Kailan nga ba humiling si Shayne na siya ay ihatid ni Eldreed? Maliwanag na siya na lang ang gustong magpakita ng kabutihan, kaya bakit siya pa ang naglalagay ng responsibilidad sa sarili ngayon?"Lolo…” Bago pa man lumabas ang salitang ‘hindi’ si Eldreed na ang nag-interrupt at kumuha ng usapan."Lolo, huwag niyo pong sisihin si Shayne, alam ko po na nahihiya siya at ayaw niyang magpahirap sa akin, at saka, may nais po akong pag-usapan sa inyo, kaya sumama na rin ako."Tiningnan ni Benjamin si Eldreed ng may pagpapahalaga, at nang tumingin siya kay Shayne, naging seryoso at mahigpit ang mukha niya, "Si Eldreed na nga ang nag-aalaga sa iyo, hindi mo man lang siya pasasalamatan, tapos ganyan ka pa sa kanya? Paano ka pinalaki ng tatay mo?"Si Samuel, na nakaupo at tinamaan din, tinitigan nang masama si Shayne at pinilit siyang magpasalamat.Ang kasalukuyang pananaw ni Benjamin, "Kung sino man ang lalaban kay Eldreed, lalaban siya sa akin." Sa prinsipyo niyang ito, ganun na lang ang tre
"Ah, gusto ko nang pumatay ng isang tao, at wala nang makakapigil sa akin!" Biglang tumayo si Shayne mula sa kama. Habang naaalala ang kahihiyan kaninang hapon, sobrang galit niya na parang nangingilo pati ang mga ngipin niya.Pasimpleng tumingin sa kanya si Andeline at muling ibinalik ang atensyon sa espesyal na aklat ng Cambridge University na hawak niya. "Ang pagpatay ng tao ay isang trabahong mataas ang antas, bagay lang sa IQ mo. Pero huwag kang mag-alala. Kung gusto mo talagang patayin siya, siguraduhing gumamit ka ng kutsilyo, at dagdagan mo pa ng dalawa para sa akin."Ang galit sa iniwang kahihiyan ni Eldreed, na iniwang mag-isa sa harap ng bridal shop kaninang hapon, ay hindi pa napapawi. Hindi niya kayang palampasin ito nang ganoon na lang. Kung hindi lang umalis si Eldreed bago pa siya makauwi, baka talagang sinaksak na niya ito ng kutsilyo.Pero, sabi nga, "Ang paghihiganti ay laging nasa tamang panahon."Biglang may mahinang katok sa pinto, kasabay ng tanong ni Jessa, "Sh
Simula pagkabata, si Shayne ay kilala sa pagiging mabait at maingat. Ngunit ang mga taong tahimik at masunurin ay karaniwang mas nakakatakot kapag sumabog ang galit. Paano kung makita ni Shayne ang kontrata, magalit, at umatras sa kasal? Ano na ang mangyayari?Walang pakialam na nagkibit-balikat si Andeline. "Siyempre, nahalata ko lang. At saka pagkatapos ng ilang araw na pakikitungo kay Eldreed, mapapansin mong may bahagyang bakas ng ambisyon na nakatago sa mga mata niyang kasing-lalim ng dagat. Lalo na kapag tinitingnan niya si Shayne, mas halata ang layunin niya.” Bumuntong hininga siya at tumingin muli sa hawak niyang aklta pero nagsasalita pa rin. “Huwag n’yo na akong tanungin kung paano ko nalaman. Kung kaya kong mabasa si Shayne, na napakahusay magtago ng tunay na damdamin, mas lalo na si Eldreed. Kahit hindi sila pareho ng istilo, inabot lang ako ng kalahating araw para mabasa si Shayne, pero halos isang linggo bago ko lubos na maintindihan si Eldreed. Sa kabila ng tagal, sapa
"Shayne, tapos ka na ba? Wala akong sapat na oras para makipagtalo sa'yo dito!" Ang boses ni Eldreed mula sa labas ay mababa, parang tunog ng cello na puno ng magnetikong alindog.Napakagat-labi si Shayne, galit na hinatak ang laylayan ng wedding dress na suot niya. Lumabas siya nang may apoy sa mga mata, pero may pilit na ngiti sa kanyang labi. "Hay naku, saglit ka lang naman nag-aantay! Sandali lang akong nawala, bakit ka naman nagmamadali?"Ang pabirong hiya at pakunwaring lambing sa kanyang tinig ay nagdulot kay Eldreed ng kakaibang kilabot. Napaatras siya ng ilang hakbang at palihim na hinagod ang kanyang braso, tila gusto niyang mawala ang mga goosebumps."Anong kalokohan na naman ang pinaplano mo?" Itinaas niya ang kilay, at lumitaw ang mapanuksong ngiti sa kanyang mga labi.Para bang nag-eenjoy si Shayne sa kanyang laro, tumawa siya nang malandi, tinakpan ang kanyang bibig, sabay hawak sa braso ni Eldreed. Tumitig siya sa lalaki nang may kumikislap na mga mata, "Yan, mukhang n
Tiningnan ni Shayne ang babae nang may pagtataka, at nang mapansin niya ang inggit, selos, at inis sa mga mata nito, bahagyang nanigas ang kanyang mga labi. Inggit ka pa? Gusto mo, ibigay ko na lang sayo ang pwesto ko? Pero syempre, sa isip lang niya masasabi ang mga ganitong bagay."See you later!" Ang malalaking karakter na isinulat nang parang likhang sining ng isang dragon at phoenix sa puting papel ay nagsasaad ng pagiging walang pakialam at dominante ng nag-iwan nito. Napakunot ang noo ni Shayne, mariing pinikit ang mga labi, saka walang pakundangang itinapon ang papel sa basurahan. Akala mo ba mahalaga ka? Akala mo rare ka? Eh isa ka lang namang tuso’t mabangis na lobo sa anyo ng tao!Kinuha niya ang kanyang cellphone at nag-text kay Andeline.To Adeline:Wedding dress shop, within ten minutes, bilisan mo!Pagkatapos ay ibinaba niya ang telepono at nagpunta na para magbihis. Ito na ang huling beses na isusukat niya ang kanyang wedding dress. Gusto niyang makasigurong walang m
Napatitig si Shayne sa likidong bumabagsak sa kanyang ulo habang natutulala nang bigla niyang marinig ang sigaw ni Andeline malapit sa kanyang tainga. Kumislap ang mga mata ni Andeline, at sa likas na reaksyon niya, yumuko siya at gumulong sa lupa, hindi alintana ang pink na damit na suot niya. Sa isang iglap, nakalabas siya sa peligro.Tumingala si Andeline at tumingin sa paligid. Ang malalaki niyang mata ay bahagyang sumingkit, at nang umiwas ng tingin ang lalaki sa kanya, mabilis siyang bumangon mula sa lupa at tumakbo patungo sa lalaki."Andeline,go on!" sigaw ni Shayne sabay ihagis ng handbag na hawak niya kay Andeline, na nasa layong dalawa o tatlong metro mula sa kanya. Nakasuot pa ng high heels, nagmadali siyang tumakbo papunta sa misteryosong lalaki."Tumigil ka!" sigaw ni Shayne habang hinahabol ang lalaki, dumadaan sila sa siksikan ng tao. Habang pilit nagtatago ang lalaki, lalo naman siyang nag-alab na abutin ito. Gusto niyang tanungin kung sino ang may lakas ng loob na gaw
Shayne pursed her red lips, glaring at the man with a dark expression and fiery eyes. Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkadismaya.Sa isipan niya, siya na nga ang nasaktan tila siya pa ang sinisisi ni Eldreed.Habang naglalaro ang mga mata ni Andeline sa pagitan nilang dalawa, bigla siyang ngumiti at nagbigay ng mungkahi kay Shayne, "Shayne, since hindi mo rin naman makukuha ang sagot sa kanya, bakit hindi na lang ipaubaya ito sa magiging asawa mo?"Napahinto si Shayne saglit, pagkatapos ay ngumiti ng bahagya. "Ewan ko lang kung hindi busy si Eldreed ngayon? Paano kung maistorbo natin ang mga plano at schedule niya kapag ginawa natin ito?" Malinaw na gusto niyang ungkatin ang biglaang pag-alis ni Eldreed.Ngumiti si Eldreed kay Andeline, bahagyang iniangat ang gilid ng kanyang mga labi. Ang kanyang mga mata ay madilim, parang tahimik na balon. "Miss Adeline, baka naman pwedeng makiusap na rin na ikaw na rin ang maglinis ng lugar?" Sabay tumingin sa lalaking nasa tabi niya.Agad nam
Hindi na nagtagal si Eldreed para sagutin ang mga tanong ni Shayne. Marami pa siyang kailangang asikasuhin sa kumpanya. Pero bago umalis, sinigurado niyang ilayo ang lalaki upang maiwasan ang komplikasyon. "Tandaan mo ang sinabi ko kanina, kung hindi, baka kailanganin ko pang bumisita sa mansyon niyo," babala niya.Ang lantad na pagbabanta sa boses nito ay nagdulot ng matinding inis kay Shayne, ngunit pilit pa rin niyang pinanatili ang ngiti sa kanyang mukha. Pinadaan niya ang mahahaba at mapuputi niyang daliri sa suit ni Eldreed, na parang tinatanggal ang alikabok na wala naman talaga doon. Sa malamig pero may bahid ng inis na boses, sinabi niya, "Oo na, naiintindihan ko.""Mabuti naman kung ganun! Salamat!" Tumawa si Eldreed bago tumalikod at sumakay sa kotse. Mukhang mas lalo siyang nasisiyahan kapag nakikita niyang naiinis si Shayne ngunit walang magawa.Nang tuluyan nang mawala ang matangkad na pigura ni Eldreed, mariing tumapak sa lupa si Shayne sa inis at naglakad papunta sa s
Matapos inumin ni Eldreed ang tsaa, marahan niyang ibinaba ang tasa at ngumiti ng bahagya. "Masarap nga. Kaya pala napakamahal." Sandali siyang tumigil bago idinugtong ang mga salitang tila may tusok, "Nakakagulat lang na ang isang opisyal ng gobyerno tulad ni Mayor Vasquez ay nakakabili ng ganito kamahal na tsaa. Nakakatuwang malaman na may panggastos pala kayo para sa mga bagay na ito."Biglang nanigas ang ngiti ni Mayor Vasquez. Parang may mabigat na bagay na bumagsak sa balikat niya. Si Carla naman ay lalong naging alerto — pakiramdam niya'y may kakaibang pakay si Eldreed sa pagpunta rito.Samantalang si Cassy ay tila wala sa sarili, lubos na nahumaling pa rin kay Eldreed. Hindi niya man lang naintindihan ang ibig ipahiwatig ng sinabi nito.Kung ibang tao lang ang nasa pwesto ni Mayor Vasquez, tiyak na matitigilan siya sa matalim na salita ni Eldreed. Pero dahil sanay na si Mayor Vasquez sa politika, mabilis siyang nakaisip ng palusot. Ngumiti ito ng peke at pilit na inayos ang si
Malapit nang magtaglagas, kaya unti-unti nang lumalamig ang panahon. Ang dating maliwanag na kalangitan ay naging kulay abo na, at ang mga babaeng dating nakasuot ng maiikling palda ay unti-unti nang nagsusuot ng pantalon.Pagdating ni Eldreed sa bahay ng mga Jane, si Cassy ang nagbukas ng pinto. Nang makita niya kung sino ang bisita, nanlaki ang mga mata niya na parang hindi makapaniwala."E-Eldreed... Ah, hindi—Mr. Sandronal! A-Ano pong ginagawa niyo dito?" tanong ni Cassy na halatang kinikilig.Kung hindi mo alam ang nangyari sa kanila noon, aakalain mong malapit talaga si Cassy kay Eldreed. Walang bahid ng kahihiyan o guilt na makikita sa mukha niya, kahit na ilang araw lang ang nakalipas mula nang sinampal siya ni Eldreed.Nagmamadali niyang pinapasok si Eldreed, sabay sumigaw papunta sa loob. "Mama, Papa! Tingnan niyo kung sino ang dumating!"Parang may fiancèe na sumasalubong sa kanyang nobyo ang kilos ni Cassy, ngunit nanatili lang na malamig ang ekspresyon ni Eldreed. Walang
Isang hindi maipaliwanag na init ang nagmula sa mga daliri ni Eldreed papunta sa buong katawan niya, dahilan para mapatulala si Shayne habang nakatitig sa matikas na mukha ng lalaki sa harapan niya.Dahan-dahang kinagat ni Eldreed ang kanyang daliri, at kahit banayad lamang ang pagkagat, parang mas naging malambing pa ito kaysa sa simpleng pagdampi. Dahil dito, namula ang mukha ni Shayne hanggang sa puno ng kanyang tenga.Sa gitna ng kanyang pagka-balisa, bigla na lang binitiwan ni Eldreed ang daliri niya at marahang hinawakan ito sa kanyang palad."Sa susunod na gawin mo ulit 'yan habang natutulog ako, hindi na kita palalagpasin ng ganon kadali."Malambing at banayad ang tono ng boses ni Eldreed, puno ng lambing na parang hindi naman galit o nanunumbat. Pero sa pandinig ni Shayne, parang may ibang ibig sabihin iyon—parang nagpapahiwatig ng isang bagay na mas malalim.Napaisip si Shayne ng kung anu-ano, dahilan para lalong mamula ang kanyang mukha. Hindi niya alam kung inaasar lang si
Lumipas ang ilang oras.Tahimik ang buong paligid, tanging ang tunog ng mga daliri ni Eldreed na pumipindot sa keyboard ang maririnig. Ngunit sa gitna ng pagtipa, bigla itong tumigil.Ibinaling ni Eldreed ang tingin kay Shayne at nakita niya itong mahimbing nang natutulog sa kanyang balikat. Mapulang-mapula ang pisngi nito, at sa simpleng pagmasid niya rito, tila nadagdagan ang tibok ng kanyang puso.Hindi niya maintindihan kung bakit, pero tila hindi niya magawang alisin ang tingin sa kanya. Maya-maya, gumalaw si Shayne—siguro'y hindi komportable sa kanyang balikat—at sa huli, humiga ito sa kanyang hita.Muling bumilis ang tibok ng puso ni Eldreed. Pinagmasdan niya ito sa kanyang kandungan, at matapos ang ilang sandali, hindi niya napigilang ngitian ito. Marahan niyang hinaplos ang pisngi ni Shayne bago muling bumalik sa trabaho.Pinag-igihan niya ang pagtatapos ng kanyang gawain, at nang matapos, nag-type siya ng isang linya sa chat ng kanyang assistant:"Pagod na ako. Matutulog mu
Nararamdaman pa rin ni Eldreed ang bigat ng mga tanong sa kanyang isipan habang nasa opisina. Nang makabalik siya sa wisyo, madilim na ang paligid.Naalala niya ang sinabi ni Shayne bago siya umalis, "Kahit gaano pa ka-late, hihintayin kitang umuwi." Tumayo siya at naglakad pauwi.Ang tanong—Gising pa kaya siya at naghihintay?May bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang puso. Bahagi ng sarili niya ang umaasang naghihintay pa ito, ngunit kasabay nito ay ang pag-aalala na baka hindi pa ito kumain. Mas gugustuhin niyang hindi ito magpuyat para lang maghintay sa kanya.Ngunit anuman ang sagot, isa lang ang nasa isip niya ngayon—umuwi.Pagkapasok niya sa bahay, agad niyang tiningnan ang hapag-kainan, ngunit wala siyang nakita. Parang biglang lumamig ang pakiramdam niya."Sabi niya maghihintay siya..."Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang labi. Pinagtawanan niya ang sarili sa pagiging tanga sa paniniwala rito. Hindi siya madaling magtiwala sa ibang tao, pero nang sabihin ni Shayne na m
Kasama sa umalis ang kaklase nilang si Eason. Wari'y wala namang pinagkaiba ang tingin ni Shayne sa kanya kumpara sa ibang kaklase, kaya't sa wakas, hindi na nagselos si Eldreed. Nakangiting sinabi nito kay Eason, "Punta ka ulit dito kapag may oras ka."Napangiwi si Shayne sa narinig. ‘Sa seloso mong 'yan, sa tingin mo ba may lakas ng loob pang bumalik si Eason?’Matapos maihatid ang mga bisita, napabuntong-hininga si Shayne. Busog na busog siya, at tulad ng dati, inaantok siya kapag ganoon. Agad siyang pumasok sa kwarto ni Eldreed at padapang bumagsak sa malambot na kama.Pagpasok ni Eldreed, napakunot ang noo niya nang makita si Shayne na nakahilata roon. Umupo siya sa sofa sa tabi ng kama at hindi na nagsalita.Tahimik lang ang dalawa, ngunit hindi naman nakakailang ang katahimikan. Para bang matagal na silang ganito sa isa't isa.Nasa kalagitnaan na ng antok si Shayne nang biglang tumunog ang cellphone ni Eldreed. Sinagot nito ang tawag at biglang nagbago ang tono ng boses niya, "
Parang isang batang natuwa si Eason matapos marinig ang papuri ni Shayne. Ngumiti siya at sinabing, "Talaga? Kung masarap, kumain ka pa."Habang nagsasalita, pinahid niya ang pawis sa kanyang noo gamit ang braso, pero dahil madulas at mamantika ang kanyang kamay, nahirapan siyang gawin ito.Napansin ito ni Shayne, kaya agad siyang kumuha ng tissue at pinunasan ang pawis sa noo ni Eason. "Huwag ka masyadong magpokus sa pag-iihaw, kumain ka rin kahit kaunti."Natural ang kilos ni Shayne, para bang normal lang ito sa pagitan nilang magkaibigan, na walang anumang hadlang sa kanilang relasyon.Ngunit sa paningin ni Eldreed, hindi niya nagustuhan ang nakita. Kumunot ang kanyang noo at malamig na sinabi, "Asawa, halika rito."Paglingon ni Shayne, nakita niya ang seryosong mukha ni Eldreed at agad niyang naunawaan ang sitwasyon. Napangiwi siya—grabe naman itong tao, ang bilis magselos!Kahit ganoon ang nasa isip niya, napabuntong-hininga si Shayne at dahan-dahang lumapit kay Eldreed.Hindi na
Napikon si Shayne, kaya hindi na siya nagdalawang-isip at kagat niya ang palad nito. Napaigtad si Eldreed sa sakit at agad na binawi ang kamay.Hingal si Shayne habang galit na tiningnan ito. "Ano ka ba! Paano ako sasagot kung tinatakpan mo ang bibig ko?"Napagtanto ni Eldreed ang pagiging padalos-dalos niya at bahagyang lumuwag ang kanyang ekspresyon. Gusto niyang humingi ng paumanhin, pero hindi niya alam kung paano sisimulan."Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na wala akong gusto kay Eason? Magkaibigan lang kami, Eldreed," matapang na sagot ni Shayne habang nakatingin nang diretso sa kanya.Tahimik na tinitigan lang siya ni Eldreed. Kahit na hindi pa rin mawala ang lungkot sa kanyang mukha, unti-unting humupa ang galit sa kanyang dibdib.Naging awkward ang katahimikan sa pagitan nila. Ibinaba ni Shayne ang tingin, at doon niya napansin ang mga bakas ng kagat sa palad nito.Nagulat siya at agad na hinawakan ang kamay ni Eldreed. "Masakit ba? Hindi ko naman yata gaanong nakagat."B
Nang dumating si Eason, agad na nagliwanag ang mga mata ng mga babaeng naroon.Samantala, nang makita ni Eldreed si Eason, agad siyang nanlamig. Bago pa man makalapit si Shayne kay Eason, agad siyang sumingit sa pagitan nilang dalawa, nginitian si Shayne, at mahina niyang sinabi, "Nauuhaw ako, gusto kong uminom ng tubig.""Andoon ang tubig, kumuha ka na lang," sagot ni Shayne habang itinuro ang direksyon. Matapos nito, muli na siyang hahakbang palapit kay Eason.Pero muling humarang si Eldreed at sinabi, "Hindi ako makaalis, nag-iihaw ako ng karne. Ikaw na ang magpainom sa akin."Sandaling natigilan si Shayne. Napansin niyang nakatingin sa kanila ang ibang kaklase. Matapos ang isang saglit na pag-iisip, napangiti siya at sumagot, "Sige."Binuksan niya ang isang bote ng mineral water at inilahad ito kay Eldreed. Ngunit sa halip na normal na uminom, sinamantala ni Eldreed ang pagkakataon at kinagat ang kamay ni Shayne. At sa malamyos at makahulugang boses, sinabi niya, "Kasing tamis pal