CHAPTER 1

NAKATAYO si Caren sa balcony ng kanilang silid. May dalawang buwan na rin nang simulan na niyang paghandaan ang kanyang pagbubuntis. Ngunit aksidente niyang makita ang mensahe na galing kay Lara. Ang secretary ng kanyang asawa. Nanginginig ang kanyang kamay habang hawak ang selpon ng asawa at ipinagpatuloy ang pagbabasa.

“Masyado yatang masikip sa akin ang bago kong bili na nighties? Gusto mo bang makita ito para naman ma-check mo? Ang ganda pa naman nito, I really like it!”

May ipinadala itong larawan habang suot ang sinasabi nitong nighties.  May kung anong sumaksak sa puso ni Caren habang nakatitig sa larawan ng babae. Sa kahit anong anggulo ay makikita na nakakaakit ito. Nag-uumapaw ang cleavage nito sa fitted nighties na suot nito. At tama ang babae na mukhang masikip ito at maganda na talagang bumagay sa kulay ng balat niya na maputi.

Humigpit ang pagkaka-hawak ni Caren sa telepono ng kanyang asawa. Sa sobrang higpit ay nais na niya itong sirain. Ngayon niya iniisip na ganito ba talaga ka-close ang dalawa? Bakit ganito sila mag-usap? Normal ba ito? Hindi niya mapigilan ang sarili na malungkot. Ngunit may parte sa loob niya na nagbabakasakali na baka naligaw lamang ang mensahe. 

Naputol ang pagmumuni-muni ni Caren nang may matipunong braso ang pumulupot sa kanya mula sa kanyang katawan. Ang sandaling pagdikit ni Jerome sa kanya ay siyang ring pagreact niya dahil sa pahalik nito sa kanyang leeg

“Love, I’m done with everything. Saan mo mas gusto sa kama ba o dito na?”

Bago pa makapag-react si Caren ay mabilis siyang binuhat ni Jerome at walang pasabi na inihiga sa kama. Dumiin ang matangkad at matipuno nitong katawan sa kanya. Hindi naman siya nabibigatan dahil sa kontrolado nito ang sariling bigat.

“Dahil sa mabagal kang pumili ay ako na lang ang pipili para sa atin, love. Dito na lang tayo sa kama. Malaki at mas komportable dito.” 

Namamaos ang boses ni Jerome at makikita sa mga mata nito ang pagnanasa habang nakatitig sa kanya. Hindi mapigilan ni Caren na hindi uminit ang kanya mukha dahilan para magblush siya. Dahil sa kanyang narinig mula sa kanyang asawa ay nakaramdam siya ng hiya. Natural siyang maganda kahit na may kapayatan ang pangangatawan niya. 

Lalong kumislab ang pagnanasa sa mga mata ni Jerome. At inilapit niya ang kanyang mukha para halikan ang labi ng kanyang asawa. Ngunit biglang umiwas si Caren. Kaagad na naramdaman ni Jerome ang pagtutol niya at nalilitong tumingin sa kanyang asawa. Hindi niya kasi ito inaasahan.

“What’s the matter, love?” nagtataka na tanong nito sa asawa.

Kakaibang tingin ang ibinigay nito sa kanya dahilan para makaramdam si Caren ng guilt. Ngunit kaagad niyang naalala ang malaswang larawan ng secretary nito dahilan para masaktan siya at magkaroon ng hinanakit sa kanyang asawa. Lumapat ang isang kamay ni Caren sa dibdib ng kanyang asawa at ginamit niya ang isang kamay para abutin ang cellphone ng kanyang asawa.

“Explain this. Tell me, what’s the meaning of this?” 

Mahinahon na tanong ni Caren ngunit iba ang nasa loob ng puso niya. Tumingin naman si Jerome sa screen ng kanyang phone. Kunot noo nitong kinuha ang phone. Kinalikot nito ang hawak na badgets at may tinawagan sa kabilang linya. 

“Hello, Sir. Napatawag po kayo. May nais po ba kayong sabihin o ipagawa sa akin?” mahinhin na tanong ng babae sa kabilang linya dahil naka-loudspeaker ang audio ng tawag. 

Biglang nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Jerome at naging malamig ang pananalita nito. 

“About the pictures, hindi ko yata alam na may bago ka ng trabaho.”

Naging tahimik ang babae sa kabilang linya hanggang sa nagsimula na itong magsalita. “I’m really sorry, Sir. Hindi ko po sinasadya. Ang mga larawan na ‘yon ay para po sa aking boyfriend. Hindi ko po namalayan na mali po pala ang napindot ko at sa inyo ko naipadala. Hindi ko po sinasadya at wala po akong intensyon na ipadala sa inyo ang mga pictures ko.” saad nito sa kabilang linya.

“Kapag naulit pa ito ay magsimula na ka ng gumawa ng resignation letter at mag-impake ng mga gamit mo. Huwag mo ng hintayin na palayasin kita sa kumpanya ko!” malamig na wika ni Jerome sa galit na tono.

He ended the call at bumaling ito kay Caren. Ang malamig nitong ekspresyon ay napalitan ngunit naroon pa rin ang bakas ng pagkainis. Tiyak niya na naiinis ito sa ginawa ng secretary niya.

“Nagkamali lang ng send si Lara, love. Kung nagagalit ka pa rin sa akin ay puwede ko naman siyang tanggalin bukas para hindi kana mag-alala. Gabi na, and don’t stress yourself sa mga walang kwentang bagay. Ilang araw kaya kitang hindi nakita kaya babawi tayo ngayong gabi.”

Nakangisi na saad ni Jerome at mabilis niyang kinabig si Caren. Napahawak ito sa kanyang baywang at marubrub na hinalikan ang kanyang labi. Na para bang uhaw na uhaw ito, puno ng pagnanasa at ramdam na ramdam ang pananabik nito. Ngunit nasira na ang mood ni Caren at ayaw na niya itong gawin. Hindi niya balak pagbigyan ang asawa na makipagtalik sa kanya ngayong gabi. Gustuhin man niya pero nawala na ang init na nararamdaman niya kanina. 

Mabilis niyang tinulak si Jerome at malamig na sinabing. “Pagod ako ngayon at kung maari ay ituloy na lang natin ito sa mga susunod na araw o bukas.”

Hindi maitago ni Jerome na disappointment niya at kitang-kita ito ni Caren. At laking pasasalamat niya dahil parang wala naman itong balak na pilitin siya. Ngunit narinig niya ang malalim itong nagbuntong hininga at tumitig ito sa kanya.

“Fine kung hindi puwede ngayon ay matulog kana. Hindi pa ako inaantok kaya pupunta na muna ako sa baba. I-inom muna ako para antukin ako.”

“Sige, good night.” saad ni Caren sa mahinang boses.

Napabalikwas ng bangon si Caren dahil sa lakas ng kulog. Malakas ang ulan sa labas at giniginaw siya sa lamig. Kinapa niya ang bahagi ng higaan kung saan natutulog si Jerome. Ngunit wala ito at malamig ang part ng kama na iyon. Mabilis niyang sinilip ang oras sa kanyang cellphone at nakita niya na 2:20 pa lamang ng madaling araw.

“Hindi pa ba siya tapos sa pag-inom?” tanong ni Caren sa kanyang sarili.

Nagpasya siyang bumangon at nagsuot ng makapal na robe. Nagmamadali siyang pumunta sa bar area na laging tambayan ng kanyang asawa tuwing umiinom ito. Mabilis na binuksan ang pinto at bumungad sa kanya ang madilim na lugar. Wala ang kanyang asawa. Naglakad pa siya papunta sa may kusina ngunit wala rin ito doon. Napahawak siya sa kanyang tiyan dahil bigla itong sumakit.

Tahimik ang buong paligid kaya naman nagulat si Caren sa malakas na tunog ng kanyang cellphone. Tahimik ang buong paligid kaya naman kahit hindi naman malakas ang volume ay nangibabaw ito ngayon.

Napansin niya ang hindi pamilyar na pangalan. Nais niya itong balewalain dahil alam niya na hindi naman ito mahalaga.

Biglang kumulog ng malakas na dahilan para labis na matakot si Caren. Nanginginig ang kanyang kamay at hindi niya sinasadyang napindot ang delete button. Ilang sandali pa ay sunod-sunod na nakatanggap ng message request. Kasabay nito ang isang mensahe na lalong nagpakaba sa kanya na dahilan ng kanyang pagkabalisa.

UNKNOWN: Gising ka na ba ngayon? Nagising ka ba dahil…Dahil hindi mo mahanap ang asawa mo? Hinanap mo na ba siya sa buong bahay niyo?

UNKNOWN: Natakot kasi ako sa malakas na kulog at biglang nawalan ng kuryente dito sa unit ko. Kaya nagpasya na lang siyang pumunta dito dahil nag-aalala siya sa akin. He cares for me.

UNKNOWN: Ayaw mo bang malaman kung nasaan siya ngayon? Kung nasaan ba ang asawa mo? At kung sino ba ang kasama niya?

*****

Nanginginig na ang mga kamay ni Caren habang nakatingin sa screen ng kanyang cellphone. Sunod-sunod na mga mensahe ang kanyang natanggap. Hindi niya inaasahan ang mga salitang mababasa niya. Nasaktan siya at nakumpirma ang mga notification na iyon nang matanggap na niya ang address at passcode ng lugar kung saan dapat siya magtungo. Hindi niya alam kung dapat ba siyang maniwala.

Kinakabahan si Caren dahilan para kagatin na niya ang kanyang daliri. Kinuha niya ang susi ng kotse at mabilis na bumama para magmaneho. Malapit ng mag-alas tres ng madaling  nang makarating siya sa lokasyon na sinabi sa kanya. Nanginginig ang kanyang kamay habang pinipindot ang passcode at sa isang iglap ay bumukas na ang pinto ng wala man lang kahirap-hirap. 

Pumasok siya at nakita niya ang magulong paligid. May mga nagkalat na mga damit sa sahig. At narinig niya ang mahinang halinghing na nagmumula sa may nakasiwang na pinto.

Nang makita niya ang punit na nighties sa bandang pintuan at nakaramdam si Caren ng kakaibang sakit sa kanyang puso. Ilang metro lang ang layo ng kwarto mula sa kanyang kinatatayuan ngunit pakiramdam niya ay sobrang bigat ng kanyang mga paa na para bang hindi niya ito kayang ihakbang ang mga ito. Pinilit niya ang sarili na maglakad at nang makarating na siya sa pinto ay dahan-dahan niyang tinulak ang nakaawang na pinto.

Bumungad sa kanyang paningin ang magulong kama at ang n*******d na babae at lalaki. Nakapatong ang lalaki sa ibabaw ng babae at mabilis ang paghinga ng mga ito na para bang may hinahabol. Nakatingin siya sa mahalay na tagpo ng mga ito. Matinding sakit ang nararamdaman ni Caren sa kanyang puso at napatda siya sa kanyang kinatatayuan.

Dahil sa sobrang abala ng dalawa ay hindi man lang nila napansin na may ibang tao sa paligid at nakatingin sa kanila. Na naroon siya at hindi makapaniwala sa nakikita ng kanyang mga mata. Naikuyom niya ang kanyang mga palad habang patuloy na umaagos ang mga luha sa kanyang mga mata.

Six years na silang magkasama ni Jerome, mula pa lang noong nasa kolehiyo sila ay naging magkasintahan na sila at nauwi sa kasalan. Hindi sila mapaghihiwalay ng kahit na sino dahil sa matindi nilang pagmamahal sa isa’t isa. Ngunit ngayong oras na ito ay sinampal siya ng masakit na katotohanan na sira na. At nagbago na ang lahat sa kanilang pagsasama.

She was so disgusted na hindi na niya ito kayang panoorin pa. Ang nasa isip niya ay kahit sinong asawa ay hindi rin siguro papanoorin kapag nasa ganitong tagpo ang kanilang kabiyak. Tumalikod na siya at muntik ng matumba ulit dahil sa pagmamadali na makaalis sa lugar na iyon. Mabilis siyang sumakay sa kanya kotse at nilisan ang lugar. Wala sa sarili na nakarating siya sa tapat ng isang resto bar. Mabilis siyang bumaba sa kanya kotse at pumasok sa loob.

Nang dumating si Jane ay dalawang bote na ng hard liquor ang kanyang naubos. Nanlalabo na rin ang kanyang paningin dahil tinamaan na siya sa alak na kanyang iniinom. 

 “Jane, you’re here na pala.”

Kumunot naman ang noo ni Jane dahil may mga kasamang lalaki ang kanyang kaibigan na si Caren. Nakikipag-inuman ito sa mga hindi kilalang lalaki. Kahit pa sabihin na marami rin ang umiinom dito ay hindi naman lahat may pakialam kapag nasaktan ito.

“Puwede ba na iwan niyo muna kaming dalawa.” utos ni Jane sa mga ito.

“Ayos lang sila dito, Jane. Mababait naman sila at hindi mo sila kailangan na paalisin.” saad naman ni Caren sa kanyang kaibigan.

“Ang sabi ko ewan niyo kami at lumipat na lang kayo ng ibang mesa!”

Pilit na pinipigilan ni Caren ang kaibigan pero naiinis na si Jane kaya naman sumunod na ang mga lalaki sa kanyang utos at lumipat na ang mga ito ng mesa. Umupo naman siya sa tabi ng kanyang kaibigan.

“What happened? Nambabae ba talaga ang asawa mo?” tanong nito habang hinahaplos ang likod niya.

Isa sa mga matalik niyang kaibigan si Jane. Mula pa noong college siya ay kasama na niya ito at isa sa mga naging saksi kung paano nagsimula ang lahat sa kanila ni Jerome hanggang sa naging mag-asawa sila. 

Nakita ni Jane kung paano alagaan at mahalin ni Jerome si Caren kaya nang malaman niya na nagloloko ito ay kaagad niyang inisip na baka may hindi lang pagkakaunawaan ang dalawa. Ngunit nang marinig ni Caren ang pangalan ng kanyang asawa ay muli niyang naramdaman ang galit at sakit sa kanyang puso.

“Ayaw ko ng marinig ang pangalan niya. Huwag na muna ngayon, Jane.” sambit nito habang pilit na pinipigilan ang mga luha na nagbabadya ng tumulo mula sa kanyang mga mata.

Mabilis rin nitong inubos ang alak na nasa loob ng kanyang baso.