We decided to throw a small celebration after Hera turned one month old. Naging daan na rin 'yon upang makauwi ang mga kaibigan ni Ruan na sina Altro, Haiver, Alshiro, Caiusent, at Ervo. Rye was also invited by Ruan, ngunit binalita ng lalaki na hindi siya sigurado kung makakadalo ba siya.Despite that, he didn't fail to greet our daughter. He even sent her a gift. “Hoy! Nasaan ka na? 'Yang cake na lang ang kulang,” reklamo ko kay Sever dahil siya na lang ang wala. Handa na ang lahat ng mga pagkain at puro mga ulam 'yon dahil lunchtime ang party. Gumawa rin ako ng dessert pero siyempre, hindi kumpleto ang celebration kapag walang cake. Nagpa-order ako kay Sever na aabutin pa yata ng isang buwan bago makarating.Si Nanay ay abala sa pag-aayos ng mga handa sa mahabang lamesa na kaka-set up lang din namin. Nandoon na ang lahat at dahil segurista ang nanay ko, siyempre uulit-ulitin niya 'yon tignan. Sina Ruin at Aero naman ay tuwang-tuwa dahil kalaro nila ang limang kaibigan ni Ruan. A
“Nasa baba na si Asteon, anak.” It was my mother who informed me. Pinapatulog ko sina Ruin at Aero nang pumasok siya sa kuwarto ko upang ibalita ang pagdating ng kapatid ko. Tulog na si Hera ngunit ang dalawa ay dilat na dilat pa ang mga mata. “Nakausap ko ang kapatid mo. Grabe, parang kailan lang. Ang bilis niyong tumanda.” My mother gave me a gentle smile. “Ako na ang bahala sa dalawa. Bumaba ka na ro'n, anak. Hinihintay ka nila.” Tumango ako at niyakap si Nanay. “Salamat po, 'Nay.” Buti na lang at hindi umalma ang dalawa kaya naging madali ang pag-alis ko sa tabi nila. Pagbaba ko, naabutan ko si Ruan na kausap si Asteon. They looked serious. Dinahan-dahan ko pa ang paglabas ko sa elevator upang hindi nila ako agad mapansin, ngunit agad lumingon sa akin si Ruan. Marahan akong ngumiti sa dalawa habang papalapit. Asteon looked at me with hesitation, worry, and fear in his eyes na ikinanabahala ko. “Ate—” I cut him off with a tight hug. “Bakit kung makatingin ka sa akin para n
Ano ang nagtutulak sa 'yo upang patuloy na mabuhay?Five years ago, I used to call myself a slave of money. Hindi ko itatanggi. Pinasok ko ang trabahong dahilan upang mamulat ako sa madilim na reyalidad ng mundo sa kadahilanang kailangan ko ng pera.I needed money for my mother's medication and to sustain my daily needs to be able to continue living because I had no father to do so for us.“Sister! Zalaria, congratulations on your wedding! I'm sorry I wasn't able to come.” “No worries, Astean. Ang importante, nagpakita ka na sa akin.” At first, I was scared to enter the world of Derrivy. Entering the job means digging your own grave. Makakaya ko ba? It was scary. I could die anytime during a mission. Isang pagkakamali lang at lilisanin ko ang mundong 'to nang walang paalam sa kahit sino. It was like selling my life and soul for a huge amount of money. However, I saw it as my only hope. Hindi sapat ang kinikita ko noon bilang isang trainer at lumala na ang sakit ng nanay ko. So I
I was quiet as a predator aiming for a prey. Maingat ang aking mga hakbang habang sinisiguro ko na walang ibang nakakakita sa akin. Habang tumatagal ay padilim nang padilim ang hallway na aking tinatahak, ngunit hindi ko magawang huminto. Hindi ako dapat na huminto. Kailangan kong sundan ang lalaki. He was heading to the basement. I was holding my breath while tying the mask tightly behind my head. I didn't have a hard time entering this masquerade party, pero mukhang mahihirapan akong makalabas dito ngayon. If I would follow the man to the basement, I might get into a trap. Or maybe I was already in one? Hindi lingid sa kaalaman ko na hindi biro ang seguridad sa lugar na ito. I was lucky that my backers did what they had to do to get me in here peacefully. However, I didn't enter the party as an alluring lady in a hot long gown. Nandito ako bilang isang taga-silbi. This was a party of elites. Lahat ng nandito ngayon ay may malalaking pangalan hindi lang sa loob kundi p
An unknown number was calling me. Noong una ay wala akong balak sagutin ito. Malay ko ba kung scammer ito na maniningil ng utang na hindi ko naman inutang, o 'di kaya naman ay death threats mula sa mga kaaway ko. Ngunit matapos ang ilang segundo, kusang gumalaw ang aking daliri upang sagutin ito. “Sino 'to?” bungad ko sa kabilang linya. “Zalaria, it's me.” Napangiwi ako kasabay ng paglaylay ng aking mga balikat matapos marinig ang pamilyar na boses. Hindi ko na pala dapat sinagot ang tawag. “Why did you call?” diretsong tanong ko sa pakay ng aking magaling na ama. Hindi ko alam kung paano niya nakuha ang numero ko dahil sa pagkakatanda ko ay hindi ko naman ito kailan man ibinigay sa kaniya. “I want to offer you something,” he answered straightforwardly. Wala manlang kumusta o simpleng pagbati. The side of my lips rose into a smirk. “Paano kung ayaw kong tanggapin?” “Five million pesos.” Napatanga ako. Ano raw? “I will give you five million pesos if you accept my offe
Indistinct whispers could be heard the moment we stepped our feet inside the hall. The party had officially started. Imbes na nasa harap at sa nagsasalita nakatuon ang atensyon ng mga tao, sa direksyon naman namin sila nakatingin. This time, sigurado akong hindi ako ang nakaagaw ng kanilang pansin kundi ang lalaki na kasalukuyang nakapulupot ang braso sa bewang ko. The way he enveloped his arm around my waist was territorial as if he already claimed me as his. Wala na rin sa tabi ko ang butler na kasama ko kanina. This man talked to him before we headed here. Ilang beses kaming huminto sandali sa tuwing may mga taong babati sa kaniya and those people didn't fail to throw me a curious glance, indirectly asking my sister's fiancé the question 'who is she?'. Kahit labag sa loob ko ay nginingitian ko ang lahat sa kanila para naman wala silang masabi. Kaya lang, ni isang beses ay hindi manlang nagsalita ang lalaki tungkol sa kung sino ako at bakit niya ako kasama. He would just nudge
The entire room was dark and the sound of our sloppy kisses and erotic moans were the only ones that could be heard inside the room. His warm hands were sensually caressing every part of my body that he could touch. From my back, down to my butt, until he reached my legs. Ipinalibot niya ang dalawang hita ko sa bewang niya at isinandal ako sa pader. Napapikit na lang ako dahil sa sarap ng sensasyon na nararamdaman ko. He was kissing me hungrily. Mukhang wala siyang balak pakawalan ang labi ko kaya ako na mismo ang umiwas nang nawawalan na ako ng hininga. Still, he didn't stop kissing me. He gently kissed my cheeks until he traveled down to my neck. I couldn't help but to moan because of the pleasure I felt when his lips nibbled the skin of my neck. Nakakakiliti, pero masarap. I was gripping his hair the whole time I was pinned against the wall. Kung hindi ang labi ko ang hinahalikan niya, ang leeg ko naman ang pinapapak niya. Hanggang sa hindi na siya nakatiis. He carefully ca
I thought something terrible would happen after that night, pero matapos ang tatlong linggo ay naging normal pa rin naman ang pamumuhay ko. Matapos i-send sa akin ng tatay ko ang kalahati ng limang milyon na ipinangako niya ay hindi na niya muli ako kinausap. I received no bad call from him. “Any plans?” Kumunot ang noo ko sa naging tanong ni Sever. Kasalukuyan akong nakasakay sa passenger seat ng kaniyang sasakyan dahil naisipan ko na ayain siyang kumain sa labas. “What do you mean by plans?” “We'll be having three months of official vacation, hindi ka ba masaya?” Oh, right. That means hindi kami makatatanggap ng kahit anong misyon sa loob ng dalawang buwan, urgent man o hindi. Hindi gaya ng normal na araw pagkatapos namin sa isang misyon, posibleng makatanggap kami agad ng tawag para sa panibagong bakbakan, kahit anong oras pa 'yan. “Kailan pa ba ako nagplano para sa bakasyon?” Napailing ang lalaki sa sagot ko. “Right, kailan ka ba nagplano para sa buhay mo?” Sa tot