Hindi ko alam kung bakit ako natatawa. Nahihibang na ba siya? Leila Espina? My Twin?Really? Kahibangan.“I’m sorry, pero natatawa talaga ako.”Hindi ko maiwasang sabihin. He is older than us pero I know my twin sister will never fall for someone that old! Ang hindi sadya ng paglapit ng kamay ni Sir Jackson ay I find it weird and cringe, how much more deeper than that.Tumingin siya sa akin nang seryoso. "See? Kahit ikaw na hindi mo naman kilala, ay hindi maniwala, how much more to people closer to them? I promise it’s true. I have photos here."He looked so sincere and determined. Kung ibang tao pa ay maniniwala pa ako, but not my precious twin.May kinuha siya sa ilalim ng kanyang lamesa. Hindi pa rin mawawala ang ngiti sa mukha ko. Maguguho ang mundo, ngunit hindi papatol ang kakambal ko sa mas matanda sa amin. I mean, naniwala pa ako na papatol siya sa isang gwapong lalaki, huwag sa ganito.May hawak na siyang envelope, at ibinigay niya ito sa akin. Kinuha ko ito sa kanya at inilag
Nakita ko ang mga kaibigan ng kambal ko, abang na abang sa akin. Malaki ang ngiti at handa na para sa yakap. "Shel-"Nasaan na ang gago?" Putol ko agad."Grabe, Lelia! Unang tapak mo palang sa Pinas, ang gago na agad lumabas sa bibig mo!" Bungad ni Sharon sa akin. "Tama, hindi mo man lang kami niyakap parang hindi kaibigan to. " Saad naman ni Terry sa akin.Ngumiwi ako sa kanila. Literal naman na hindi ko sila kaibigan. Kaibigan sila ng kakambal ko at hindi sa akin. Hindi na ako nakapalag ng niyakap ako ni Antonia. Sumunod naman yung dalawa at hindi na ako nakapalag pa."Grabe miss na miss ka na namin Shella-Pinitik ko ang noo ni Terry."Baka nakalimutan niyo at remind ko lang kayo ulit parang nagka-amnesia eh? I'm Leila a-at... " at parang nahihirapan akong huminga sa higpit ng yakap nila. "Hindi Shiela baka susunod agad kayo sa kanya pag-hindi niyo ako bibitawan."Agad nan silang lumayo sa akin. At, doon lang ako nakahinga. Gusto kong matawa. Takot na takot ba naman, akala ko
Nakatulog ako ng sobrang himbing. Hindi ko akalain na kailangan ko palang sirain ang araw ng iba bago ma-kompleto yung akin. Kaya, kinabukasan sobrang aga kung gumising.Tinignan ko ang phone ko ng nagring ito. It was message from Ava. One of my twin's friends. "Sorry hindi ako nakapunta, sobrang jetlag ko sa biyahe. Nakatulog agad. Ito pala ang schedule ng Casanova.Every morning, nasa cafe shop siya kasi mahilig siyang uminom. Then, school lang then after, dismissal either nasa gym or pagala-gala sa mall, jan lang sa labas ng school. Don't be surprised, maraming mga students din kasi alam ma nanjan parati si Sebastian at ang grupo nito.I started sipping my coffee.Nice. Ayaw ko namang sundan sa school kaya sa labas nalang ako."Thank you, Ava."Another message came from her."I really missed you saying my name! I badly want to hug you and see you and talk to you! Sabi din nila, bawal daw? Can you atlleast have us appointment like once a week? For fun or talk lang, pretty pleasee
Hindi ko siya mahanap. Ilang minuto na akong luminga-linga pero hindi ko siya mahanap. Madali lang naman siyang makita dahil lagi siyang pinapalibutan ng mga babae pero ang mga babae ngayon ay watak-watak at iba-iba ang kasama.Umupo na ako sa garden habang kita ko ang lahat na sumasayaw sa pool. Everyone is having wild fun. Meron pang tumitingin sa akin akala ko dahil hindi ako namumukhaan pero parang sa ibang dahilan.I shook my head when a guy offered his drink."Come here..." He mouthed.I smiled, and just waved my hand. "I can't." I mouthed too. Pupunta na sana siya sa akin pero may humila sa kanya na umagaw ng atensyon niya.Twin's friends are having fun. Hindi ko sila nakita dito sa pool area or baka nasa second floor sila. "I feel like I saw you before..." May nagsalita sa likod ko. Akala ko siya na kaya dali akong lumingon pero nagkamali ako. Hindi si Sebastian ito kundi ang teacher na nakita ko sa coffee shop. Wilson? Maybe?"Have we met?" Tanong nito sa akin.He's way ol
Dalawang araw na akong nasa condo. Ayaw kung mahalata niya na ng mukha ay nakatambay lang sa lugar kung nasaan siya. Umalis lang ako sa condo hust to buy foods, at yun lang.Ayaw ko namang araw-arawin ang pagsulpot sa lugar kung nasaan siya. I need to be vigilant. In those two days, nakikibalita lang ako hanggang group chat. At sa dalawang araw na iyon, walang palya din pagdating sa babae. Ava and Sharon also said na nakita nila na si Sebastian malapit sa cr at may kayakap na babae, and the girl was crying.Pero...para akong tanga dito. I should do something na mapalapit sa kanya. I should earn his trust and interest. Hindi ko magagawa kung nandito lang ako. Dapat nakikita niya ako araw-araw, and The more he sees me, the sooner I will imprint on his mind. Paano ko gagawin iyon? Impossible namang lagi akong pupunta sa lugar na nandoon siya, and bakit mahalat niya at sbrang weird ko naman pag-ganon. Bmangon ako ng may naisip. Right?! Brilliant idea! Bakit hindi ko na isip iyon?!Lum
Much has changed. The world feels different now. In the past, I used to be captivated by the beuaty of the clouds. They seemed to be so lively, so bright that it always engaging in coversation. But now? I can’t even bear t0 glance at them.Hindi sa ayaw kung tignan, kundi ang dating laging kasama ko sa tuwing tinitignan ko ang langit ay ngayon wala na. Hindi ko inaasahan na siya na ang tinitingala ko sa itaas.It sounds so crazy how the world continues, and looked so fine after I’ve lost half of my soul.“Ma’am gising na po-My eyes moved to my phone. Hindi ko napansin ilang minuto na ba akong tulala na hindi na napansin si Ava.“Yes, manang! Gising na oh! Can’t you hear? I’m talking!!”She called me early in the morning because she’s worried. I mean silang lahat worried pero alam kung wala na silang magawa pa dahil desisyon ko ito.“Ava,papatayin ko-“Huh?” Tumingin siya sa akin. ‘Ano?”I smirked while looking at her, habang ako papunta sa school ito siya nasa kama pa at waalang bala
The day ended like that. Nasa loob lang ako ng computer lab at hindi na lumabas. Kahit galit na galit ako ay nagawaa ko din ng maayos ang aking trabaho. Sir Jackson even complimented me dahil sobrang bilis ko daw ginawa ang trabaho.The Satsa girls even went to me at but i’m glad they went there na wala si Sir Jackson. I’m really careful to this. Ayaw kung malaman ng iba, and I want to make sure na if may masasaktan man ako na lang at ayaw ko na silang idamay pa.Kaya kinabukasan ay hindi na ako maaga pumunta doon. Sir Jackson gave me his schedule which is my schedule, too. Sa Monday lang sobrang aga dahil sa flag ceremony, and Tuesday to Saturday ay 7:40 yung time in and it would end 5 in the afternoon.At exaclty 7 A.M ay nasa school na ako. Sir Jackson class will start at 9 am. I have the key kaya iniwan ko ang bag ko sa table, at pumunta sa canteen. Mabuti nalang ganito, hindi na ako mag-abalang magluto dahil may canteen naman.Huminto ako ng nakita ang nasa harap ng canteen. Hin
Umuulan. Hindi ako makakauwi ng maaga dahil una wala akong dalang sasakyan at pangalawa wala akong dalang payong. Sobrang tirik ng araw kanina at hindi ko inaasahan na mag-iiba ang ihip ng panahon ngayon.Nasa loob pa Si Sir Jackson at akala niya ay nakakauwi na ako. Hindi din kasi maririnig sa loob if uulan ba or hindi. Nakatayo ako sa railings habang nakatanaw sa pumapatak na ulan.Some students are playing in the rain at habang iba nagmamadaling umalis. Hindi ko na nakita si Sebastian. Hindi na din nagcross ang landas namin at huling kita ko sa kanya ay noong umalis ako sa canteen.Alam ko na ang schedule niya, and this time pupunta ako sa bar. Bilang lang ang araw ng aming pagkikita at ayaw kung ibigla siya. I want it to be slow na hindi mo na mamalayan na sobrang lalim na pala ng pag-ukit ko.May natanaw akong mga lalaking kalalabas lang sa daan galing gym. Naka-jersey. My eyes quickly found him. Masaya itong nakatingin sa mga kaibigan halatang may biruan na naganap.At, nagsimu