The entire room was dark and the sound of our sloppy kisses and erotic moans were the only ones that could be heard inside the room. His warm hands were sensually caressing every part of my body that he could touch. From my back, down to my butt, until he reached my legs. Ipinalibot niya ang dalawang hita ko sa bewang niya at isinandal ako sa pader.
Napapikit na lang ako dahil sa sarap ng sensasyon na nararamdaman ko. He was kissing me hungrily. Mukhang wala siyang balak pakawalan ang labi ko kaya ako na mismo ang umiwas nang nawawalan na ako ng hininga. Still, he didn't stop kissing me. He gently kissed my cheeks until he traveled down to my neck. I couldn't help but to moan because of the pleasure I felt when his lips nibbled the skin of my neck. Nakakakiliti, pero masarap. I was gripping his hair the whole time I was pinned against the wall. Kung hindi ang labi ko ang hinahalikan niya, ang leeg ko naman ang pinapapak niya. Hanggang sa hindi na siya nakatiis. He carefully carried me as he walked toward somewhere. Hula ko ay pumasok kami sa isang pinto bago ko naramdaman ang pagtama ng likod ko sa malambot na kama. Alam kong hindi dapat ako nagpapadala sa tukso ngayon, pero alam ko rin na hindi na ako makakaatras pa. I could feel him removing his shirt before hovering on top of me. Alam ko rin na kanina niya pa natanggal ang heels ng suot ko at ang mga tali ng suot kong gown. One strong pull and I was already naked under him. I titled my head to the side when I felt his lips on my neck again. Ramdam ko ang bigat ng paghinga niya sa leeg ko. “Can I turn on the lights? I want to see you.” Instead of answering him, a moan escaped from my lips as I closed my eyes when his warm and big hand started massaging my left mound. He placed a gentle wet kiss on my lips. “Can I turn on the lights, mi cielo?” he repeated his question using his gentle voice. Agad naman akong umiling sa kaniya. “Please don't,” namamaos at hinihingal kong sagot. “I want it lights off.” “Alright, then. Let me ravish you in the dark.” Muli niya akong mariin na hinalikan sa labi bago bumaba ang mga labi niya sa aking dibdib. I totally lost it the moment I felt his lips on my mounds. “Fuck, yeah... I like that.” Loud moans escaped from my lips as he licked and sucked my nipples continuously, creating an erotic sound. He hardened his tongue and made a circular motion around my peak. Nang magsawa siya sa kaliwa ay ang kanan naman ang sinunod niya. Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko sa sobrang sarap, lalo na nang maramdaman ko ang mga daliri niya sa aking kaselanan. Nakailang mura ako nang maramdaman ko kung paano gumalaw ang mga daliri niya ro'n. He was teasing my wet folds while sucking my mounds. “Uhh... don't stop.” I don't know how long his lips played with my mounds when his face slowly traveled down there. He trailed wet kisses on my stomach until he reached my sensitive part. I shut my eyes when I felt the tingling sensation as his warm breath touched my sensitive bud. “Moan louder for me.” When his tongue touched me down there, wala na akong ibang nagawa kung hindi ang humalinghing sa sarap. Naging blanko ang isip ko. All I want that moment was to feel his tongue more, and he didn't disappoint. “Don't stop... don't fucking stop!” I could hear the erotic sound that his tongue and my wet folds were making. He was licking, lapping, and sucking my folds repeatedly. I thought his tongue was already enough for me, not until he started teasing my clit using his fingers. “Hmmm! Ahhh! Yes... like that!” His hardened tongue teased my clit as he inserted his fingers inside me. My eyes rolled back in pleasure when he moved his fingers, immediately taking away the pain. This was the first time I let a man touch and pleasure me like this. I never felt this kind of feeling before. Siya ang nakauna sa akin sa ganito. “Fuck... please don't s-stop— ahh!” I had no inhibitions while moaning as he continued what he was doing to me. Halos maiyak na ako sa sarap, lalo na nang maramdaman ko ang namumuong kakaiba sa puson ko. “Faster... faster! Yeah... ohhh! Ahh... I'm coming!” He moved his fingers faster than earlier and when my legs started shaking— a sign that I was about to reach my peak, he suddenly stopped. Agad akong napamura dahil doon. I was catching my breath but that didn't stop me from cursing him multiple times. “Fuck you! Why did you stop?!” halos naiiyak kong tanong. Pumipintig ang pagkababae ko dahil sa ginawa niya. I heard him chortle that annoyed me more. Kung hindi lang nanghihina ang mga binti ko ay kanina pa ako nakatayo mula sa pagkakahiga upang mahampas siya sa inis. “You'll like this more.” I heard the sound of him unbuckling his belt. Ilang segundo pa ang lumipas nang muli ko siyang maramdaman sa taas ko. I gulped when I felt something hard poking my womanhood. “Ahhh... damn, please...” The tip of his cock started teasing my entrance, dahilan upang igalaw ko ang balakang ko upang mas maramdaman ko pa ito. But his strong hands held my waist firmly to stop me from moving, making me groan in annoyance. “I got an impatient lady, hmm?” he teased. His fingers started playing with my peaks. He would pinch it and massage my mounds after. “Please...” “Hmm? Please what?” He continued teasing me using the tip of his cock, making a moan escape from my lips. “Say it, mi cielo. I want to hear,” he whispered on my right ear using his deep, manly voice. Wala sa sarili kong ipinulupot ang aking braso sa kaniyang leeg upang mas mailapit ko siya sa akin. Then I begged him, “I want you. I fucking want you. Please...fuck me... enter me... ruin— ahhh! Fuck!” I gasped and cried in pain when he suddenly rammed his cock inside me. Parang biniyak ang ibaba ko sa sakit nang gawin niya 'yon. I couldn't help but to bite his neck while crying in so much pain. Wala na akong pakialam kung masugatan man ng mga ngipin ko ang balikat niya sa sobrang lakas ng pagkakakagat ko. Even my nails were scratching his back. I shut my eyes in pain. Tangina. Ganito pala kasakit 'yon? Feeling ko mamamatay na ako pagkatapos. I heard him curse sharply. “What the fuck, woman!” I bit my lower lip to contain my cries. Tangina mo talaga, Zalaria. Ginusto mo 'to. “You lied to me,” may diing saad nito. Napaigik ako sa sakit nang gumalaw siya sa taas ko. “Ang sakit... tangina.” “You fucking lied to me. I thought you are not a virgin anymore?” Ramdam ko ang galit sa boses niya at ang lalong pagbigat ng paghinga niya na tila maging siya ay nahihirapan din. Napalunok na lang ako sa kaba. Kung alam niya lang na hindi ako ang nagsabi sa kaniya niyon. “I-I'm sorry...” Akmang lalayo siya sa akin ngunit pinigilan ko siya. “Don't... please, don't. M-Maaalis din naman ang sakit, 'di ba?” Ilang beses pa siyang napamura bago ako halikan nang dahan-dahan sa aking leeg, until his lips reached mine. He kissed me gently as he could and I answered it. Nang maghiwalay ang mga labi namin ay ibinaon niya ang mukha niya sa leeg ko. “Sinabi mo dapat sa akin ang totoo, Astean. I would've lessen the pain you will feel. Edi sana nadahan-dahan ko.” Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil sa lambing ng boses niya. Parang siya pa ang may kasalanan sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Oo nga at siya ang dahilan kung bakit para akong hiniwa sa baba ko ngayon, pero pumayag naman ako. Wala akong ibang nagawa kung hindi ang humingi ng paumanhin sa kaniya. From the intensity of pain that I felt, I knew that his size is no joke. He started kissing and caressing me again. Maingat ang mga galaw niya at masuyo. It didn't take long when the heat and pleasure came back to me. I tried moving my hips which immediately made him groan. “Stop moving.” Umiling ako. “Move, I can handle it anymore.” Huminga siya nang malalim. “You sure?” Tumango ako at hinintay siyang gumalaw. “Tell me if you want me to stop, alright?” I nodded as a response. I gasped when he suddenly pinned my hands above my head. Muli niyang sinunggaban ang aking mga labi. His tongue immediately found mine. We fought and sucked each other as he started moving inside me. At first, he was moving slowly, tila pinapakiramdaman ako. The pain was still there, but pleasure slowly overshadowed it as he moved. Few more thrust from him and the pleasure blinded me again. I pulled out from our kiss to express my desire for him. “Faster— more! Ohh.. That's it! Harder! Yes! Ahhh... like that!” I couldn't stop myself from screaming in pleasure anymore. The pain finally subsided— it was just pure pleasure this time. I wanted to grab his hair and touch him so badly, pero hindi ko magawa. Hindi ko maalis ang aking mga kamay mula sa pagkakahawak niya. “Ah! Damn it, fuck!” His low but deep moans worsened the heat I was feeling. He continued moving fast inside me then he suddenly pulled his cock out slowly, earning a long moan from me. I was gasping for air when he suddenly rammed it inside deeply, making my body tremble in pleasure. He didn't stop. Patuloy ang paggalaw niya sa gano'ng paraan. He would pull out slowly at biglaan niyang ipapasok nang sagad na sagad. Paulit-ulit 'yon hanggang sa maramdaman ko nanaman ang pamilyar na bagay na namumuo sa puson ko. “I'm coming... ahhh, don't you dare stop... again!” He chuckled as he moved faster and deeper. My lips parted widely when I felt his hand grab a handful of my hair as he moved inside me roughly. Ang isa ay nanatili sa taas ng ulo ko upang ikulong ang aking mga kamay. “I'm... coming... ahhh!” I felt my juices coming out from me. My body fell weakly on the bed after reaching my orgasm. It made my body tremble and I knew he also felt it, but he didn't stop. He continued moving fast and rough inside me. “Ah! Fuck...” His move became faster and desperate and despite of my weak body, I could still feel the pleasure. Sagad na sagad ang bawat pagbayo niya sa loob ko. Gigil na gigil. “Fuck! I'm coming.” Pinakawalan niya ang mga kamay ko. He gripped my arms tightly as he pulled out his cock and pushed it deeply inside me as he could, then I felt him spurting his warm seeds, filling me up inside. Hindi ko napigilang umungol ulit dahil doon. Doing it for the first time drained me so much that I couldn't move anymore to protest. He came inside me, but I didn't have the energy to think about the consequences. I felt him pull out after releasing inside me. He then threw his body beside me before encircling his arms around me. “That was fucking good,” bulong niya. I closed my eyes in tiredness. Wala akong balak matulog ngunit katawan ko na mismo ang sumuko. Kusang pumikit ang mga mata ko at nagpalamon sa antok. Hindi ko alam kung anong oras na nang magising ako, ngunit madilim pa rin nang imulat ko ang mga mata ko. I felt a strong arm around me, hindering me from moving. Ngunit hindi ako puwedeng manatili rito hanggang sa magising siya. Hindi niya puwedeng malaman na hindi ako ang fiancée niya. Huminga ako nang malalim bago dahan-dahang inalis ang pagkakapulupot ng braso niya sa bewang ko. I had a hard time removing it carefully because of his weight, but luckily, I managed to get away from his side without waking him up. Mabilis ang naging galaw ko. Agad kong hinanap ang nahulog kong cellphone malapit sa pintuan at ginamit ito upang makita nang maayos ang paligid ko. Despite of the sharp pain I was feeling down there, I immediately looked for my garments and wore it. Napamura pa ako dahil sigurado ako na maraming marka ang katawan ko. Wala akong ibang nagawa kundi ang halungkatin ang mga gamit niya at maghanap ng maaari kong suotin upang ipatong sa gown ko. Mabuti na lang ay agad akong nakahanap ng hoodie. I also wore my heels and fixed myself in front of his mirror bago ako lumabas. Luckily, I also found a face mask on one of his drawers. Lumabas ako ng kuwarto niya nang walang lingon-lingon. I was aware about the CCTVs in the hallway kaya naman isinuot ko ang hood ng hoodie at face mask na nakuha ko upang kahit paano ay matakpan ang mukha ko dahil hindi ko na nahanap ang mask na suot ko kanina. I held my purse tightly habang pinipilit na ayusin ang lakad ko. Nahirapan akong maglakad dahil sa sakit na nararamdaman ko ngunit wala akong ibang nagawa kundi ang magmura sa isip ko. I was alone in the elevator. Paisa-isa lang din ang nakakasalubong ko na tao dahil madaling araw pa lang. Imbes na sa harap ay sa likod ako ng building dumaan. Alam kong wala akong mahahanap na puwede kong sakyan pauwi sa mga oras na 'to, kaya naman nagulat ako nang bigla na lang may tumigil na itim na sasakyan sa harap ko. Tatakbo na sana ako nang unti-unting bumukas ang bintana nito at sinalubong ako ng isang pamilyar na mukha na matalim agad na tumingin sa akin. “Hop in.” It was Sever, the man who called me earlier. Agad kong sinunod ang utos niya bago pa man may ibang makakita sa akin sa labas. Agad kong nakita ang laptop na nakapatong sa hita niya. That explained how he found me immediately. He was watching me get out of the building through the CCTVs that he hacked. “How are they?” Umirap ito sa akin bago nagsimulang magmaneho. “Already safe.” Lumingon ito sa akin. “And how about you? Do you mind explaining what the fuck did you do inside that hotel?” Umiwas ako ng tingin. “Can you do me a favor-” “I already deleted the footage where your face could be seen,” putol niya sa sasabihin ko. Nakahinga naman ako nang malalim dahil doon. “Salamat, Sever.” Hindi na siya ulit nagtanong sapagkat alam naman na niya na wala akong balak sagutin 'yon. Huminga siya nang malalim. “I hope you know what you just did, Zalaria.”I thought something terrible would happen after that night, pero matapos ang tatlong linggo ay naging normal pa rin naman ang pamumuhay ko. Matapos i-send sa akin ng tatay ko ang kalahati ng limang milyon na ipinangako niya ay hindi na niya muli ako kinausap. I received no bad call from him. “Any plans?” Kumunot ang noo ko sa naging tanong ni Sever. Kasalukuyan akong nakasakay sa passenger seat ng kaniyang sasakyan dahil naisipan ko na ayain siyang kumain sa labas. “What do you mean by plans?” “We'll be having three months of official vacation, hindi ka ba masaya?” Oh, right. That means hindi kami makatatanggap ng kahit anong misyon sa loob ng dalawang buwan, urgent man o hindi. Hindi gaya ng normal na araw pagkatapos namin sa isang misyon, posibleng makatanggap kami agad ng tawag para sa panibagong bakbakan, kahit anong oras pa 'yan. “Kailan pa ba ako nagplano para sa bakasyon?” Napailing ang lalaki sa sagot ko. “Right, kailan ka ba nagplano para sa buhay mo?” Sa tot
Buntis ako. Alam kong hindi na dapat ako magulat pa, pero hindi maproseso ng utak ko ang nalaman ko. My hands were shaking again while staring at the two positive pregnancy tests I was holding. “Pa-check up tayo mamaya? Samahan kita.” Nakaupo lang sa tabi ko si Sever habang hinahagod ang likod ko. The comfort he was giving me freed the emotions I tried caging inside my heart. “K-Kaya ko ba? Kakayanin ko ba 'to?” I asked, almost breathless. Can I be a mother? Do I deserved to be a mother? “I am utterly sure you will be a good mother, Zalaria.” As someone who grew up without a father by my side, sure, I will be a good mother dahil alam ko na kung ano yung mga bagay na kailangan ng mga anak ko at maibibigay ko 'yon sa kanila kahit na wala silang tatay. Pero, kakayanin ko ba? I knew that emotionally, I am not as strong as my mother. Baka sabayan ko lang ang magiging anak ko sa pag-iyak niya. I looked up to prevent my tears from falling. “Isang putok lang naman 'yon, ah?” Na
His question echoed inside my mind. Kung gano'n nga ang mangyari, hindi ko hahayaang makita niya ang mga anak ko. Masakit man pero, ayaw ko na ang mga anak ko ang maging dahilan upang masira ang pagsasama ng lalaki at ng stepsister ko. Kakayanin ko naman silang palakihin. I wouldn't be alone— I had Sever and my mother. “Nakarating na ang mga gamit mo sa Switzerland.” Napaawang ang bibig ko sa gulat. “Teka lang, nauna pa mga gamit ko ro'n kaysa sa akin? Magugulat si Nanay, Sever!” We just boarded the private jet that would take us to the said country. Hindi na namin kinailangan pa na umalis ng isla dahil may sarili na nga itong airport. Napahinga nang malalim ang lalaki na kakaupo lang sa tabi ko. “Don't tell me hindi mo pa nasasabi sa nanay mo ang mga nangyayari sa buhay mo.” I placed my arms across my chest before looking away. “Edi hindi ko sasabihin,” bulong ko. Sinilip ng lalaki ang mukha ko na pilit kong iniiwas mula sa kaniyang paningin. “Zalaria?” Hindi ko si
Mabilis ang naging takbo ng oras para sa akin. Parang kahapon lang ay kinakabahan pa ako habang hinihintay si Nanay na buksan ang pinto ng bahay noong unang araw ko rito, pero ngayon ay kumikirot na ang tiyan ko habang nakahawak sa counter top ng kusina. Bigla na lamang kumirot ang tiyan ko habang nagtitimpla ng gatas bago sana ako matulog. I suddenly felt a warm liquid flowing down on my legs. I dropped the glass I was holding when the pain started to become unbearable. Hindi ko na napigilang sumigaw dahil sa sakit habang naiiyak. Nakarinig ako ng malalakas na yabag pababa ng hagdan, then I saw Sever rushing towards me. Sa likod niya ay si Nanay na mukhang nagising mula sa kaniyang pagtulog. They both acted quickly but calmly, dahilan upang kumalma rin ako kahit papaano. Agad kinuha ni Nanay ang inihanda kong bag na dadalhin ko sa ospital kapag dumating na ang oras na ito. Sever kept on telling me things that calmed me down while he was guiding me toward the car. Agad niyang
“Sever, kailan ka ba uuwi rito?” “Next week, why?” “Tulungan mo nga ako!” “Regaluhan ko na lang sila. Ano bang magandang regalo? House and lot? Saang bansa ba?” Kung puwede lang sana manapak online, nasapak ko na siya. “Sever!” Ngumisi siya, halatang inaasar ako. “Or they want cars? Aero like cars, right?” Hindi ko na napigilang umirap. Kanina pa ako nakatulala sa papel na nakalapag sa harap ko habang nilalaro ang ballpen na hindi ko magamit-gamit dahil wala naman akong maisulat. Kasalukuyan akong nasa kusina at ka-video call si Sever. Mula sa screen ng cellphone ko ay nakikita ko na nasa loob siya ng sasakyan niya, nagmamaneho. Napapaisip ako about my babiesʼ first birthday. Hindi ko alam kung paano ko ice-celebrate. Nagpaplano na talaga ako kahit four months pa naman ang layo niyon. “Grabe ka naman manampal ng kayamanan mo. Sapul na sapul ako.” “Kidding aside. Ano bang gusto mo?” “I want it to be memorable.” “Gusto mo memorable? Edi ipakilala mo sa tatay nila.”
Kung puwede lang manatili na lamang ako rito at hindi na umalis pa, kaso hindi eh. “Nay, next month pa naman po ang alis ko. Wala na tayong makakain kung hindi po ako babalik sa trabaho ko.” Kahit na kaya ko pa namang buhayin ang pamilya ko nang ilang taon nang walang trabaho, mabilis na natapos ang break na ibinigay sa akin. Naka-time-lapse nga yata ang buhay ko. “Susubukan ko pong bumalik dito buwan-buwan. Hindi ko rin naman po kayang mahiwalay sa mga anak ko nang matagal.” Marahang ngumiti sa akin ang Nanay ko. “Naiintindihan ko, 'nak. Ayusin mo 'yang mukha mo at hindi naman kita pipigilan.” Natawa ako nang bahagya. Ang akala ko ay need ko pa ng pangmalakasang acting para makumbinsi si Nanay na payagan akong bumalik sa trabaho ko, pero nakailang salita pa lamang ako ay pumayag na siya. Sever informed na bago ako umuwi sa Pilipinas ay kinakailangan ko munang dumaan muli sa main headquarter ng Derrivy upang mag-sign in at para sa assessment. Mapapaaga ng dalawang linggo ang al
Packing my things was never hard for me, not until I reached this point of my life. “Pati ba ito, anak, dadalhin mo?” “Opo, 'Nay.” Dati, hindi kaso sa akin ang paglipat mula sa isang lugar patungo sa isa dahil sa trabaho ko. Bahay lang ang meron ako dati, not a 'home' gaya ng meron ako ngayon. May isang araw pa bago ang alis ko, pero pinili kong mag-impake na ngayon para bukas ay wala na akong gagawin. Ilalaan ko ang buong araw na 'yon sa mga anak ko at kay Nanay. Hindi tulad ng dati, sobrang bigat ng pakiramdam ko habang ipinapasok ang mga damit ko sa loob ng maleta. I remember doing the same thing to sleep in Sever's condo two years ago, pero hindi naman ganito kabigat ang naramdaman ko. Being a mother melted the ice that thickened around my heart, making me soft as a marshmallow. Is it a good thing? Hindi ako sigurado. Ang tanging alam ko lang ay may mga bagay na akong masasabi bilang kahinaan ko. Dati, wala akong inaalala. Wala akong pakialam kung makaka-survive b
“Can I get back the phones I surrendered back then?” “It was all crushed due to the policy.” Napahinga ako nang malalim. I felt like I was back to square one. Akala ko ay mababawi ko pa ang mga 'yon. I lost my old contacts when I surrendered my old phones before taking a break. Pero hindi naman 'yon ang habol ko, but the conversations there. “You will be given a new phone for the missions, don't worry. As for a personal phone, gusto mo ba ng bago?” Agad akong umiling. “Kahit huwag na.” I heaved a deep sigh. Now, how could I find him? Bakit kasi mas naaalala ko pa ang performance ng lalaking 'yon kaysa sa pangalan niya? Before leaving, sinubukan ko na ring hanapin ang pangalan niya sa mga articles na umiikot sa kapatid ko. It was like my heart was being pierced by countless of needless while looking at the photos from her burial. Ni hindi ko nga kinayang tignan nang matagal ang mga 'yon. Hinalungkat ko rin lahat ng articles tungkol sa engagement niya, para lang mahanap ang