Isang makahulugang ngisi ang binigay ni Andeline habang nilalaro ang susi sa kanyang kamay. Hindi siya ngumiti ngunit may kayabangan sa kanyang kilos."Paano napunta ang mga susi ng bahay sa'yo? Hindi ba dapat nasa matanda iyon?" tanong ni Shayne, halatang naguguluhan. Ang mga susi ng bahay ay nasa pangangalaga ng matanda—ang lolo nila. Siya lang ang may karapatang humawak nito, at bawal itong galawin ng iba.Ang villa ng pamilyang Morsel ay may tatlong palapag. Ang unang dalawang palapag ay tirahan ng mga tao. Samantalang ang ikatlong palapag ay tila bawal na lugar, may malaking bakal na pinto na malamig at nakakatakot. Walang sinuman ang pinapayagang umakyat dito. Kahit ang lolo nila, bagamat minsan ay tumitingala sa itaas at napapabuntong-hininga, ay hindi kailanman binubuksan ang pinto ng ikatlong palapag.Kaya’t hindi mawari ni Shayne kung paano napunta kay Andeline ang ganoong kahalagang bagay. Habang binabato-bato ni Andeline ang susi, mayabang siyang ngumiti kay Shayne. "Ano
"Ano'ng gagawin mo? Kung gusto niyang kumain, hayaan mo siya. Kung ayaw niya, magutom siya sa kwarto niya! Sa totoo lang, nakakawalang gana siyang makita kaya naapektuhan ang gana ko!""Andeline, ano bang sinasabi mo?" Inis na sagot ni Jessa, handang sermunan si Andeline, ngunit biglang narinig ang masiglang tunog ng mga yabag pababa ng hagdan."Lolo, Papa, Tita, pasensya na po, late ako."Napatingin si Andeline kay Shayne at halos hindi maisara ang bibig sa gulat.Si Shayne, na karaniwang naka-pambahay lang, ay nakaayos ngayon na parang pupunta sa isang dinner party. Suot niya ang isang light green na one-shoulder gown na bahagyang sumasayaw sa bawat galaw niya. Ang kanyang buhok ay nakaayos nang maluwag, simple pero elegante, at ang makeup niya ay banayad ngunit nagbigay ng impression na mas inosente at kaaya-aya, na talagang hindi malilimutan.Si Jessa, na tila ngayon lang din nakita si Shayne na ganito, ay napangiti matapos ang ilang sandaling pagkagulat. "Shayne, nagiging mas maa
Hindi maiwasan ni Shayne na magulat. "Ano bang gusto mong mangyari?" Hindi lang si Loraine, pati na rin si Shayne, gustong magalit at magsalita ngayon."Shayne, gusto ko na lumayo ka kay Michael, hindi ka niya deserve, kaya layuan mo siya, huwag mo na siyang lapitan!"Napatigil si Shayne nang marinig ito. Maraming tao sa kalsada, at si Loraine ay walang pakialam sa mga tao sa paligid na sumisigaw siya nang malakas. Sa isip ni Shayne, isang araw lang silang hindi nagkita ni Loraine, ganito na ba siya kabaliw?"Layuan?" Hindi na hinintay ni Shayne na magsalita pa, agad na nagsalita si Andeline, "Loraine, akala mo ba kung magmukha kang Shayne, magiging karapat-dapat ka sa pagmamahal ni Michael? Anong kalokohan yon! Tingnan mo ang sarili mo sa salamin, wala kang natural na kagandahan, at ang ginagaya mong hitsura ay malayo pa para maikumpara kay Shayne! Sanang itikom mo na lang ang bibig mo."Pumula ang mukha ni Loraine. "Isa akong normal na babae, bakit ako maikukumpara kay Shayne, na i
Maaga pa lang ng umaga, natutulog si Shayne na nakatakip ang ulo, nang biglang bumukas ang pinto. Akala niya si Andeline na naman, kaya hindi na niya pinansin. Bumalik siya sa pagtulog. Naiisip niya, si Andeline ay mas tamad pa sa kanya, paano siya nagising ng maaga ngayon?Pero kahit na, kung gusto niyang magising ng maaga, bahala na siya. Hindi naman siya aalis sa paborito niyang kama ng ganun-ganun lang."Hanggang kailan ka matutulog?" Biglang umabot sa kanyang pandinig ang malamig na boses ng isang lalaki, at agad na bumangon si Shayne nang parang binangga ng isang aso."Eldreed, anong ginagawa mo dito?" Nakalantad ang mga balikat niya, at naramdaman niya ang medyo malamig na hangin na pumasok sa kanyang balat, kaya narealize niya kung gaano siya kabastos kanina.Tumingin si Eldreed sa kanya ng may pagka-aburido, hindi na sinagot ang tanong na para sa kanya ay walang kwenta. Tumitig siya kay Shayne. Ang suot niyang pantulog kagabi ay nagulo nang bigla siyang tumayo, kaya isang str
Kung ikukumpara sa wedding dress na nasa bintana, mas maganda at mas marangya ang nasa loob. Ang bawat isa ay naka-display sa modelo, at kahit na walang ekspresyon ang mga modelo, tila nabubuhay sila dahil sa kagandahan ng mga wedding dress."Grabe, Shayne, swerte mo naman ngayon. Ang daming wedding dresses, nalilito na ako, ikaw na lang ang pumili, at ako'y matutulog muna."Tila tuluyang nakalimutan ni Andeline kung ano ang ginagawa niya doon. Nahiga siya sa sofa sa tabi, pumikit at natulog.Pagkatapos tingnan ang bawat wedding dress, agad na tinuro ni Shayne ang isang puting wedding dress, "Ito, ito ang gusto ko subukan."Sa dami ng mga wedding dresses, ang puting ito ay kakaiba. Umabot hanggang sa sakong. Lalo na ang snowflake-shaped ice crystal brooch sa dibdib na nagpapaganda at nagpapakita ng kalinisan ng wedding dress.Habang inihahanda ang wedding dress, nagulat ang general manager, "Mrs. Sandronal, talagang magaling kayo mamili! Ang wedding dress na ito ay ang pinaka-high na
"Hey, did I say you two are intimate enough? Tingin niyo ba na invicible kami sa inyo?” agad na tanong ni Adeline nang mapansin na nagtagal ang pagkalapit ng mukha ng dalawa.Para sa mga tao sa labas, magkasama sila, malapit ang kanilang mga mata, at malambing ang kanilang mga boses, parang magkasintahan na puno ng pagmamahal."Shayne, gusto mo ba si Eldreed?" tanong ni Andeline habang kumakain ng ice cream."Ha? Anong sinabi mo? Sino ang gusto ko?" Halos mailuwa ni Shayne ang ice cream sa mukha ni Andeline.Gusto si Eldreed? Puwede bang mangyari iyon? Pagtingin pa lang sa lalaking iyon, gusto niyang magalit. Arrogante, masama, at may plano palagi, paano siya magkakagusto sa ganung tao.Kumain si Shayne ng malalaking kagat ng ice cream, inisip na si Eldreed ang kinakain, at pagkatapos ay nilunok ito."Hindi ko siya gusto.” sagot ni Shayne.“Pero bakit ka namumula?” tanong naman ni Adeline. Huminga siya nang malalaim at tumingin kay Adeline. “Dahil sa tuwing nakikita ko siya, tumataas
Kailan nga ba humiling si Shayne na siya ay ihatid ni Eldreed? Maliwanag na siya na lang ang gustong magpakita ng kabutihan, kaya bakit siya pa ang naglalagay ng responsibilidad sa sarili ngayon?"Lolo…” Bago pa man lumabas ang salitang ‘hindi’ si Eldreed na ang nag-interrupt at kumuha ng usapan."Lolo, huwag niyo pong sisihin si Shayne, alam ko po na nahihiya siya at ayaw niyang magpahirap sa akin, at saka, may nais po akong pag-usapan sa inyo, kaya sumama na rin ako."Tiningnan ni Benjamin si Eldreed ng may pagpapahalaga, at nang tumingin siya kay Shayne, naging seryoso at mahigpit ang mukha niya, "Si Eldreed na nga ang nag-aalaga sa iyo, hindi mo man lang siya pasasalamatan, tapos ganyan ka pa sa kanya? Paano ka pinalaki ng tatay mo?"Si Samuel, na nakaupo at tinamaan din, tinitigan nang masama si Shayne at pinilit siyang magpasalamat.Ang kasalukuyang pananaw ni Benjamin, "Kung sino man ang lalaban kay Eldreed, lalaban siya sa akin." Sa prinsipyo niyang ito, ganun na lang ang tre
"Ah, gusto ko nang pumatay ng isang tao, at wala nang makakapigil sa akin!" Biglang tumayo si Shayne mula sa kama. Habang naaalala ang kahihiyan kaninang hapon, sobrang galit niya na parang nangingilo pati ang mga ngipin niya.Pasimpleng tumingin sa kanya si Andeline at muling ibinalik ang atensyon sa espesyal na aklat ng Cambridge University na hawak niya. "Ang pagpatay ng tao ay isang trabahong mataas ang antas, bagay lang sa IQ mo. Pero huwag kang mag-alala. Kung gusto mo talagang patayin siya, siguraduhing gumamit ka ng kutsilyo, at dagdagan mo pa ng dalawa para sa akin."Ang galit sa iniwang kahihiyan ni Eldreed, na iniwang mag-isa sa harap ng bridal shop kaninang hapon, ay hindi pa napapawi. Hindi niya kayang palampasin ito nang ganoon na lang. Kung hindi lang umalis si Eldreed bago pa siya makauwi, baka talagang sinaksak na niya ito ng kutsilyo.Pero, sabi nga, "Ang paghihiganti ay laging nasa tamang panahon."Biglang may mahinang katok sa pinto, kasabay ng tanong ni Jessa, "Sh
Kasama sa umalis ang kaklase nilang si Eason. Wari'y wala namang pinagkaiba ang tingin ni Shayne sa kanya kumpara sa ibang kaklase, kaya't sa wakas, hindi na nagselos si Eldreed. Nakangiting sinabi nito kay Eason, "Punta ka ulit dito kapag may oras ka."Napangiwi si Shayne sa narinig. ‘Sa seloso mong 'yan, sa tingin mo ba may lakas ng loob pang bumalik si Eason?’Matapos maihatid ang mga bisita, napabuntong-hininga si Shayne. Busog na busog siya, at tulad ng dati, inaantok siya kapag ganoon. Agad siyang pumasok sa kwarto ni Eldreed at padapang bumagsak sa malambot na kama.Pagpasok ni Eldreed, napakunot ang noo niya nang makita si Shayne na nakahilata roon. Umupo siya sa sofa sa tabi ng kama at hindi na nagsalita.Tahimik lang ang dalawa, ngunit hindi naman nakakailang ang katahimikan. Para bang matagal na silang ganito sa isa't isa.Nasa kalagitnaan na ng antok si Shayne nang biglang tumunog ang cellphone ni Eldreed. Sinagot nito ang tawag at biglang nagbago ang tono ng boses niya, "
Parang isang batang natuwa si Eason matapos marinig ang papuri ni Shayne. Ngumiti siya at sinabing, "Talaga? Kung masarap, kumain ka pa."Habang nagsasalita, pinahid niya ang pawis sa kanyang noo gamit ang braso, pero dahil madulas at mamantika ang kanyang kamay, nahirapan siyang gawin ito.Napansin ito ni Shayne, kaya agad siyang kumuha ng tissue at pinunasan ang pawis sa noo ni Eason. "Huwag ka masyadong magpokus sa pag-iihaw, kumain ka rin kahit kaunti."Natural ang kilos ni Shayne, para bang normal lang ito sa pagitan nilang magkaibigan, na walang anumang hadlang sa kanilang relasyon.Ngunit sa paningin ni Eldreed, hindi niya nagustuhan ang nakita. Kumunot ang kanyang noo at malamig na sinabi, "Asawa, halika rito."Paglingon ni Shayne, nakita niya ang seryosong mukha ni Eldreed at agad niyang naunawaan ang sitwasyon. Napangiwi siya—grabe naman itong tao, ang bilis magselos!Kahit ganoon ang nasa isip niya, napabuntong-hininga si Shayne at dahan-dahang lumapit kay Eldreed.Hindi na
Napikon si Shayne, kaya hindi na siya nagdalawang-isip at kagat niya ang palad nito. Napaigtad si Eldreed sa sakit at agad na binawi ang kamay.Hingal si Shayne habang galit na tiningnan ito. "Ano ka ba! Paano ako sasagot kung tinatakpan mo ang bibig ko?"Napagtanto ni Eldreed ang pagiging padalos-dalos niya at bahagyang lumuwag ang kanyang ekspresyon. Gusto niyang humingi ng paumanhin, pero hindi niya alam kung paano sisimulan."Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na wala akong gusto kay Eason? Magkaibigan lang kami, Eldreed," matapang na sagot ni Shayne habang nakatingin nang diretso sa kanya.Tahimik na tinitigan lang siya ni Eldreed. Kahit na hindi pa rin mawala ang lungkot sa kanyang mukha, unti-unting humupa ang galit sa kanyang dibdib.Naging awkward ang katahimikan sa pagitan nila. Ibinaba ni Shayne ang tingin, at doon niya napansin ang mga bakas ng kagat sa palad nito.Nagulat siya at agad na hinawakan ang kamay ni Eldreed. "Masakit ba? Hindi ko naman yata gaanong nakagat."B
Nang dumating si Eason, agad na nagliwanag ang mga mata ng mga babaeng naroon.Samantala, nang makita ni Eldreed si Eason, agad siyang nanlamig. Bago pa man makalapit si Shayne kay Eason, agad siyang sumingit sa pagitan nilang dalawa, nginitian si Shayne, at mahina niyang sinabi, "Nauuhaw ako, gusto kong uminom ng tubig.""Andoon ang tubig, kumuha ka na lang," sagot ni Shayne habang itinuro ang direksyon. Matapos nito, muli na siyang hahakbang palapit kay Eason.Pero muling humarang si Eldreed at sinabi, "Hindi ako makaalis, nag-iihaw ako ng karne. Ikaw na ang magpainom sa akin."Sandaling natigilan si Shayne. Napansin niyang nakatingin sa kanila ang ibang kaklase. Matapos ang isang saglit na pag-iisip, napangiti siya at sumagot, "Sige."Binuksan niya ang isang bote ng mineral water at inilahad ito kay Eldreed. Ngunit sa halip na normal na uminom, sinamantala ni Eldreed ang pagkakataon at kinagat ang kamay ni Shayne. At sa malamyos at makahulugang boses, sinabi niya, "Kasing tamis pal
Nang matapos ang lahat, masaya siyang bumaba para simulang ayusin ang barbecue.Pagkababa niya, nahuli niyang nakatingin sa kanya si Eldreed—at halatang nagliwanag ang mga mata nito. Ilang segundo ring nanatili ang tingin nito sa kanya bago ito agad na umiwas ng tingin.Nagtagpo ang kanilang mga mata, kaya't napahinto si Shayne sa kinatatayuan. Ngunit agad na bumawi si Eldreed, inalis ang tingin at walang emosyon na nagsalita."Ano'ng gagawin mo?""Ah... lalabas ako sa bakuran para ihanda ang grill," sagot niya nang medyo tulala pa rin. Dagdag pa niya, "Gusto mo bang sumama?""Okay," sagot ni Eldreed nang walang pag-aalinlangan.Nagulat si Shayne. Hindi niya inaasahan na papayag ito agad. Ngunit nang makita niyang tumuloy na ito papunta sa grill, dali-dali siyang sumunod para tulungan itong magdala ng mga gamit papunta sa bakuran.Magkasama nilang inangat ang ilang mesa, naglipat ng maraming upuan, at naging abala sa pag-aayos.Makalipas ang isang oras, tapos na nila ang lahat. Umupo
Maaga pa lang, nagising na si Shayne. Alas-siete y medya ng umaga nang bigla siyang dumilat at agad bumangon mula sa kama. Hindi naman siya sanay bumangon nang ganito kaaga—karaniwan ay hindi siya nagigising bago mag-alas-nuwebe, lalo na't wala naman siyang pasok. Pero ngayong araw, naisip niyang darating ang kanyang mga kaklase kaya agad siyang tumakbo pababa ng hagdan.Kailangan ko nang maghanda para sa kanila. Ayaw niyang mag-abala nang husto sa paghahanda, kaya naisip niyang ang pinakamadaling gawin ay isang simpleng barbecue."Manang Lorna, samahan mo akong lumabas mamaya para bumili ng pang-barbecue," sabi ni Shayne habang naglalakad, kasabay ng pagtatali niya ng kanyang buhok sa isang ponytail.Ngunit pagbaba niya, napahinto siya sa nakita—nasa lamesa na ang mga skewer ng karne at ang grill. Lumabas mula sa kusina si Lorna, may dalang isang mangkok ng lugaw, at nakangiting nagsalita, "Gusto mong imbitahin ang mga kaklase mo para mag-barbecue, ‘di ba? Si Sirl ang nagbilin, kaya
Samantala, tahimik lang si Eldreed sa tabi niya, pinapanood siyang sagutin ang tawag. Wala itong ekspresyon sa mukha, pero nang marinig ang salitang "asawa", may kung anong hindi maipaliwanag na pakiramdam ang dumaan sa kanyang puso."Ha? Ang swerte mo naman, sobrang bait ng asawa mo! Pero kung palagi ka lang nasa bahay, hindi ka ba nababagot? Alam mo, bakit kaya pumunta kaming lahat diyan sa inyo?"Nanlaki ang mata ni Shayne sa narinig. Napatingin siya kay Eldreed, na halatang nagulat din sa biglaang alok ng kaklase niya."H-Ha? Pupunta kayo rito?""Bakit, hindi ba okay? Kung hindi okay, edi—""Okay lang."Nagulat si Shayne. Hindi siya ang sumagot, kundi si Eldreed!Bahagyang yumuko si Eldreed at lumapit sa kanya—isang pulgada lang ang pagitan ng mukha nila. Ramdam ni Shayne ang mainit na hininga nito sa kanyang pisngi.Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Nang tumingin siya kay Eldreed, kumurap siya nang mabilis, at ang mahahaba niyang pilikmata ay parang humila sa tingin ni Eldr
Masayang nakipag-usap si Eason kay Shayne bago nila ibinaba ang tawag.Pagkatapos, tinuloy ni Shayne ang pagbabasa ng kanyang photography magazine habang nakahilata sa kama. Hindi niya namalayan na may malamig na titig na nakatutok sa kanya mula sa di kalayuan.Napapitlag siya at napalingon sa pinagmulan ng matalim na tingin...Tama nga ang hinala niya—si Eldreed iyon, nakatingin sa kanya na parang matutunaw siya sa lamig ng mga mata nito."Ba-Bakit mo ako tinititigan nang ganyan?""Pagdating mo sa eskwelahan, si Eason ang una mong tatawagan? Gusto mo bang malaman ng buong mundo na may koneksyon kayong dalawa?"Halatang nagseselos ito, kahit pa halatang pinipilit nitong itago.Kung totoo ngang may namamagitan sa kanila ni Eason, siguradong matutunaw siya sa hiya sa sinabi ni Eldreed. Pero inosente siya, kaya hindi niya alam kung saan nanggagaling ang selos nito."Ano bang problema sa pagkakaibigan namin ni Eason? Wala na ba akong karapatang magkaroon ng kaibigang lalaki simula nang pa
Kinagabihan, nakahiga si Shayne sa kama ni Eldreed, walang pakialam habang nagbabasa ng photography magazine.Si Eldreed naman ay nakaupo sa sofa, seryosong nagtatrabaho gamit ang kanyang laptop.Inilipat na ni Shayne ang kanyang mga gamit sa kabilang silid, pero hindi pa rin niya maiwan ang kama ni Eldreed. Sa isip niya, napakakomportable ng higaan nito—kaya ayaw na niyang umalis.At si Eldreed? Wala naman itong sinasabi. Kung manatili siya rito, tahimik lang ito. Kung lilipat siya ng kwarto, wala rin itong komento.Hangga't masaya siya, walang problema kay Eldreed.Napanatili ang payapang atmospera. Sa tahimik na gabi, tanging tunog lang ng pagta-type ni Eldreed at pagbaliktad ng pahina ni Shayne ang maririnig.Habang tinitingnan ang mga larawan sa magazine, nakaramdam si Shayne ng pananabik.Dati, iniwan niya ang photography dahil sa pag-aaral at iba pang responsibilidad.Pero ngayon, wala na siyang masyadong ginagawa—panahon na upang balikan ang kanyang hilig. Muli siyang kukuha n