, inalis ang tingin at walang emosyon na nagsalita."Ano'ng gagawin mo?""Ah... lalabas ako sa bakuran para ihanda ang grill," sagot niya nang medyo tulala pa rin. Dagdag pa niya, "Gusto mo bang sumama?""Okay," sagot ni Eldreed nang walang pag-aalinlangan.Nagulat si Shayne. Hindi niya inaasahan na papayag ito agad. Ngunit nang makita niyang tumuloy na ito papunta sa grill, dali-dali siyang sumunod para tulungan itong magdala ng mga gamit papunta sa bakuran.Magkasama nilang inangat ang ilang mesa, naglipat ng maraming upuan, at naging abala sa pag-aayos.Makalipas ang isang oras, tapos na nila ang lahat. Umupo
Maaga pa lang, nagising na si Shayne. Alas-siete y medya ng umaga nang bigla siyang dumilat at agad bumangon mula sa kama. Hindi naman siya sanay bumangon nang ganito kaaga—karaniwan ay hindi siya nagigising bago mag-alas-nuwebe, lalo na't wala naman siyang pasok. Pero ngayong araw, naisip niyang darating ang kanyang mga kaklase kaya agad siyang tumakbo pababa ng hagdan.Kailangan ko nang maghanda para sa kanila. Ayaw niyang mag-abala nang husto sa paghahanda, kaya naisip niyang ang pinakamadaling gawin ay isang simpleng barbecue."Manang Lorna, samahan mo akong lumabas mamaya para bumili ng pang-barbecue," sabi ni Shayne habang naglalakad, kasabay ng pagtatali niya ng kanyang buhok sa isang ponytail.Ngunit pagbaba niya, napahinto siya sa nakita—nasa lamesa na ang mga skewer ng karne at ang grill. Lumabas mula sa kusina si Lorna, may dalang isang mangkok ng lugaw, at nakangiting nagsalita, "Gusto mong imbitahin ang mga kaklase mo para mag-barbecue, ‘di ba? Si Sirl ang nagbilin, kaya
Samantala, tahimik lang si Eldreed sa tabi niya, pinapanood siyang sagutin ang tawag. Wala itong ekspresyon sa mukha, pero nang marinig ang salitang "asawa", may kung anong hindi maipaliwanag na pakiramdam ang dumaan sa kanyang puso."Ha? Ang swerte mo naman, sobrang bait ng asawa mo! Pero kung palagi ka lang nasa bahay, hindi ka ba nababagot? Alam mo, bakit kaya pumunta kaming lahat diyan sa inyo?"Nanlaki ang mata ni Shayne sa narinig. Napatingin siya kay Eldreed, na halatang nagulat din sa biglaang alok ng kaklase niya."H-Ha? Pupunta kayo rito?""Bakit, hindi ba okay? Kung hindi okay, edi—""Okay lang."Nagulat si Shayne. Hindi siya ang sumagot, kundi si Eldreed!Bahagyang yumuko si Eldreed at lumapit sa kanya—isang pulgada lang ang pagitan ng mukha nila. Ramdam ni Shayne ang mainit na hininga nito sa kanyang pisngi.Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Nang tumingin siya kay Eldreed, kumurap siya nang mabilis, at ang mahahaba niyang pilikmata ay parang humila sa tingin ni Eldr
Masayang nakipag-usap si Eason kay Shayne bago nila ibinaba ang tawag.Pagkatapos, tinuloy ni Shayne ang pagbabasa ng kanyang photography magazine habang nakahilata sa kama. Hindi niya namalayan na may malamig na titig na nakatutok sa kanya mula sa di kalayuan.Napapitlag siya at napalingon sa pinagmulan ng matalim na tingin...Tama nga ang hinala niya—si Eldreed iyon, nakatingin sa kanya na parang matutunaw siya sa lamig ng mga mata nito."Ba-Bakit mo ako tinititigan nang ganyan?""Pagdating mo sa eskwelahan, si Eason ang una mong tatawagan? Gusto mo bang malaman ng buong mundo na may koneksyon kayong dalawa?"Halatang nagseselos ito, kahit pa halatang pinipilit nitong itago.Kung totoo ngang may namamagitan sa kanila ni Eason, siguradong matutunaw siya sa hiya sa sinabi ni Eldreed. Pero inosente siya, kaya hindi niya alam kung saan nanggagaling ang selos nito."Ano bang problema sa pagkakaibigan namin ni Eason? Wala na ba akong karapatang magkaroon ng kaibigang lalaki simula nang pa
Kinagabihan, nakahiga si Shayne sa kama ni Eldreed, walang pakialam habang nagbabasa ng photography magazine.Si Eldreed naman ay nakaupo sa sofa, seryosong nagtatrabaho gamit ang kanyang laptop.Inilipat na ni Shayne ang kanyang mga gamit sa kabilang silid, pero hindi pa rin niya maiwan ang kama ni Eldreed. Sa isip niya, napakakomportable ng higaan nito—kaya ayaw na niyang umalis.At si Eldreed? Wala naman itong sinasabi. Kung manatili siya rito, tahimik lang ito. Kung lilipat siya ng kwarto, wala rin itong komento.Hangga't masaya siya, walang problema kay Eldreed.Napanatili ang payapang atmospera. Sa tahimik na gabi, tanging tunog lang ng pagta-type ni Eldreed at pagbaliktad ng pahina ni Shayne ang maririnig.Habang tinitingnan ang mga larawan sa magazine, nakaramdam si Shayne ng pananabik.Dati, iniwan niya ang photography dahil sa pag-aaral at iba pang responsibilidad.Pero ngayon, wala na siyang masyadong ginagawa—panahon na upang balikan ang kanyang hilig. Muli siyang kukuha n