"Let's go na, sis. Malapit na matapos yung 30 minutes natin, sapat na siguro pagpapantasya mo sa mga 'yan," sarkasikong sabi ko kay Oly, sinaman niya ko ng tingin kaya natawa ako. Inubos niya ang mango shake niya tapos ay tumayo na rin.
Nang tumalikod ako para umalis na sana doon ay nabunggo ako sa chest ni Travis."Punyeta," sambit ko at tinulak siya palayo, natawa naman siya sa ginawa ko. Hinawakan ko nalang si Oly sa braso para higitin paalis doon pero hinawakan ni Travis ang kabilang braso ko dahilan para mapatigil ako."What do you want ba?" iritable kong tanong sakaniya, napunta sa'min ang atensyon ng iba, pati ng mga ka-team niya."Sabay ako sayo pauwi " sambit niya na ikinagulat ko pati na rin ni Oly. I just gave him the 'why-the-fuck' look bago inalis ang kamay niya sa braso ko, tinaas niya ang phone niya kaya nagtaka ako. Mga ilang saglit ay nag vibrate ang phone ko, may text mula kay Ate.From: Ate Dria
Isabay mo na si Trav papunta dito.Holyshit. Napairap ako at hinila na si Oly paalis doon. Rinig ko pang tinawag niya 'ko pero hindi ko nalang pinansin. Nang makapasok na kami sa auditorium ay nag-simula na agad. Tanaw ko naman na papasok si Travis dala ang duffle bag niyang black at naupo sa isang upuan malapit sa stage. Naagaw niya naman ang atensyon ng karamihan, more on kababaihan. Lakas talaga ng charisma nitong gagong 'to.
"START NA!" sigaw ko. Sumimangot sila at pumwesto na, nang tumugtog ang kanta ay nagsimula na kami.Humawak sa bewang ko si Oly at sinimulan na ang pagsayaw, ganoon din ang ginawa ko dahil magkapartner kami. "Here we go again. Chantreia Sage Fabregar, the epitome of perfection," sarkastikong sambit niya, hinampas ko siya ng mahina kaya natawa siya. Siya lang yata ang kaibigan kong lalaki, well kung hindi siya naging bakla baka jinowa ko na 'to, ang gwapo e! Niloloko ko pa siya minsan na kami nalang sana kaso ayaw niya talaga, ang choosy! After an hour ay nag decide kami na ipagpabukas nalang ang ibang gagawin. Until now ay naghihintay pa rin si Travis, hawak ang phone niya at mayroong kung anong nilalaro doon. Nagulat ako nang mapatingin siya sa gawi ko, sumenyas na sa labas nalang muna siya maghihintay, hindi ko ito pinansin. May meeting pa ang production team para sa magiging flow ng event na kami mismo ang nag conduct, saglit na meeting lang 'yon at natapos rin agad. Nagpalit muna akong shirt dahil pinagpawisan ako sa ginawa namin. I'm now wearing white loose shirt na naka tucked-in ang unahan sa black pants ko.Pagkalabas ko ay bumungad sa 'kin si Travis na nakasandal sa wall, nagce-cellphone at pinagtitinginan ng mga kababaihan, is he not aware of the shameless stares? Or wala lang talaga siyang pake? "Ay, bonggacious! May pa-couple outfit, oh pak!" sambit ng kalalabas lang na si Oly kaya napatingin ako sa suot ko, bago ay sa suot ni Travis. Damn, bakit mukha kaming couple? "Let's go?" sabi nito, hindi man lang pinansin ang sinabi ni Oly. Parang wala siyang pakealam like duh? Baka ma-issue kami, mahirap na. At ayoko no'n, i-issue nyo na ko kay Oly wag lang kay Travis, no way! Naglakad na 'ko paalis, sinisiguradong malayo ang agwat sa 'kin ni Travis. Buti naman at malayo layo rin siya sa 'kin, bukod sa naiirita ako ay ayoko sakaniya, duh. Nang makita ko ang sasakyan ko ay dali-dali akong sumakay."May dadaanan ako sa RV," sambit ko, nagkibit-balikat lang siya at binalik ang atensyon sa phone niya. Kanina pa siya tutok doon, ano bang mayroon? Ah, naglalaro siyang basketball kahit katatapos niya lang maglaro kanina. Anyway, wala naman akong pake!Kikitain ko si Kendall sa RV para ibigay ang librong hinihiram niya. Pati na rin si Isaiah para iabot ang tickets na bibilhin niya. I stopped the car at the parking lot and immediately went outside, naglakad na 'ko papunta sa cafeteria. I was in the hallway nang mapansin kong sinundan pala ako ni Travis. Wala naman kami masyadong nakakasalubong na students dahil uwian na at nakauwi na siguro ang iba— oh crap, nagtipon pala sila rito sa cafeteria!Umupo ako sa isang bakanteng upuan, tumabi naman sa 'kin si Travis na hawak pa rin ang phone niya. He's playing, how can he manage to play habang naglalakad? Multi-tasking. Nang mapansing nakatingin ako sakaniya ay itinigil niya ang ginagawa niya at ngumiti sa 'kin. Inirapan ko lang siya, his smile pisses me off. I already message Ken and Isaiah na nandito na 'ko kaya I know they will be here in few minutes. Ken ask me to lend her my books, yung matagal niya nang hinihiram sa 'kin at nakakalimutan ko laging dalhin, good thing naalala ko ngayon kasi she kept on messaging me about those books."Hoy bitch!" sigaw ng pamilyar na boses, I looked at her. She's waving her hands at naglakad na parang model, wala siyang pake sa mga nakakakita sakaniya, that's Kendall Delleva, The Unbothered Queen.Dahil sa sigaw nito ay naka-attract kami ng atensyon. Nakakaloka! She looked at me and sat in front, then looked at the guy beside me with brow raised, she's wondering, I know. Kinuha ko muna ang tickets na nakaipit sa books bago binigay sakaniya ang libro, Travis is now doing nothing. Nakatingin lang siya sa'min, naghihintay ng susunod na sasabihin. Well, kung inaakala niyang ipapakilala ko siya, hell no! "Kung paano ko pinahiram sayo, ganoon mo rin sana ibalik, bruha ka!" paalala ko sakaniya habang sinusuri ang mga libro. I can see in her eyes that she's excited."Uh, by the way. You wanna join in fun run ba? I have tickets, you can buy it from me. Those four freaks are running some errands daw so they won't come, how about you bitch?" she asked, I was about to tell something nang matanaw ko si Isaiah 'di kalayuan na nakatingin sa 'kin, inilipat ang tingin kay Travis at sa suot naming dalawa kaya napatingin agad ako sa suot ko. What the fuck, nakalimutan kong para kaming couple sa suot namin, why did he followed me here ba? Kainis!"Nice outfit," pang aasar ni Ken nang mapansin 'yon, pinagtaasan ko lang siya ng kilay. Isaiah is just standing there, next to Ken. "Dude!" bati ni Travis kay Isaiah na nakapamulsa ngayon habang seryoso ang mukha. Tinaas ni Travis ang kamay niya para makipag high-five pero tinanguan lang siya ni Isaiah. Para hindi mapahiya, si Ken na ang nakipag high-five kay Travis na ikinagulat naman nito habang si gaga ay natatawa lang at nagkibit balikat."Here's your tickets," inilahad ko ang kamay ko para maabot niya 'yon, ganoon din naman ang ginawa niya. Inabot niya yung bayad sa tickets, kinuha ko rin naman yon at inilagay sa wallet na para lang sa napagbentahan ng tickets. "Dinayo mo talaga ang Roosevelt para mag benta, ha! Dadayuhin ko din ang silangan bukas," sabi ni Ken kaya inirapan ko lang siya, kota na lagi siya sa irap ko. Well, magdusa siya! "How about your tickets?" tanong ko kay Isaiah na seryosong nakatingin sa damit namin ni Travis, napatingin siya sa 'kin at nag-iwas din. What's his problem ba? "Oh, so may ticket ka na pala. Anyway, I have to go. Catch up soon, bitch!" she kissed me on my cheeks before leaving us, nag wink pa siya sa 'kin bago tuluyang umalis."I'll give it to you next week," sagot nito. Tumingin muli sa 'kin, sunod ay kay Travis bago naglakad paalis. I just shrugged my shoulders, weird. Naglakad na rin ako palayo, hindi na hinintay si Travis kasi alam kong susunod naman 'yon. As soon as we entered the car, I drove away. Napagod ako buong araw, I need to rest. "He likes you," he said out of nowhere, he's now holding his phone, playing some online games, basketball na naman ba 'yon? I don't know."Ha?" I asked."Sabi ko he likes—" I cut him off. "Habang buhay kang tanga," dugtong ko.That stops him from what he's doing, his face looks annoyed. I bit my inside cheeks to hid my smirk.Three points for Treia!I'm now wearing red sleeveless dress na napakaikli pero nag cycling naman ako kasi nagsu-sway ang baba nito tuwing gumagalaw, sumasabay sa pag-indak. Si Oly din naman ang ka-partner ko kaya no worries, I trust him.Tonight is the night of our musical theater play as well as the auction. Yes, may auction din mamaya at ang mga perang malilikom ay ibabahagi namin sa napiling charity. Mga artworks ang ipapa-bid at kasama doon ang iba kong artwork. Sumilip ako sa curtain para makita ang mga tao. Halos mapuno na ang venue sa dami ng tao, natanaw ko naman sila Isaiah kasama si Mateo at Davis sa third row, malapit sa stage. Iris is also here together with her blockmates, nasa bandang unahan sila kaya tanaw na tanaw ko.I'm not nervous, sasayaw lang naman ako, 'di naman ako aarte. Una naming sasayawin is ballroom type, tatlong pair lang kaming sasayaw dito, next ay interpretative at huli ay modern na may halong hiphop, lahat na kami sasayaw dito para pas
I'm now wearing maong short and gray loose shirt, hindi na 'ko nag abalang i tucked-in 'yon dahil pagod na 'ko at the same time gutom. It's almost 12 am, dadaan nalang ako sa mamihan sa may kanto para makakain. Ginutom ako sa play kanina, e.I was about to enter my car nang may tumawag sa 'kin, si Isaiah. May inabot siya kay Mateo bago nagpunta sa 'kin, sumunod naman ang dalawa sakaniya na patungo na sa akin."Congrats, Treia. You did well kanina.." bati ni Mateo. Nginitian ko na lamang ito, I feel uneasy when someone compliments me, I don't know how to respond!"Galing mo nga, e! Kung ikaw siguro ang girlfriend ko, sarap mo ipagyabang— aray!" ani Davis.Natawa nalang ako dahil binatukam siya ni Isaiah. May sinabi siya kay Mateo at may kung anong inabot rito bago sila umalis. Nagpaalam ang mga ito, I waved at them."Your ticket," inilahad niya ang isang ticket sa harap ko. Kinuha ko naman
I'm preparing for the color fun run later, 9 AM ang start no'n at 8 AM palang so I have much time to prepare. 7 AM ako gumising at nakaligo na rin ako kanina, maong short, black crop top sando and white rubber shoes lang ang suot ko since may ibibigay naman na damit, kasama kasi 'yon sa binayaran. Though, hindi ako ang nagbayad. I feel guilty tuloy! Pinagbayad ko si Isaiah tapos nilibre niya 'ko, unfair. Isaiah will pick me up, ayos din naman since ayokong mag drive kasi hassle at the same time sayang sa gas. Kaso nagdadalawang isip ako ngayon kung tutuloy pa ba o hindi. I already checked my twitter account, madaming nag follow request sa 'kin, ganoon din sa IG at pati sa FB ay madaming nag follow, mabuti nalang at naka private lahat ng accounts ko. Karamihan ay hate post ang nakikita ko and yes, nakakasakit sila. They even posted pictures of me, kuha 'yon kahapon sa performance namin na may caption na 'Felt bad for
Bumungad sa 'kin ang sasakyan ni Isaiah, ito yung sasakyan niya noong nagkita kami sa parking lot ng school nila, noong hinatid niya 'ko sa cafeteria. Hindi siya bumaba ng sasakyan kaya dali dali akong pumasok, baka biglang lumabas si Mama at makita pa kami. Mahirap na!I didn't greet him, ayaw ko lang. Mabuti at 'di niya rin ako pinansin at pinaandar na ang sasakyan. Hindi rin ako nag insist na magpatugtog dahil ayoko lang. Wala ako sa mood makinig ng music ngayon, kinakalma ko pa yung sarili ko sa mga nabasa ko kanina. Sana pala hindi nalang ako sumama, nagsisisi na 'ko ngayon!"I know you're not okay, I'm sorry," sambit niya habang may kinukuhang paper bag sa likod at inabot 'yon sa 'kin, he sincerely apologize. Tumingin siya sa 'kin saglit bago ibinalik ang tingin sa harap. I'm not mad at him, I'm mad at myself kasi bakit pinaniniwalaan ko ang mga pinagsasabi nila tungkol sa 'kin? Hindi ko magawang hindi intindihin, ewan ko ba.
Next week na yung wedding ni Ate so we're planning to throw a bridal's shower. Simple party lang with her friends, no boys allowed sana ang gusto niya pero mapilit ang friends niya kaya they invited guys, ganoon naman usually sa bridal's shower 'di ba? May guy na naka mask tas magsasayaw. Invited din ang friends ko para daw may kasama akong ka-edaran ko. Nakikita ko yung friendship namin sa friendship nila Ate.They're so nice, I barely see them these days kasi focus ako sa studies ko and kung hindi man, maghapon akong nakakulong lang sa kwarto, reading some books and such that's why I can't remember them but I do know them, lalo na ngayon."Rouge Luxy, I know the owner, we can get discount!" suggest ni Ate Cora, friend ni Ate.We are here in the living room, planning for my sister's bridal shower. Ate Laureen asked for my help dahil mukhang marami daw
Nagkwentuhan lang kami about life when I realized something. "Teka nga, paano mo malalaman if you like someone na?" hininto ko ang treadmill para humarap sakaniya habang naka pamewang, he looks so shocked nang mabanggit ko 'yon. Huminto rin siya at humarap sa 'kin. "Paano ba? Hmm.. siguro kapag nakikita mo siya, parang gusto mong ihinto yung oras para magkasama kayo ng matagal. Siguro kapag tanggap mo siya sa kung ano siya, kahit pa masama ugali niya. O 'di kaya'y tuwing naaalala mo yung mga moments niyo together, bigla ka nalang mapapangiti," aniya. Huminto siya sandali at seryoso akong tinitingan. "And the fact that you're asking this now, whoever that guy is, you already like him. You wouldn't asked me questions like that if you don't. You're doubting, am I right?" aniya. He got me there! Hinampas ko ito sa balikat at bahagyang tumawa para hindi niya mahalata ang kaba
"Bakit hindi ka nagpapagupit?" tanong ko nang paandarin niya na ang sasakyan. He just shrugged his shoulders habang ang atensyon ay nakatuon sa kalsada. Mahaba kasi ang buhok nito, hindi naman sobrang haba pero kumpara sa mga lalaking nakikita ko, mas mahaba ang buhok niya. Bagay naman sakaniya. "Haba na nyan, oh! Pwede na i-braid," dagdag ko pa, itinaas ko ang kamay ko para hawakan ang buhok niya, in fairness malambot ang hair niya. Alagang conditioner yata. Bigla siyang napatigil sa ginawa ko, kaya inalis ko agad ang kamay ko sa buhok niya, buti at walang sasakyan sa harapan namin. Makalipas ang ilang minuto ay nakapunta na kami sa bar, medyo late kami ng ilang minuto kaya nagmadali akong pumasok. Hinarang kami ng bouncer para itanong ang mga pangalan namin. "Chantreia Fabregar and.. Isaiah Jauregui, he's with me." I smiled at them, tumango naman sila at binigyan kami ng way papasok. Tahimik sa loob dahi
"CHANTREIA SAGE BUMABA KANA DYAN!" sigaw ni Mama mula sa baba. Ganoon kalakas ang boses niya, siguro ay rinig pa 'yon ng kapitbahay. Sisigaw na sana ako pabalik at sasabihing wala akong gana kumain nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Tara na, anak," marahang sambit ni Papa. Nakatingin lang ako sa pinto at napabuntong hininga. "Mauna na po kayo, susunod ako," sambit ko. Rinig ko naman ang footsteps niya palayo. Tumingin ako sa salamin para i-check kung maayos ang itsura ko, ayos pa naman. Nag fade na rin yung liptint na nilagay ko, pero ayos naman. Nasa bahay lang naman ako. Huminga muna ako ng malalim bago nagpasyang lumabas. Hindi ko alam pero simula kanina ay may iba na kong nararamdaman. Hindi ko alam kung ano 'yon, basta ngayon, ayaw ko munang makita si Isaiah. Ayoko ng ganitong pakiramdam at alam kong siya ang dahilan kung bakit ko ito nararamdaman, weird. I hate weird feelings! I hate unfamiliar feelings! I hate it..&n
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.