CHAPTER 6

“Lola, ang totoo po kasi ay…..”

“Pinaghahandaan na po namin, lola.” pinutol ni Jerome ang dapat na sasabihin ni Caren.

Naikuyom naman ni Caren ang kanyang mga kamay. Naiinis siya dahil sa sinabi ng kanyang asawa. Alam niya na hindi ito papayag na sabihin niya ang totoo na wala na siyang balak na magkaanak sa lalaki at maghihiwalay na silang dalawa.

Mas lalo pang siyang nairita nang hawakan ni Jerome ang kanyang baywang. Mahigpit ang pagkakahawak nito na para bang ayaw siya nitong makawala. Noong ay gustong-gusto niya tuwing nagkakadikit ang mga katawan nila pero hindi na ngayon.

Nawala na ang kilig. Hindi na ito tulad ng dati. Mas nangingibabaw na ang galit na nararamdaman niya para sa lalaki.

“Lola, ang totoo po niyan ay hindi pa po talaga namin napag-uusapan ang bagay na ‘yan. Gusto ko po kasi na magtrabaho muna,” lakas loob na sambit ni Caren.

Pinaningkitan ni Jerome ng mga mata ang asawa niya dahil hindi niya inaasahan na sasabihin nito sa lola niya na wala pa itong plano na magkaanak sa kanya.

Kung mahigpit ang pagkakahawak ni Jerome sa baywang ni Caren kanina ay mas humigpit na ito ngayon. Hanggang sa lumipat ang hawak nito sa kanyang braso at doon na nakaramdam ng sakit si Caren.

Nang napatingin siya sa tiyuhin ng kanyang asawa ay prente lang itong nakaupo sa may upuan at walang kahit na anong ekspresyon na makikita sa mga mata nito. Kaagad naman na umiwas ng tingin si Caren kay Vince.

“Sorry, guys pero hindi ko na kayang hindi magsalita. Matagal na kayong kasal kaya bakit hindi niyo pa pinag-uusapan ang tungkol sa pagkakaroon ng anak? Si Jerome naman ang nagtatrabaho kaya walang problema kung magbubuntis na si Caren. At isa pa hindi mo kailangan na magtrabaho dahil kaya naman kayong buhayin ni Jerome.” saad nito.

Natahimik silang lahat sa sinabi ng pinsan ni Jerome. Ang buong akala ni Caren ay tapos na ang pinsan ng kanyang asawa pero hindi pa pala dahil muling nagsalita si Bianca.

“Sobrang swerte mo dahil ang pinsan ko ang naging asawa mo. Kung wala kang balak na magbuntis ay marami namang babae d’yan na puwedeng buntisin ni Jerome.”

“Anak lang hindi mo pa magawang ibigay. Nakalimutan mo na ba kung paano ka naging bahagi ng pamilya namin?”

Hindi pa rin ito tumitigil na para bang nais nitong magreact si Caren sa mga sinasabi nito. Napayuko na lang si Caren dahil matalim na ang tingin na ipinupukol ni Bianca sa kanya. This woman look intimidating na para bang siya ang may kapangyarihan sa pamilyang ito.

Hindi naman makapaniwala si Lola Diana sa mga narinig niya sa kanyang apo kaya sinaway na niya ito.

“Bianca, tumigil kana.”

Nanahimik naman ito at hindi na nagsalita. Pero masama pa rin ang tingin niya kay Caren na parang kakainin niya ito ng buhay. Pero kabaliktaran naman ang tingin ng matandang Fordman. Nakangiti ito sa mag-asawa.

“Ano ba kayo, hayaan na natin sila. Pero sana in two years ay magkaanak na kayo. Alam ko naman na mga bata pa kayo pero mas mabuti na simulan niyo na ang pagpaplano habang maaga pa. Huwag mong masyadong pagurin ang sarili mo Caren dahil kaya ka naman alagaan at buhayin ni Jerome. Just take your time pero ‘wag naman sana matagal.” nakangiti pa rin na saad ng matanda.

Ngumiti na lang si Caren at hindi na nagsalita. Bumalik na ulit sa dati ang buong paligid. Wala sa kanila ang atensyon ng mga ito. Kumalas na rin sa pagkakawak si Jerome sa kanyang braso.

Pasimple namang mapahimas si Caren sa kanyang braso. Tumayo siya at nais niya munang magpahangin sa labas dahil para siyang masu-suffocate sa nangyari kanina. Nais rin niyang pakalmahin ang kanyang sarili.

Ngunit hindi niya napansin na nakasunod pala sa kanya si Jerome na ngayon ay nagyuyupos sa galit. Mabilis nitong hinawakan ang kamay ni Caren at sinabing.

“Talagang gusto mo ako ipahiya sa harap ng pamilya ko.”

“Walang mali sa sinabi ko.” kaagad naman na depensa ni Caren.

“Walang mali? Ni hindi ka man lang marunong sumabay. Talagang pinapakita mo na ayaw mo magkaanak sa akin.” mariin na sambit nito.

“That’s true, ayaw ko talaga.”

“Dapat ko na bang tawagan ang mama mo para ipaalam sa kanya ang nangyayari?”

“Ang sama mo! Ako ang niloko mo. Ikaw ang nagcheat sa ating dalawa.” Mahina pero puno ng diin na sambit ni Caren.

Hindi maganda ang kalusugan ng kanyang ina kaya natatakot siya na mabigla ito. Ang plano niya ang makikipaghiwalay muna siya sa lalaki bago niya sabihin ang totoo na na hiwalay na siya kay Jerome.

Biglang nakaramdam ng guilt si Jerome sa narinig niya mula sa kanyang asawa. Pero kaagad rin na nagbago ang ekspresyon ng mukha niya.

“Love, tatanggalin ko na si Lara bukas. I’ll fire her and I promised you na magbabago na ako. Puwede mong sabihin sa akin ang mga gusto mo basta ‘wag mo lang ituloy ang divorce natin.”

“Ayaw ko ng pag-usapan pa ito, Jerome. Please, just leave me alone.”

“Love, mahal kita kaya ‘wag mo ng babanggitin ang divorce. Kaya ko naman magbago para sa ‘yo. Gagawin ko ang lahat ng nais mo.”

Napait na ngumiti si Caren. Hindi niya kayang paniwalaan ang sinasabi ng lalaking nasa kanyang harapan. Tuwing naalala niya ang ginawa nito ay umaahon sa puso niya ang galit. Sinasabi nito na mahal siya pero bakit kailangan na

makipag-siping ito sa ibang babae.

“Hindi kita kayang patawarin.” malamig na sambit ni Caren.

Tiwala niya ang nasira at hindi niya alam kung kaya pa ba niyang ibalik ito. Iniisip pa lang niya na kailangan niyang magpanggap na okay lang ang lahat ay parang magkakasakit na siya. Nandidiri siya kay Jerome. Ni ayaw na niya itong humawak sa kanya kaya paano niya ito mapapatawad?

Alam ni Jerome na nasasabi lang ito ng kanyang asawa dahil galit ito sa kanya at aminado naman siya sa ginawa niya. Nararamdaman niya na mahal pa siya nito kaya kailangan niya na magdahan-dahan para makuha ulit ang loob ng kanyang asawa. Ang mahalaga sa ngayon ay hindi siya pumayag sa divorce na hinihiling nito.

“Sige kung ayaw mo pang pag-usapan ang tungkol sa baby ay ‘wag na nating pag-usapan. Itatanong ko kung ano ang vacant position sa company lalo na gusto mong magtrabaho. Sa akin ka na lang magtrabaho para malaki ang sahod.” parang wala lang na sambit ni Jerome.

“Ayaw ko,” may diin na sambit ni Caren.