Mag-log inShare
Prologue
Huling Na-update:
2024-02-03 13:11:43I was quiet as a predator aiming for a prey. Maingat ang aking mga hakbang habang sinisiguro ko na walang ibang nakakakita sa akin.
Habang tumatagal ay padilim nang padilim ang hallway na aking tinatahak, ngunit hindi ko magawang huminto. Hindi ako dapat na huminto. Kailangan kong sundan ang lalaki. He was heading to the basement. I was holding my breath while tying the mask tightly behind my head. I didn't have a hard time entering this masquerade party, pero mukhang mahihirapan akong makalabas dito ngayon. If I would follow the man to the basement, I might get into a trap. Or maybe I was already in one? Hindi lingid sa kaalaman ko na hindi biro ang seguridad sa lugar na ito. I was lucky that my backers did what they had to do to get me in here peacefully. However, I didn't enter the party as an alluring lady in a hot long gown. Nandito ako bilang isang taga-silbi. This was a party of elites. Lahat ng nandito ngayon ay may malalaking pangalan hindi lang sa loob kundi pati na rin sa labas ng bansa at hindi sila basta-bastang kalaban. I couldn't enter this party with a fake identity dahil lahat ng imbitado rito ay kilala ang bawat isa o ʼdi kaya naman ay pamilyar na sa isaʼt isa. I couldn't just appear here and introduce myself as a billionaire. Malalaman at malalaman nila ang sinusubukan kong itago. They tend to care when it comes to people as high as them, but to a server like me? Why would they, anyway? Nakatulong sa aking pagpapanggap ang itim na telang nakatakip sa kalahati ng aking mukha. Lahat ng taga-silbing nandito ngayon ay pare-parehas lang ng suot. White long sleeves at tight black skirt na pinatungan ng kulay itim din na apron. Pagdating naman sa mata ay binilinan kaming huwag na huwag titingin nang diretso sa mga mata ng aming mga pagsisilbihan bago kami pumasok dito. As an assassin, I didn't have a distinct direction in my life. Dalawa lang naman ang inakala kong puwede kahantungan ng buhay kong ito; ang matapos ko ang bawat misyon na ibinibigay sa akin o ang mga ito mismo ang tatapos sa akin. Ang mga plano ko lang naman para sa mga misyon ko ang nasusunod, hindi ang mga naging plano ko sa buhay. Anything in my life could change in just a snap, the reason why I stopped planning. Pero sandali lang ʼyon. I started planning again when I had them, when they came into my life. A mission makes me dig up my own grave, and I finish it just to flatten the soil back. Hindi pa man napapalalim ang hukay na ginagawa ko sa ngayon ay ramdam ko na ang panganib. I was given three months to kill the head of the leading security company in the continent. It was only a week since I was given his name and some basic informations like his age and net worth. He was only thirty and a damn billionaire. However, I wasn't shocked about it. Ano ba dapat ang i-expect ko? He's the head of Sleverions— the biggest security company around the globe. He also owns multiple leading companies. I was tasked to kill him. It was an order from our Supreme. Sa tinagal-tagal na ng pagtatrabaho ko sa ilalim niya, ni minsan ay hindi ko pa nakikita ang kaniyang hitsura. No one was allowed to see him aside from his righthand in our group na hindi ko rin madalas masilayan. The Supreme knows every single detail about his pawns. Kilalang-kilala niya kami, ngunit kilala lang namin siya sa tawag na 'Supreme' o 'Supremo'. I was already few steps away to the basement. Nakapagtatakang wala manlang nakabantay sa bungad pa lang, kahit nga sa pinto na ilang metro na lang ang layo mula sa akin. Alam kong nasa kabilang parte lang ng pinto na 'yon ang lalaking hinahanap ko. It made me feel nervous and thrilled at the same time. Did the head of Sleverions became careless this time? That was... impossible. Kinutuban ako bigla. I might be approaching a trap, kaya sa huli ay nagdesisyonan akong bumalik muna sa taas. Mahaba pa ang natitirang oras ko para sa misyon na ito at hindi ko kailangang magmadali. Hindi ko naman na trabaho kung ano man ang meron sa basement na 'to. Imposible naman na hindi rin lalabas ang lalaki. Being trapped in a basement was the last thing I would like to happen to me when it comes to doing my missions. Ngunit ilang hakbang palayo pa lang ang nagagawa ko nang bumungad sa akin ang isang grupo ng mga lalaki. They were all wearing suits and their eyes were immediately fixed on me the moment they saw me. Napigilan ko ang pagsinghap ko dahil sa gulat mula sa bigla nilang pagsulpot. Tumigil na lang ako sa paglalakad at bahagyang yumuko. Hindi ko na kailangang titigan sila isa-isa upang malaman na tauhan sila ng lalaking sinusundan ko kanina. The speed of their pace remained the same. Nanatili silang kalmado habang sabay-sabay na humahakbang papalapit sa kinatatayuan ko. Umiikot sa buong hallway ang tunog ng kanilang mga hakbang. They all stopped walking a meter away in front of me. “A server.” “What are you doing here?” Although the voices were calm, the words were spoken with danger and authority. Para bang bubuka pa lang ang bibig ko upang sumagot ay alam na agad nilang magsisinungaling ako. Agad na gumana ang utak ko upang mag-isip ng maaaring epektibong palusot. “My apologies. I was looking for Mr. Davion for I am assigned to serve him tonight,” I managed to answer calmly like a truth. Hindi ko man itaas ang paningin ko ay ramdam ko ang pagtitinginan ng tatlong lalaki. “Señor asked for a servant?” Fuck. Hindi ba? “I did.” A deep cold voice suddenly made me frozen on my spot. Patago akong lumunok nang maramdaman ang pagtahimik ng paligid. Agad na naghuramentado ang puso ko nang makita kung paano yumuko bilang paggalang ang tatlong lalaki sa lalaking nagsalita mula sa likod ko. Hindi ko na napigilang lumingon. My lips parted from each other when my eyes immediately met his familiar grey eyes. Ilang beses akong napamura sa isip ko nang tumalim ang paraan ng pagtingin niya sa akin ngunit hindi ko manlang magawang lumingon palayo. My hands started shaking from my sides, causing me to hide them behind me. My knees suddenly felt like melting candles. Tangina. Siya?! Itong lalaking 'to ang kailangan kong patayin?! Hindi ko na naisip ang halatadong pagtaas-baba ng dibdib ko dahil sa lalim at bilis ng aking paghinga. Hindi ako makapaniwalang sa ganitong paraan kami magkikita ulit pagkatapos ng ilang taon. “Leon,” “I am listening, Señor.” “Cancel all my appointments outside the country for a month. I will be staying here for a while.” Akala ko ay magiging madali ang misyon na ito para sa akin pero wala pa mang isang buwan ay gusto ko na umatras at kalimutang pinasok ko ang trabahong 'to sa loob ng buong buhay ko. Bakit ngayon ko lang nalaman?! Bakit ngayon ko pa siya nakita?! Bakit siya pa?! “Consider it done, Señor.” He is Ruan Alanis Davion. The man whom I was assigned to kill. The father of my children.Kaugnay na kabanata
Discreet Nights Chapter 1: Him
An unknown number was calling me. Noong una ay wala akong balak sagutin ito. Malay ko ba kung scammer ito na maniningil ng utang na hindi ko naman inutang, o 'di kaya naman ay death threats mula sa mga kaaway ko. Ngunit matapos ang ilang segundo, kusang gumalaw ang aking daliri upang sagutin ito. “Sino 'to?” bungad ko sa kabilang linya. “Zalaria, it's me.” Napangiwi ako kasabay ng paglaylay ng aking mga balikat matapos marinig ang pamilyar na boses. Hindi ko na pala dapat sinagot ang tawag. “Why did you call?” diretsong tanong ko sa pakay ng aking magaling na ama. Hindi ko alam kung paano niya nakuha ang numero ko dahil sa pagkakatanda ko ay hindi ko naman ito kailan man ibinigay sa kaniya. “I want to offer you something,” he answered straightforwardly. Wala manlang kumusta o simpleng pagbati. The side of my lips rose into a smirk. “Paano kung ayaw kong tanggapin?” “Five million pesos.” Napatanga ako. Ano raw? “I will give you five million pesos if you accept my offe
Huling Na-update : 2024-02-03Discreet Nights Chapter 2: Drunk
Indistinct whispers could be heard the moment we stepped our feet inside the hall. The party had officially started. Imbes na nasa harap at sa nagsasalita nakatuon ang atensyon ng mga tao, sa direksyon naman namin sila nakatingin. This time, sigurado akong hindi ako ang nakaagaw ng kanilang pansin kundi ang lalaki na kasalukuyang nakapulupot ang braso sa bewang ko. The way he enveloped his arm around my waist was territorial as if he already claimed me as his. Wala na rin sa tabi ko ang butler na kasama ko kanina. This man talked to him before we headed here. Ilang beses kaming huminto sandali sa tuwing may mga taong babati sa kaniya and those people didn't fail to throw me a curious glance, indirectly asking my sister's fiancé the question 'who is she?'. Kahit labag sa loob ko ay nginingitian ko ang lahat sa kanila para naman wala silang masabi. Kaya lang, ni isang beses ay hindi manlang nagsalita ang lalaki tungkol sa kung sino ako at bakit niya ako kasama. He would just nudge
Huling Na-update : 2024-02-03Discreet Nights Chapter 3: The Night
The entire room was dark and the sound of our sloppy kisses and erotic moans were the only ones that could be heard inside the room. His warm hands were sensually caressing every part of my body that he could touch. From my back, down to my butt, until he reached my legs. Ipinalibot niya ang dalawang hita ko sa bewang niya at isinandal ako sa pader. Napapikit na lang ako dahil sa sarap ng sensasyon na nararamdaman ko. He was kissing me hungrily. Mukhang wala siyang balak pakawalan ang labi ko kaya ako na mismo ang umiwas nang nawawalan na ako ng hininga. Still, he didn't stop kissing me. He gently kissed my cheeks until he traveled down to my neck. I couldn't help but to moan because of the pleasure I felt when his lips nibbled the skin of my neck. Nakakakiliti, pero masarap. I was gripping his hair the whole time I was pinned against the wall. Kung hindi ang labi ko ang hinahalikan niya, ang leeg ko naman ang pinapapak niya. Hanggang sa hindi na siya nakatiis. He carefully ca
Huling Na-update : 2024-02-03Discreet Nights Chapter 4: Scared
I thought something terrible would happen after that night, pero matapos ang tatlong linggo ay naging normal pa rin naman ang pamumuhay ko. Matapos i-send sa akin ng tatay ko ang kalahati ng limang milyon na ipinangako niya ay hindi na niya muli ako kinausap. I received no bad call from him. “Any plans?” Kumunot ang noo ko sa naging tanong ni Sever. Kasalukuyan akong nakasakay sa passenger seat ng kaniyang sasakyan dahil naisipan ko na ayain siyang kumain sa labas. “What do you mean by plans?” “We'll be having three months of official vacation, hindi ka ba masaya?” Oh, right. That means hindi kami makatatanggap ng kahit anong misyon sa loob ng dalawang buwan, urgent man o hindi. Hindi gaya ng normal na araw pagkatapos namin sa isang misyon, posibleng makatanggap kami agad ng tawag para sa panibagong bakbakan, kahit anong oras pa 'yan. “Kailan pa ba ako nagplano para sa bakasyon?” Napailing ang lalaki sa sagot ko. “Right, kailan ka ba nagplano para sa buhay mo?” Sa tot
Huling Na-update : 2024-02-03Discreet Nights Chapter 5: Pregnant
Buntis ako. Alam kong hindi na dapat ako magulat pa, pero hindi maproseso ng utak ko ang nalaman ko. My hands were shaking again while staring at the two positive pregnancy tests I was holding. “Pa-check up tayo mamaya? Samahan kita.” Nakaupo lang sa tabi ko si Sever habang hinahagod ang likod ko. The comfort he was giving me freed the emotions I tried caging inside my heart. “K-Kaya ko ba? Kakayanin ko ba 'to?” I asked, almost breathless. Can I be a mother? Do I deserved to be a mother? “I am utterly sure you will be a good mother, Zalaria.” As someone who grew up without a father by my side, sure, I will be a good mother dahil alam ko na kung ano yung mga bagay na kailangan ng mga anak ko at maibibigay ko 'yon sa kanila kahit na wala silang tatay. Pero, kakayanin ko ba? I knew that emotionally, I am not as strong as my mother. Baka sabayan ko lang ang magiging anak ko sa pag-iyak niya. I looked up to prevent my tears from falling. “Isang putok lang naman 'yon, ah?” Na
Huling Na-update : 2024-02-03Discreet Nights Chapter 6: Home
His question echoed inside my mind. Kung gano'n nga ang mangyari, hindi ko hahayaang makita niya ang mga anak ko. Masakit man pero, ayaw ko na ang mga anak ko ang maging dahilan upang masira ang pagsasama ng lalaki at ng stepsister ko. Kakayanin ko naman silang palakihin. I wouldn't be alone— I had Sever and my mother. “Nakarating na ang mga gamit mo sa Switzerland.” Napaawang ang bibig ko sa gulat. “Teka lang, nauna pa mga gamit ko ro'n kaysa sa akin? Magugulat si Nanay, Sever!” We just boarded the private jet that would take us to the said country. Hindi na namin kinailangan pa na umalis ng isla dahil may sarili na nga itong airport. Napahinga nang malalim ang lalaki na kakaupo lang sa tabi ko. “Don't tell me hindi mo pa nasasabi sa nanay mo ang mga nangyayari sa buhay mo.” I placed my arms across my chest before looking away. “Edi hindi ko sasabihin,” bulong ko. Sinilip ng lalaki ang mukha ko na pilit kong iniiwas mula sa kaniyang paningin. “Zalaria?” Hindi ko si
Huling Na-update : 2024-02-22Discreet Nights Chapter 7: Gifts
Mabilis ang naging takbo ng oras para sa akin. Parang kahapon lang ay kinakabahan pa ako habang hinihintay si Nanay na buksan ang pinto ng bahay noong unang araw ko rito, pero ngayon ay kumikirot na ang tiyan ko habang nakahawak sa counter top ng kusina. Bigla na lamang kumirot ang tiyan ko habang nagtitimpla ng gatas bago sana ako matulog. I suddenly felt a warm liquid flowing down on my legs. I dropped the glass I was holding when the pain started to become unbearable. Hindi ko na napigilang sumigaw dahil sa sakit habang naiiyak. Nakarinig ako ng malalakas na yabag pababa ng hagdan, then I saw Sever rushing towards me. Sa likod niya ay si Nanay na mukhang nagising mula sa kaniyang pagtulog. They both acted quickly but calmly, dahilan upang kumalma rin ako kahit papaano. Agad kinuha ni Nanay ang inihanda kong bag na dadalhin ko sa ospital kapag dumating na ang oras na ito. Sever kept on telling me things that calmed me down while he was guiding me toward the car. Agad niyang
Huling Na-update : 2024-02-23Discreet Nights Chapter 8: Sign?
“Sever, kailan ka ba uuwi rito?” “Next week, why?” “Tulungan mo nga ako!” “Regaluhan ko na lang sila. Ano bang magandang regalo? House and lot? Saang bansa ba?” Kung puwede lang sana manapak online, nasapak ko na siya. “Sever!” Ngumisi siya, halatang inaasar ako. “Or they want cars? Aero like cars, right?” Hindi ko na napigilang umirap. Kanina pa ako nakatulala sa papel na nakalapag sa harap ko habang nilalaro ang ballpen na hindi ko magamit-gamit dahil wala naman akong maisulat. Kasalukuyan akong nasa kusina at ka-video call si Sever. Mula sa screen ng cellphone ko ay nakikita ko na nasa loob siya ng sasakyan niya, nagmamaneho. Napapaisip ako about my babiesʼ first birthday. Hindi ko alam kung paano ko ice-celebrate. Nagpaplano na talaga ako kahit four months pa naman ang layo niyon. “Grabe ka naman manampal ng kayamanan mo. Sapul na sapul ako.” “Kidding aside. Ano bang gusto mo?” “I want it to be memorable.” “Gusto mo memorable? Edi ipakilala mo sa tatay nila.”
Huling Na-update : 2024-02-24
Pinakabagong kabanata
Discreet Nights Epilogue
Ano ang nagtutulak sa 'yo upang patuloy na mabuhay?Five years ago, I used to call myself a slave of money. Hindi ko itatanggi. Pinasok ko ang trabahong dahilan upang mamulat ako sa madilim na reyalidad ng mundo sa kadahilanang kailangan ko ng pera.I needed money for my mother's medication and to sustain my daily needs to be able to continue living because I had no father to do so for us.“Sister! Zalaria, congratulations on your wedding! I'm sorry I wasn't able to come.” “No worries, Astean. Ang importante, nagpakita ka na sa akin.” At first, I was scared to enter the world of Derrivy. Entering the job means digging your own grave. Makakaya ko ba? It was scary. I could die anytime during a mission. Isang pagkakamali lang at lilisanin ko ang mundong 'to nang walang paalam sa kahit sino. It was like selling my life and soul for a huge amount of money. However, I saw it as my only hope. Hindi sapat ang kinikita ko noon bilang isang trainer at lumala na ang sakit ng nanay ko. So I
Discreet Nights Chapter 80: No Regrets
“Nasa baba na si Asteon, anak.” It was my mother who informed me. Pinapatulog ko sina Ruin at Aero nang pumasok siya sa kuwarto ko upang ibalita ang pagdating ng kapatid ko. Tulog na si Hera ngunit ang dalawa ay dilat na dilat pa ang mga mata. “Nakausap ko ang kapatid mo. Grabe, parang kailan lang. Ang bilis niyong tumanda.” My mother gave me a gentle smile. “Ako na ang bahala sa dalawa. Bumaba ka na ro'n, anak. Hinihintay ka nila.” Tumango ako at niyakap si Nanay. “Salamat po, 'Nay.” Buti na lang at hindi umalma ang dalawa kaya naging madali ang pag-alis ko sa tabi nila. Pagbaba ko, naabutan ko si Ruan na kausap si Asteon. They looked serious. Dinahan-dahan ko pa ang paglabas ko sa elevator upang hindi nila ako agad mapansin, ngunit agad lumingon sa akin si Ruan. Marahan akong ngumiti sa dalawa habang papalapit. Asteon looked at me with hesitation, worry, and fear in his eyes na ikinanabahala ko. “Ate—” I cut him off with a tight hug. “Bakit kung makatingin ka sa akin para n
Discreet Nights Chapter 79: Dead
We decided to throw a small celebration after Hera turned one month old. Naging daan na rin 'yon upang makauwi ang mga kaibigan ni Ruan na sina Altro, Haiver, Alshiro, Caiusent, at Ervo. Rye was also invited by Ruan, ngunit binalita ng lalaki na hindi siya sigurado kung makakadalo ba siya.Despite that, he didn't fail to greet our daughter. He even sent her a gift. “Hoy! Nasaan ka na? 'Yang cake na lang ang kulang,” reklamo ko kay Sever dahil siya na lang ang wala. Handa na ang lahat ng mga pagkain at puro mga ulam 'yon dahil lunchtime ang party. Gumawa rin ako ng dessert pero siyempre, hindi kumpleto ang celebration kapag walang cake. Nagpa-order ako kay Sever na aabutin pa yata ng isang buwan bago makarating.Si Nanay ay abala sa pag-aayos ng mga handa sa mahabang lamesa na kaka-set up lang din namin. Nandoon na ang lahat at dahil segurista ang nanay ko, siyempre uulit-ulitin niya 'yon tignan. Sina Ruin at Aero naman ay tuwang-tuwa dahil kalaro nila ang limang kaibigan ni Ruan. A
Discreet Nights Chapter 78: My Home
Dumating ang araw ng aming pag-alis pabalik sa Pilipinas. Naimpake na ang lahat ng aming gamit at handa na kaming lumipad. Bumalik na si Ervo sa Espanya dahil kinailangan. Bago 'yon ay ilang beses namin siyang pinasalamatan dahil sa pagpapatuloy niya sa amin dito. Si Haiver at Sever naman ay kasama naming uuwi sa Pilipinas. I was pushing the stroller where Hera was lying down and sleeping. Si Nanay naman ay abala pa rin sa pagche-check kung kumpleto ba ang mga naimpake namin kahit ilang beses na namin 'yon nasigurado na kumpleto 'yon kahapon pa. Kasalukuyan naming hinihintay ang van kung saan kami sasakay patungo sa airport. Helicopter sana upang mas mabilis ngunit naisip namin na hindi kakayanin ng mga bata. Ruin raised his arms to ask his father to carry him. “Where are we going, Daddy?” he wondered. Si Aero naman ay napakapit sa damit ko habang nakatayo sa gilid ko. Ruan gave them a gentle smile. “To our home, my son. We're going to our home.” Hindi ko alam ngunit tila pum
Discreet Nights Chapter 77: Answered
“Tell me what happened, Sever.” “Mula saan?” I shifted on my seat to face him. “Mula noong umalis kami.” “Wala namang masiyadong nangyari.” Umirap ako. “Pati ba naman ikaw, magsisinungaling sa akin?” Kumamot sa ulo si Sever. “Damn. Wala kang sasabihin kay Ruan, ha? Wala kang isusumbong na ako ang nagsabi sa 'yo.” My assumption was right. Sinabihan nga ni Ruan ang lalaki na huwag magsasabi sa akin. Siguro ay gano'n din ang ginawa niya kina Haiver at Ervo kaya ayaw nilang sabihin sa akin ang totoong nangyari. “Ayaw niyang malaman mo hindi dahil sa wala kang karapatan. Ayaw niyang malaman mo kasi ayaw ka niyang mag-alala pa dahil tapos na.” May nangyari talaga na dapat kong malaman. “Ano nga ang nangyari?” I asked impatiently. Nababahala ako dahil baka mamaya ay bumaba na si Ruan dahil pinapatulog lang naman niya yung kambal sa kuwarto. “Noong umalis ka dala ang mga anak niyo, alam mo bang hindi namin siya nakausap nang isang linggo? He became too focused on his plan of
Discreet Nights Chapter 76: Settle Down
Hera got his father's eyes, but she looks exactly like me. Tuwang-tuwa ang nanay ko habang ipinapakita sa lahat ang litrato ko noong sanggol pa lang ako kung saan kamukhang-kamukha ko si Hera. I have to agree too, our princess was my carbon copy. Labis ang tuwa na naramdaman ko dahil sa wakas, may kamukha na rin ako sa mga anak ko at hindi na ako ampon sa pamilyang ito. Gising si Hera ngunit hindi siya umiiyak. She was just looking at me like she could already see me. Halos manghina ang mga kamay ko habang buhat ko ang maliit niyang katawan. She was so small, fragile, and cute. Hindi rin mapakali sina Ruin at Aero sa kakasilip ng kaniyang mukha kaya naman natutuwa ako. I looked at Ruan who was sitting at my right side. Naluluha ang mga mata niya habang pinagmamasdan kami. I smiled at him. “Carry your daughter, Ruan.” Takot na umiling ang lalaki. “I-I... I don't know how. I might drop her.” Bahagya akong natawa at agad na tinuruan ang lalaki ng tamang posisyon sa pagkarga ng
Discreet Nights Chapter 75: Breakdown
I opened my eyes weakly, only to close it when the strong light hurt my eyes instantly. I counted a few seconds before slowly opening my eyes again. This time, my vision gradually adjusted with the light until it was no longer hurting my eyes. The white ceiling of the room welcomed my sight. “Anak, kumusta?” I thought I was alone inside the room until my mother rushed toward me to check on me. Agad kong naramdaman ang marahan niyang paghaplos sa buhok ko. “Ayos na po ako, 'Nay.” I slowly adjusted my position on the bed. Mula sa pagkakahiga ay maingat akong sumandal sa headboard ng kama. Dahil sa paggalaw ay naramdaman ko ang labis na sakit sa ibabang bahagi ng katawan ko. I scanned the whole room, hoping to see someone other than my mother but, we were alone inside. It was just the two of us. There was no trace that the man I have been longing to see was here. For a minute I thought that it was just my hallucination. Baka gawa-agawa lang 'yon ng utak ko dahil sa labis na pangungu
Discreet Nights Chapter 74: Late
“Very good! Give Mommy a kiss!” Sabay na dumapo ang labi ng mga anak ko sa magkabilang pisngi ko. Natunaw naman ang puso ko nang sinunod nilang halikan ang umbok ng tiyan ko. “What's her name again, Mommy?” Ruin asked while drawing circles on my baby bump. Si Aero naman ay isinandal ang pisngi niya sa braso ko gaya ng lagi niyang ginagawa. Ngumiti ako. “We'll call her Hera.” “Just Hera?” Aero mumbled beside me. Umiling ako bago maingat na inayos ang buhok na humaharang sa mukha niya, gano'n din ang kay Ruin. “She will be Hera Tiana Anastasia Danery.” Agad na nalukot ang kanilang mukha sa sinabi ko. “Mommy! That's too long!” “She'll suffer from writing her name like us!” Agad akong tumawa sa aking mga narinig. “It's okay, boys! She'll love it when she grow up. It's long because I want her to have both of your initials.” Mukhang hindi nila matanggap na mahihirapan magsulat ng pangalan ang kapatid nila dahil sa ibinigay kong pangalan niya. They're already this thoughtful. Hi
Discreet Nights Chapter 73: Be Here
He'll be here, soon. Haiver and Ervo told me Ruan was doing fine and I believed them. They told me he'll be here soon... pero manganganak na lang ako ay wala pa rin siya. Eight months. It has been eight fucking months. Nakailang sipa na ang anak namin mula sa loob ng tiyan ko ngunit hindi ko pa rin siya nakikita. “Mommy... why are you crying?” My teary eyes met Aero's worried grey eyes. Mas lalo akong naiyak dahil nakita ko bigla ang mukha ng tatay nila sa mga mata niya. Kung paano tumingin sa akin ang mga anak ko... gano'n din ang tatay nila. Grabeng pangungulila na 'to. Hindi ko na kinakaya. “I-I miss your Daddy, baby ko.” “Daddy?” Ruin stopped playing to look up to me. “Me too! I miss Daddy!” Nagulat ako nang biglang tumayo si Aero mula sa pagkakaupo sa sahig upang yakapin ako. Nanlalambing at marahan niyang ipinatong ang maliit na mukha sa ibabaw ng tiyan ko at tumingala sa akin. “That's okay, Mommy. Daddy will be here soon,” he comforted me with his gentle voice.
