Napatitig si Shayne sa likidong bumabagsak sa kanyang ulo habang natutulala nang bigla niyang marinig ang sigaw ni Andeline malapit sa kanyang tainga. Kumislap ang mga mata ni Andeline, at sa likas na reaksyon niya, yumuko siya at gumulong sa lupa, hindi alintana ang pink na damit na suot niya. Sa isang iglap, nakalabas siya sa peligro.Tumingala si Andeline at tumingin sa paligid. Ang malalaki niyang mata ay bahagyang sumingkit, at nang umiwas ng tingin ang lalaki sa kanya, mabilis siyang bumangon mula sa lupa at tumakbo patungo sa lalaki."Andeline,go on!" sigaw ni Shayne sabay ihagis ng handbag na hawak niya kay Andeline, na nasa layong dalawa o tatlong metro mula sa kanya. Nakasuot pa ng high heels, nagmadali siyang tumakbo papunta sa misteryosong lalaki."Tumigil ka!" sigaw ni Shayne habang hinahabol ang lalaki, dumadaan sila sa siksikan ng tao. Habang pilit nagtatago ang lalaki, lalo naman siyang nag-alab na abutin ito. Gusto niyang tanungin kung sino ang may lakas ng loob na gaw
Shayne pursed her red lips, glaring at the man with a dark expression and fiery eyes. Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkadismaya.Sa isipan niya, siya na nga ang nasaktan tila siya pa ang sinisisi ni Eldreed.Habang naglalaro ang mga mata ni Andeline sa pagitan nilang dalawa, bigla siyang ngumiti at nagbigay ng mungkahi kay Shayne, "Shayne, since hindi mo rin naman makukuha ang sagot sa kanya, bakit hindi na lang ipaubaya ito sa magiging asawa mo?"Napahinto si Shayne saglit, pagkatapos ay ngumiti ng bahagya. "Ewan ko lang kung hindi busy si Eldreed ngayon? Paano kung maistorbo natin ang mga plano at schedule niya kapag ginawa natin ito?" Malinaw na gusto niyang ungkatin ang biglaang pag-alis ni Eldreed.Ngumiti si Eldreed kay Andeline, bahagyang iniangat ang gilid ng kanyang mga labi. Ang kanyang mga mata ay madilim, parang tahimik na balon. "Miss Adeline, baka naman pwedeng makiusap na rin na ikaw na rin ang maglinis ng lugar?" Sabay tumingin sa lalaking nasa tabi niya.Agad nam
Hindi na nagtagal si Eldreed para sagutin ang mga tanong ni Shayne. Marami pa siyang kailangang asikasuhin sa kumpanya. Pero bago umalis, sinigurado niyang ilayo ang lalaki upang maiwasan ang komplikasyon. "Tandaan mo ang sinabi ko kanina, kung hindi, baka kailanganin ko pang bumisita sa mansyon niyo," babala niya.Ang lantad na pagbabanta sa boses nito ay nagdulot ng matinding inis kay Shayne, ngunit pilit pa rin niyang pinanatili ang ngiti sa kanyang mukha. Pinadaan niya ang mahahaba at mapuputi niyang daliri sa suit ni Eldreed, na parang tinatanggal ang alikabok na wala naman talaga doon. Sa malamig pero may bahid ng inis na boses, sinabi niya, "Oo na, naiintindihan ko.""Mabuti naman kung ganun! Salamat!" Tumawa si Eldreed bago tumalikod at sumakay sa kotse. Mukhang mas lalo siyang nasisiyahan kapag nakikita niyang naiinis si Shayne ngunit walang magawa.Nang tuluyan nang mawala ang matangkad na pigura ni Eldreed, mariing tumapak sa lupa si Shayne sa inis at naglakad papunta sa s
Medyo naawa si Andeline nang makita ang lungkot sa mukha ni Shayne, kaya’t sinabi niyang may halong pag-aalo, "Kung nasira na ang relasyon niyo, mas mabuting tapusin na lang ito ng tuluyan."Umupo si Shayne sa sofa na puno ng pagsisisi at pagkadismaya. May mga malalalim pa rin siyang katanungan sa isipan: Nasaan na ang Jane Weilan na nakilala niya noon? Totoo bang mas mahalaga ang isang lalaki kaysa sa samahan nilang magkaibigan?Ngunit sa huli, tanggap niya ang katotohanan. Natalo siya. Habang inaalala ang sinabi ni Cassy noong huli silang nagkita, nanlamig ang kanyang puso. Mapait siyang ngumiti kay Andeline. "Tama ka. Tapos na ang lahat sa pagitan namin, pero noon pa ‘yun."Kahit siya, kailangan niyang aminin na simula noong gabing iyon, naging mortal na kaaway na niya si Cassy. Tila hindi na sila magkakaayos kailanman."Andiyan ka na naman, masyado kang nakatingin sa malapit. Napakaraming tao sa mundo! Kapag lumabas ka at naghanap ng mga bagong kakilala, sigurado akong marami ang
Napakunot ang noo ni Shayne at humarap, na tila nawalan ng suporta nang mawala ang mga malalaking kamay sa kanyang baywang. Parang may kung anong kulang."Ano 'yang ekspresyon mo? Iniwan?" tanong niya.May bahagyang kirot siyang naramdaman sa kanyang puso. Naku naman, ikaw pa nga ang naunang lumayo, tapos ngayon ganyan ang tingin mo? Di ba huli na para magpaka-suplado? Si Eldreed ay hindi sumagot at diretsong naglakad papunta sa kanyang sasakyan. Matangkad at guwapo, ang anino niya ay humaba sa lupa, hanggang umabot sa paanan ni Shayne. "Kung tatambay ka pa diyan, umuwi ka na lang," sabi ni Eldreed mula sa malayo.Tiningnan ni Shayne ang kanyang likuran, tapos ang anino niya sa lupa. Napangiti siya, bahagyang nagulangan ng malisyosong ngiti ang kanyang mukha.Apakan ko 'to, apakan ko 'to, parang patay ka na sa akin!Tahimik siyang naglakad kasunod ng mga yapak ni Eldreed. Bawat hakbang niya ay laging natapat sa ulo ng anino ni Eldreed sa lupa. Habang naglalakad, napansin niyang ang
"Kung ayaw mong umupo dito sa harap, bumaba ka na lang." Malamig na sinabi ni Eldreed.Napangiwi si Shayne, at sinamaan ng tingin si Eldreed na nakaupo sa driver’s seat. Pinilipit niya ang kanyang maliit na ilong, halatang naiinis. Ito lang ang kaya mong gawin, takutin ako?Pero kung bababa siya, siguradong tatanungin siya ni Lolo at ng Papa niya, kaya wala rin siyang magagawa.Nang sumakay na siya sa passenger seat nang walang reklamo, ini-start ni Eldreed ang makina ng kotse. Ang bagong itim na Ferrari sports car ay marahang lumabas sa garahe.Habang mabilis na naiiwan ang tanawin sa labas, nilingon ni Shayne si Eldreed, na seryosong nagmamaneho. Curiosong nagtanong siya, "Teka, hindi ko pa pala naitanong—saan mo ba ako dadalhin?"Saglit siyang sinulyapan ni Eldreed gamit ang malamig niyang tingin. May bahagyang ngiti sa gilid ng kanyang labi habang nakatingin pa rin sa daan. "Akala ko hindi ka na magtatanong.""Anong akala? Siyempre magtatanong ako! Hindi ko lang nahanap ang taman
Pagbukas ni Eldreed ng pinto ng kotse, itinapon muna niya ang sapatos sa backseat bago itinulak si Shayne papunta sa passenger seat. Umikot siya papunta sa driver’s seat, naupo, at dahan-dahang bumuntong-hininga na parang pagod. Sa totoo lang, may duda siya sa sarili—kung magpapatuloy siyang makasama ang babaeng ito, baka mawalan pa siya ng sampung taon ng buhay.Naiinis si Shayne habang hinihimas ang kanyang leeg, namumula ang kanyang mukha. "Hindi mo ba alam kung ano ang ibig sabihin na be gentleman?"Tiningnan lang siya ni Eldreed habang iniikot ang susi ng kotse at ngumisi ng may kalokohan. "Alam ko naman ang pagiging gentleman, pero pinipili ko lang taong paggamitan ng pagiging gentleman ko. Hindi ba halata?"Huminga nang malalim si Shayne, parang hinahanap ang pasensya mula sa kailaliman ng kanyang loob. "Eldreed..." sigaw niya nang galit.Dahan-dahang sinabi ni Eldreed, "Ano? Ano'ng problema?"Hindi na siya nakapagsalita pa. Pakiramdam niya ay para siyang isang lobo na tinusok
Ang kotse ay mabilis na tumatakbo, mas mabilis pa kaysa noong una silang lumabas. Ipinagpag ni Shayne ang buhok na tumatakip sa kanyang mukha dahil sa hangin, at hinawi ito sa likod ng kanyang tainga. Magaan ang kanyang pakiramdam at kumanta pa siya ng masayang tono. Para sa kanya, ang makapanakit sa kalaban ay isang uri ng tagumpay.Pasimpleng tumingin si Eldreed sa kanya, at bahagyang ngumiti. Kahit siya ay tila hindi napapansin ang kakaibang kalma at banayad na init ng kanyang pakiramdam na matagal na niyang hindi nararanasan."Salamat sa paghatid sa akin." Bumaba si Shayne sa kotse at tumayo sa tabi nito. Nakangiti niyang tinitigan si Eldreed na nasa loob pa ng sasakyan, ngunit hindi maikakaila ang kislap ng kasiyahan sa kanyang mga mata.Bahagyang tinaas ni Eldreed ang kilay, binuksan ang pinto, at bumaba rin. "Sa totoo lang, kung ihahatid kita nang hindi nagpapakita sa mga nakatatanda, parang hindi magalang."Natigilan ang ngiti ni Shayne at mabilis na nag-isip ng dahilan. Nguni
Pagkatapos niyang sabihin 'yon, agad siyang lumipat sa sofa at humiga. Dahil maikli ang sofa, wala siyang mapaglagyan ng mga binti niya kaya nag-alinlangan siya ng sandali bago ipatong iyon sa kandungan ni Shayne.Nanlaki ang mata ni Shayne, "Hoy! Anong ginagawa mo?" bulong niya, pero nakita niyang nakapikit na si Eldreed at mukhang wala na talaga sa sarili."Hayop ka talaga," pabulong na bulong ni Shayne habang kinagat ang labi, pero hindi niya na rin inalis ang binti nito sa kanyang hita.Habang unti-unting nakatulog si Eldreed, ramdam niya ang amoy ni Shayne sa paligid — mabango, nakakarelax, at nagbibigay ng kakaibang kapayapaan sa kanya. Nakakatawa dahil hindi niya maintindihan kung bakit kapag si Shayne ang kasama niya, parang nawawala lahat ng bigat sa mundo niya.Walang kaingay-ingay ang buong opisina. Tahimik na pinagmamasdan ni Shayne si Eldreed — tahimik, mahimbing, at parang napakapayapa ng mukha nito habang natutulog. Habang tinitingnan niya ito, bigla siyang nakaramdam n
Habang iniisip pa ni Shayne ang lahat ng ito, biglang tumingala si Eldreed. Nagtagpo ang kanilang mga mata, at sa isang iglap, parang natulala si Shayne sa lalim ng tingin niya—seryoso, puno ng determinasyon, at may kakaibang aura bilang isang abala at responsableng tao.Pero agad ding bumalik si Shayne sa katinuan. Ang kabog ng puso niya ay sandali lang, mabilis na naglaho na parang wala siyang naramdaman. Napangiti siya ng bahagya at matamis na ngumiti kay Eldreed. Gumanti rin ito ng ngiti, saka tumayo mula sa kanyang mesa at lumapit sa kanya."Anong ginagawa mo?" tanong nito."Ah, nagluto ako ng paborito mong pork ribs, may isda rin, at ilang gulay."Matapos magsalita, kinuha ni Shayne ang isang bote ng yogurt mula sa kanyang bag. "Dinalhan din kita nito. Masarap 'to, marerelax ka."Tinapunan lang ni Eldreed ng tingin ang yogurt at malamig na sinabing, "Hindi ako kumakain ng ganyan."Agad na bumagsak ang mukha ni Shayne. "Wala kang choice! Kainin mo 'yan! Gusto kong makita kitang k
Matapos ang lahat ng paghahanda, maingat niyang binalot ang ginawa niyang bento, hinawakan ito nang mahigpit sa kanyang dibdib, at lumakad patungo sa kumpanya ni Eldreed.Samantala, kahit kulang sa tulog si Eldreed—dahil halos dalawa o tatlong oras lang ang tulog niya kagabi—hindi ito naging hadlang sa kanyang sigasig sa trabaho. Pagkagaling sa bahay ni Mayor Vasquez, agad siyang nagsimula sa trabaho at hindi na nag-aksaya ng oras.Napatingin lang siya sa relo nang pumasok ang kanyang sekretarya para tanungin kung ano ang gusto niyang kainin ngayong tanghali.Doon lang niya naalala ang usapan nila ni Shayne kaninang umaga. Napangiti siya ng bahagya, at biglang gumaan ang pakiramdam niya kahit saglit."Hindi na kailangan, kumain na kayo," sagot niya."Ha? Hindi po kayo kakain, Sir? Kung magpapatuloy kayong magtrabaho nang walang kain, baka masira ang inyong tiyan..." nag-aalalang sagot ng sekretarya. Bilang mga empleyado, hinahangaan nila ang sipag ng kanilang boss, pero naaawa rin sil
“Anong kalokohan ‘yang sinasabi mo?”Biglang nagbago ang ekspresyon ni Mayor Vasquez. Ang dating elegante at mahinahong mukha niya ay biglang nagmistulang madilim at baluktot, lalo pang nadagdagan ng kakaibang kaseryosohan.“Matagal mo na akong kasama, halos buong buhay mo. Kailan mo akong nakita na may ginawa nang kusang-loob?”"A-Anong ibig mong sabihin…?" Nagdududang tinignan siya ng kanyang ina, ngunit ang sagot lang na nakuha niya ay isang hindi mabasang ekspresyon, nakatago sa malalim at malamlam nitong tingin.“Huwag mo nang alamin. Tungkol sa nangyayari kina Eldreed at Shayne, pansamantala kayong umatras ni Cassy. Sabi nga nila, ‘paitalin ang espada sa loob ng sampung taon.’ Masyado kayong nagmadali, kaya ako na ang magpaplano ng natitirang hakbang. Lahat ng hinanakit na naranasan n’yo ni Cassy, babawiin ko.”Ang dating sunud-sunuran at mahina ang loob na si Mayor Vasquez ay biglang nagpakita ng matigas at determinadong ugali. Nagkatinginan sina Carla at Cassy, ngunit sa huli,
Nanginginig pa rin ang katawan ni Mayor Vasquez sa matinding galit. Ang mga mata niya'y nanlilisik habang matalim na nakatitig sa dalawa.Hindi makasagot si Carla at Cassy. Alam nilang may punto si Mayor Vasquez — naging pabaya sila. Dapat ay naging maingat sila para hindi sila mahuli, ngunit dahil sa kagustuhan nilang agawin si Eldreed, naging palpak ang lahat.Si Cassy na duguan ang noo, na kadalasan ay nagrereklamo kahit simpleng sugat lang, ngayon ay tahimik na nakayakap kay Carla. Takot na takot siyang magsalita o humikbi man lang. Alam niyang galit na galit ang ama niya — at sa oras na ito, wala siyang karapatang magsumbong o umangal.Matapos ang ilang minutong katahimikan, naglakas-loob si Carla na magsalita habang patuloy na niyayakap si Cassy. "M-mahal... aminado kaming nagkamali. Pero wala kaming choice noong mga oras na 'yon. Kailangan naming kumilos agad, kung hindi, tuluyan nang magpapatuloy ang kasal nina Eldreed at Shayne."Nanatili lang na nakatitig si Mayor Vasquez, p
Tumayo si Eldreed, kinuha ang coat niya at dire-diretsong lumabas ng bahay, iniwang nanghihina ang pamilya Vasquez.Sa isip niya, wala na siyang ibang iniintindi. Dahil si Shayne lang ang babae na gusto niyang protektahan habambuhay.Ang narinig na iyon ni Mayor Vasquez ay nagpatibay lalo sa kanyang desisyon na magpaikot ng usapan na tila isang mabangis na tigre na nakangiti."Wala akong ganong balak." Ngunit laking gulat niya nang mariing sumagot si Eldreed, hindi man lang siya binigyan ng kahit anong pabor. "Pero sana, Mayor Vasquez, iparating n'yo sa anak n'yo na huwag na huwag na niyang gagambalain ang asawa ko. Kung may plano pa siyang manggulo, o kukuha pa siya ng tao para guluhin si Shayne, ipinapangako kong hindi ko siya patatawarin. Hindi ko na poprotektahan ang negosyo n'yo.”Habang sinasabi iyon ni Eldreed, nilingon niya ng malamig na tingin si Cassy — isang tinging nagpanginig sa katawan ng dalaga. Para bang kahit anong oras ay kayang-kaya siyang basagin ni Eldreed."Miss
Narinig ni Eldreed ang sinabi ni Mayor Vasquez, ngunit imbes na matuwa, bigla niyang naramdaman na parang lumubog ang puso niya. Napansin niya ang sariling kamay na kanina'y naglalaro sa kanyang singsing, ngunit ngayon ay bigla itong napahinto. Unti-unti niyang ibinalik ang sarili sa katinuan at may malamig na ngiti sa kanyang labi nang magtanong siya."Paano n'yo po nalaman na magbibusiness trip ako, Mayor Vasquez?"Bigla itong nagbigay ng tensyon sa paligid. Alam ni Eldreed na hindi pa niya ipinapahayag ang tungkol sa pagkasunog ng kanilang warehouse sa American branch, at kakaunti lamang sa Pilipinas ang may kaalaman tungkol dito. Kaya't ang tanong niya ngayon ay — paano nalaman ni Mayor Vasquez na aalis siya?Sa kabila ng malamig na tono ni Eldreed, tila hindi napansin ni Mayor Vasquez ang bigat ng kanyang salita. Ngumiti ito ng bahagya at mayabang na sumagot, "Ah, wala naman. Syempre, dahil malapit ako sa pamilya niyo at nagkataon lang na may narinig akong balita, naisip ko lang
Matapos inumin ni Eldreed ang tsaa, marahan niyang ibinaba ang tasa at ngumiti ng bahagya. "Masarap nga. Kaya pala napakamahal." Sandali siyang tumigil bago idinugtong ang mga salitang tila may tusok, "Nakakagulat lang na ang isang opisyal ng gobyerno tulad ni Mayor Vasquez ay nakakabili ng ganito kamahal na tsaa. Nakakatuwang malaman na may panggastos pala kayo para sa mga bagay na ito."Biglang nanigas ang ngiti ni Mayor Vasquez. Parang may mabigat na bagay na bumagsak sa balikat niya. Si Carla naman ay lalong naging alerto — pakiramdam niya'y may kakaibang pakay si Eldreed sa pagpunta rito.Samantalang si Cassy ay tila wala sa sarili, lubos na nahumaling pa rin kay Eldreed. Hindi niya man lang naintindihan ang ibig ipahiwatig ng sinabi nito.Kung ibang tao lang ang nasa pwesto ni Mayor Vasquez, tiyak na matitigilan siya sa matalim na salita ni Eldreed. Pero dahil sanay na si Mayor Vasquez sa politika, mabilis siyang nakaisip ng palusot. Ngumiti ito ng peke at pilit na inayos ang si
Malapit nang magtaglagas, kaya unti-unti nang lumalamig ang panahon. Ang dating maliwanag na kalangitan ay naging kulay abo na, at ang mga babaeng dating nakasuot ng maiikling palda ay unti-unti nang nagsusuot ng pantalon.Pagdating ni Eldreed sa bahay ng mga Jane, si Cassy ang nagbukas ng pinto. Nang makita niya kung sino ang bisita, nanlaki ang mga mata niya na parang hindi makapaniwala."E-Eldreed... Ah, hindi—Mr. Sandronal! A-Ano pong ginagawa niyo dito?" tanong ni Cassy na halatang kinikilig.Kung hindi mo alam ang nangyari sa kanila noon, aakalain mong malapit talaga si Cassy kay Eldreed. Walang bahid ng kahihiyan o guilt na makikita sa mukha niya, kahit na ilang araw lang ang nakalipas mula nang sinampal siya ni Eldreed.Nagmamadali niyang pinapasok si Eldreed, sabay sumigaw papunta sa loob. "Mama, Papa! Tingnan niyo kung sino ang dumating!"Parang may fiancèe na sumasalubong sa kanyang nobyo ang kilos ni Cassy, ngunit nanatili lang na malamig ang ekspresyon ni Eldreed. Walang