Novels by Aurora Solace

Ang mga sulok ng labi ni Karylle ay bahagyang gumalaw, hindi pinansin si Nicole.Ngunit si Nicole ay hindi mapigilang tumawa at muling nagbasa ng komento, "Grabe! Ang graphic naman! Karylle, kung dumating talaga ang araw na ‘yan, siguraduhin mong sampalin mo siya nang malakas! Hayaan mo siyang lumuhod nang matagal! Hindi ganun kadali ang maghabol ng asawa, hahaha!""Nicole, sobra ka na," sabi ni Karylle habang nararamdaman ang pagkirot ng kanyang sentido.Paano ba magiging ganoong klase ng tao si Harold na maghahabol pa sa kanya?Para kay Karylle, nakakatawa lang ang ganitong usapan.May ngiti sa mga labi ni Nicole, "Hindi naman ako sobra. Totoo ang sinasabi ko. Hindi mo ba napapansin na mas maasikaso na si Harold sa'yo ngayon kumpara dati? Noon, hindi ka man lang niya tinitingnan, pero ngayon gusto pa niyang personal na gumawa ng paraan para sa'yo.""Para lang matapos ang usapan," sagot ni Karylle nang may mapait na ngiti. Kung magkataon man, mas maniniwala pa siyang seryoso si Fu Ji

Agad siyang napatingin pataas, at napansin niyang naging seryoso ang mukha ni Christian. Ang mga mata nito ay nakatuon sa Weibo post na mula sa pamilya Sanbuelgo...Nataranta si Nicole, kaya mabilis niyang iniabot ang telepono kay Karylle. Nang tingnan ni Karylle ang screen, mabilis niyang binasa ang ilang pangungusap, at bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon.Samantalang si Roxanne naman…Sa puntong ito, hawak pa rin niya ang kanyang telepono, hindi alam kung ano ang sasabihin.Hindi na pinansin ni Christian ang iba sa sandaling iyon. Ang buong atensyon niya ay nakatuon kay Karylle, puno ng pag-aalala ang kanyang mga mata. "Karylle, ikaw ba ang tinutukoy nila?!"Bahagyang kumilos ang mga mata ni Karylle, ngunit wala siyang sinabi.Malinaw na ang lahat dahil sa inilabas ng pamilya Sanbuelgo. Kahit magtanggi pa siya ngayon, wala na rin itong saysay.Ngunit bigla na lamang hinawakan ni Christian ang kamay ni Karylle. "Kumusta ka na ngayon?! Bakit hindi mo sinabi sa akin? At bakit hin

Bahagyang nag-iba ang mukha ni Nicole at bigla niyang tiningnan si Karylle na may halong pag-aalala, "Karylle..."Ngumiti si Karylle, "Huwag mo akong alalahanin. Alam ko na kung ano ang dapat kong gawin sa bagay na ito. Maghihiganti ako para sa tatay ko, pero natanggap ko na ang sitwasyon. Hindi ko na hahayaang masira ang sarili ko dahil sa mga nangyari. Babangon ako."Tinitigan ni Nicole si Karylle, at sa anyo nito, sigurado siyang seryoso ito. Tumango siya at sinabi nang may katiyakan, "Tama, susuportahan ka namin palagi!"Kasama na rin siyempre sina Christian at Roxanne.Ngumiti si Karylle at hinawakan ang kamay ni Nicole. "Alam kong nandiyan kayo, at iyon ang mahalaga.""Pero... hindi ba tayo dapat makialam? Ang gulo na ng lahat. Mukhang ayaw na talagang makipag-cooperate ng pamilyang Sanbuelgo sa pamilyang Granle. Wala ka bang plano na kumilos?""Wala. Pero ang tungkol sa planong ito..."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Karylle. Sa biglaan ng pangyayaring ito, mukhang magiging

Matagal na nag-isip si Lucio at hindi nagsalita. Pakiramdam niya ay may mali, pero...Kung hindi niya gagawin, paano kung mas lumala ang sitwasyon?Habang iniisip niya ito, muling nag-ring ang kanyang telepono.Naiinis siyang sumagot, "Kailan ka makakabalik?""Dalawampung minuto pa.""Bilisan mo. Kailangan kong may magbantay dito. Paulit-ulit na ang mga tawag, at kailangan ko pang pumunta sa kumpanya para sa meeting.""Sa laki ng isyung ito, kailangan mo talagang humarap. Sige, pupunta na ako agad. Sabihan mo ang mga tao na magbantay nang mabuti sa anak natin.""Hmm."Matapos ang usapan, agad na binaba ni Lucio ang telepono.……Isang oras ang lumipas, sa conference room ng Granle GroupNasa kanilang mga upuan ang mga opisyal, lahat ay tahimik at halatang apektado ng sitwasyon.Nakapangalumbaba si Lucio, halatang wala na siyang gustong sabihin pa.Tiningnan ni Santino ang lahat, saka mahinahong nagsalita, "Ngayon na nasa ganitong sitwasyon tayo, wala nang silbi ang sisihan. Kung may ma

Natatawa si Andrea nang husto!Tinitigan niya sila at sumigaw, "Ano ang gusto niyong gawin ko?! Hindi niyo ba alam sa sarili niyo ang mga ginawa niyo? Kayo ang naging traydor! Ginawa niyo ang Granle family ko na pinakamalaking katatawanan!"Dahil sa lakas ng sigaw ni Andrea, naging paos ang boses niya habang hinihingal. Namula ang kanyang mukha, kitang-kita ang matinding emosyon na nararamdaman niya.Tinitigan siya ni Lady Jessa at mahinahong sinabi, "Tapos ka na bang sabihin ang lahat ng nasa isip mo?"Hindi napigilan ni Andrea ang sarili at muling nang-asar."Sa oras na mabuwag ang kasunduan sa kasal, iisipin ng lahat na may problema sa Granle family namin, habang ang Sabuelgo family niyo ay lilinis ang pangalan! At kahit nga, baka nakahanap na kayo ng bagong kasosyo sa likod nito, o di kaya’y nakaisip kayo ng paraan para tanggalin kami sa eksena!"Biglang nanlamig ang mukha ni Lauren at bumukas ang kanyang bibig para magreklamo, pero pinigilan siya ni Lady Jessa gamit ang kanyang t

"Kung ipinadala nila, paano nila mabubura iyon? Huwag mo nang isipin, pupuntahan ko pa iyon! Huwag mo na akong pigilan!" Binilisan niya ang kanyang hakbang.Pagbukas nila ng pinto ng kwarto, nakita ng mag-asawa na hawak ni Adeliya ang cellphone at nakatingin dito, maputlang-maputla ang mukha niya!Biglang nagbago ang ekspresyon nina Andrea at Lucio!Kasabay nito, bumuhos ang mga luha ni Adeliya. Tumingin siya sa kanyang mga magulang, may lungkot sa kanyang ngiti. "Ibig sabihin, totoo ang lahat ng iyon. Hindi ako nagkamali ng naramdaman."Dali-daling lumapit si Andrea, kitang-kita ang pag-aalala, "Adeliya, hindi ka nagkamali ng naramdaman! Ang matanda sa pamilya Sabuelgo ang pabago-bago! Hindi papayag si Mama na basta na lang mawasak ang kasal ninyo! Hindi nila magagawa ito! Hindi maaari!"Biglang ngumiti si Adeliya, puno ng lungkot, "Anong hindi maaari? Naghanda na sila ng bayad-pinsala. Ano pa ang puwede nating pag-usapan..."Tahimik na siya ngayon, wala na ang galit at panic niya ka

"Shayne, okay ka lang? Galit na galit na ang tatay at lolo mo. Oh, nandiyan din pala si Mr. Sandronal? Bilisan mo, matagal ka nang hinihintay. Ang malumanay na boses ni Jessa ay umabot sa pandinig ng lahat habang dahan-dahang lumalapit siya.Hindi nakuha ni Eldreed ang sagot na inaasahan, kaya’t isang hindi pagkakasundo ang lumitaw sa kanyang mata."Pasensya na, Tita, naabala ko kayo. Papasok na kami ni Shayne."Sa harap ni Michael, binigyan ni Eldreed si Shayne ng isang malambing na halik sa pisngi, at si Jessa na nakamasid ay pinigil ang mga labi.Bagamat hindi anak ni Shayne si Jessa, para sa kanya, nag-aalala pa rin siya kay Shayne. Sa kalagayan ng pamilya Morsel, alam niyang darating din ang araw na magiging bahagi ng arranged marriage si Shayne. Mabuti na lang at hindi masama ang trato ni Mr. Sandronal si Shayne kaya’t nakakapag-relax siya."Tita, bigla kong naisip na may nais akong sasabihin kay Eldreed, makikipag-usap ka muna kay Dad at Lolo, papasok kami agad." May kislap ng

Wala na siyang ganang kumain, kaya kinuha niya ang unan at nagpatuloy sa pagtulog, nakatakip ang ulo. Iniisip niya na kailangan niya lang talagang tanggapin ito. Kinabukasan, nagising siya sa ingay mula sa baba. Inayos niya ang kanyang magulong buhok, nagsepilyo, naghilamos, nagbihis, at bumaba habang nangingisay pa sa antok."Mr. Morsel, pakialaman mo naman ang apo mong may dalawang manliligaw, since engaged na siya kay Eldreed, huwag mong gawing problema si Michael, desidido na siyang makasama ako!" Isang matalim na boses ng babae ang sumira sa katahimikan at agad niyang naramdaman ang isang mahalagang salitang nabanggit."Miss, sana maintindihan mo, si Shayne ay malapit nang magpakasal kay Eldreed, at kung gusto ni Michael si Shayne, problema niya 'yon. Dumaan ka pa ng maaga dito sa Morsel Place para magbitiw ng mga walang kwentang salita? Wala ka bang disiplina?" Si Jessa ang sumagot, at ramdam ni Shayne ang init sa puso niya. Kung ikukumpara sa pagmamahal ng tatay niya at lolo n

Naka-khaki casual na outfit si Jerome, at isang simpleng cotton T-shirt na tumulong upang ipakita ang kanyang malapad na balikat at makitid na baywang, na nagbigay ng impresyon na mas matangkad at guwapo siya. Mayroon siyang malumanay na personalidad at isang malambot na ngiti sa kanyang mukha, na medyo kahawig ni Michael.Siya ang panganay na kapatid ni Michael, at hindi sumali sa army, kundi pinamamahalaan ang military industrial group ng pamilya Conrad, na nakatuon sa negosyo sa gobyerno. Magkaiba si Michael sa kanya, dahil magaling si Michael sa negosyo, ngunit sa kabila ng kanilang tagumpay, ang mga ninuno ng pamilya Conrad ay nagtatrabaho para sa bansa, kaya’t hindi nila tinitingala ang mga negosyanteng puro "copper smell" o amoy-kalakal.Isang mabilis na sulyap ang ibinato ni Jerome kay Cassy na tumakas, at isang malamlam na liwanag ang kumislap sa kanyang mga mata, ngunit hindi ito nakita ni Shayne na tinitingnan si Cassy."Shayne, ayos ka lang ba?" Lumapit si Jerome at dahan-

"Pero kung sasabihin mo ang lahat ng totoo, hindi mo matatakpan ang katotohanan na ikaw mismo ay nakialam para lang magpakitang-tao." Naisip ni Shayne, ngunit napagtanto niyang wala ring kaibahan kung sasabihin niya ito o hindi, dahil parehong magka-kwento lang din. Mas mabuti na rin na hindi madamay ang ibang tao sa pagsasabi ng totoo.Inisip niya na siya ang nagmamanipula sa mga pangyayari, ngunit hindi niya alam na siya na pala ang naging pawn ng ibang tao."Huh... I see, so you’re also someone who’s being played." Binanggit ni Eldreed habang pinagmamasdan ang ekspresyon ni Shayne. Nakita niya sa mga mata ni Shayne ang sakit, kaya’t natawa siya ng malamig. "Ano'ng pakiramdam na napaglaruan?"Biglang namutla si Shayne, na parang nawalan ng kulay ang kanyang mukha. Wala na siyang magagawa kundi aminin na tama ang lalaki, wala siyang maipaliwanag, dahil tama ang sinabi ni Eldreed.Biglaang huminto ang kotse, binuksan ni Eldreed ang pinto, at walang awa siyang itinulak palabas. Tumilap

Hindi gumalaw ang mga tao sa loob ng sasakyan. “Hoy, Eldreed! Papasukin mo ako agad! Malaking iskandalo ito at ikaw rin ang mapapahiya!” muling sigaw ni Shayne habang kumakatok sa bintana.Sa mga sandaling iyon, papalapit na ang mga reporter na humahabol sa kanya. Biglang bumukas ang likurang pinto ng Rolls-Royce, at isang maputing kamay ang inilahad mula sa loob. Nagulat si Shayne ngunit agad niyang hinawakan ang kamay na iyon at dali-daling pumasok sa sasakyan.Hindi pinalampas ng mga reporter ang pagkakataong ito. Nang bumukas ang pinto ng sasakyan, mabilis na kinuhanan ng litrato ng camera ang gilid ng mukha ni Eldreed.Ang babaeng reporter mula sa Capital TV ay biglang hinawakan ang kabilang kamay ni Shayne, pilit siyang pinipigilang makapasok sa sasakyan. Pilit na nagpumiglas si Shayne, ngunit malakas ang kapit ng reporter. Sa lakas ng paghatak, napunit ang ilang butones ng puting blouse ni Shayne, at tumambad ang kanyang makinis na leeg at bilugang balikat.Kasabay nito, nakita

Tiningnan Shayne si Michael, bakas sa mukha niya ang gulat na parang tinamaan ng kidlat. Ang seryoso niyang ekspresyon, matatag na tingin, at sunog sa araw niyang balat ay lalong nagbigay ng pagka-maskulado sa kanyang dating. Ang tuwid niyang tindig ay nagpapakita ng dugong-sundalo at integridad."Kuya Michael, tumayo ka na," mabilis niyang inalis ang tingin mula sa diamond ring sa loob ng kahon at sinubukang alalayan ito patayo.Ngunit matigas ang loob ni Michael. Nanatili siyang nakaluhod habang seryosong tumingin kay Shayne. "Shayne, hindi mo ba nararamdaman ang nararamdaman ko para sa’yo? Trust me, aalagaan kita habangbuhay.""Kuya Michael, pasensya ka na, pero hindi ko maibibigay ang sagot na gusto mo." Bukod pa sa may kasunduan na siyang pinirmahan, kahit wala pa iyon, hindi niya magawang sagutin si Michael."Shayne, mas pipiliin mo bang magpakasal sa isang estranghero na minsan mo lang nakilala kaysa sa tanggapin ang proposal ko?" Dahan-dahang nawala ang liwanag sa mga mata ni

Ang katulong ay biglang nagsalita nang malakas, na parang nananadya, “Ang magiging tagapamahala ng pamilya Sanchez, si Lysander, ay pinakasalan si Lizzy. Bakit, hindi ba sinabi ng magiging asawa mo sa'yo?”Ang mga tao sa paligid ay tila sinasadya siyang inisin, malinaw na wala siyang lugar sa kanila.Ngunit hindi iyon ang pinakamasakit.Ang pinakamasakit ay ang katotohanang si Lizzy ang nagtagumpay laban sa kanya.Pinaghirapan niyang makarating sa kinaroroonan niya ngayon, paano siya papayag na magapi?Halos nanginginig siya sa galit, ang kanyang mga mata ay mabilis na nag-iisip ng paraan para pabagsakin si Lizzy.Ngunit si Jarren, maaari pa rin niyang subukan.Ang problema ay si Lysander. Ano pa bang paraan ang magagawa niya laban dito?Sa sobrang galit, muling sinampal ni Amanda ang katulong.Ang katulong naman, kahit galit na galit, ay hindi nakapagsukli ng galit at tahimik na umalis habang napapamura.Ang lahat ng ito ay napanood ni Jenny mula sa second floor. Napaasim ang kanyang

Nakita ni Lysander ang luha sa mga mata ni Lizzy at naisip niyang sabihin na kung nalulungkot siya, mas mabuti nang ilabas ito at umiyak.Ngunit kilala niya ang pagiging matigas ang ulo nito.Bahagya siyang napabuntong-hininga. "Sa ngayon, dito ka muna manatili. Kapag naging busy ako at may tanong ka, puwede mong kontakin si Roj, at siya na ang bahala sa’yo.""Salamat." Medyo paos ang boses ni Lizzy.Tumingin ulit si Lysander sa kanyang binti. "Kapag nakapagpahinga ka na nang maayos, dadalhin kita sa ospital para ipa-check ito."Tumango si Lizzy. Dumating ang antok; sobrang pagod na siya.Nilibot niya ang paningin sa silid. Mukhang hindi ito ang guest room. Ang simple at seryosong istilo nito ay tila naaayon sa panlasa ni Lysander.Sa pagitan ng unan at kumot, naramdaman niyang may kakaibang halimuyak na tila kay Lysander. Kaya napagtanto niya na kay Lysander nga ang kwartong ito.Bagamat pakiramdam niya’y medyo hindi tama, sobrang antok at pagod na siya. Hindi na rin niya ininda ang

Malambot at parang walang buto ang kamay ni Lizzy na nakapatong sa kanyang dibdib, tila isang ibon na tao. Hindi pa niya kailanman ipinakita ang ganitong uri ng pagdepende sa harap niya.Maingat din ang galaw ni Lysander, takot na masaktan ang babaeng nasa kanyang mga bisig.Kahit walang salita ang lumabas mula sa kanilang dalawa, naintindihan ni Jarren ang nangyayari sa mga mata ni Lysander—dahil lalaki rin siya.Isang malaking takot at pagkataranta ang bumalot sa kanya. Habang medyo nahihiya, hinabol niya ang dalawa at nakita ang mga ito na pumasok sa parehong kwarto.Pakiramdam niya’y niloko siya. Dahil sa galit, nagmadali siyang sumugod at tinangka niyang sipain ang pinto.Ang pakiramdam ng pagiging nasa taas ng moralidad ay tila nagbigay sa kanya ng higit na lakas ng loob. Ngunit bago pa man tumama ang kanyang paa sa pinto, biglang bumunot ng kutsilyo ang guwardiya sa labas at itinapon ito sa kanyang direksyon.Agad na naglaho ang kanyang tapang at kumpiyansa. Napaurong si Jarren

Biglang napaiyak si Lianna at nagmamaktol, "Kuya, ano ang ibig sabihin nito? Dahil ba may suporta si Lizzy mula kay Lysander, tutulungan mo na siya para apihin ako? Sige, fine! Lahat kasalanan ko! Ang pagkakaroon ko ng ganito sa buhay ay isang malaking pagkakamali! Sana hindi na lang ako nakabalik sa pamilyang ito!"Nabahala si Liston. Agad siyang lumapit para hawakan si Lianna habang tinutulungan siyang pakalmahin ni Madel. "Huwag kang mag-alala. Masyado lang nadala si Kuya. Hinding-hindi kita pababayaan. Ako na ang bahala. Pag-uusapan namin ito ni Mama. Sigurado akong makakahanap tayo ng solusyon."Mahigpit na pinipigil ni Liston ang kanyang galit habang nag-iisip. Napansin niya ang isang paraan para ipilit ang gusto nila."Alam ko na," sabi niya. "Kailangan lang tanggalin si Lizzy sa angkan ng Del Fierro. Anunsyuhin natin na mula ngayon, wala na siyang kinalaman sa ating pamilya, at burado na ang pangalan niya sa talaan ng pamilya. Kung ganito ang mangyayari, kahit na iniwan ng Lolo

Sa huli, ibinaling ni Lysander ang tingin kay Liam. "Mr. Del Fierro, dati akala ko matalino kang tao. Kahit maliit lang ang pamilya ng Del Fierro, maayos ka namang kumilos noon. Pero ngayon, parang nagkamali lang ako ng pagtingin sa’yo. Malinaw na alam mong may asawa na si Lizzy, pero bakit mo siya pilit na ipinadala sa pamilya Lopez? Sa ginawa mong iyon, pwede kitang kasuhan."Napalunok si Liam, at agad na tinagasan ng malamig na pawis. Nanlalambot ang kanyang mga tuhod. Agad lumapit si Madel sa kanya at may halong inis na nagtanong, "Ano ang nangyari? Hindi ba sabi mo nagsisinungaling lang si Lizzy?"Pinipigilan ni Liam ang galit sa sarili. "Totoo ngang may asawa siya, pero wala akong impormasyon tungkol sa lalaki. Paano ko malalaman na si Lysander pala ang magpapakasal kay Lizzy?"Hindi pa rin matanggap ni Lianna ang nangyari. Itinuro niya si Lizzy at nagbitaw ng masasakit na salita. "Ikaw, Lizzy, wala kang hiya! Si Jarren, pamangkin ni Lysander, hindi mo nakuha. Tapos ngayon, ang

"Hindi ako nagbibiro, kasal na nga ako. Kung ayaw mong maniwala, puwede mong utusan ang tao mo na agad suriin ang status ng kasal ko." Malamig ang tono ni LizzyHindi mukhang nagbibiro si Liam, at biglang naging seryoso ang kanyang ekspresyon. Tiningnan niya ang bodyguard sa tabi niya at nagbigay ng senyas.May kaunting inis si Liston at pabulong niyang sinabi, "Kuya, bilisan mo na at magpadala ka na ng tao sa bahay ng mga Lopez. Kahit ayaw ni Lizzy, wala siyang magagawa. Nagpapalipas lang siya ng oras at naghihintay ng tutulong sa kanya."Kahit mahina ang boses ni Liston, malinaw itong narinig ni Lizzy. Mahigpit niyang hinawakan ang armrest ng kanyang upuan. Biglang naging mas matalino itong si Liston.Malamig na ngumisi si Liam nang marinig ito. "Ano? Iniisip mo bang darating si Lysander para iligtas siya? Isa lang naman siyang kabit na walang pangalan. Malamang matagal na siyang iniwan ni Lysander. Kung talagang gusto niya siyang iligtas, ginawa na niya iyon kagabi, hindi ngayon."P