Tiningnan ni Shayne ang babae nang may pagtataka, at nang mapansin niya ang inggit, selos, at inis sa mga mata nito, bahagyang nanigas ang kanyang mga labi. Inggit ka pa? Gusto mo, ibigay ko na lang sayo ang pwesto ko? Pero syempre, sa isip lang niya masasabi ang mga ganitong bagay."See you later!" Ang malalaking karakter na isinulat nang parang likhang sining ng isang dragon at phoenix sa puting papel ay nagsasaad ng pagiging walang pakialam at dominante ng nag-iwan nito. Napakunot ang noo ni Shayne, mariing pinikit ang mga labi, saka walang pakundangang itinapon ang papel sa basurahan. Akala mo ba mahalaga ka? Akala mo rare ka? Eh isa ka lang namang tuso’t mabangis na lobo sa anyo ng tao!Kinuha niya ang kanyang cellphone at nag-text kay Andeline.To Adeline:Wedding dress shop, within ten minutes, bilisan mo!Pagkatapos ay ibinaba niya ang telepono at nagpunta na para magbihis. Ito na ang huling beses na isusukat niya ang kanyang wedding dress. Gusto niyang makasigurong walang m
Napatitig si Shayne sa likidong bumabagsak sa kanyang ulo habang natutulala nang bigla niyang marinig ang sigaw ni Andeline malapit sa kanyang tainga. Kumislap ang mga mata ni Andeline, at sa likas na reaksyon niya, yumuko siya at gumulong sa lupa, hindi alintana ang pink na damit na suot niya. Sa isang iglap, nakalabas siya sa peligro.Tumingala si Andeline at tumingin sa paligid. Ang malalaki niyang mata ay bahagyang sumingkit, at nang umiwas ng tingin ang lalaki sa kanya, mabilis siyang bumangon mula sa lupa at tumakbo patungo sa lalaki."Andeline,go on!" sigaw ni Shayne sabay ihagis ng handbag na hawak niya kay Andeline, na nasa layong dalawa o tatlong metro mula sa kanya. Nakasuot pa ng high heels, nagmadali siyang tumakbo papunta sa misteryosong lalaki."Tumigil ka!" sigaw ni Shayne habang hinahabol ang lalaki, dumadaan sila sa siksikan ng tao. Habang pilit nagtatago ang lalaki, lalo naman siyang nag-alab na abutin ito. Gusto niyang tanungin kung sino ang may lakas ng loob na gaw
Shayne pursed her red lips, glaring at the man with a dark expression and fiery eyes. Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkadismaya.Sa isipan niya, siya na nga ang nasaktan tila siya pa ang sinisisi ni Eldreed.Habang naglalaro ang mga mata ni Andeline sa pagitan nilang dalawa, bigla siyang ngumiti at nagbigay ng mungkahi kay Shayne, "Shayne, since hindi mo rin naman makukuha ang sagot sa kanya, bakit hindi na lang ipaubaya ito sa magiging asawa mo?"Napahinto si Shayne saglit, pagkatapos ay ngumiti ng bahagya. "Ewan ko lang kung hindi busy si Eldreed ngayon? Paano kung maistorbo natin ang mga plano at schedule niya kapag ginawa natin ito?" Malinaw na gusto niyang ungkatin ang biglaang pag-alis ni Eldreed.Ngumiti si Eldreed kay Andeline, bahagyang iniangat ang gilid ng kanyang mga labi. Ang kanyang mga mata ay madilim, parang tahimik na balon. "Miss Adeline, baka naman pwedeng makiusap na rin na ikaw na rin ang maglinis ng lugar?" Sabay tumingin sa lalaking nasa tabi niya.Agad nam
Hindi na nagtagal si Eldreed para sagutin ang mga tanong ni Shayne. Marami pa siyang kailangang asikasuhin sa kumpanya. Pero bago umalis, sinigurado niyang ilayo ang lalaki upang maiwasan ang komplikasyon. "Tandaan mo ang sinabi ko kanina, kung hindi, baka kailanganin ko pang bumisita sa mansyon niyo," babala niya.Ang lantad na pagbabanta sa boses nito ay nagdulot ng matinding inis kay Shayne, ngunit pilit pa rin niyang pinanatili ang ngiti sa kanyang mukha. Pinadaan niya ang mahahaba at mapuputi niyang daliri sa suit ni Eldreed, na parang tinatanggal ang alikabok na wala naman talaga doon. Sa malamig pero may bahid ng inis na boses, sinabi niya, "Oo na, naiintindihan ko.""Mabuti naman kung ganun! Salamat!" Tumawa si Eldreed bago tumalikod at sumakay sa kotse. Mukhang mas lalo siyang nasisiyahan kapag nakikita niyang naiinis si Shayne ngunit walang magawa.Nang tuluyan nang mawala ang matangkad na pigura ni Eldreed, mariing tumapak sa lupa si Shayne sa inis at naglakad papunta sa s
Medyo naawa si Andeline nang makita ang lungkot sa mukha ni Shayne, kaya’t sinabi niyang may halong pag-aalo, "Kung nasira na ang relasyon niyo, mas mabuting tapusin na lang ito ng tuluyan."Umupo si Shayne sa sofa na puno ng pagsisisi at pagkadismaya. May mga malalalim pa rin siyang katanungan sa isipan: Nasaan na ang Jane Weilan na nakilala niya noon? Totoo bang mas mahalaga ang isang lalaki kaysa sa samahan nilang magkaibigan?Ngunit sa huli, tanggap niya ang katotohanan. Natalo siya. Habang inaalala ang sinabi ni Cassy noong huli silang nagkita, nanlamig ang kanyang puso. Mapait siyang ngumiti kay Andeline. "Tama ka. Tapos na ang lahat sa pagitan namin, pero noon pa ‘yun."Kahit siya, kailangan niyang aminin na simula noong gabing iyon, naging mortal na kaaway na niya si Cassy. Tila hindi na sila magkakaayos kailanman."Andiyan ka na naman, masyado kang nakatingin sa malapit. Napakaraming tao sa mundo! Kapag lumabas ka at naghanap ng mga bagong kakilala, sigurado akong marami ang
Napakunot ang noo ni Shayne at humarap, na tila nawalan ng suporta nang mawala ang mga malalaking kamay sa kanyang baywang. Parang may kung anong kulang."Ano 'yang ekspresyon mo? Iniwan?" tanong niya.May bahagyang kirot siyang naramdaman sa kanyang puso. Naku naman, ikaw pa nga ang naunang lumayo, tapos ngayon ganyan ang tingin mo? Di ba huli na para magpaka-suplado? Si Eldreed ay hindi sumagot at diretsong naglakad papunta sa kanyang sasakyan. Matangkad at guwapo, ang anino niya ay humaba sa lupa, hanggang umabot sa paanan ni Shayne. "Kung tatambay ka pa diyan, umuwi ka na lang," sabi ni Eldreed mula sa malayo.Tiningnan ni Shayne ang kanyang likuran, tapos ang anino niya sa lupa. Napangiti siya, bahagyang nagulangan ng malisyosong ngiti ang kanyang mukha.Apakan ko 'to, apakan ko 'to, parang patay ka na sa akin!Tahimik siyang naglakad kasunod ng mga yapak ni Eldreed. Bawat hakbang niya ay laging natapat sa ulo ng anino ni Eldreed sa lupa. Habang naglalakad, napansin niyang ang
"Kung ayaw mong umupo dito sa harap, bumaba ka na lang." Malamig na sinabi ni Eldreed.Napangiwi si Shayne, at sinamaan ng tingin si Eldreed na nakaupo sa driver’s seat. Pinilipit niya ang kanyang maliit na ilong, halatang naiinis. Ito lang ang kaya mong gawin, takutin ako?Pero kung bababa siya, siguradong tatanungin siya ni Lolo at ng Papa niya, kaya wala rin siyang magagawa.Nang sumakay na siya sa passenger seat nang walang reklamo, ini-start ni Eldreed ang makina ng kotse. Ang bagong itim na Ferrari sports car ay marahang lumabas sa garahe.Habang mabilis na naiiwan ang tanawin sa labas, nilingon ni Shayne si Eldreed, na seryosong nagmamaneho. Curiosong nagtanong siya, "Teka, hindi ko pa pala naitanong—saan mo ba ako dadalhin?"Saglit siyang sinulyapan ni Eldreed gamit ang malamig niyang tingin. May bahagyang ngiti sa gilid ng kanyang labi habang nakatingin pa rin sa daan. "Akala ko hindi ka na magtatanong.""Anong akala? Siyempre magtatanong ako! Hindi ko lang nahanap ang taman
Pagbukas ni Eldreed ng pinto ng kotse, itinapon muna niya ang sapatos sa backseat bago itinulak si Shayne papunta sa passenger seat. Umikot siya papunta sa driver’s seat, naupo, at dahan-dahang bumuntong-hininga na parang pagod. Sa totoo lang, may duda siya sa sarili—kung magpapatuloy siyang makasama ang babaeng ito, baka mawalan pa siya ng sampung taon ng buhay.Naiinis si Shayne habang hinihimas ang kanyang leeg, namumula ang kanyang mukha. "Hindi mo ba alam kung ano ang ibig sabihin na be gentleman?"Tiningnan lang siya ni Eldreed habang iniikot ang susi ng kotse at ngumisi ng may kalokohan. "Alam ko naman ang pagiging gentleman, pero pinipili ko lang taong paggamitan ng pagiging gentleman ko. Hindi ba halata?"Huminga nang malalim si Shayne, parang hinahanap ang pasensya mula sa kailaliman ng kanyang loob. "Eldreed..." sigaw niya nang galit.Dahan-dahang sinabi ni Eldreed, "Ano? Ano'ng problema?"Hindi na siya nakapagsalita pa. Pakiramdam niya ay para siyang isang lobo na tinusok
Kasama sa umalis ang kaklase nilang si Eason. Wari'y wala namang pinagkaiba ang tingin ni Shayne sa kanya kumpara sa ibang kaklase, kaya't sa wakas, hindi na nagselos si Eldreed. Nakangiting sinabi nito kay Eason, "Punta ka ulit dito kapag may oras ka."Napangiwi si Shayne sa narinig. ‘Sa seloso mong 'yan, sa tingin mo ba may lakas ng loob pang bumalik si Eason?’Matapos maihatid ang mga bisita, napabuntong-hininga si Shayne. Busog na busog siya, at tulad ng dati, inaantok siya kapag ganoon. Agad siyang pumasok sa kwarto ni Eldreed at padapang bumagsak sa malambot na kama.Pagpasok ni Eldreed, napakunot ang noo niya nang makita si Shayne na nakahilata roon. Umupo siya sa sofa sa tabi ng kama at hindi na nagsalita.Tahimik lang ang dalawa, ngunit hindi naman nakakailang ang katahimikan. Para bang matagal na silang ganito sa isa't isa.Nasa kalagitnaan na ng antok si Shayne nang biglang tumunog ang cellphone ni Eldreed. Sinagot nito ang tawag at biglang nagbago ang tono ng boses niya, "
Parang isang batang natuwa si Eason matapos marinig ang papuri ni Shayne. Ngumiti siya at sinabing, "Talaga? Kung masarap, kumain ka pa."Habang nagsasalita, pinahid niya ang pawis sa kanyang noo gamit ang braso, pero dahil madulas at mamantika ang kanyang kamay, nahirapan siyang gawin ito.Napansin ito ni Shayne, kaya agad siyang kumuha ng tissue at pinunasan ang pawis sa noo ni Eason. "Huwag ka masyadong magpokus sa pag-iihaw, kumain ka rin kahit kaunti."Natural ang kilos ni Shayne, para bang normal lang ito sa pagitan nilang magkaibigan, na walang anumang hadlang sa kanilang relasyon.Ngunit sa paningin ni Eldreed, hindi niya nagustuhan ang nakita. Kumunot ang kanyang noo at malamig na sinabi, "Asawa, halika rito."Paglingon ni Shayne, nakita niya ang seryosong mukha ni Eldreed at agad niyang naunawaan ang sitwasyon. Napangiwi siya—grabe naman itong tao, ang bilis magselos!Kahit ganoon ang nasa isip niya, napabuntong-hininga si Shayne at dahan-dahang lumapit kay Eldreed.Hindi na
Napikon si Shayne, kaya hindi na siya nagdalawang-isip at kagat niya ang palad nito. Napaigtad si Eldreed sa sakit at agad na binawi ang kamay.Hingal si Shayne habang galit na tiningnan ito. "Ano ka ba! Paano ako sasagot kung tinatakpan mo ang bibig ko?"Napagtanto ni Eldreed ang pagiging padalos-dalos niya at bahagyang lumuwag ang kanyang ekspresyon. Gusto niyang humingi ng paumanhin, pero hindi niya alam kung paano sisimulan."Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na wala akong gusto kay Eason? Magkaibigan lang kami, Eldreed," matapang na sagot ni Shayne habang nakatingin nang diretso sa kanya.Tahimik na tinitigan lang siya ni Eldreed. Kahit na hindi pa rin mawala ang lungkot sa kanyang mukha, unti-unting humupa ang galit sa kanyang dibdib.Naging awkward ang katahimikan sa pagitan nila. Ibinaba ni Shayne ang tingin, at doon niya napansin ang mga bakas ng kagat sa palad nito.Nagulat siya at agad na hinawakan ang kamay ni Eldreed. "Masakit ba? Hindi ko naman yata gaanong nakagat."B
Nang dumating si Eason, agad na nagliwanag ang mga mata ng mga babaeng naroon.Samantala, nang makita ni Eldreed si Eason, agad siyang nanlamig. Bago pa man makalapit si Shayne kay Eason, agad siyang sumingit sa pagitan nilang dalawa, nginitian si Shayne, at mahina niyang sinabi, "Nauuhaw ako, gusto kong uminom ng tubig.""Andoon ang tubig, kumuha ka na lang," sagot ni Shayne habang itinuro ang direksyon. Matapos nito, muli na siyang hahakbang palapit kay Eason.Pero muling humarang si Eldreed at sinabi, "Hindi ako makaalis, nag-iihaw ako ng karne. Ikaw na ang magpainom sa akin."Sandaling natigilan si Shayne. Napansin niyang nakatingin sa kanila ang ibang kaklase. Matapos ang isang saglit na pag-iisip, napangiti siya at sumagot, "Sige."Binuksan niya ang isang bote ng mineral water at inilahad ito kay Eldreed. Ngunit sa halip na normal na uminom, sinamantala ni Eldreed ang pagkakataon at kinagat ang kamay ni Shayne. At sa malamyos at makahulugang boses, sinabi niya, "Kasing tamis pal
Nang matapos ang lahat, masaya siyang bumaba para simulang ayusin ang barbecue.Pagkababa niya, nahuli niyang nakatingin sa kanya si Eldreed—at halatang nagliwanag ang mga mata nito. Ilang segundo ring nanatili ang tingin nito sa kanya bago ito agad na umiwas ng tingin.Nagtagpo ang kanilang mga mata, kaya't napahinto si Shayne sa kinatatayuan. Ngunit agad na bumawi si Eldreed, inalis ang tingin at walang emosyon na nagsalita."Ano'ng gagawin mo?""Ah... lalabas ako sa bakuran para ihanda ang grill," sagot niya nang medyo tulala pa rin. Dagdag pa niya, "Gusto mo bang sumama?""Okay," sagot ni Eldreed nang walang pag-aalinlangan.Nagulat si Shayne. Hindi niya inaasahan na papayag ito agad. Ngunit nang makita niyang tumuloy na ito papunta sa grill, dali-dali siyang sumunod para tulungan itong magdala ng mga gamit papunta sa bakuran.Magkasama nilang inangat ang ilang mesa, naglipat ng maraming upuan, at naging abala sa pag-aayos.Makalipas ang isang oras, tapos na nila ang lahat. Umupo
Maaga pa lang, nagising na si Shayne. Alas-siete y medya ng umaga nang bigla siyang dumilat at agad bumangon mula sa kama. Hindi naman siya sanay bumangon nang ganito kaaga—karaniwan ay hindi siya nagigising bago mag-alas-nuwebe, lalo na't wala naman siyang pasok. Pero ngayong araw, naisip niyang darating ang kanyang mga kaklase kaya agad siyang tumakbo pababa ng hagdan.Kailangan ko nang maghanda para sa kanila. Ayaw niyang mag-abala nang husto sa paghahanda, kaya naisip niyang ang pinakamadaling gawin ay isang simpleng barbecue."Manang Lorna, samahan mo akong lumabas mamaya para bumili ng pang-barbecue," sabi ni Shayne habang naglalakad, kasabay ng pagtatali niya ng kanyang buhok sa isang ponytail.Ngunit pagbaba niya, napahinto siya sa nakita—nasa lamesa na ang mga skewer ng karne at ang grill. Lumabas mula sa kusina si Lorna, may dalang isang mangkok ng lugaw, at nakangiting nagsalita, "Gusto mong imbitahin ang mga kaklase mo para mag-barbecue, ‘di ba? Si Sirl ang nagbilin, kaya
Samantala, tahimik lang si Eldreed sa tabi niya, pinapanood siyang sagutin ang tawag. Wala itong ekspresyon sa mukha, pero nang marinig ang salitang "asawa", may kung anong hindi maipaliwanag na pakiramdam ang dumaan sa kanyang puso."Ha? Ang swerte mo naman, sobrang bait ng asawa mo! Pero kung palagi ka lang nasa bahay, hindi ka ba nababagot? Alam mo, bakit kaya pumunta kaming lahat diyan sa inyo?"Nanlaki ang mata ni Shayne sa narinig. Napatingin siya kay Eldreed, na halatang nagulat din sa biglaang alok ng kaklase niya."H-Ha? Pupunta kayo rito?""Bakit, hindi ba okay? Kung hindi okay, edi—""Okay lang."Nagulat si Shayne. Hindi siya ang sumagot, kundi si Eldreed!Bahagyang yumuko si Eldreed at lumapit sa kanya—isang pulgada lang ang pagitan ng mukha nila. Ramdam ni Shayne ang mainit na hininga nito sa kanyang pisngi.Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Nang tumingin siya kay Eldreed, kumurap siya nang mabilis, at ang mahahaba niyang pilikmata ay parang humila sa tingin ni Eldr
Masayang nakipag-usap si Eason kay Shayne bago nila ibinaba ang tawag.Pagkatapos, tinuloy ni Shayne ang pagbabasa ng kanyang photography magazine habang nakahilata sa kama. Hindi niya namalayan na may malamig na titig na nakatutok sa kanya mula sa di kalayuan.Napapitlag siya at napalingon sa pinagmulan ng matalim na tingin...Tama nga ang hinala niya—si Eldreed iyon, nakatingin sa kanya na parang matutunaw siya sa lamig ng mga mata nito."Ba-Bakit mo ako tinititigan nang ganyan?""Pagdating mo sa eskwelahan, si Eason ang una mong tatawagan? Gusto mo bang malaman ng buong mundo na may koneksyon kayong dalawa?"Halatang nagseselos ito, kahit pa halatang pinipilit nitong itago.Kung totoo ngang may namamagitan sa kanila ni Eason, siguradong matutunaw siya sa hiya sa sinabi ni Eldreed. Pero inosente siya, kaya hindi niya alam kung saan nanggagaling ang selos nito."Ano bang problema sa pagkakaibigan namin ni Eason? Wala na ba akong karapatang magkaroon ng kaibigang lalaki simula nang pa
Kinagabihan, nakahiga si Shayne sa kama ni Eldreed, walang pakialam habang nagbabasa ng photography magazine.Si Eldreed naman ay nakaupo sa sofa, seryosong nagtatrabaho gamit ang kanyang laptop.Inilipat na ni Shayne ang kanyang mga gamit sa kabilang silid, pero hindi pa rin niya maiwan ang kama ni Eldreed. Sa isip niya, napakakomportable ng higaan nito—kaya ayaw na niyang umalis.At si Eldreed? Wala naman itong sinasabi. Kung manatili siya rito, tahimik lang ito. Kung lilipat siya ng kwarto, wala rin itong komento.Hangga't masaya siya, walang problema kay Eldreed.Napanatili ang payapang atmospera. Sa tahimik na gabi, tanging tunog lang ng pagta-type ni Eldreed at pagbaliktad ng pahina ni Shayne ang maririnig.Habang tinitingnan ang mga larawan sa magazine, nakaramdam si Shayne ng pananabik.Dati, iniwan niya ang photography dahil sa pag-aaral at iba pang responsibilidad.Pero ngayon, wala na siyang masyadong ginagawa—panahon na upang balikan ang kanyang hilig. Muli siyang kukuha n