Medyo naawa si Andeline nang makita ang lungkot sa mukha ni Shayne, kaya’t sinabi niyang may halong pag-aalo, "Kung nasira na ang relasyon niyo, mas mabuting tapusin na lang ito ng tuluyan."Umupo si Shayne sa sofa na puno ng pagsisisi at pagkadismaya. May mga malalalim pa rin siyang katanungan sa isipan: Nasaan na ang Jane Weilan na nakilala niya noon? Totoo bang mas mahalaga ang isang lalaki kaysa sa samahan nilang magkaibigan?Ngunit sa huli, tanggap niya ang katotohanan. Natalo siya. Habang inaalala ang sinabi ni Cassy noong huli silang nagkita, nanlamig ang kanyang puso. Mapait siyang ngumiti kay Andeline. "Tama ka. Tapos na ang lahat sa pagitan namin, pero noon pa ‘yun."Kahit siya, kailangan niyang aminin na simula noong gabing iyon, naging mortal na kaaway na niya si Cassy. Tila hindi na sila magkakaayos kailanman."Andiyan ka na naman, masyado kang nakatingin sa malapit. Napakaraming tao sa mundo! Kapag lumabas ka at naghanap ng mga bagong kakilala, sigurado akong marami ang
Napakunot ang noo ni Shayne at humarap, na tila nawalan ng suporta nang mawala ang mga malalaking kamay sa kanyang baywang. Parang may kung anong kulang."Ano 'yang ekspresyon mo? Iniwan?" tanong niya.May bahagyang kirot siyang naramdaman sa kanyang puso. Naku naman, ikaw pa nga ang naunang lumayo, tapos ngayon ganyan ang tingin mo? Di ba huli na para magpaka-suplado? Si Eldreed ay hindi sumagot at diretsong naglakad papunta sa kanyang sasakyan. Matangkad at guwapo, ang anino niya ay humaba sa lupa, hanggang umabot sa paanan ni Shayne. "Kung tatambay ka pa diyan, umuwi ka na lang," sabi ni Eldreed mula sa malayo.Tiningnan ni Shayne ang kanyang likuran, tapos ang anino niya sa lupa. Napangiti siya, bahagyang nagulangan ng malisyosong ngiti ang kanyang mukha.Apakan ko 'to, apakan ko 'to, parang patay ka na sa akin!Tahimik siyang naglakad kasunod ng mga yapak ni Eldreed. Bawat hakbang niya ay laging natapat sa ulo ng anino ni Eldreed sa lupa. Habang naglalakad, napansin niyang ang
"Kung ayaw mong umupo dito sa harap, bumaba ka na lang." Malamig na sinabi ni Eldreed.Napangiwi si Shayne, at sinamaan ng tingin si Eldreed na nakaupo sa driver’s seat. Pinilipit niya ang kanyang maliit na ilong, halatang naiinis. Ito lang ang kaya mong gawin, takutin ako?Pero kung bababa siya, siguradong tatanungin siya ni Lolo at ng Papa niya, kaya wala rin siyang magagawa.Nang sumakay na siya sa passenger seat nang walang reklamo, ini-start ni Eldreed ang makina ng kotse. Ang bagong itim na Ferrari sports car ay marahang lumabas sa garahe.Habang mabilis na naiiwan ang tanawin sa labas, nilingon ni Shayne si Eldreed, na seryosong nagmamaneho. Curiosong nagtanong siya, "Teka, hindi ko pa pala naitanong—saan mo ba ako dadalhin?"Saglit siyang sinulyapan ni Eldreed gamit ang malamig niyang tingin. May bahagyang ngiti sa gilid ng kanyang labi habang nakatingin pa rin sa daan. "Akala ko hindi ka na magtatanong.""Anong akala? Siyempre magtatanong ako! Hindi ko lang nahanap ang taman
Pagbukas ni Eldreed ng pinto ng kotse, itinapon muna niya ang sapatos sa backseat bago itinulak si Shayne papunta sa passenger seat. Umikot siya papunta sa driver’s seat, naupo, at dahan-dahang bumuntong-hininga na parang pagod. Sa totoo lang, may duda siya sa sarili—kung magpapatuloy siyang makasama ang babaeng ito, baka mawalan pa siya ng sampung taon ng buhay.Naiinis si Shayne habang hinihimas ang kanyang leeg, namumula ang kanyang mukha. "Hindi mo ba alam kung ano ang ibig sabihin na be gentleman?"Tiningnan lang siya ni Eldreed habang iniikot ang susi ng kotse at ngumisi ng may kalokohan. "Alam ko naman ang pagiging gentleman, pero pinipili ko lang taong paggamitan ng pagiging gentleman ko. Hindi ba halata?"Huminga nang malalim si Shayne, parang hinahanap ang pasensya mula sa kailaliman ng kanyang loob. "Eldreed..." sigaw niya nang galit.Dahan-dahang sinabi ni Eldreed, "Ano? Ano'ng problema?"Hindi na siya nakapagsalita pa. Pakiramdam niya ay para siyang isang lobo na tinusok
Ang kotse ay mabilis na tumatakbo, mas mabilis pa kaysa noong una silang lumabas. Ipinagpag ni Shayne ang buhok na tumatakip sa kanyang mukha dahil sa hangin, at hinawi ito sa likod ng kanyang tainga. Magaan ang kanyang pakiramdam at kumanta pa siya ng masayang tono. Para sa kanya, ang makapanakit sa kalaban ay isang uri ng tagumpay.Pasimpleng tumingin si Eldreed sa kanya, at bahagyang ngumiti. Kahit siya ay tila hindi napapansin ang kakaibang kalma at banayad na init ng kanyang pakiramdam na matagal na niyang hindi nararanasan."Salamat sa paghatid sa akin." Bumaba si Shayne sa kotse at tumayo sa tabi nito. Nakangiti niyang tinitigan si Eldreed na nasa loob pa ng sasakyan, ngunit hindi maikakaila ang kislap ng kasiyahan sa kanyang mga mata.Bahagyang tinaas ni Eldreed ang kilay, binuksan ang pinto, at bumaba rin. "Sa totoo lang, kung ihahatid kita nang hindi nagpapakita sa mga nakatatanda, parang hindi magalang."Natigilan ang ngiti ni Shayne at mabilis na nag-isip ng dahilan. Nguni
Si Jerome ay bumalik sa kanyang ulirat, tumingin kay Shayne, sa malalaking mata nito na puno ng pag-aalala at pagkamausisa. Hindi niya napigilang makaramdam ng kilig sa puso. Ang mga alaala nila ay nagsimulang maglaro sa kanyang isipan na parang mga slide show.Karamihan sa mga alaala ay si Shayne na nakangiti. Napabuntong-hininga si Jerome, at ang kanyang mga mata ay puno ng damdaming hindi maitago. "Shayne, masaya ka ba?" tanong niya nang puno ng lambing.Biglang natigil ang ngiti ni Shayne, yumuko ito, at matapos ang ilang sandali ay muli siyang tumingin kay Jerome. Nginitian niya ito ngunit may bahid ng pag-aalinlangan. "Kuya Jerome, may problema ba? Mukhang kakaiba ka ngayong gabi," tugon niya nang may halong pagtataka.Ngumiti si Jerome, iniabot ang kamay at hinaplos ang buhok ni Shayne. Habang nararamdaman ang lambot nito sa kanyang palad, tila nabuhay muli ang kanyang puso, na dati’y parang nalulumbay at puno ng bigat.“Wala naman, naisip ko lang, parang kahapon lang, ang bata
Ang hapunan ay inayos ni Eldreed sa chain hotel ng Sandronal. Bilang pagpapakita ng respeto sa pamilya ng magkabilang panig at ng kahalagahan ng okasyong ito, ni-reserve ni Eldreed ang buong gusali. Sa laki ng hotel, tanging ilang mga waiter na lamang ang naiwan upang magserbisyo."Grabe naman, ang galante talaga ng future brother-in-law ko," sambit ni Andeline habang pinagmamasdan ang malawak ngunit walang katao-taong lugar sa paligid.Ito ang pinakamalaking five-star hotel sa buong lungsod, at palaging mayroong 60-70 percent occupancy rate araw-araw. Bukod pa roon, ang mga kliyente na nais kumain dito ay kailangang magpareserba nang maaga. Kaya naman, makikita sa ginawa ni Eldreed ang sinseridad niya.Napairap si Shayne at medyo walang interes na nagsalita, "Hmm, masyado ka namang amazed. Mukha lang siyang nalugi ngayon, pero mamaya, kung ano ang makukuha niya, doble o higit pa sa ginastos niya. Kaya bakit naman hindi siya magiging masaya sa ganitong klaseng pakulo?"Napangiti si An
Bahagyang nanigas ang katawan ni Shayne at ibinaba ang tingin kay Benjamin, ngunit sa loob-loob niya, may lungkot at sama ng loob. Lahat ng ito, kasalanan ng patay na sorong ito! Sa isip niya.“Pasensya na po, lolo,” mahina niyang sabi.“Hmph, alam mo bang dapat kang humingi ng tawad? Kanina lang pinuri kita kay Mr. Sandronal na ikaw ay magalang at marunong umintindi, pero ganyan ang ipinakita mo ngayon? Nakakadismaya.” Napasinghal si Benjamin, pinalawak ang kanyang awtoridad, malamig na tinitigan si Shayne, at nagsalita nang malakas.Napukaw ang damdamin ni Shayne. Alam niya ang ibig sabihin ng matanda at agad na yumuko kay Arellano. Seryoso niyang sinabi, “Mr. Sandronal, pasensya na po talaga. Napaka-bastos ko kanina.” Yumuko siya at humingi ng paumanhin. Ang maliit niyang mukha ay bahagyang natakpan ng anino, kaya’t di gaanong makita ang ekspresyon niya.Sa kanyang payat na katawan, magalang na tindig, at bahagyang kaawa-awang postura, madaling mahulog ang loob ng sinuman. Lalo p
Pagkabasa niya ng sulat, biglang nagbago ang ekspresyon ni Eldreed. Akala niya'y lasing lang siya kagabi at nakatulog hanggang umaga—hindi niya akalaing may mas malala pa palang nangyari.Una, si Divina pa lang ay sapat na para guluhin ang dati'y tahimik niyang buhay. Ngayon, pati si Cassy ay nakisali na rin. Ramdam niya ang galit at inis habang sinusubukang intindihin ang nangyari.Ang naaalala lang niya ay nalasing siya nang husto, at sa simula, inakalang si Shayne ang kaharap niya. Umabot ito sa puntong may hindi siya normal na ikinilos. Pero pagkatapos noon—wala na siyang maalala. Tanda niya lang ay uminom siya nang sobra, hanggang sa tuluyang mawalan ng malay.Sa kaba, agad niyang hinawi ang kumot. Laking gulat niya nang makita na tanging briefs lang ang suot niya—lahat ng damit ay wala na.Sa itsura ng paligid at sarili, posible ngang may nangyaring hindi kanais-nais. Pero dahil wala siyang maalala, pakiramdam niya'y parang may bumitag sa kanya.Wala si Cassy sa kwarto. Kaya kah
Habang nagpapadala si Cassy sa bawat kilos ni Eldreed, napansin ng lalaki ang pagiging bihasa nito. Dahil dito, nagsimulang magduda si Eldreed.Kanina lang, wala siyang pag-aatubiling pinuwersa si Cassy sa sofa at hinalikan ito sa labi, iniisip na si Shayne ang kaharap niya. Pero habang tumatagal ang halik, unti-unting luminaw ang kanyang isip—at doon niya naramdamang may mali.Sa pagkakaalala niya, hindi naman gano’n kagaling si Shayne sa kama. Kung bibigyan niya ng grado ang performance nito, bagsak talaga. Pero itong si Cassy—bawat galaw niya ay akma sa gusto ni Eldreed. Parang nababasa nito ang isip niya, laging alam kung anong gusto niyang maramdaman.Aminado siyang sarap na sarap siya, lalo na’t lasing siya. Pero may mumunting boses sa loob niya na paulit-ulit na sinasabi: Hindi ito si Shayne. Hindi ito ang gusto mo.Sa huli, pinilit niyang humiwalay. Nang dumilat siya, saka lang niya napagtantong hindi si Shayne ang kahalikan niya—kundi si Cassy.Pero kahit halatang wala na sa
Nagulat si Eldreed sa pagpasok ng babae. Matagal niya itong tinitigan, at bagama’t pamilyar ang mukha, hindi niya agad maaninag kung sino iyon.Napansin ni Cassy ang kalituhan sa mga mata ni Eldreed. Hindi pa man ito nakakabawi sa gulat, agad na siyang lumapit, halos dumikit na ang katawan sa binata.“Napadaan lang din ako dito. I’m drinking alone... gusto mo sabay na lang tayo? Masyado namang boring kung mag-isa lang, ‘di ba?” sabi ni Cassy, sabay lagay ng tray sa mesa.Hindi na hinintay ni Cassy ang sagot ni Eldreed. Kinuha niya agad ang isang bote ng brandy, binuksan iyon, at nagsalin ng dalawang baso. Iniabot niya ang isa kay Eldreed.“O, ano pang hinihintay mo? Don’t you want to drink?”Medyo natulala si Eldreed bago kinuha ang baso. Nang akmang iinumin na niya ito, pinigilan siya ni Cassy.“Wait, clink glasses muna tayo!” aniya, sabay tagay.Hindi na kumibo si Eldreed. Tinanggap na lang niya ang baso at sabay silang uminom.Alam ni Cassy na hindi ganoon kadali ang pagpapalapit k
Nanikip ang dibdib ni Shayne habang pinagmamasdan si Eldreed. Galit siya sa kung paano ito umasta ngayon—parang nawasak bigla ang magandang imahe ng lalaki na minsan ay iniukit niya sa kanyang puso.Sa tindi ng biglaang emosyon, itinaas niya ang kamay at biglaang sinampal si Eldreed sa pisngi. Napalakas ang tama, ramdam niya ang kirot sa palad.Wala naman siyang intensyong saktan ito. Gusto lang niya sana na matauhan ito, hindi siya talaga balak saktan. Oo, nasaktan siya sa mga sinabi nito tungkol kay Jerome, pero hindi sapat ang dahilan para saktan siya ng ganito.Napangiwi si Eldreed matapos siyang sampalin. Alam niyang galit na galit sa kanya si Shayne, pero hindi niya inasahan na sasampalin siya—lalo na sa harap ng ibang lalaki. Nakakahiya, nakakainsulto.Hinawakan niya ang braso ni Shayne, pero agad din iyong binitiwan. Napatingin siya sa kanya, malamig ang mga mata, pagkatapos ay tahimik na tumalikod at lumakad papunta sa pinto."Eldreed, wait—" tawag ni Shayne, pero hindi niya
Dahil sa kondisyon ng katawan ni Divina, hindi na rin niya mabilang kung ilang doktor na mula sa iba't ibang ospital ang kanyang nadaanan. Kaya naman, may galit at pagkainis na siya tuwing nakakakita ng mga doktor na nakaputi at pormal ang suot.Tuwing may appointment sa doktor, agad na sumasama ang pakiramdam niya at lumalala ang ugali."Divina, si Dr. Sanchez ito. Mula ngayon, siya ang tutulong sa'yo sa kalagayan mo," pakilala ni Eldreed habang inilapit si Divina kay Dr. Sanchez.Ngunit imbes na matuwa, mas lalo pang nagpakita ng pagkainis si Divina. “Maayos na pakiramdam ko ngayon, bakit kailangan mo pa akong dalhin sa doktor?”Napansin ni Dr. Sanchez ang reaksyon ni Divina kaya agad siyang nagsalita. “Pasensya na po, Miss. Baka po may konting hindi pagkakaintindihan. Isa po akong psychiatrist, at ang tungkulin ko ay tumulong sa psychological well-being niyo. Iba po ako sa regular na doktor.”“Psychiatrist?” Halatang nainis pa lalo si Divina. Tumikom ang labi niya at matalim ang ti
Mapait ang ngiti ni Eldreed habang tahimik siyang nag-iisip. Puwede pa bang maging pareho ang lahat? Matagal na siyang nakalabas sa bangungot ng dating pag-ibig, at ngayon lang siya muling nagkaroon ng pagkakataon kasama si Shayne. Pero ngayon, hinihiling sa kanyang bitawan ito—paano niya magagawa?Sa puso niya, si Shayne lang ang babaeng mamahalin niya. Kahit kailan, hindi niya magagawang ibigin si Divina—kahit kailan."Eldreed, sabi ko gutom na 'ko. Gusto kong kumain, narinig mo ba ako?" reklamo ni Divina nang mapansing matagal na itong hindi sumasagot. Naiinis siya tuwing nahuhuli niyang malalim ang iniisip nito tungkol kay Shayne. Napapansin niya ito, at hindi niya maiwasang magselos.Napakunot ang noo ni Eldreed at saka bumalik sa ulirat. Napilitan siyang sumang-ayon sa gusto ni Divina. Napagpasyahan niyang dalhin muna ito sa labas para kumain.Dahil siya na rin ang nagdala pabalik kay Divina, kailangan na rin niyang panagutan ito, kahit pa hindi ito ang gusto ng puso niya.Sakt
Habang tinitingnan ni Shayne ang matinding paghihirap ni Jerome, hindi na niya nagawang pilitin pa ito sa bagong treatment. Hindi ibig sabihin nito na sumuko na siya—gusto lang niyang magpahinga muna sila, para makabawi si Jerome sa pisikal at emosyonal na pagod. Kapag handa na ulit ang katawan at loob nito, saka siya muling lalaban para sa paggaling nito."Okay na, Jerome," mahina niyang sabi. "From now on, I’ll stay by your side. As long as you’re happy, that’s enough for me. Pero mangako ka lang, please—stop saying those hopeless things."Napatingin si Jerome, mabigat ang mga mata."Shayne, the truth is... reality is cruel. Hindi na ako 'yung dati. Noon, kaya kitang protektahan. Ngayon, ni hindi na kita kayang yakapin. Sayang lang oras mo sa ’kin. Basta masaya ka, sapat na sa akin 'yon."Umiling si Shayne. "No, I won’t allow that kind of thinking. Kahit anong mangyari sa ’yo, kahit hindi ka na makabangon, sa paningin ko, mahalaga ka pa rin. Hindi kita iiwan. Hindi kita kailanman it
Hindi lang si Divina ang nagkamali ng akala—pati si Eldreed, na nakaupo sa sofa ng sala, inisip ding ang agahan ni Shayne ay para sa kanila. Pero nang marinig niyang sinabi ni Shayne kay Divina na ang pagkain ay para sa isang kaibigan at hindi para sa kanila, bigla siyang nawalan ng gana, parang mula langit ay bumagsak siya sa impyerno.Tumayo siya mula sa sofa, inalis ang kumot sa katawan, at naglakad papunta sa kusina.Pagdating niya roon, sakto namang palabas si Shayne, hawak ang bag na may lamang pagkain. Nagkabanggaan sila."Where are you going so early?" tanong ni Eldreed, nakataas ang kilay, may halong diin ang boses.Tiningnan lang siya ni Shayne, hindi sumagot, at sinubukang lumihis para makalayo.Pero sinadya ni Eldreed na harangan siya, agad umusog sa harapan niya upang hindi siya makadaan."Eldreed, anong problema mo?" matapang na tanong ni Shayne, hindi tinatago ang inis sa boses.Alam niyang sinasadya talaga siya nito, pero hindi niya maintindihan kung bakit.Akala niya a
“Dito ang kwarto ko, kaya dito na lang ako matutulog. Kung wala na kayong kailangan, dapat siguro umalis na rin kayo, hindi ba?” matapang na sabi ni Shayne habang taas-noong tumingin kina Eldreed at Divina. Halatang gusto na niyang paalisin ang dalawa.Napakamot sa ulo si Eldreed. Nasa alanganin siya—nangako siya kay Divina na siya ang gagamit ng master bedroom, pero bigla na lang dumating si Shayne at ngayo’y inaangkin ang kwarto.Bago pa man siya makaisip ng sagot, nagsalita na si Divina at ngumiti pa, "Shayne, sinabi na ni Eldreed kanina na ako ang gagamit ng master bedroom ngayong gabi. Sanay kasi akong matulog sa malalaking kwarto, lalo na noong nasa States pa ako. Kung sa ibang kwarto ako matutulog, baka hindi ako makatulog ng maayos.” Bigla naman siyang kunwari’y nagpakumbaba, “Pero kung ayaw mo talaga, okay lang. After all, bahay mo ito. Baka nakakahiya naman na humiling pa ako.”Kitang-kita ang pagpapalabtim ni Divina, para bang kapag hindi siya pinagbigyan, magiging masama a