"Grabe, Lelia! Unang tapak mo palang sa Pinas, ang gago na agad lumabas sa bibig mo!" Bungad ni Sharon sa akin.
"Tama, hindi mo man lang kami niyakap parang hindi kaibigan to. " Saad naman ni Terry sa akin.Ngumiwi ako sa kanila. Literal naman na hindi ko sila kaibigan. Kaibigan sila ng kakambal ko at hindi sa akin.
Hindi na ako nakapalag ng niyakap ako ni Antonia. Sumunod naman yung dalawa at hindi na ako nakapalag pa.
"Grabe miss na miss ka na namin Shella-Pinitik ko ang noo ni Terry."Baka nakalimutan niyo at remind ko lang kayo ulit parang nagka-amnesia eh? I'm Leila a-at... " at parang nahihirapan akong huminga sa higpit ng yakap nila. "Hindi Shiela baka susunod agad kayo sa kanya pag-hindi niyo ako bibitawan."
Agad nan silang lumayo sa akin. At, doon lang ako nakahinga. Gusto kong matawa. Takot na takot ba naman, akala ko ba walang iwanan? Pero bakit pag sinabi kung isusunod sa kambal ko kay simbilis ng panahon nang lumayo sa akin."Nasaan si Ava?" Tanong ko sa tatlo ng napansin na kulang sila.
"Susunod din siya. Family vacation." Sagot naman ni Antonia.
I nodded, and still feel different.For the mean time, this will be my new home. I came here for a revenge. My twin sister died becuase of a heartbeak. Someone killed her heart, and she died for that d*mn heartbreak."Where is he now? School? I doubt that." I whispered to myself. "Where is he?" Tanong ko sa kanila na kanina pa nakatingin sa akin.Nakanganga naman si Sharon. "Ibang-iba ka talaga kay Shella."
"Is that an insult?" I asked her, and they laughed together."Sa pananamit, pananalita, at sa tono ng boses ibang-iba talaga." Manghang sambit ni Sharon sa akin.
I smirked at them. "Atleast hindi ako mamumukhaan, diba? Hmp, I doubt it! For sure, basura lang ang tingin niya sa kapatid ko! Ni hindi nga mabisita ang burol ng kapatid ko.""Nasa bar siya..." Mahinang sambit ni Antonia sa akin.
"Ngayon? Tignan natin ang angas-
"Noong burol ni Shelli..." She cut me off. The h*ck? My jaw dropped.
"He was partying all day, and...parang hindi niya ata naa-lala si Shelli..."
Natahimik ako at unti-unting pumuputok naman ang mga ugat ko sa katawan ko. Basura talaga yung gago na yon. Twin naman! Bakit sa daming-daming lalaki, doon pa sa lalaking ubod ng gwapo at maraming babae?! Mas klaro pa sa maliwanag na dilim na ang red-flag ng lalaking iyon. Don't worry my twin dati ikaw ang kawawa. Dati ikaw ang luhaan at lugmok na lugmok dahil sa gagong iyon. This time, hindi ako uuwi sa America na hindi masasaktan ang gagong iyon. Hindi ako uuwi ng hindi kita maipapaghiganti. Hindi ako uuwi ng hindi lumuluhod ang Casanova na yon.Ilang oras lang ay nahanap na namin ang ruta ng Casanova at maraming beses na kinatay ko ang Casnova na'yon sa utok ko. Nasa bar ka pala ha.
Glad to hear that my sister's bestfriends almost didn't recognize me. Hindi na mahirap sa akin para sa plano ko. Ayoko namang unang araw palang, game-over na agad.
This time, hindi na ako si Leila. I'll be Astrid Harper. My skin is white and my hair is blonde as well, and I looked like a foreigner. I'm completely far different with my twin. She wore eye-glass, her light sun-kissed skin, very conservative and very soft spoken. Hindi ako mamumukhaan.
"Hindi ko alam kung makakapasok ba tayo sa bar." Kabang sambit ni Terry.
Tinignan ko sila. "If sa pananamit, hindi talaga."
Unang tingin palang ng guard ay sabihing maling party ang napuntahan nila. Sa suut pa naman, ay baka sabihan silang hindi ito venue ng pajama party."Mayaman naman kayo ba't di kayo magsuut ng kahit ano yung komportable naman." I said while staring to their outfits: jeans, and jacket.
"Kumportable naman kami nito..." Terry softly whispered.
"Yeah, this is a safe outfit too. Alam mo na, pagsobrang kita ng kaluluwa ay babastusin agad." Sharon said while staring at my outfit, ako lang ang nakatube at naka-slit.
"Kahit takpan mo lahat ng katawan mo o kahit mukha mo lang ipakita mo, mababastos ka pa rin. Mga lalaki walang pinipiling lugar ang kalibugan nila. Kaya, matuto kayong magdala sa sarili niyo. Magsuut kayo ng damit na you think that can boast your confidence, para sa sarili hindi para sa iba." Mahaba kung payo sa kanila.Takot at mahina naman ako noong una pero habang tinitignan ang kapatid kung mahina din, sinabi ko sa sarili ko na hindi ko pwedeng hayaan na ganito. Hindi pwede na mahina kaming dalawa. Dapat may isa sa amin na malakas at kayang ipagtanggol ang sarili. Hindi kaya ng kapatid ko kaya kinaya ko para sa aming dalawa.Nasa labas palang kami ay dinig na namin ang ingay sa loob. Sharon, Terry and Antonia are behind me habang kinausap ko ang body guard.
"Sir, we want to go inside..." I said sweetly ng hinarang agad kami. Tumingin ang guard sa likod ko."Id." Striktong sambit nito.
I have a good perfect boobs, and long-lengged legs that can alure someone."I just came back from States, eh, and forgot to bring my Id's. I just want to treat my freinds. Pretty please..."
I push their hands away from me, at agad namang nabasa nila iyon. Ngumiti sila.
"Pwede ikaw, pero ito mga kasama mo? Baka, sa christmas party ata to eh."
Hindi ko mapigilang matawa. Sabi na eh. Pero mas nagulat ako sa reakyon ng guard na nakatulala habang nakatingin sa akin."Sir-
"Sige na, pasok na kayo lahat." Iyon lang ang nasambit niya.
"Yes! Thank you!" I screamed so loud while holding his hand excitedly. Biglang namula ang kanyang tenga."Miss, wag masyadong uminom, " Mahinahong sambit nito. Tumingin pa ito s loon. "Maraminang mga basagulero jan." Umu-oo nalang kami."Oh my gosh! This is it!" Sharon screamed as our feet touched the entrance door."Bakit ang bilis atang um-oo ng guard na yon?" Tanong ko.
Everyone is having a wild night!
"M*****a kang tumingin pero sobrang angelic naman pagtumawa..." Sagot ni Antonia sa akin na nagpapahinto sa akin.
"Si Sebastian!" Sambit ni Terry.
"Saan?" Antonia and Sharon asked.
Terry pointed to the sofa. Kaya tumingin din ako.Nandoon ang loko!
Sebastian Ajax Ariston is sitting in the sofa. Nakahawak ang isang baso, at sa hita niya ay naka-upo ang isang babae. Ilang segundo lang ay ang babae ay tumingin na ito sa kanya. Malaswa at mapang-akit itong tumingin at dahan-dahang lumapit ang bibig.Naghahalikan sila.
Actually, we were here for different reason. Hindi sumayaw at magpaparty or mang-aaway nalang.
"Let's go girls..." Bulong ko.We walked with pride and confidence para punta sa itaas kung nasaan ang DJ. Inabot pa ako ng ilang minuto bago umalis ang DJ.
The music stopped. Lahat ay naguguluhan at tumingin sa itaas. I smirked. Ofcourse, nagtago kami. At, unti-unting tumunog ang isang musikang kinakatakutan ng lahat. The bar abruptly stopped when a police siren's wail filled the air.Ang kanilang mata ay lumaki sa gulat at kaba.
"May pulis! May pulis!" Sigaw naman ng kaibigan ng kambal ko.
Lahat ng tao dito ay halos mga hindi pa legal. Lahat ay tumakbo at nagsi-alisan.
Nakita ko pa ang iba na tumba dahil sa kalasingan. Umalis agad ako sa itaas. Nakita ko si Sebastian na tumayo, at ang babaeng nakalaplapan niya ay nasa sahig na."Putangina! Sinong tumawag ng pulis?!" Sigaw niya, at naka-boxer nalang ito.I smirked.
Patikim pa lang yan.
Nakatulog ako ng sobrang himbing. Hindi ko akalain na kailangan ko palang sirain ang araw ng iba bago ma-kompleto yung akin. Kaya, kinabukasan sobrang aga kung gumising.Tinignan ko ang phone ko ng nagring ito. It was message from Ava. One of my twin's friends. "Sorry hindi ako nakapunta, sobrang jetlag ko sa biyahe. Nakatulog agad. Ito pala ang schedule ng Casanova.Every morning, nasa cafe shop siya kasi mahilig siyang uminom. Then, school lang then after, dismissal either nasa gym or pagala-gala sa mall, jan lang sa labas ng school. Don't be surprised, maraming mga students din kasi alam ma nanjan parati si Sebastian at ang grupo nito.I started sipping my coffee.Nice. Ayaw ko namang sundan sa school kaya sa labas nalang ako."Thank you, Ava."Another message came from her."I really missed you saying my name! I badly want to hug you and see you and talk to you! Sabi din nila, bawal daw? Can you atlleast have us appointment like once a week? For fun or talk lang, pretty pleasee
Hindi ko siya mahanap. Ilang minuto na akong luminga-linga pero hindi ko siya mahanap. Madali lang naman siyang makita dahil lagi siyang pinapalibutan ng mga babae pero ang mga babae ngayon ay watak-watak at iba-iba ang kasama.Umupo na ako sa garden habang kita ko ang lahat na sumasayaw sa pool. Everyone is having wild fun. Meron pang tumitingin sa akin akala ko dahil hindi ako namumukhaan pero parang sa ibang dahilan.I shook my head when a guy offered his drink."Come here..." He mouthed.I smiled, and just waved my hand. "I can't." I mouthed too. Pupunta na sana siya sa akin pero may humila sa kanya na umagaw ng atensyon niya.Twin's friends are having fun. Hindi ko sila nakita dito sa pool area or baka nasa second floor sila. "I feel like I saw you before..." May nagsalita sa likod ko. Akala ko siya na kaya dali akong lumingon pero nagkamali ako. Hindi si Sebastian ito kundi ang teacher na nakita ko sa coffee shop. Wilson? Maybe?"Have we met?" Tanong nito sa akin.He's way ol
Dalawang araw na akong nasa condo. Ayaw kung mahalata niya na ng mukha ay nakatambay lang sa lugar kung nasaan siya. Umalis lang ako sa condo hust to buy foods, at yun lang.Ayaw ko namang araw-arawin ang pagsulpot sa lugar kung nasaan siya. I need to be vigilant. In those two days, nakikibalita lang ako hanggang group chat. At sa dalawang araw na iyon, walang palya din pagdating sa babae. Ava and Sharon also said na nakita nila na si Sebastian malapit sa cr at may kayakap na babae, and the girl was crying.Pero...para akong tanga dito. I should do something na mapalapit sa kanya. I should earn his trust and interest. Hindi ko magagawa kung nandito lang ako. Dapat nakikita niya ako araw-araw, and The more he sees me, the sooner I will imprint on his mind. Paano ko gagawin iyon? Impossible namang lagi akong pupunta sa lugar na nandoon siya, and bakit mahalat niya at sbrang weird ko naman pag-ganon. Bmangon ako ng may naisip. Right?! Brilliant idea! Bakit hindi ko na isip iyon?!Lum
Much has changed. The world feels different now. In the past, I used to be captivated by the beuaty of the clouds. They seemed to be so lively, so bright that it always engaging in coversation. But now? I can’t even bear t0 glance at them.Hindi sa ayaw kung tignan, kundi ang dating laging kasama ko sa tuwing tinitignan ko ang langit ay ngayon wala na. Hindi ko inaasahan na siya na ang tinitingala ko sa itaas.It sounds so crazy how the world continues, and looked so fine after I’ve lost half of my soul.“Ma’am gising na po-My eyes moved to my phone. Hindi ko napansin ilang minuto na ba akong tulala na hindi na napansin si Ava.“Yes, manang! Gising na oh! Can’t you hear? I’m talking!!”She called me early in the morning because she’s worried. I mean silang lahat worried pero alam kung wala na silang magawa pa dahil desisyon ko ito.“Ava,papatayin ko-“Huh?” Tumingin siya sa akin. ‘Ano?”I smirked while looking at her, habang ako papunta sa school ito siya nasa kama pa at waalang bala
The day ended like that. Nasa loob lang ako ng computer lab at hindi na lumabas. Kahit galit na galit ako ay nagawaa ko din ng maayos ang aking trabaho. Sir Jackson even complimented me dahil sobrang bilis ko daw ginawa ang trabaho.The Satsa girls even went to me at but i’m glad they went there na wala si Sir Jackson. I’m really careful to this. Ayaw kung malaman ng iba, and I want to make sure na if may masasaktan man ako na lang at ayaw ko na silang idamay pa.Kaya kinabukasan ay hindi na ako maaga pumunta doon. Sir Jackson gave me his schedule which is my schedule, too. Sa Monday lang sobrang aga dahil sa flag ceremony, and Tuesday to Saturday ay 7:40 yung time in and it would end 5 in the afternoon.At exaclty 7 A.M ay nasa school na ako. Sir Jackson class will start at 9 am. I have the key kaya iniwan ko ang bag ko sa table, at pumunta sa canteen. Mabuti nalang ganito, hindi na ako mag-abalang magluto dahil may canteen naman.Huminto ako ng nakita ang nasa harap ng canteen. Hin
Umuulan. Hindi ako makakauwi ng maaga dahil una wala akong dalang sasakyan at pangalawa wala akong dalang payong. Sobrang tirik ng araw kanina at hindi ko inaasahan na mag-iiba ang ihip ng panahon ngayon.Nasa loob pa Si Sir Jackson at akala niya ay nakakauwi na ako. Hindi din kasi maririnig sa loob if uulan ba or hindi. Nakatayo ako sa railings habang nakatanaw sa pumapatak na ulan.Some students are playing in the rain at habang iba nagmamadaling umalis. Hindi ko na nakita si Sebastian. Hindi na din nagcross ang landas namin at huling kita ko sa kanya ay noong umalis ako sa canteen.Alam ko na ang schedule niya, and this time pupunta ako sa bar. Bilang lang ang araw ng aming pagkikita at ayaw kung ibigla siya. I want it to be slow na hindi mo na mamalayan na sobrang lalim na pala ng pag-ukit ko.May natanaw akong mga lalaking kalalabas lang sa daan galing gym. Naka-jersey. My eyes quickly found him. Masaya itong nakatingin sa mga kaibigan halatang may biruan na naganap.At, nagsimu
Hindi ko alam kung saang lugar ito pero napalibutan ako ng mga bulaklak.“Lili...”“Lili...”I roamed my eyes around when I hear my twin’s soft voice.Kasama ko na siya kahit nasa tiyan palang kami. I know her voice very well. Hindi ako nagkakamali when it comes to her.“Shely?” Bulong ko ng narinig ang tinig niya. Sobrang linaw ng lugar, maraming mga paro-paro at maraming bulaklak.“Shelly? Ikaw ba ya? Nasaan ka?”Narinig ko ang boses niya pero hindi ko rin siya makita.Huminto ako ng may paro-paro sa harapan ko. Hindi ko alam pero ang mga paa ko ay nakasunod sa paro-paro. I was staring at it being hypnotized. Ganito din si Shelly dati ang mga mata ay laging nakatuun sa paro-paro para bang mawawala ito pag-hindi tinitignan. Sinundan ko ang paro-paro na nakita ko.“Shelly!” Sigaw ko habang tumatakbo dahil pabilis ng pabilis ang paro-paro at baka mawala siya sa paningin ko. Tama nga siya, paghindi natitignan ng maigi ay mawawala talaga.I thought I lost that butterfly forever pero my ey
I never expected him to get serious about what he said last night, and seeing him with another girl is not new to me. However, what surprised me was the girl he was with.I’m sure of it. Ito yung babaeng nakabangga ko kahapon. Huminto talaga ako para tinignan ito ng maigi. Nasa student longue sila nakaupo, at klaro sa mga mata ko ang babaeng kasama ni Sebastian.Alam ko na siya talaga yon. Hindi ako makakalimutan, and I was staring at her closely.Maybe, Sebastian was the reason why she was crying, and ngayon ay ina-alo-alo ito?Aalis na sana ako pero nakita ako ni Sebastian. May sinasabi pa siya sa babae bago tumayo, and tumakbo papunta sa akin.“Hi,” He gretted with a smile. Nakita ko agad ang babaeng na tumayo at umalis. Hinina dumaan sa banda namin kundi lumiko lang.“New girlfriend?” Tanong ko sa kanya.“Nah. May kailangan lang.” He replied, shortly. Tumango naman ako.“Are you waiting for me?” Tanong niya.Nakatingin pa rin ako sa babae."Nope. I just saw you. The girl seemed so