MasukShare
Kabanata 9.1 - Madame
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56"I'm home!" sigaw ko nang makapasok kami sa bahay, nasa living room sila Ate at abala sa laptop niya.
Kung paano ko sila nadatnan ni Kuya Froi kanina ay ganoon pa rin sila. Kasama nila si Maine na abalang manood ng National Geographic sa iPad niya."Hi hom- oh my God!" Nabitawan niya ang papel na hawak niya at gulat na nakatingin kay Isaiah na nasa likod ko, wala man lang ka rea-reaksyon sa mukha ni Isaiah. "Oh, Nikolai! Magkakilala kayo?" bati ni Kuya Froi nang mapatingin sa'min.So magkakilala din sila, I bet it is because of Ate Laureen, ex ni Laureen ang kuya ni Isaiah, e."Uh, kind of," sagot nito.Kinuha ko sakaniya ang paper bag at nilagay 'yon sa table. Sinenyasan ko siyang umupo sa isang sofa, malapit kay Maine. Tumingin ito kay Isaiah bago binalik ang tingin sa iPad niya tapos ay tumingin ulit kay Isaiah at halatang gulat na gulat. Hindi makapaniwalang nakapagdala ako ng lalaki sa bahay. "Kunin ko lang yung damit mo saglit," paalam ko, tumango lang siya kaya pumunta na 'kong garahe para buksan ang kotse. Naiwan kasi 'yon dito. Nang makabalik ako ay ini-interview na siya nila Ate at Maine. Nakakaloka sila, wala naman silang mapalala kay Isaiah dahil hindi ko naman ito boyfriend gaya ng inaakala nila. Parang mga baliw lang! "Are you Ate Treia's boyfriend?" maarteng tanong ni Maine na naka crossed arms pa habang nakatayo sa harap ni Isaiah. "No, he's not my boyfriend and he's not my friend either," sagot ko.'Yon din naman ang sabi niya kay Laureen, we're not friends!"Hindi boyfriend, hindi rin friend. So ano ka niya? Suitor? Do you like her?" Pati ako ay nabigla sa tanong ni Ate, seryoso siya doon at napatigil pa para hintayin ang sagot ni Isaiah. "No he's not my suitor and no, he doesn't like me. Okay na kayo? Makakahinga na ba ng maluwag?" sarkastikong sabi ko. Napairap ako sakanila at tumabi kay Isaiah para iabot yung damit niya. Napansin kong napatingin si Ate doon kaya sinamaan ko siya ng tingin, tinawanan niya lang ako. Nakita niya kasi one time ang mga damit na 'yon at akala niya, sa boyfriend ko 'yon. At least ngayon alam niya nang kay Isaiah 'yon, dapat ba 'kong matuwa o hindi? "How's your brother, Niko? Laureen still hates her kahit ilang taon na silang hiwalay," natatawang sabi ni Kuya Froi habang may inaabala sa laptop niya.I don't know why they broke up but after hearing Ate Laureen's rants kanina, mukhang hindi naging maayos ang break up nito. "Ang laki mo na ngayon, ah! Parang dati uhugin ka pa, 'di joke lang. Anyway, Reen still loves your brother, kahit pa sabihing hate niya," singit naman ni Ate. I'm out of place kaya kinuha ko ang drink ko at ininom nalang 'yon."He's handling some of our business abroad but he's coming home next month for I don't know what reason," sagot ni Isaiah. He remained calm, good for him.Mabuti nalang at hindi na siya tinanong pa nila Ate. Tahimik lang siyang nakaupo habang nakikinood kay Maine. "Pst, uwi ka na," bulong ko sakaniya, lumapit pa talaga ako para lang bumulong sakanya.Napatingin siya sa 'kin bago sinulyapan sila Ate na tinignan din kami, nag iwas agad si Ate nang makitang nakatingin kami kaya napangisi ako. "Paano kung ayoko pa," malokong sambit nito kaya kinurot ko siya ng mahina sa braso, ininda niya naman 'yon. "Uuwi ka na," mariing sabi ko. Wala siyang magagawa, bahay ko 'to. I mean, bahay ng family ko 'to kaya pwede ko siyang paalisin anytime, duh? "Yes, madame," natatawang sagot niya kaya napairap nalang ako.Tumayo na 'ko, baka kung hindi pa 'ko tumayo ay hindi pa umalis 'tong Isaiah na 'to!"Uuwi na daw si Isaiah," sambit ko sakanila.Agad na napatingin sila Ate at kumunot ang noo. Sabi ko na nga ba't aapela 'to!"Ang aga pa, dito kana mag-dinner para makilala ka nila Mama," sagot naman ni Ate, is she serious? Parang tanga lang!Hinarap ko si Isaiah at parang naghihintay lang siya ng mga sasabihin ko. "No need, 'di ba uuwi ka na? 'Di ba may pupuntahan ka pa?" Pinandilatan ko siya ng mata, natawa lang siya sa ginawa ko."No need daw po, uuwi na raw po ako, may pupuntahan pa raw po ako," malokong sabi nito kaya siniko ko siya. Natawa din sila Ate. Minsan hindi mo malaman kung anong tipo ng tao 'tong si Isaiah, minsan seryoso o kaya naman loko-loko. Ano ba talaga? Hinatid ko siya hanggang sa kotse niya, sinigurado kong dala niya ang damit niya dahil baka makalimutan na naman, mahirap na. Nag-wave ako sakaniya bago niya pinaandar ang sasakyan. It was a tiring day. Ilang linggo na rin ang nakalipas magmula nang magsimula ang second semester. Maaga akong umalis ng bahay ngayon. Wala naman masyadong ginawa dahil abala ang lahat sa magaganap na paskuhan. Nang matapos ang mga klase ko ay dumeretso ako sa auditorium dahil may rehearsal kaming mga PAT, short for Performing Arts Theater. Next week na kasi ang paskuhan. First week of December usually ginaganap ang paskuhan and iba't-ibang schools ang nag peperform each day. Ang school namin ang naka-schedule sa unang araw. I'm wearing black fitted shirt na may Play Boy print sa harap and black jeans, a pair of sneakers, black cap and nagdala rin akong jacket at extra shirt pamalit."Wasap, direk!" bati nila sa 'kin, I raised my middle finger and laughed. Ganito ko sila ka-close. Papunta kami sa auditorium ng university nang makasalubong namin ang ilang basketball players na patungo sa court. "Hottie.. pero mas bet ko yung mga makakalaban nila. New faces naman, sis! Nagsasawa na 'ko sa face ng mga taga rito, e!" ani Oly."Sinetch?" tanong ko sa gay friend ko, si Oly. Binalingan niya naman kaagad ng tingin ang mga player ng university namin."West U, hottie nga mga players sis hay nako! Kulang nalang magdala ako ng kanin at doon kumain habang pinapanood ang laban ng mga ulam ko," yes, that's how lantaran he is. I admire him for that. Oly is a good friend, legit laugh ka lagi kapag siya kasama mo."Ogags, rehearse before guys!" sambit ko at pumasok na sa auditorium. Mga ilang saglit ay nakumpleto na kami kaya nag start na.Co-director ako, usually yung pag deliver nila ng lines at paggalaw sa stage yung pinupuna ko. I want this to be perfect, I want everything to be perfect! They even named me as the epitome of perfection, I can dance, sing and act. "If you can't cry, then at least make them swayed by your acting! Lagyan mong emosyon, lagyan mong puso! Dapat makita nilang nasasaktan ka talaga, do it Quincy! Let's try it again, three, two, one.. action!" sambit ko. Our director is busy with the productions kaya ako ang abala ngayon sa mga actors and actresses. Nakailang ulit pa kami bago ako nakaramdam ng pagod. Nag-break kami saglit para kumain at magpahinga, niyaya naman ako ni Oly na kumain sa cafeteria. Gutom na rin ako at sapat na siguro ang 30 minutes para kumain. Konti nalang din naman ang ire-rehearse for today, bukas na ulit yung iba."Treia!!! Right timing pagpunta natin, hindi ko na kailangan bumili ng ulam!" aniya na nakahawak pa sa braso ko at inalog alog 'yon. Napatingin ako sa tinitingnan niya at nag-landing ang mata ko sa isang pamilyar na lalake, nakain sila ng team niya.He's wearing white shirt and black short na hanggang tuhod, medyo basa rin ang buhok niya marahil ay kakatapos niya lang mag shower. This jerk!Nag-order na kami ni Oly, burger, fries and lemonade lang ang in-order ko dahil 'di naman ako masyadong gutom. Ang gaga, pumwesto pa kami sa gilid ng table ng mga players. Badtrip, habang 'tong si Oly maya't maya ang tingin sa mga players ng West U."Ang sarap talaga ng hamburger," sabi nito at kinagat ang burger niya habang nakatingin sa mga players, napakabulgaran amputa.Maya maya ay natanaw kong tumayo si Travis at lumabas para sagutin kung sino mang tumawag sakaniya. Napatingin pa siya sa 'kin saglit kaya inirapan ko lang siya. Mabuti nalang at hindi niya 'ko pinansin, ayokong malaman ng kahit na sino na magkakilala kami.Bab terkait
Behind the Scene Kabanata 9.2 - Couple
"Let's go na, sis. Malapit na matapos yung 30 minutes natin, sapat na siguro pagpapantasya mo sa mga 'yan," sarkasikong sabi ko kay Oly, sinaman niya ko ng tingin kaya natawa ako. Inubos niya ang mango shake niya tapos ay tumayo na rin.Nang tumalikod ako para umalis na sana doon ay nabunggo ako sa chest ni Travis."Punyeta," sambit ko at tinulak siya palayo, natawa naman siya sa ginawa ko. Hinawakan ko nalang si Oly sa braso para higitin paalis doon pero hinawakan ni Travis ang kabilang braso ko dahilan para mapatigil ako."What do you want ba?" iritable kong tanong sakaniya, napunta sa'min ang atensyon ng iba, pati ng mga ka-team niya."Sabay ako sayo pauwi " sambit niya na ikinagulat ko pati na rin ni Oly. I just gave him the 'why-the-fuck' look bago inalis ang kamay niya sa braso ko, tinaas niya ang phone niya kaya nagtaka ako. Mga ilang saglit ay nag vibrate ang phone ko, may text mula kay Ate.From: Ate D
Behind the Scene Kabanata 10.1 - Paskuhan
I'm now wearing red sleeveless dress na napakaikli pero nag cycling naman ako kasi nagsu-sway ang baba nito tuwing gumagalaw, sumasabay sa pag-indak. Si Oly din naman ang ka-partner ko kaya no worries, I trust him.Tonight is the night of our musical theater play as well as the auction. Yes, may auction din mamaya at ang mga perang malilikom ay ibabahagi namin sa napiling charity. Mga artworks ang ipapa-bid at kasama doon ang iba kong artwork. Sumilip ako sa curtain para makita ang mga tao. Halos mapuno na ang venue sa dami ng tao, natanaw ko naman sila Isaiah kasama si Mateo at Davis sa third row, malapit sa stage. Iris is also here together with her blockmates, nasa bandang unahan sila kaya tanaw na tanaw ko.I'm not nervous, sasayaw lang naman ako, 'di naman ako aarte. Una naming sasayawin is ballroom type, tatlong pair lang kaming sasayaw dito, next ay interpretative at huli ay modern na may halong hiphop, lahat na kami sasayaw dito para pas
Behind the Scene Kabanata 10.2 - You wished
I'm now wearing maong short and gray loose shirt, hindi na 'ko nag abalang i tucked-in 'yon dahil pagod na 'ko at the same time gutom. It's almost 12 am, dadaan nalang ako sa mamihan sa may kanto para makakain. Ginutom ako sa play kanina, e.I was about to enter my car nang may tumawag sa 'kin, si Isaiah. May inabot siya kay Mateo bago nagpunta sa 'kin, sumunod naman ang dalawa sakaniya na patungo na sa akin."Congrats, Treia. You did well kanina.." bati ni Mateo. Nginitian ko na lamang ito, I feel uneasy when someone compliments me, I don't know how to respond!"Galing mo nga, e! Kung ikaw siguro ang girlfriend ko, sarap mo ipagyabang— aray!" ani Davis.Natawa nalang ako dahil binatukam siya ni Isaiah. May sinabi siya kay Mateo at may kung anong inabot rito bago sila umalis. Nagpaalam ang mga ito, I waved at them."Your ticket," inilahad niya ang isang ticket sa harap ko. Kinuha ko naman
Behind the Scene Kabanata 11.1 - Bashers
I'm preparing for the color fun run later, 9 AM ang start no'n at 8 AM palang so I have much time to prepare. 7 AM ako gumising at nakaligo na rin ako kanina, maong short, black crop top sando and white rubber shoes lang ang suot ko since may ibibigay naman na damit, kasama kasi 'yon sa binayaran. Though, hindi ako ang nagbayad. I feel guilty tuloy! Pinagbayad ko si Isaiah tapos nilibre niya 'ko, unfair. Isaiah will pick me up, ayos din naman since ayokong mag drive kasi hassle at the same time sayang sa gas. Kaso nagdadalawang isip ako ngayon kung tutuloy pa ba o hindi. I already checked my twitter account, madaming nag follow request sa 'kin, ganoon din sa IG at pati sa FB ay madaming nag follow, mabuti nalang at naka private lahat ng accounts ko. Karamihan ay hate post ang nakikita ko and yes, nakakasakit sila. They even posted pictures of me, kuha 'yon kahapon sa performance namin na may caption na 'Felt bad for
Behind the Scene Kabanata 11.2 - Color Fun Run
Bumungad sa 'kin ang sasakyan ni Isaiah, ito yung sasakyan niya noong nagkita kami sa parking lot ng school nila, noong hinatid niya 'ko sa cafeteria. Hindi siya bumaba ng sasakyan kaya dali dali akong pumasok, baka biglang lumabas si Mama at makita pa kami. Mahirap na!I didn't greet him, ayaw ko lang. Mabuti at 'di niya rin ako pinansin at pinaandar na ang sasakyan. Hindi rin ako nag insist na magpatugtog dahil ayoko lang. Wala ako sa mood makinig ng music ngayon, kinakalma ko pa yung sarili ko sa mga nabasa ko kanina. Sana pala hindi nalang ako sumama, nagsisisi na 'ko ngayon!"I know you're not okay, I'm sorry," sambit niya habang may kinukuhang paper bag sa likod at inabot 'yon sa 'kin, he sincerely apologize. Tumingin siya sa 'kin saglit bago ibinalik ang tingin sa harap. I'm not mad at him, I'm mad at myself kasi bakit pinaniniwalaan ko ang mga pinagsasabi nila tungkol sa 'kin? Hindi ko magawang hindi intindihin, ewan ko ba.
Behind the Scene Kabanata 12.1 - Baby
Next week na yung wedding ni Ate so we're planning to throw a bridal's shower. Simple party lang with her friends, no boys allowed sana ang gusto niya pero mapilit ang friends niya kaya they invited guys, ganoon naman usually sa bridal's shower 'di ba? May guy na naka mask tas magsasayaw. Invited din ang friends ko para daw may kasama akong ka-edaran ko. Nakikita ko yung friendship namin sa friendship nila Ate.They're so nice, I barely see them these days kasi focus ako sa studies ko and kung hindi man, maghapon akong nakakulong lang sa kwarto, reading some books and such that's why I can't remember them but I do know them, lalo na ngayon."Rouge Luxy, I know the owner, we can get discount!" suggest ni Ate Cora, friend ni Ate.We are here in the living room, planning for my sister's bridal shower. Ate Laureen asked for my help dahil mukhang marami daw
Behind the Scene Kabanata 12.2 - Like
Nagkwentuhan lang kami about life when I realized something. "Teka nga, paano mo malalaman if you like someone na?" hininto ko ang treadmill para humarap sakaniya habang naka pamewang, he looks so shocked nang mabanggit ko 'yon. Huminto rin siya at humarap sa 'kin. "Paano ba? Hmm.. siguro kapag nakikita mo siya, parang gusto mong ihinto yung oras para magkasama kayo ng matagal. Siguro kapag tanggap mo siya sa kung ano siya, kahit pa masama ugali niya. O 'di kaya'y tuwing naaalala mo yung mga moments niyo together, bigla ka nalang mapapangiti," aniya. Huminto siya sandali at seryoso akong tinitingan. "And the fact that you're asking this now, whoever that guy is, you already like him. You wouldn't asked me questions like that if you don't. You're doubting, am I right?" aniya. He got me there! Hinampas ko ito sa balikat at bahagyang tumawa para hindi niya mahalata ang kaba
Behind the Scene Kabanata 13.1 - Uncomfortable
"Bakit hindi ka nagpapagupit?" tanong ko nang paandarin niya na ang sasakyan. He just shrugged his shoulders habang ang atensyon ay nakatuon sa kalsada. Mahaba kasi ang buhok nito, hindi naman sobrang haba pero kumpara sa mga lalaking nakikita ko, mas mahaba ang buhok niya. Bagay naman sakaniya. "Haba na nyan, oh! Pwede na i-braid," dagdag ko pa, itinaas ko ang kamay ko para hawakan ang buhok niya, in fairness malambot ang hair niya. Alagang conditioner yata. Bigla siyang napatigil sa ginawa ko, kaya inalis ko agad ang kamay ko sa buhok niya, buti at walang sasakyan sa harapan namin. Makalipas ang ilang minuto ay nakapunta na kami sa bar, medyo late kami ng ilang minuto kaya nagmadali akong pumasok. Hinarang kami ng bouncer para itanong ang mga pangalan namin. "Chantreia Fabregar and.. Isaiah Jauregui, he's with me." I smiled at them, tumango naman sila at binigyan kami ng way papasok. Tahimik sa loob dahi
Bab terbaru
Behind the Scene Wakas IV
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Behind the Scene Wakas III
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Behind the Scene Wakas II
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Behind the Scene Wakas I
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
Behind the Scene Kabanata 31.3 - Despidida
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Behind the Scene Kabanata 31.2 - Camera and Album
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
Behind the Scene Kabanata 31.1 - Envelope
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Behind the Scene Kabanata 30.2 - Betrayed
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Behind the Scene Kabanata 30.1 - Unstable
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
