CHAPTER 2

BIANCA ISSABELLE POV

Wala sa sariling napahawak ako sa impis ko pang puson. Kakagaling ko lang sa Doctor noong nakaraang araw at sinabi niyang dalawang buwan na akong nagdadalang -tao. Gusto ko sanang bangitin ito kay Daniel dahil mahigit isang lingo din siyang hindi umuwi dito sa mansion pero ito naman kaagad ang sinalubong niya sa akin. Divorce paper at gusto niya talaga akong burahin sa buhay niya.

“Anak, don’t worry…lalaban si Mommy. Hindi ako papayag na lumaki kang walang ama. Na lumaki kang hindi tayo buo. Gagawin lahat ni Mommy para manatili sa tabi natin ang iyung ama.” Umiiyak kong bigkas. Dahan-dahan akong tumayo ng kama at naglakad patungo sa banyo.

Hindi ako dapat umiyak. Hindi pa katapusan ng mundo para magmukmok ako. Kahit na anong mangyari, hinding hindi ako papayag na hihiwalayan ako ni Daniel. Pupuntahan ko si Grandma. Kakausapin ko sya. Magsusumbong ako. Alam kong papanigan niya ako dahil ako ang pinili niya para maging asawa ng paborito niyang apo.

Naghilamos lang ako at hinagod ko ng tingin ang sarili kong reflexion sa salamin. Kapansin-pansin ang pamumula at pamumugto ng aking mga mata. Pinilit kong ngumiti pero luha lang ang kaagad na lumabas sa mga mata ko. Masakit talaga!

Kahit na anong pilit kong tigilan ang pag iyak hindi ko talaga kaya. Muli akong lumabas ng banyo at inabot ang cellpone na nakapatong sa may center table. Nag-dial ako at ilang ring lang kaagad namang may sumagot sa kabilang linya.

“Who’s this?” kaagad na sagot ng isang boses babae a kabilang linya. Kaagad namang napakunot ang noo ko. Hindi boses ni Lola ang Antonia ang nasa kabilang linya. Boses iyun ni Mommy Sylvia na ina ni Daniel at mula umpisa ayaw niya sa akin.

“Ma-mommy? Nasaan po si Lola Antonia? Gusto ko po sana siyang makausap?’” sagot ko. Pilit kong pinatatag ang boses ko. Iniiwasan kong pumiyok habang nagsasalita dahil tiyak na pagtatawanan niya ako kapag ma-sense niya na umiiyak ako ngayun.

Kung ayaw sa akin ni Daniel mas lalo naman itong si Mommy Sylvia. Simula noong naging asawa ako ang anak niya puro na lang kagaspangan ng pag uugali ang ipinapakita niya sa akin.

“Wala si Mama Antonia at hindi ka niya makakausap ngayun.” Padaskol niyang sagot sa akin at kaagad na pinatay ang tawag. Hindi ko naman maiwasan ang magtaka. Paanong wala si Lola Antonia? Isa pa, bakit si Mommy Sylvia ang may hawak ng cellphone ni Lola? May nangyari ba na hindi ko alam?

******************

********

******

Ang balak kong pagdalaw kay Lola Antonia hindi na natuloy. Hindi ko kasi namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa labis na pag iyak. Nagising ako na sobrang sakit ng ulo ko. Bumangon ako ng kama at hindi na ako nag abala pang magsuklay. Lumabas ako ng kwarto dahil nakakaramdam na ako ng gutom. Halos alas tres na pala ng hapon at wala man lang kahit na anong laman ang tiyan ko. Ayaw kong ilagay sa alanganin ang buhay ng baby na nasa sinapupunan ko kaya kailangan kong maghanap ng makakain sa kusina.

Mukhang hindi pa nakauwi si Daniel galing opisana. Sabagay, ano nga ba ang aasahan ko sa kanya? Minsan lang naman kasi talaga niya kung uwian ako. Kung uuwi naman siya wala siyang ibang gusto kundi gamitin ang katawan ko. Kanina lang hindi niya ginawa dahil gusto niya na pala talagang makipaghiwalay sa akin.

Sa isiping iyun muling pumatak ang luha sa aking mga mata. Pasimple ko iyung pinunasan ng mapansin ko ang isa sa mga kasambahay namin na papasok din sa main door. May bitbit siyang luggage na labis kong ipinagtaka.

“Thelma…kanino ang luggage na iyan? May bisita ba tayo?” nagatataka kong tanong. Tuluyan na akong nakababa ng hagdan samantalang paakyat naman siya.

Napansin ko ang pagkagulat sa mga mata ni Thelma nang mapatingin siya sa akin. Napasulyap pa ito sa hawak niyang luggage bago ako seryosong tinitigan.

“Mam Bianca..gamit po ito ng bisita ni Sir Daniel. Nasa taas na po sila. Sa mismong kwarto ni Sir.” Sagot naman ni Thelma. Bakas sa mukha niya pag-aalinlangan. Kaagad naman akong nagtaka.

Simula noong ikinasal kami ni Daniel hiwalay na kami ng kwarto. May sarili akong kwarto ganoon din siya. Pumapasok lang siya sa kwarto ko kapag gusto niya akong i-sex. Pagkatapos niyang makaraos lalabas siya ng kwarto ko at doon na matutulog sa sarili niyang kwarto.

Noong una para pa akong nanliliit sa sarili ko. Feeling ko kasi para akong sex slave ni Daniel na kailangan niya lang kapag nakakaramdam siya ng pag iinit ng kanyang katawan.

“Ka-kasama niya po si Mam Jeneva sa kwarto Mam. Pinulong po kami kaninang umaga ni Sir Daniel at sinabi niya sa aming lahat na si Mam Jeneva na daw ang bagong reyna ng mansion.” Muling wika ni Thelma.

Pakiramdam ko biglang namanhid ang buo kong katawan dahil sa narinig. Hindi ko akalain na ganito pala ka-seryoso si Daniel na hiwalayan ako. Hindi ko akalain na nagawa niya nang dalhin kaagad ang babae niya dito sa mansion gayung hindi pa naman ako pumipirma ng divorce paper.

Wala talaga siguro siyang pakialam sa akin. Wala talaga siguro siyang pakialam sa nararamdaman ko. Siguro nga...wala naman talaga akong halaga sa kanya. Pinakisamahan niya lang ako para makuha niya ang mana niya.

“Sorry po Mam! Hindi namin gusto ang bagong babae ni Sir pero wala kaming magagawa kundi ang sundin siya.” Muling bigkas ni Thelma. Bakas sa mukha nito ang pakikisimpatiya sa akin kaya impit na akong napaiyak. Mukhang wala na talaga siguro akong ibang choice kundi pirmahan ang divorce paper na iyun. Wala nang pag asa pa na maayos naming ito lalo na ngayung may ibang babae na siyang dinala sa pamamahay namin at sa kwarto niya pa talaga dinala kung saan simula noong ikinasal kami off -limits na sa akin ang lugar na iyun.

Wala sa sariling muli akong napahawak sa aking tiyan. Pakiramdam ko lalo akong nanghina. Pakiramdam ko sobrang dilim ng paligid. Napatitig ako sa hawak na luggage ni Thelma at isang pasya ang kaagad na nabuo sa isipan ko.