Chapter 8: Sign?

“Sever, kailan ka ba uuwi rito?”

“Next week, why?”

“Tulungan mo nga ako!”

“Regaluhan ko na lang sila. Ano bang magandang regalo? House and lot? Saang bansa ba?”

Kung puwede lang sana manapak online, nasapak ko na siya.

“Sever!”

Ngumisi siya, halatang inaasar ako. “Or they want cars? Aero like cars, right?”

Hindi ko na napigilang umirap.

Kanina pa ako nakatulala sa papel na nakalapag sa harap ko habang nilalaro ang ballpen na hindi ko magamit-gamit dahil wala naman akong maisulat. Kasalukuyan akong nasa kusina at ka-video call si Sever. Mula sa screen ng cellphone ko ay nakikita ko na nasa loob siya ng sasakyan niya, nagmamaneho.

Napapaisip ako about my babiesʼ first birthday. Hindi ko alam kung paano ko ice-celebrate. Nagpaplano na talaga ako kahit four months pa naman ang layo niyon.

“Grabe ka naman manampal ng kayamanan mo. Sapul na sapul ako.”

“Kidding aside. Ano bang gusto mo?”

“I want it to be memorable.”

“Gusto mo memorable? Edi ipakilala mo sa tatay nila.”