Kabanata 12 My AstridRamdam ko ang init ng paligid. At rinig ko ang unti-unting nawawala ang ingay ng electricfan na nagpapagising ng ulirat ko. It’s like someone turns it off. Gayunpaman hindi ko mabuksan ang aking mga mata sa sobrang antok.Kala ko tapos na. Unti-unti kung naramdaman ang pagginaw ng paligid pero dahil alam kung mag-isa lang ako dito, tinuloy ko ang pagtulog.Gayunpaman, ilang segundo ang lumipas ay kumunot ulit ang noo ko ng naramdaman na may tao sa paligid. Like some shadow appeared? I didn’t see it but ramdam ko. Pero the last time I check mag-isa lang ako dito at kanina wala akong narinig na anong yapak o pagbukas ng pinto.I’m sure hindi si Sir Jackson dahil lahat ng teachers ay may meeting ngayon. Pero ramdam ko ang ibang amoy sa paligid na nagpapakunot ng noo ko, and I was too lazy to open my eyes to check for it.“Pati pagkunot, maganda nga....”Narinig kung may nagsalita kaya agad kung minulat ko ang mga mata. Hindi ko lang guni-guni pero mas kumunot lalo a
I want him to talk, and he is ready to share. Kahit pilitin mang limutin o ibaon sa hukay walang takas pa rin. I mean the way he stood infront of me proved that he would rather taste the painful past than losing me.Did I finally stole your heart, Casanova boy?I smirked.Can’t survive a day without me?“Love the place?” He asked, at doon ko lang na-alala kung saan kami. Napawi agad ag ngisi ko at napalitan ng pagkakunot.He brought me to the sea.He brought me to the place that I hated.“W-why here?” I asked as I gazed to the solemnity of the sea. Ito ang lugar na kailanman hindi ko na nanaising makita. “I want us be here here, and talk peacefuly.”Kumunot ang noo ko lalo. “Kaya nga bakit dito? Ba’t hindi sa condo ko o sa bahay niyo?”“Bakit? What’s wrong? Ayaw mo dito?”Ayaw ko dito. Gusto kung isumbat pero kita naman niya sa reaction ko. It just sea wasn’t the place to calm my heart, it would be on opposite.Naramdaman ko ang pagkataranta niya.“Pwede naman tayong bumalik-“Huwag
The news about the kissing spread like dry grass catching fire in Paloma International School. I didn’t tell anyone about it, and ofcourse, Sebastian is not the type of guy who kiss and tell especially if it’s about me. Ang pamamaga at ang sugat ng kanyang labi ay isang ebedensiya. It gained two reactions from the students, mostly shocked dahil it took Sebastian two months to kiss me. He is a Casanova, and everyone expected him to make his moves within the first minute, first hour, or first day of meeting. Hindi na pinapatagal. And boys being boys, nacha-challenge pa. Dati ramdam ko ang bagyo sa mga chats nila pero ngayon parang tsunami kung makatadtad ng chat. My hands stopped checking the moment I heard the bell rang. Tumayo na agad ako kahit hindi pa tapos sa ginawa ko. Hindi din naman magtataka si Sir kung bakit wala ako sa comlab dahil recess time naman. At, hindi na rin naman ako humihingi ng permisyo pag-lumalabas. Pupunta ako kay Sir Estevan. I’m confused, and curious. Hin
Hindi ko alam kung bakit ako natatawa. Nahihibang na ba siya? Leila Espina? My Twin?Really? Kahibangan.“I’m sorry, pero natatawa talaga ako.”Hindi ko maiwasang sabihin. He is older than us pero I know my twin sister will never fall for someone that old! Ang hindi sadya ng paglapit ng kamay ni Sir Jackson ay I find it weird and cringe, how much more deeper than that.Tumingin siya sa akin nang seryoso. "See? Kahit ikaw na hindi mo naman kilala, ay hindi maniwala, how much more to people closer to them? I promise it’s true. I have photos here."He looked so sincere and determined. Kung ibang tao pa ay maniniwala pa ako, but not my precious twin.May kinuha siya sa ilalim ng kanyang lamesa. Hindi pa rin mawawala ang ngiti sa mukha ko. Maguguho ang mundo, ngunit hindi papatol ang kakambal ko sa mas matanda sa amin. I mean, naniwala pa ako na papatol siya sa isang gwapong lalaki, huwag sa ganito.May hawak na siyang envelope, at ibinigay niya ito sa akin. Kinuha ko ito sa kanya at inilag
Nakita ko ang mga kaibigan ng kambal ko, abang na abang sa akin. Malaki ang ngiti at handa na para sa yakap. "Shel-"Nasaan na ang gago?" Putol ko agad."Grabe, Lelia! Unang tapak mo palang sa Pinas, ang gago na agad lumabas sa bibig mo!" Bungad ni Sharon sa akin. "Tama, hindi mo man lang kami niyakap parang hindi kaibigan to. " Saad naman ni Terry sa akin.Ngumiwi ako sa kanila. Literal naman na hindi ko sila kaibigan. Kaibigan sila ng kakambal ko at hindi sa akin. Hindi na ako nakapalag ng niyakap ako ni Antonia. Sumunod naman yung dalawa at hindi na ako nakapalag pa."Grabe miss na miss ka na namin Shella-Pinitik ko ang noo ni Terry."Baka nakalimutan niyo at remind ko lang kayo ulit parang nagka-amnesia eh? I'm Leila a-at... " at parang nahihirapan akong huminga sa higpit ng yakap nila. "Hindi Shiela baka susunod agad kayo sa kanya pag-hindi niyo ako bibitawan."Agad nan silang lumayo sa akin. At, doon lang ako nakahinga. Gusto kong matawa. Takot na takot ba naman, akala ko
Nakatulog ako ng sobrang himbing. Hindi ko akalain na kailangan ko palang sirain ang araw ng iba bago ma-kompleto yung akin. Kaya, kinabukasan sobrang aga kung gumising.Tinignan ko ang phone ko ng nagring ito. It was message from Ava. One of my twin's friends. "Sorry hindi ako nakapunta, sobrang jetlag ko sa biyahe. Nakatulog agad. Ito pala ang schedule ng Casanova.Every morning, nasa cafe shop siya kasi mahilig siyang uminom. Then, school lang then after, dismissal either nasa gym or pagala-gala sa mall, jan lang sa labas ng school. Don't be surprised, maraming mga students din kasi alam ma nanjan parati si Sebastian at ang grupo nito.I started sipping my coffee.Nice. Ayaw ko namang sundan sa school kaya sa labas nalang ako."Thank you, Ava."Another message came from her."I really missed you saying my name! I badly want to hug you and see you and talk to you! Sabi din nila, bawal daw? Can you atlleast have us appointment like once a week? For fun or talk lang, pretty pleasee
Hindi ko siya mahanap. Ilang minuto na akong luminga-linga pero hindi ko siya mahanap. Madali lang naman siyang makita dahil lagi siyang pinapalibutan ng mga babae pero ang mga babae ngayon ay watak-watak at iba-iba ang kasama.Umupo na ako sa garden habang kita ko ang lahat na sumasayaw sa pool. Everyone is having wild fun. Meron pang tumitingin sa akin akala ko dahil hindi ako namumukhaan pero parang sa ibang dahilan.I shook my head when a guy offered his drink."Come here..." He mouthed.I smiled, and just waved my hand. "I can't." I mouthed too. Pupunta na sana siya sa akin pero may humila sa kanya na umagaw ng atensyon niya.Twin's friends are having fun. Hindi ko sila nakita dito sa pool area or baka nasa second floor sila. "I feel like I saw you before..." May nagsalita sa likod ko. Akala ko siya na kaya dali akong lumingon pero nagkamali ako. Hindi si Sebastian ito kundi ang teacher na nakita ko sa coffee shop. Wilson? Maybe?"Have we met?" Tanong nito sa akin.He's way ol
Dalawang araw na akong nasa condo. Ayaw kung mahalata niya na ng mukha ay nakatambay lang sa lugar kung nasaan siya. Umalis lang ako sa condo hust to buy foods, at yun lang.Ayaw ko namang araw-arawin ang pagsulpot sa lugar kung nasaan siya. I need to be vigilant. In those two days, nakikibalita lang ako hanggang group chat. At sa dalawang araw na iyon, walang palya din pagdating sa babae. Ava and Sharon also said na nakita nila na si Sebastian malapit sa cr at may kayakap na babae, and the girl was crying.Pero...para akong tanga dito. I should do something na mapalapit sa kanya. I should earn his trust and interest. Hindi ko magagawa kung nandito lang ako. Dapat nakikita niya ako araw-araw, and The more he sees me, the sooner I will imprint on his mind. Paano ko gagawin iyon? Impossible namang lagi akong pupunta sa lugar na nandoon siya, and bakit mahalat niya at sbrang weird ko naman pag-ganon. Bmangon ako ng may naisip. Right?! Brilliant idea! Bakit hindi ko na isip iyon?!Lum
Hindi ko alam kung bakit ako natatawa. Nahihibang na ba siya? Leila Espina? My Twin?Really? Kahibangan.“I’m sorry, pero natatawa talaga ako.”Hindi ko maiwasang sabihin. He is older than us pero I know my twin sister will never fall for someone that old! Ang hindi sadya ng paglapit ng kamay ni Sir Jackson ay I find it weird and cringe, how much more deeper than that.Tumingin siya sa akin nang seryoso. "See? Kahit ikaw na hindi mo naman kilala, ay hindi maniwala, how much more to people closer to them? I promise it’s true. I have photos here."He looked so sincere and determined. Kung ibang tao pa ay maniniwala pa ako, but not my precious twin.May kinuha siya sa ilalim ng kanyang lamesa. Hindi pa rin mawawala ang ngiti sa mukha ko. Maguguho ang mundo, ngunit hindi papatol ang kakambal ko sa mas matanda sa amin. I mean, naniwala pa ako na papatol siya sa isang gwapong lalaki, huwag sa ganito.May hawak na siyang envelope, at ibinigay niya ito sa akin. Kinuha ko ito sa kanya at inilag
The news about the kissing spread like dry grass catching fire in Paloma International School. I didn’t tell anyone about it, and ofcourse, Sebastian is not the type of guy who kiss and tell especially if it’s about me. Ang pamamaga at ang sugat ng kanyang labi ay isang ebedensiya. It gained two reactions from the students, mostly shocked dahil it took Sebastian two months to kiss me. He is a Casanova, and everyone expected him to make his moves within the first minute, first hour, or first day of meeting. Hindi na pinapatagal. And boys being boys, nacha-challenge pa. Dati ramdam ko ang bagyo sa mga chats nila pero ngayon parang tsunami kung makatadtad ng chat. My hands stopped checking the moment I heard the bell rang. Tumayo na agad ako kahit hindi pa tapos sa ginawa ko. Hindi din naman magtataka si Sir kung bakit wala ako sa comlab dahil recess time naman. At, hindi na rin naman ako humihingi ng permisyo pag-lumalabas. Pupunta ako kay Sir Estevan. I’m confused, and curious. Hin
I want him to talk, and he is ready to share. Kahit pilitin mang limutin o ibaon sa hukay walang takas pa rin. I mean the way he stood infront of me proved that he would rather taste the painful past than losing me.Did I finally stole your heart, Casanova boy?I smirked.Can’t survive a day without me?“Love the place?” He asked, at doon ko lang na-alala kung saan kami. Napawi agad ag ngisi ko at napalitan ng pagkakunot.He brought me to the sea.He brought me to the place that I hated.“W-why here?” I asked as I gazed to the solemnity of the sea. Ito ang lugar na kailanman hindi ko na nanaising makita. “I want us be here here, and talk peacefuly.”Kumunot ang noo ko lalo. “Kaya nga bakit dito? Ba’t hindi sa condo ko o sa bahay niyo?”“Bakit? What’s wrong? Ayaw mo dito?”Ayaw ko dito. Gusto kung isumbat pero kita naman niya sa reaction ko. It just sea wasn’t the place to calm my heart, it would be on opposite.Naramdaman ko ang pagkataranta niya.“Pwede naman tayong bumalik-“Huwag
Kabanata 12 My AstridRamdam ko ang init ng paligid. At rinig ko ang unti-unting nawawala ang ingay ng electricfan na nagpapagising ng ulirat ko. It’s like someone turns it off. Gayunpaman hindi ko mabuksan ang aking mga mata sa sobrang antok.Kala ko tapos na. Unti-unti kung naramdaman ang pagginaw ng paligid pero dahil alam kung mag-isa lang ako dito, tinuloy ko ang pagtulog.Gayunpaman, ilang segundo ang lumipas ay kumunot ulit ang noo ko ng naramdaman na may tao sa paligid. Like some shadow appeared? I didn’t see it but ramdam ko. Pero the last time I check mag-isa lang ako dito at kanina wala akong narinig na anong yapak o pagbukas ng pinto.I’m sure hindi si Sir Jackson dahil lahat ng teachers ay may meeting ngayon. Pero ramdam ko ang ibang amoy sa paligid na nagpapakunot ng noo ko, and I was too lazy to open my eyes to check for it.“Pati pagkunot, maganda nga....”Narinig kung may nagsalita kaya agad kung minulat ko ang mga mata. Hindi ko lang guni-guni pero mas kumunot lalo a
I'm so frustrated right now. Sobrang gulo ng utak ko ngayon. They saw me with the satsa girls. Wala namang makakapansin kung paano ako napadpad sa table niya, right? I know that no one knew that my twin had a twin except the satsa girls.Pero, I know they would ask kung bakit ako nadoon and how the hell I know them, right? At sa dinaraming tao, sa kanila ako nakiki-table right? I would be lucky if they won’t ask or intrigued about it.I’m more frustrated to Sebastian. Akala ko ba hindi niya ako mahanap?! Nag-cr lang bilin ko, bakit hinanap agad ako?! Ilang minuto lang ako nawala doon!“Saan ka pupunta?” Napahinto ako nang marinig ko ang boses ni Sebastian sa likod ko. His deep voice slowed down calmly making it cold even more. I plastered a calm face even though inside of me want to vent out or want to throw all the tables right here.Kung hindi niya ako hinanap, hindi sana nangyari ito. Ang plano ko ay sumabog sa akin bago ko pa man magamit ito laban sa kanya. Sa halip na ako ang mag
Sebastian let me walk first. Nasa likod ko lang siya, at bored na bored. Marami ang tumatawag sa kanya pero hinindi-an niya ito. Agad ko din nakita ang grupo ng kaibigan niya.I feel like ibang venue ang napasukan nila.“Are they having a confession?” Sebastian whispered behind me na nagpatawa sa akin. Nakaupo silang lahat, at nakatingin lang sa beer na hindi pa nabuksan. Ni walang nagsalita o kumilos.“Sebastian, you’re back! Ilang araw ka na naming hindi nakita sa kahit saang bar, ah!”“Yeah, busy bro.”Busy, amp.Akala ko umaalis si Sebastian sa likod ko ng linungin ko to check, ay nandoon lang siya. He raised his brow at me, parang alam ang nasa utok ko.Nasa harapan na kami sa table nila pero hindi nila kami napansin. Parang sila ata ang naligaw dito. I smirked. I guess, this Casanova boy is the center of the party, ha.Hindi ko alam kung tanga lang sila o lutang dahil kahit nasa harapan na kami hindi pa rin nila pero napansin. Dinig ko ang buntong-hininga ni Jonald kahit malakas
Things move fast, and my plan to make Casanova get attached to me is working. I can feel it in the way he stares, talks, and wants to be around me all the time, and the way...he ditches all his friends for me.“Nandito ka na naman.” I whispered lazily acknowleding his presence. He’s sitting on the couch lazily while playing with his phone. Him being here with me keeps the girls away at, hindi sila makatyempo dahil nandito palagi si Sebastian, nakatambay o kung wala man nakabuntot.He is wearing shorts and a shirt, while I've just woken up and am still in my pajamas. Hanggang hapon pa sana ang tulog ko kung hindi siya pumunta dito at nagdidisturbo ng maaga.“Kahapon ka pa nandito ah. Actually, everyday pala,” Parinig ko sa kanya, at ang loko nagpapatuloy sa paglalaro as if hindi ako nakikita o walang narinig. Walang epek.“My god, Sebastian!” I called him frustratedly parang hindi napapansin na ayaw ko ng kasama ngayon. “Rest day ko ngayon, please naman.”At ang loko tumingin lang sa a
I never expected him to get serious about what he said last night, and seeing him with another girl is not new to me. However, what surprised me was the girl he was with.I’m sure of it. Ito yung babaeng nakabangga ko kahapon. Huminto talaga ako para tinignan ito ng maigi. Nasa student longue sila nakaupo, at klaro sa mga mata ko ang babaeng kasama ni Sebastian.Alam ko na siya talaga yon. Hindi ako makakalimutan, and I was staring at her closely.Maybe, Sebastian was the reason why she was crying, and ngayon ay ina-alo-alo ito?Aalis na sana ako pero nakita ako ni Sebastian. May sinasabi pa siya sa babae bago tumayo, and tumakbo papunta sa akin.“Hi,” He gretted with a smile. Nakita ko agad ang babaeng na tumayo at umalis. Hinina dumaan sa banda namin kundi lumiko lang.“New girlfriend?” Tanong ko sa kanya.“Nah. May kailangan lang.” He replied, shortly. Tumango naman ako.“Are you waiting for me?” Tanong niya.Nakatingin pa rin ako sa babae."Nope. I just saw you. The girl seemed so
Hindi ko alam kung saang lugar ito pero napalibutan ako ng mga bulaklak.“Lili...”“Lili...”I roamed my eyes around when I hear my twin’s soft voice.Kasama ko na siya kahit nasa tiyan palang kami. I know her voice very well. Hindi ako nagkakamali when it comes to her.“Shely?” Bulong ko ng narinig ang tinig niya. Sobrang linaw ng lugar, maraming mga paro-paro at maraming bulaklak.“Shelly? Ikaw ba ya? Nasaan ka?”Narinig ko ang boses niya pero hindi ko rin siya makita.Huminto ako ng may paro-paro sa harapan ko. Hindi ko alam pero ang mga paa ko ay nakasunod sa paro-paro. I was staring at it being hypnotized. Ganito din si Shelly dati ang mga mata ay laging nakatuun sa paro-paro para bang mawawala ito pag-hindi tinitignan. Sinundan ko ang paro-paro na nakita ko.“Shelly!” Sigaw ko habang tumatakbo dahil pabilis ng pabilis ang paro-paro at baka mawala siya sa paningin ko. Tama nga siya, paghindi natitignan ng maigi ay mawawala talaga.I thought I lost that butterfly forever pero my ey