Chapter 7

BIANCA POV

"Kaya ko na ang sarili ko Kuya! Nandiyan naman si Manong driver para ihatid ako sa hospital." nakangiti kong wika kay Kuya Cyrus! Kasalukuyan kaming kumakain ng breakfast! Gusto niy akong samahan sa hospital para sa check-up ko pero tumangi ako. Ayaw kong isturbuhin siya dahil alam ko kung gaano siya kaabala sa negosyo at opisina.

"Are you sure? Ngayung buntis ka, kailangan mong mag-doble ingat! Hayaan mo, ikukuha kita ng magbabantay sa iyo para masigurado ko ang kaligtasan mo sa lahat ng oras." sagot niya sa akin. Nakangiti naman akong umiling.

"Kuya, hindi mo na kailangan pang gawin iyan! Hindi naman ako high profile na tao eh. Ang alam ng lahat isa akong ordinaryong tao na lumaki sa orphanage!" nakangiti kong sagot sa kanya.

Oo, iyun ang alam ng lahat. Isa akong nurse noon at at isa naging pasyente ko si Lola Antonia. Sa kabila ng pagtutol ni Kuya Cyrus sa kursong kinuha ko hindi ako nagpatinag. Mula bata pa ako pangarap ko na talaga ang maging nurse at kahit na ilang beses akong kinausap ni Kuya hindi ko siya pinakingan.

Mayaman kami! BAgo namatay ang mga magulang naming dalawa ni Kuya sa aksidente nag-iwan naman sila ng limpak-limpak na salapi sa amin. Pero wala akong pakialam. Namuhay ako ng simple habang abala si Kuya sa negosyo namin.

Hangang sa naka-graduate ako at naging lisesyadong nurse. Nagtrabaho ako sa isang hospital at doon ko nga nakilala si Donya Antonia. Tuluyan kong isinikreto kahit kanino kung sino ako. Namuhay akong simple at ordinaryong tao. Walang ibang nakakaalam sa tunay kong pagkatao maliban kay Kuya Cyrus at Arnold

Paanong hindi malaman ni Arnold. High School pa lang magkakilala na silang dalawa ni Kuya Cyrus. Bunga si Arnold ng pangagaliwa ng ama ni Daniel na ilang taon na ding patay. Aware din akong hindi sila magkasundo ni Daniel kaya noong pinakiusapan ko siyang huwag ipagsabi kahit kanino kung sino ba talaga ako, kaagad siyang nakiayon. Wala naman daw siyang pakialam sa buhay ng ibang tao!

Sa lahat ng nahawakan kong mga pasyente si Donya Antonia ang pinakamabait. Nagkapalagayan kami ng loob hangang sa ituring niya akong parang apo niya. Pagkalabas niya ng hospital kinuha niy akong private nurse niya at doon ko nga nakilala si Daniel. Na love at first sight ako sa kanya at hindi iyun nakaligtas sa mga mata ng mabait na si Lola Antonia.

"Magaling kang mag-alaga at alam kong maalagaan mo ng maayos ang apo ko! Gusto kong ikaw ang magiging asawa niya!" naalala ko pang wika ni Lola Antonia. Noong una tumangi ako lalo na at grabe ang pagtutuol ni Mommy Sylvia. Ang ina ni Daniel. Patay-gutom nga ang tawag niya sa akin. S********p lang daw ako kay Lola Antonia dahil sa kayamanan.

Kung alam lang siguro nila ang katotohanan sa tunay kong pagkatao hindi siguro nila ako tatratuhin na parang basura.. Tinalikuran ko ang yaman ko para lang makasama ang anak nila! Nakipagtikisan ako kay Kuya Cyrus masunod lang ang gusto ko!

Kung ayaw sa akin ni Daniel pati na din ng mga magulang niya mas lalong ayaw naman sa kanila ni Kuya Cyrus. Mahigpit na magka-kumpetensiya pagdating sa negosyo sila Kuya at Daniel at isa pa hindi talaga sila in good terms. Kung ano man ang dahilan pilit kong iwinawaksi sa isip ko dahil sa matinding pagmamahal ko kay Daniel.

"Bianca..magkapatid tayo at wala akong ibang hangad kundi ang kabutihan mo. Sana sa pagkakataon na ito, makinig ka sa akin! Magiging ina ka na at sana yakapin mo kung anong buhay meron ka!" wika niya. Dahan-dahan naman akong tumango sabay ngiti.

"Siyempre naman Kuya! Kaya nga ako bumalik sa iyo dahil ready na akong baguhin ang buhay ko eh. Wala nang dahilan pa para mamuhay ng simple. Pinagsisisihan ko na ang lahat dahil sa katigasan ng ulo ko kaya ako nasasaktan ngayun!" lumuluha kong bigkas. Kaagad namang napatayo si Kuya sabay dantay ng kanyang kamay sa tuktok ng buhok ko. Hinaplos-haplos niya iyun habang may ngiting nakaguhit sa labi niya.

"Nabigo din akong protektahan ka noon. Masyado akong naging abala sa negosyo at dumating pa sa punto na nakalimutan ko na may kapatid pala ako. Pangako, simula ngayung araw....hindi na ako papayag pa na masaktan ka. Hindi na ako papayag pa na may manakit sa iyo! Babawi si Kuya! Mahal na mahal kita Bianca!" nakangiti niyang bigkas. Hindi ko na napigilan pa ang pagpatak ng luha sa aking mga mata. Mabilis akong napatayo at yumapos sa kanya.

"Mahal na mahal din kita Kuya! Sorry po kung matigas ang ulo ko!" himihikbi kong bigkas. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa sabay tapik sa likod ko.

"Hindi matigas ang ulo mo Nagkataon lang na naging curious ka sa paligid mo. Gusto mo lang sigurong subukan ang lahat. Kasama sa growth mo ang nangyari sa iyo kaya sana maging wise ka na. Nandito lang ako para i-guide ka. Nandito lang ako na handa kang suportahan sa lahat ng bagay." sagot niya sa akin.

Pagkatapos ng madamdamin naming pag-uusap ni Kuya Cyrus kaagad na siyang umalis ng mansion para pumasok ng opisina. Naligo lang din ako at nagpahatid sa driver papuntang hospital. Hindi naman ako pinapahirapan ng pagbubuntis kong ito pero gusto kong masiguro na nasa maayos na kalagayan ang baby sa aking sinapupunan.

Kasalukuyan akong naglalakad sa mahabang pasilyo ng hospital nang maramdaman ko na may biglang bumanga sa akin. Nang itaas ko ang aking paningin mukha ni Daniel at Jeneva ang una kong nasilayan.

"Ouch! Tingnan mo ang ex mo! Nanadya talaga siya! Binanga ba naman ako! Paano na lang kung may mangyaring masama sa baby natin Daniel!" maarteng bigkas niya. HIndi naman ako makapaniwala dahil sa narinig. Buntis si Jeneva? Magkakaanak na sila? Kaya pala naging pursigido siya na pirmahan ko ang divorce paper dahil nagdadalang-tao na pala ang kabit niya. Ang saklap!