BIANCA POV "How dare you para sabihin sa akin iyan! Ano ba Daniel? Hindi ka ba talaga titigil? Bakit ba ayaw mo pa akong lubayan?" galit kong singhal sa kanya. Lalo namang dumiin ang pagkakahawak niya sa braso ko. "Titigil? Nagpapatawa ka ba? Hindi ko maintindihan kung ano ang pinakain mo kay Lola. Bakit ba masyado siyang amaze na amaze sa iyo at dumating pa sa punto na pilit ka niyang ipinakasal sa akin?" muli niyang bigkas. Matalim ko siyang tinitigan sa kanyang mga mata kasabay ng pagak kong pagtawa. Heto na naman kami! Sa dating issue pa rin ba? Hindi pa rin ba siya nakaka-moved on gayung sobra din naman siyang nag-enjoy sa katawan ko? "Bakit hindi siya ang tanungin mo? Wala na akong panahon pa na makipag-usap sa iyo Daniel. Kung ano man ang gagawin ko sa buhay ko, wala ka na doon!" bigkas ko at malakas na pumiksi. Kaagad niya naman akong nabitawan. "Sana ito na ang huling pagkakataon na magkita tayo. Sa susunod na magkasalubong pa tayong muli, huwag mo na akong pansin
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Kasalukuyan akong abala sa aking mga pinipirmahang mga papels nang napahinto ako dahil sa pabalagbag na pagbukas at sara ng pintuan ng opisina. Wala sa sariling napatayo ako at akmang sisitahin ko na sana kung sino man ang pangahas na bigla na lang pumasok nang hindi ko na nagawa pa dahil naunahan niya na ako. Naramdaman ko na lang ang pagtama ng kamao niya sa pisngi ko na siyang dahilan kaya kaagad akong natumaba sa sahig. Kaagad akong napahawak sa ilong ko ng maramdaman ko ang isang mainit na likido na lumabas doon. "Walang hiya ka! Hayop talaga! Hayop iyang babae mo! Walang kwenta! Salot!" galit na bigkas sa akin ng half brother ko na si Arnold. Nakasuot pa siya ng doctor's coat habang kita ko sa kanyang mga mata ang galit. Akmang susugod sana ako sa kanya para makaganti sa pananapak niya sa akin pero napahinto din ako nang kaagad siyang nagsalita. "Ganiyan ka na ba kawalang -kwentang tao? Hiniwalayan mo na nga pagkatapos gusto mo pa siyang
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Kung kanina ako ang sinugod ng half brother kong si Arnold ako naman ang sumugod sa kanya ngayun. Halos sirain ko ang pintuan ng opisina niya! Malakas kong itinulak at kaagad na sinugod ang gulat na gulat na si Arnold! "Ano ang ginawa mo? Kailan pa pwedeng maging confidential ang record ng asawa ko?" galit kong singhal sa kanya at mahigpit ko siyang hinawakan sa kanyang kwelyo. "Ohhh! Napasugod ka Bro? Bigla mo bang na-realized ngayun kung gaano ka kasama sa ex-wife mo kaya nandito ka ngayun sa hospital ko?" nakangisi niyang sagot sa akin. Ni hindi ko man lang siya nakitaan ng pagkasindak dahil sa galit ko. Mariin niyang hinawakan ang makabilaan kong kamay at halos pilipitin niya iyun matanggal lamang sa pagkakahawak sa kwelyo niya! "Hindi ako nakikipag-biruan sa iyo Arnold! Nasaan si Bianca? Nasaan ang asawa ko?" galit kong singhal sa kanya. Padaskol ko siyang binitawan at umatras ng ilang hakbang sa kanya! Napansin ko naman ang pagtaas ng su
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV Hungkag ang pakiramdam na nahiga ako ng kama. Hangang ngayun hindi pa rin lubusang matangap sa sarili ko na wala na siya. Hindi na kami magkikita at malabo nang maging masaya ako dahil alam kong habang buhay akong uusigin ng aking konsensya dahil sa nangyari sa kanya. Nanatili ako sa loob ng kwarto ni Bianca hangang sa gumabi na. Tahimik akong nakahiga sa kama niya para sana damhin ang presensya niya! Ni hindi ko nga pinagkaabalahan na buksan ang ilaw. Hindi ko ininda kung gaano kadilim ang buong paligid. Gusto kong mag-isa! Gusto kong magmuni-muni. Ni hindi ako nakakaramdam ng gutom kahit oras na ng dinner. Dilat na dilat ang aking mga mata hangang sa muling sumikat ang araw. Kahit isang idlip lang hindi ko nagawa kaya noong may kumatok sa pintuan ng kwarto para akong bangag na tumayo at naglakad patungo doon para tingnan kung sino ang nasa labas. "Daniel...ano ba ang ginagawa mo? Alam mo bang buong gabi kaming sobrang nag-aalala?" kaagad na sal
BIANCA POV SEVEN YEARS LATER NINOY AQUINO INTERNATIONAL AIRPOT TERMINAL 1 Suot ang Gucci Retro Tweed Mini Dress na pinarisan ko ng two inches high heels, parang model ang hakbang ko habang naglalakad palabas ng airport. Nakasunod ang tatlong bodyguards at dalawang Yaya ng kambal kong anak habang taas noo akong naglalakad. Hawak ko sa kanang kamay ko si Scarlett Pearl at sa kaliwanag kamay ko naman ay si Stephen Kyle. Ang kambal kong anak na muntik ng mawala sa akin seven years ago dahil sa kinasangkutan kong aksidente na kagagawan ng mga taong gusto akong mawala ng tuluyan dito sa mundo. Agaw pansin din kami sa ibang mga byahero. Alam kong lahat sila nakatingin sa gawi namin at kinikilala kong sino ako. Sabagay, sino ba naman ang hindi mapapatingin sa kagaya ko. Simula noong namuhay ako sa Paris France talagang ginawa ko ang lahat para alagaan ko ang sarili ko. Lalo akong nagpaganda at minahal ko ang sarili ko. Dagdagan pa ng dalawa kong cute na anak na kahit sino sa mga
BIANCA POV "Kuya! Kaya naman halos inaraw-araw mo akong kulitin para pauwiin eh! May plano ka na pala diyan! Sabihin mo sa akin...ano ba ang balak mong gawin? Bakit bigla-bigla mo nalang talikuran ang posisyon mo at ipaako sa akin? Hindi ka ba natatakot na baka bumagsak ang kumpanya sa mga kamay ko?" seryoso kong wika sa kanya. Susubukan ko siyang takutin dahil alam ko kung gaano niya kamahal ang negosyo na naiwan ng mga magulang namin pero mukhang walang epekto. Tinawanan niya lang ako. "Malaki ang tiwala ko sa iyo little sister! Alam kong mas magaling ka kumpara sa akin kung ang paghawak ng negosyo ang pag-uusapan. Tingnan mo nga...ilang taon ka pa lang nag-umpisang magtrabaho pero ang laki na ng naitulong mo sa kumpanya natin para mas lalong tumaas ang revenue taon-taon. Malaki ang tiwala ko sa iyo kaya panatag kong iiwan sa iyo ang pamamahala ng kumpanya natin. Huwag ang mag-alala.. nasa likod mo lang ako palagi. Hindi naman porket bibitawan ko ang posisyon na iyan, tuluyan
BIANCA POV "So kumusta ang pinaka magandang babae sa balat ng lupa? Sa wakas, naisipan mo din umuwi. Kaunting-kaunti na lang magrereklamo na ako sa iyo dahil ang laki ng ginagastos ko palagi makita lang kayo ng mga inaanak ko!" kaagad na bigkas ni Arnold sa akin sabay abot niya ng hawak niyang bouquet of roses. Kaagad ko naman iyung tinanggap at nagpasalamat sa kanya. Ganito siya palagi sa akin tuwing dinadalaw ako kahit noong nasa Paris pa ako. Palagi siyang may pasalubong na bulaklak.Sa wakas, nakawala din siya sa kambal. Nagawa din naming mag-usap ngayun bago pa ako umakyat ng kwarto para magpahinga. "Huwag mo akong konsesyahin diyan sa mga nagastos mo. Hindi kita inutusan na bumyahe, papuntang Paris at pabalik ng Pinas. Kagustuhan mo iyan kaya labas na ako diyan!" direkta ko namang sagot sa kanya. Sinipat ko ng tingin ang mga bulaklak at hindi ko mapigilan ang mapangiti. Ang ganda kasi talaga! Kasing ganda ko! "Ouchhh! Ang sakit noon ah? Pasalamat ka mahal ko kayo ng mga b
BIANCA POV Pagkatapos namin mag-usap ni Arnold, dinaanan ko lang ang kambal sa kwarto nila para icheck kung ano ang ginagawa nilang dalawa. Ganoon na lang ang paguhit ng masayang ngiti sa labi nang maabutan ko silang mahimbing nang natutulog. Sa loob ng pitong taon wala akong ibang ginawa kundi protektahan sila. Ilayo sila sa kapahamakan at masiguro ang kanilang kaligtasan. Ang kinasangkutan kong aksidente seven years ago ay nagbigay sa akin ng malaking trauma. After ng aksidente, nabulag ako at muntik nang mapahamak ang ipinagbubuntis ko. Maswerte lang talaga at malakas ang kapit ng mga baby na nasa sinapupunan ko kung hindi baka tuluyan na akong mabaliw kung sakaling napahamak sila. Namuhay ako sa kadiliman sa buong period ng pagbubuntis ko. Mas lalong dumagdag sa sakit ng kalooban ko noong nalaman ko na patay ang isa sa mga babies pagkapanganak ko. Triplets sila pero hindi naka-survived ang isang bata. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa noon. Pakiramdam ko bigla
SCARLETT POV Pagkatapos namin kumain, kaagad na din akong nagpaalam kay Draku na magpapahinga na muna ako sa aking kwarto! Kaagad naman siyang pumayag at inalalayan niya pa nga ako hangang sa makahiga na ako ng kama! Hindi ka pa ba aalis?" wala sa sariling tanong ko sa kanya! Kanina pa gustong pumikit ang mga mata ko pero hind ko matuloy-tuloy dahil sa presensiya niya! Dati naman kapag hinahatid niya ako dito sa aking silid hindi siya masayadong nagtatagal pero kakaiba yata ngayun ang kinikilos niya! Hindi siya matinag habang nakaupo sa kabilang bahagi ng kama! "Oh...gising ka pa? May gusto ka ba? SAbihin mo, ibibigay ko kaagad sa iyo!" nakangiti niyang sagot sa akin! Hindi ko na tuloy mapigilan ang mapairap! Ang layo na naman ng sagot niya sa sinabi ko! "Draku...pwede mo na akong iwan! Matutulog na kasi ako eh!" mahinang bigkas ko na sinabayan ko pa ng paghikab! Sobrang antok na antok na talaga ako kaya lang hindi din naman ako mapalagay kapag alam kong nandito lang siya sa k
SCARLETT POV "Okay ka lang ba?" kasalukuyan akong nag-eemote dito sa loob ng kwarto nang bigla namang pumasok si Draku! Mabuti na lang talaga at nakatlikod ako sa gawi ng pintuan kaya may pagkakataon pa ako para punasan ang luha mula sa aking mga mata! Hindi ko na naman kasi talaga mapigilan ang maiyak eh! Sa sobrang babaw ng luha sa aking mga mata pati yata mga walang kwentang bagay iniiyakan ko na! "O-okay lang ako!" mahina kong sambit habang hindi na ako nag-abala pang lingunin siya! Nahihiya akong baka mahalata niya na galing ako sa pag-iyak! Ayaw kong mag-isip siya ng kung ano pa man! Kung totoo or isang malaking pagkukunwari man ang ginagawa niyang pag-aalaga sa akin wala na akong pakialam pa! Basta ang importante nandito ako sa isang kumportableng lugar at safe naman ako! "Okay ka lang? Scarlett, sa ilang buwan na nagkasama tayo, kilalang kilala na kita!" narinig kong bigkas niya! Nakatayo na siya sa harapan ko samantalang nakaupo naman ako dito sa kama! Pilit ko ding
DRAKU POV (bigyan natin ng POV) HINDI ko alam kung paanong nag-umpisa ang pagkahumaling ko kay Scarlett pero isa lang ang sigurado ko ngayun, gusto ko siyang protektahan sa lahat ng oras! Gusto ko siyang makasama habang buhay at maangkin hindi lang ang katawan niya kundi ang buo niyang pagkatao! Oo, nakakahiyang aminin sa sarili pero nagawa kong mainlove sa babaeng mas hamak na bata sa akin kung edad ang pag-uusapan! Bonus na lang siguro ang pagdadalang tao niya para masigurado ko sa aking sarili na akin lang siya! Unang kita ko pa lang sa kanya noon, talagang nahulog na din talaga ang loob ko sa kanya! Ayaw ko lang aminin...pilit ko ding sinusupil iyun at binabaliwala dahil hindi talaga pwede! Wala naman din kasi akong plano na pumasok sa isang seryosong relasyon kaya naman hindi ko akalain na kay Scarlett lang pala ako mababaliw! Sabi ko sa sarili ko dati, paparusahan ko lang siya bilang kabayaran sa lahat ng mga kasalanan na nagawa niya sa anak kong si Anyana! Kaya lang,
SCARLETT POV '"DAD! Ano ba, anak mo ako at wala ba talaga akong rights para mag-stay sa bahay na ito?" seryosong tanong ni Anyana sa kanyang ama! Mukhang wala pa din talaga siyang balak na umalis dito! Hindi ko alam kung ano ba talaga ang pakay niya kung bakit napasugod siya sa bahay na ito pero nag-aalala akong isipin na baka nandito siya para guluhin ako! Kilala ko si Anyana! Alam kong lagpas langit ang galit niya sa akin at ngayun pa lang hindi ako dapat pakampanti lalo na kung nasa paligid lang siya! Dumagdag din sa problema kong ito si Gino! Hindi ko alam kung ano ba talaga ang pakay niya at bakit niya nabangit sa akin na mahal niya daw ako! Kung totoo man ang nabangit niyang pagsinta sa akin or hindi wala na akong pakialam pa! Wala na din naman akong kahit na katiting na nararamdaman sa kanya eh! Mas gusto ko na nga lang sana ng tahimik na buhay pero hindi ko alam kung paano makakamit iyun dahil umpisa pa lang puro na problema ang dumadating sa buhay ko! "Para kay Sca
SCARLETT POV "Nag-desisyon na siya diba? Ayaw ka na niyang makausap, bakit mo pa ipinipilit ang gusto mo?" seryosong tanong ni Draku kay Gino! "Ku-Kuya! Kahit saglit lang. Please hayaan mo muna akong makausap siya ulit! Marami pa akong gustong sabihin sa kanya!" nakikiusap na bigkas ni Gino sa Kuya niya! Isang matalim na titig ang ibinigay sa kanya ni Draku kasabay ng pag-iling! "NO! Hindi ako papayag! Sobra-sobra na ang time na ibinigay ko sa iyo para makausap siya at ayaw niya na din! Buntis si Scarlett at bawal din sa kanya ang sobrang ma-stress!" seryosong sagot ni Draku sa kapatid niya! KItang kita ko sa mukha ni Gino ang pagkadismaya at muling tumitig sa akin! "Scarlett, ikaw ang magdesisyon! Hindi ba't ako naman talaga ang mahal mo? Handa akong maghintay! Tandaan mo, handa kong itama lahat ng pagkakamali ko mapatawad mo lang ako sa lahat---" hindi na natapos pa ang sasabihn ni Gino nang biglang tumama ang kamao ni Draku sa panga nito! Impit naman akong napasigaw lal
SCARLETT POV HINDI nakaligtas sa paningin ko ang pagkagulat na kaagad na rumihistro sa mga mata ni Gino! Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niya pa akong kausapin ngayun gayung malinaw naman noon pa na wala siyang pakialam sa akin! "Naiinitindihan ko kung bakit nakapagdesisyon ka ng ganito, Scarlett! Alam kong naguguluhan ka lang sa mga nangyari dahil feeling mo wala kang kakampi!" mahina niyang sambit! Peke naman akong natawa! Pasimple kong pinunasan ang luhang hindi ko na namalayan pa na muling pumatak mula sa aking mga mata at tinitigan si Gino! "Pinapamukha mo ba sa akin ngayun na nahihibang na ako?" Oo, wala nga akong kakampi at tanging si Draku lang ang meron ako ngayun na alam kong handa niya akong damayan kahit na ano ang mangyari!" seryoso kong bigkas sa kanya! Tiwala naman ako sa sinasabi ko ngayun dahil nararamdaman ko na tapat naman si Draku sa ginagawa niyang pag-aalaga sa akin ngayun. "No! Hindi sa ganoon! Tangap ko ang pagkakamali ko at kaya ako nandito
SCARLETT POV "KAHIT saglit lang! Please, pwede bang kahit saglit lang makausap ka?" nakikiusap na bigkas ni Gino! Wala sa sariling napatitig ako kay Draku at hindi nakaligtas sa paningin ko kung gaano siya ka-seryoso ngayung habang nakatitig kay Gino! Mukhang hindi talaga siya masaya sa pakiuisap ng half brother niya. "Okay, tungkol saan ang sasabihin mo? Sabihin mo na dahil gusto ko nang magpahinga!'' nayayamont kong bigkas! Wala sa sariing napatingin ako kay Anyana at kitang kita ko talaga sa mga mata niya ang pagkadisguto! Ilang beses ko din siyang nahunuli na pasulyap-sulyap sa tiyan ko! "NO! Hindi pwede! Hindi kayo pwedeng mag-usap!" seryosong bigkas ni Draku! Pilit naman akong ngumiti! 'Saglit lang naman daw! Pagbigyan mo na iyang kapatid mo!" pilit ang ngiting sagot ko! Sa ilang linggo na kasama ko si Draku sa bahay na ito, tuluyan na ding palagay ang loob ko sa kanya! Natuto na din akong makipag-usap sa kanya! Siguro dahil sa kaloob-kalooban ng puso ko, alam kong mabuti
SCARLETT POV Patuloy ang paglipas ng mga araw! Talagang tinutoo ni Draku ang sinabi niya sa akin na magli-leave daw siya sa opisina niya para masamahan ako! Ilang check- ups ko na din na kasama siya at hindi niya talaga ako iniiwan! Napagkakamalan na nga siya ng karamihan na asawa ko pero deadma lang siya! Mukha pa nga siyang nag-eenjoy sa ginagawa niya kaya hinahayaan ko na lang! Katulad na lang ngayun, kasama ko siya dito sa likurang bahagi ng sasakyan! Kakagaling lang namin sa OB Gyne ko at walang ibang ginawa si Draku kundi ang alalayan ako! Kung pwede nga lang buhatin niya na ako, ginawa niya na eh! Huwag lang daw akong mahirapan! "Gusto mo bang kumain na muna tayo?" nakangiti niyang tanong sa akin? Hawak niya ang isa kong kamay ngayun at pinisil-pisil pa iyun! Nasanay na ako sa ganito niyang gawain kaya naman parang normal na sa akin ang lahat Palagi siyang nakaalalay sa akin kahit saan kami magpunta kaya kahit papaano, nasanay na ako sa mga hawak niya! "Gusto ko nang
SCARLETT POV Tama lang ang naging desisyon ko na bigyan ng chance si Draku na magpaka-ama sa mga anak namin! Hindi ko pa man nasisilang ang mga babies, ramdam ko na magiging mabuti siyang ama sa mga bata! Kahit papaano, maswerte pa rin pala ako! Tinalikuran na yata ako ng lahat pero heto siya! Ang taong akala ko walang ibang gustong gawin kundi ang durugin ako pero kabaliktaran pala ang mangyayari! Siya pala ang hindi ko inaasahan na masasandalan sa mga panahong kailangang kailangan ko na ng karamay! Na kailangan ko ng matatag na masasandalan lalo na at kakaiba yata ang epekto ng pagbubuntis ko! Kahit papaano, nahimasmasan na ako! Nandito na ulit ako sa silid ko kasama si Draku na hindi ko kayang tumingin ng direcho sa kanya! Nahihiya kasi talaga ako sa mga nangyari! Feeling ko sobrang drama ko kanina na hangan ngayun, namamaga ang mga mata ko sa matinding pag-iyak! "Ayos ka na ba dito? May gusto ka bang kainin?" narinig kong muling sambit niya! Kanina pa siya! Sa tuwing nags