CHAPTER 2

INISANG lagok lang ni Caren ang alak na nasa kanyang baso. Sunod-sunod iyon at walang mintis. Sa tagal ng kanilang pagsasama bilang mag-asawa ay hindi lubos maisip ni Caren na lolokohin siya ni Jerome. Na lolokohin siya ng kanyang asawa. Sa lahat pa ng tao na puwedeng gumawa sa kanya ng masama ay ang asawa pa talaga niya. Nang makita niya itong may kaulaway na ibang babae ay parang isang libong patalim ang sinaksak sa kanyang puso. Ang mga patalim na sa tingin niya ay naging dahilan para tuluyang mawasak ang puso niya.

 “Sa tingin ko naman ay mahal ka ng asawa mo. Mahal ka ni Jerome, parang mahirap paniwalaan na lolokohin ka niya. Hindi kaya masyado ka lang nag-iisip ng ganyang mga bagay?” tanong ni Jane pero bakas pa rin ang pag-aalala para sa kanyang kaibigan.

Mapait na ngumiti si Caren sa kanyang kaibigan. Dahil iniisip niya na hindi iyon gawa-gawa lang.

“Sa tingin mo ba masyado lang akong nag-iisip? Nakita ko, nakita mismo nang dalawang mga mata ko ang ginagawa nila. I saw them, Jane. They fvcking each other. My husband was fvcking his mistress.”

Hindi naman nakaimik si Jane at naging tahimik lang ito. Ayaw paawat ni Caren sa pag-inom ng alak dahil sunod-sunod ang ginawa niyang paglagok sa alak na nasa baso niya. Bigay todo siya sa pag-inom na para bang wala ng bukas. Kaya naman ay mabilis na inagaw ni Jane ang baso sa kamay ng kaibigan niya. Hindi niya ito hahayaan na uminom pa ng uminom.

“Tama na ‘yan. Hindi mo dapat ito ginagawa. Hindi ka dapat nagpapakalasing dahil lang sa niloko ka niya. Don't be harsh to yourself, Caren.”

“Ang sakit kasi, para akong pinatay noong makita ko siya na may kasamang ibang babae. Tinanong ko ang sarili ko kung ano ba ang pagkukulang ko sa kanya? Kung bakit niya ito ginawa sa akin, Jane?” umiiyak na saad niya.

Hindi alam ni Jane kung ano ba ang dapat niyang sabihin. Kaya naman mas pinili niya na makinig na lang sa mga sinasabi ng kanyang kaibigan.

“So, anong plano mo ngayon?” tanong niya kay Caren.

“Ano ba ang dapat ko pang gawin? Ang gagawin ko ay hihiwalayan ko siya. Nakakadiri siya tuwing naaalala ko ang eksena na nakita ko kasama ang babae niya.”

Hindi man maamin ni Jane but he felt sad for her friend. Apektado rin ito sa pinagdadaanan ng kanyang kaibigan. Hindi lang niya alam kung paano ba niya ipapakita kay Caren na concern siya.

“Magpahinga kana muna sa ngayon. Huwag mo munang isipin ang nangyari. Kailangan mong magpahinga at kumalma para makapag-isip ka ng tama. Tayo na at ihahatid na kita pauwi sa inyo.”

Mabilis namang umiling si Caren na nagpapahiwatig ng pagtutol. “Ayaw ko, hindi na ako uuwi doon.”

Ayaw niyang umuwi sa bahay nila dahil tiyak na maalala lang niya ang panloloko ni  Jerome sa kanya at madadagdagan lang ang inis na nararamdaman niya sa kanyang asawa. Ang galit na pilit niyang pinapahupa. Dahil hindi niya alam kung ano ba ang posible niyang magawa kapag umuwi siya sa bahay nila.

“Okay, mag-book na lang tayo ng hotel para sa ‘yo.” inintindi na lamang ni Jane ang kaibigan at hindi na niya ito pinilit pa. Alam kasi niya na hindi madali ang pinagdadaanan nito ngayon.

 Nang makapagbook na sila ng hotel ay hinatid na ni June sa may tapat ng mismong hotel si Caren. “Are you sure na kaya mo na pumunta sa room mo? Ayaw mo ba na ihatid kita sa loob?”

Mabilis naman umiling si Caren. “I can handle myself. You need go home now para makapag-pahinga kana rin. Kaya ko na ito and don’t worry about me, Jane.”

Kumaway siya habang nasa kamay niya ang key card. Naglakad siya patungo sa may hotel entrance at mabilis na pumasok sa loob. Nang makita na maayos naman maglakad ang kaibigan ay nakahinga naman si Jane ng maluwag bago siya tuluyang umalis. Alam niya kasi na okay lang ito.

Mukha lamang itong matino sa unang tingin. Ngunit ang katotohanan ay sobrang gulo ng kanyang isipan. Na anumang oras ay bibigay na ang mga tuhod niya.

She entered the elevator. She swiped the card at mabilis namang sumara ang pinto ng elevator. Hindi nagtagal ay bumukas na ang elevator at nanghihina na ang kanyang mga binti sa paglabas pa lang niya dito. Muntik na siyang masubsob sa sahig dahil muntik na siyang tuluyang mawalan ng balanse.

Humawak siya sa pader para suportahan ang sarili na makatayo. Pilit niyang idinidilat ang mga mata para makita niya ang hotel room na dapat niyang pasukan. 

    

Ngunit nagsisimula na siyang lamunin ng kalasingan. Ngayon na umeepekto ang alak na iniinom niya kanina. Nanlalabo na ang kanyang paningin habang nakatingin sa may pinto. At sa wakas ay nakita na niya ang hotel room niya. Kaagad niyang itinapat ang key card sa may pintuan para buksan ito. 

Nang marinig niya na tumunog ito ay itutulak na sana niya ang pintuan pero bigla na lang itong bumukas.

Ilang minuto siyang hindi nakapag-react. At nagulat na lamang siya ng may bigla humila sa kanya papasok sa loob ng silid. 

Ang malakas na lagabog ng pinto ang sumunod niyang narinig. Isinandal siya sa may likod ng pinto habang nararamdaman niya ang mainit na hininga ng lalaki sa bandang leeg niya. Na dahilan para kabahan siya. Madilim ang buong paligid kaya hindi niya maaninag ang mukha ng lalaki.

Naaamoy niya ang isang pamilyar na pabango. Na sa tingin niya ay naamoy na niya ito noon. Pero bago pa siya tuluyang makapagreact ay isang mapusok na halik ang ginawa ng lalaki sa kanyang labi. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat pero hindi niya namalayan na tumugon na pala siya sa halik nito.

   

“Hmmm…” mahinang ungol ni Caren.

Nang mapagtanto niya ang ginagawa sa kanya ng lalaki ay pilit siyang nagpumiglas para makawala. Nang dahil sa kalasingan ay hindi niya kaya ang lakas ng lalaki. Sa tingin niya ay unti-unti ng nawawalan ng lakas ang kanyang kamay dahil sa pagdikit ng mga katawan nila. Hindi na niya alam ang gagawin niya kung magpapaubaya ba siya o tatanggihan niya ito?

Nakakapaso ang bawat haplos nito sa kanyang katawan. Kakaibang sarap ang kanyang nararamdaman na para bang unti-unti na siyang tinutupok ng init hanggang sa tuluyan siyang lamunin ng pagnanasa na kanina pa niya pilit na pinipigilan.        

    

Nais niyang itulak ang lalaki palayo sa kanya ngunit mabilis nitong napansin ang kanyang galaw. Hinawakan nito ang kanyang kamay at inilagay sa kanya uluhan.

“Bitiwan m—mo ako… Please, let me go..” pakiusap niya sa lalaki.

Huminto naman ang lalaki sa paghalik sa kanya at bahagya itong tumawa.

“Don’t hold it back, baby. I know that you want this. You’re so fvcking obvious.”

Nararamdaman niya ang paghaplos ng lalaki sa kanyang panga dahilan para makaramdam na siya ng kakaiba. Hinalikan nito ang kanyang pisngi pababa sa kanyang panga hanggang sa makarating sa kanyang leeg. Naging mas agresibo pa ang bawat galaw ng lalaki kahit pa madilim ang buong paligid ay hindi nito iyon alintana.

Naramdaman ni Caren na isa-isa at dahan-dahang kinalas nang lalaki ang butones ng kanyang suot na blouse. Na naging dahilan para makaramdam siya ng pagkatuyo ng kanyang lalamunan. Napalunok siya bigla.

Para na siyang mawawala sa sarili sa ginagawa sa kanya ng lalaki. Parang may bumubulong sa kanya na hindi dapat ito nangyayari. Na kailangan nilang tumigil.

“Please, bitiwan mo ako!”

She tried her best para itulak ang lalaki pero binuhat siya nito at mabilis na inihagis sa malambot na kama. Hindi siya nasaktan pero nakaramdam siya na parang mas nahihilo siya. Ang lambot ng kama at parang nais na lang niyang matulog.

Pilit siyang bumabangon pero malaki at matangkad ang pigura ng lalaki na nasa ibabaw niya. Ilang sandali pa ay tuluyan nitong hinubad ang kanyang damit. Nararamdaman na niya ang pagdikit ng mga balat nila dahil pareho na silang n*******d.

Niyakap siya ng mahigpit ng lalaki at nakahanda na itong angkinin siya. Napahawak siya sa dibdib nito at pilit na bumabangon. Kinagat niya ang ibabang parte ng kanyang labi para pakalmahin ang sarili. Kailangan niyang labanan ang tukso. Kailangan niyang pigilan ang init ng katawan na nararamdaman niya para sa isang lalaki na hindi naman niya kilala.

“S–Sir, sa tingin ko po ay mali itong room na pinasukan ko. P–Please, just let me go..”

Ang bilis ng t*bok ng puso niya sa sobrang kaba dahilan para manginig ang boses niya habang nagsasalita. Natatakot na siya dahil parang nawawala na siya sa tamang wisyo.

    

“Tsk!”

Bakas sa boses ng lalaki ang pagka-inip. “Are you playing hard now?”

   

Tatayo na sana si Vince at uutusan na niyang umalis ito nang bigla na lang lumiwanag ang buong paligid. Ito ay dahil sa nagpupumiglas ni Caren kanina kaya hindi niya namalayan na nasagi niya ang switch ng ilaw. Bahagyang napapikit si Vince ng dahil sa pagkasilaw sa ilaw. Ngunit ng masilayan niya ang babae ay biglang nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha. Kaagad niya itong nakilala.

Nagulantang si Caren nang masilayan na niya at napagtanto na niya kung sino ang lalaki na nasa harapan niya at kaulayaw niya kanina lamang. Nahimasmasan siya at biglang nawala ang kalasingan niya. Bigla siyang namutla sa takot. Hindi niya ito inaasahan. Hindi siya makapaniwala sa taong nasa harapan niya at seryoso ang tingin na ipinupukol sa kanya.

“U–Uncle Vince..?”

Kung nakakatakot ito noon ay mas nakakatakot na ito ngayon. Seryoso ang gwapo nitong mukha na para bang anong oras ay posible siya nitong kaladkarin palabas sa silid na ito.

Si Vince ang bunsong anak ng mga Fordman. Ang tiyuhin ng kanyang asawa. Cold and serious ang personality nito at walang sino man ang may gusto na makabangga ito. Dahil talagang nakakatakot ito.

Noong minsan na dumalaw siya sa bahay ng kanyang in-laws kasama ang kanyang asawa ay todo paalala sa kanya si Jerome na huwag lumapit at makipag-usap kay Vince. Na layuan niya ito dahil wala itong balak na makihalubilo o makipag-usap sa mga hindi importante sa buhay nito.

“What the—”

Isang malamig na tingin ang ipinukol ni Vince sa kanya. Tumingin siya sa mga mata nito kaya umiwas ito ng tingin. Kaya naman mas lalo siyang nag-aalala.

“Magbihis ka na and leave now!”

Nagmamadali namang bumangon si Caren at hindi niya sinasadya na makita ang hindi niya dapat makita. Kaagad siyang umiwas ng tingin habang nag-iinit ang pisngi niya. Hindi ito nakaligtas kay Vince kaya lalo itong nainis dahil alam niya na napansin ng babae ang pagk*lalaki niya na handang-handa na sana sa laban.

“Hindi ka pa ba aalis ngayon? What are you waiting for? Gusto mo ba na kaladkarin pa kita palabas?” naiinis at aburido na tanong ni Vince.

Hindi na alintana ni Caren ang kanyang hubad na katawan at nakakahiyang pangyayari na ito dahil mabilis niyang pinulot ang mga nagkalat na damit nagmamadali niya itong sinuot. Hindi na siya nag-abala pa na lumingon kay Vince hanggang sa tuluyan siyang makalabas sa hotel room nito.

Wala sa sarili na nakatingin siya sa hotel number na nasa harapan niya.

“Hindi ito 8899, dahil  8989 ito.” Ang nakikita niyang numero ngayon at nayayamot na saad niya pero huli na dahil nangyari na at maling room ang napasukan niya.

Lalong sumakit ang ulo niya nang maalala niya na muntik na siyang makipags*x sa tiyuhin ng kanyang asawa. Nawala ang kalasingan niya pero mas matindi pa sa hangover ang nararamdaman niya ngayon. Ang hangover na ginawa ni Vince sa kanyang katawan.

Nang makaalis na si Caren ay mabilis na tinawagan ni Vince ang Security department ng hotel. Kailangan niya itong ayusin agad bago pa makita ng iba.

“Delete all the footage of Caren, ASAP.”

Nang ibaba na niya ang tawag ay bigla itong napatingin sa magulong kama. Nagsindi ng sigarilyo at kitang-kita ang pagkairita sa mga mata nito. Hindi pa rin ito makapaniwala na natikman niya ang labi ng asawa ng kanyang pamangkin.

Muntik na siyang makipag-s*x sa asawa ng kanyang pamangkin na si Jerome.  Kung hindi lumiwanag ang buong paligid ay sigurado siya na inangkin niya ito.

“Fvck!” he cursed.