I'm preparing for the color fun run later, 9 AM ang start no'n at 8 AM palang so I have much time to prepare. 7 AM ako gumising at nakaligo na rin ako kanina, maong short, black crop top sando and white rubber shoes lang ang suot ko since may ibibigay naman na damit, kasama kasi 'yon sa binayaran. Though, hindi ako ang nagbayad. I feel guilty tuloy! Pinagbayad ko si Isaiah tapos nilibre niya 'ko, unfair.
Isaiah will pick me up, ayos din naman since ayokong mag drive kasi hassle at the same time sayang sa gas. Kaso nagdadalawang isip ako ngayon kung tutuloy pa ba o hindi.
I already checked my twitter account, madaming nag follow request sa 'kin, ganoon din sa IG at pati sa F* ay madaming nag follow, mabuti nalang at naka private lahat ng accounts ko.
Karamihan ay hate post ang nakikita ko and yes, nakakasakit sila. They even posted pictures of me, kuha 'yon kahapon sa performance namin na may caption na 'Felt bad for those ppl who have heard her voice lmao'. Yes, I'm not that great in singing, and so? Why do they care ba? This is the reason why I keep myself lowkey as much as possible, I can't take hate comments or post or whatever, hindi ko yata kakayanin. Hindi naman ako gaya ni Kendall na so-called Unbothered Queen. I may look like tough but I have my weaknesses. I have trust issues and I can't even trust myself!
Nag-scroll pa 'ko at nagbasa ng mga tweets, may ibang pinagtatanggol pa ko. I saw some of my friends defending my name, yung iba ay hindi ko pa ganon ka-close but they're defending me, how sweet. I also saw Mads, Adel, Ken, Iris and Grace, nakikipag trashtalk-an sila, oh my God!
@cindy.v : kawawa naman si Nikolai mi loves, pipili nalang ng gugustuhin yung sintunado pa. Napanood ko play nila last night, it was so fine not until that girl showed up like seriously? Nanood kami to hear good singers not auto tuned one lmao. Balita ko co-director daw si ate girl, sana nag stay nalang siya sa backstage, mas bagay siya doon. She's too low for our Jauregui! Mas okay pa si Tasha sakaniya e, felt bad for Nikolai mi loves :<
That's the post from one of MY bashers, okay I shouldn't read this, I'm hurt! Nasira agad ang umaga ko, padabog kong ibinaba ang bread na tinoast ko kaya nagtaka naman si Mama, mamayang hapon pa siya pupunta sa work niya kaya nandito siya. Nginitian ko nalang siya.
@kendoll.dllv: hey miss cindymonyo na mukha namang inidoro. Before you spill some bad things about my bestfriend make sure you're prettier than her ha? I mean, look at yourself, kung may qualifications or standards lang ang pagiging mukhang tao, I'm hundred percent sure na hindi ka makakapasa. Goodmorning! #nohate :)
I laughed at that tweet, Ken is a real savage as fuck. Na-touched naman ako sakaniya.
@mads_G: I'm so sick of this, gez! So whoever posted/posting bad things abt my sis, have you heard of Republic Act 10627 or the Anti-Bullying Act? Hindi siguro no? Are you even a human? Cause I know humans should know what's right or wrong, you know naman 'di ba na it's not right to badmouth someone in private man or public lalo na kung wala naman 'tong ginagawa sainyo? You're lucky, my friend is nice. AND FUCK OFF! THEY'RE NOT EVEN DATING, IDK WHY JAUREGUI POSTED HER PICTURE IN HIS IG STORY!! #nohate
This is so her, articles and such. Kahit lagi ko siyang nababara, nandyan pa rin siya to defend me.
@a_cosme: I don't know who needs to hear this but my bestfriend— Treia, is so talented. You all don't know this because you really don't know her, you're like a piece of trash to say bad things about her, you didn't even know her. She is the so-called 'Jack of all trades', she is good at anything— dancing, singing, filming, drawing, painting, playing instruments, and etc. And even though I didn't get the chance to watch her performance last night, I know she did very well like God! She is the epitome of perfection and to all of you who are bashing her, this is the first time I'll say this in public so FUCK YOU! #nohate
Oh, I laughed a bit when I saw the last words in her tweet. She doesn't usually utter curses, kapag sobrang galit lang talaga. Aww so cute, napamura siya!
@grasyana.h: So balita ko bina-bash daw sissy ko dito sa twitter? HAHAHA Tangina nung mga nang-babash akala mo magaganda. Hoy mag-hugas nalang kayo ng plato sainyo kasi kahit anong gawin niyo, you can't change the fact na in-IG story siya ni Nikolai Jauregui! So, mainggit lang kayo dyan mga hampaslupa, palibhasa walang nag i-story sa mga pagmumukha niyong kepanget-panget, pwe! Napa-install pa 'kong twitter dahil dito, mga panget kayo. #welcombackontwittergrace #nohate
Damn you, Grace! Puro talaga kalokohan ang gaga na 'to. I laughed as I read her tweet, Mom glance at me. Siguro nagtataka kasi badtrip ako kanina tapos natawa ngayon.
@imogen_riese: First of all, WHERE THE HELL IS NIKOLAI JAUREGUI? He should be defending my bestfriend now because he's the one responsible for posting my bestfriend's picture on his IG story. I didn't know he has a lot of fans, immature fans rather. Kasalanan ba ng friend ko kung maganda siya at nagkagusto yung lodi nyo sakaniya? Bitch, please? Kasalanan niya rin bang inggitera kayong mga fans kuno ni Nikolai kaya 'di kayo magustuhan ng lodi nyo? Lmao, you made me laugh this morning by just reading your rants. Aral muna mga veh bago mang-bash, dami-daming problema sa mundo bakit hindi 'yon ang pagtuunan niyo ng pansin? Mga maderpaker na 'to! Btw, hi sa crush ko, baka nagt-twitter din siya lol #nohate
God! The last phrase made my eyes roll. But all in all, I'm touched. They're really my friends. They really know me. Muntik ko na malaglag yung phone ko nang mag-call si Isaiah, nakabusangot kong sinagot 'yon. Kasalanan niya kung bakit ako naba-bash ngayon, mabuti nalang at walang twitter sila Mama, si Ate naman for sure 'di siya nakakapag twitter dahil busy siya. I hope so! I'm really hoping.
"I'm outside your house," he calmly said.
Gusto ko sana siyang papasukin para dito maghintay dahil hindi ko pa naaayos ang bag na gagamitin ko kaso nandito si Mama at alam ko na kung anong iisipin niya sa'min ni Isaiah kaya mas okay nang nandoon siya sa labas maghintay.
"Okay," sambit ko at ibinaba ang call. Dali dali akong umakyat sa kwarto at inilagay ang mga gamit ko sa maliit na black bag pack. Liptint, extra shirt, towel and wallet ko lang ang nilagay ko doon since yun lang ang kasya. Pagtapos ay nagpaalam na 'ko kay Mama bago lumabas.
Bumungad sa 'kin ang sasakyan ni Isaiah, ito yung sasakyan niya noong nagkita kami sa parking lot ng school nila, noong hinatid niya 'ko sa cafeteria. Hindi siya bumaba ng sasakyan kaya dali dali akong pumasok, baka biglang lumabas si Mama at makita pa kami. Mahirap na!I didn't greet him, ayaw ko lang. Mabuti at 'di niya rin ako pinansin at pinaandar na ang sasakyan. Hindi rin ako nag insist na magpatugtog dahil ayoko lang. Wala ako sa mood makinig ng music ngayon, kinakalma ko pa yung sarili ko sa mga nabasa ko kanina. Sana pala hindi nalang ako sumama, nagsisisi na 'ko ngayon!"I know you're not okay, I'm sorry," sambit niya habang may kinukuhang paper bag sa likod at inabot 'yon sa 'kin, he sincerely apologize. Tumingin siya sa 'kin saglit bago ibinalik ang tingin sa harap. I'm not mad at him, I'm mad at myself kasi bakit pinaniniwalaan ko ang mga pinagsasabi nila tungkol sa 'kin? Hindi ko magawang hindi intindihin, ewan ko ba.
Next week na yung wedding ni Ate so we're planning to throw a bridal's shower. Simple party lang with her friends, no boys allowed sana ang gusto niya pero mapilit ang friends niya kaya they invited guys, ganoon naman usually sa bridal's shower 'di ba? May guy na naka mask tas magsasayaw. Invited din ang friends ko para daw may kasama akong ka-edaran ko. Nakikita ko yung friendship namin sa friendship nila Ate.They're so nice, I barely see them these days kasi focus ako sa studies ko and kung hindi man, maghapon akong nakakulong lang sa kwarto, reading some books and such that's why I can't remember them but I do know them, lalo na ngayon."Rouge Luxy, I know the owner, we can get discount!" suggest ni Ate Cora, friend ni Ate.We are here in the living room, planning for my sister's bridal shower. Ate Laureen asked for my help dahil mukhang marami daw
Nagkwentuhan lang kami about life when I realized something. "Teka nga, paano mo malalaman if you like someone na?" hininto ko ang treadmill para humarap sakaniya habang naka pamewang, he looks so shocked nang mabanggit ko 'yon. Huminto rin siya at humarap sa 'kin. "Paano ba? Hmm.. siguro kapag nakikita mo siya, parang gusto mong ihinto yung oras para magkasama kayo ng matagal. Siguro kapag tanggap mo siya sa kung ano siya, kahit pa masama ugali niya. O 'di kaya'y tuwing naaalala mo yung mga moments niyo together, bigla ka nalang mapapangiti," aniya. Huminto siya sandali at seryoso akong tinitingan. "And the fact that you're asking this now, whoever that guy is, you already like him. You wouldn't asked me questions like that if you don't. You're doubting, am I right?" aniya. He got me there! Hinampas ko ito sa balikat at bahagyang tumawa para hindi niya mahalata ang kaba
"Bakit hindi ka nagpapagupit?" tanong ko nang paandarin niya na ang sasakyan. He just shrugged his shoulders habang ang atensyon ay nakatuon sa kalsada. Mahaba kasi ang buhok nito, hindi naman sobrang haba pero kumpara sa mga lalaking nakikita ko, mas mahaba ang buhok niya. Bagay naman sakaniya. "Haba na nyan, oh! Pwede na i-braid," dagdag ko pa, itinaas ko ang kamay ko para hawakan ang buhok niya, in fairness malambot ang hair niya. Alagang conditioner yata. Bigla siyang napatigil sa ginawa ko, kaya inalis ko agad ang kamay ko sa buhok niya, buti at walang sasakyan sa harapan namin. Makalipas ang ilang minuto ay nakapunta na kami sa bar, medyo late kami ng ilang minuto kaya nagmadali akong pumasok. Hinarang kami ng bouncer para itanong ang mga pangalan namin. "Chantreia Fabregar and.. Isaiah Jauregui, he's with me." I smiled at them, tumango naman sila at binigyan kami ng way papasok. Tahimik sa loob dahi
"CHANTREIA SAGE BUMABA KANA DYAN!" sigaw ni Mama mula sa baba. Ganoon kalakas ang boses niya, siguro ay rinig pa 'yon ng kapitbahay. Sisigaw na sana ako pabalik at sasabihing wala akong gana kumain nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Tara na, anak," marahang sambit ni Papa. Nakatingin lang ako sa pinto at napabuntong hininga. "Mauna na po kayo, susunod ako," sambit ko. Rinig ko naman ang footsteps niya palayo. Tumingin ako sa salamin para i-check kung maayos ang itsura ko, ayos pa naman. Nag fade na rin yung liptint na nilagay ko, pero ayos naman. Nasa bahay lang naman ako. Huminga muna ako ng malalim bago nagpasyang lumabas. Hindi ko alam pero simula kanina ay may iba na kong nararamdaman. Hindi ko alam kung ano 'yon, basta ngayon, ayaw ko munang makita si Isaiah. Ayoko ng ganitong pakiramdam at alam kong siya ang dahilan kung bakit ko ito nararamdaman, weird. I hate weird feelings! I hate unfamiliar feelings! I hate it..&n
We are here at Rouge Luxy, 10 PM mag i-start ang party pero inagahan namin ang punta para ayusin yung venue. I am with my friends dahil katulong ko sila sa pag-aayos, I can't fix this without them. Hindi ko na rin inabala sila Ate Laureen dahil alam kong busy sila, they owe me a lot daw. Marami ang inimbitahan nila since maraming circle of friends si Ate, sana all 'di ba? Friendly kasi siya unlike me, mabuti nga at kinaibigan ako ng mga bruha dahil kung hindi, wala siguro akong friends ngayon.I'm wearing black fitted v-neck dress ending inch above my knee revealing my cleavage slightly, I partnered it with silver stiletto, diamond necklace and earrings and my silver clutch bag. Hinayaan ko lang na nakaladlad ang buhok ko at kinulot ko ang dulo nito."Okay na ba yung food, Iris?" I asked her, I'm a little bit nervous kasi baka hindi nila magustuhan ang ayos ng venue or ang food na ihahanda namin. I invited Oly para kaming dalawa ang ma
"Uh, Ate Laureen? We need to start the program, nasaan na raw sila?" I asked, she looks frustrated and I guess, it's a bad news.She sighed and faced me."Ayon na nga, I'm contacting Berty and sabi niya naman on the way na raw yung mga guys kanina pa, baka naligaw lang or what. Think positive tayo girl!" sambit nito at kinalma ang sarili.Maya maya pa ay naghiyawan ang lahat nang pumasok ang isang grupo ng kalalakihan na mga naka full mask, nasa sampung kalalakihan sila. Ito na yata yung sinasabi ni Ate Laureen."Oh, they're here na pala. Hey! Come here muna, Treia will tell you the flow of event!" sigaw ni Ate Laureen sa mga lalaki, nagkatinginan muna ang mga ito bago sumunod sa 'kin papunta sa taas, doon sa VIP room. Sinenyasan ko rin si Oly na sumunod sa 'kin, go lang yung gagang 'yon syempre.I close the door when they finally entered
"Are you jealous?" malokong tanong niya, napairap nalang ako. Sana pala ay nanahimik nalang ako.Inabala ko nalang ang sarili sa pag tingin sa papel na hawak ko kung saan nakasulat ang flow ng event. Nagkunwaring wala akong pake sa narinig."Wow ang unique ng name niya, are you jealous," I sarcastically said. Natawa naman si Ate. Katabi ko siya ngayon."That's Megan, she's a model," sambit nito. Kaya pala ang tangkad at ang ganda ng hubog ng katawan niya.I just shrugged and focus on the paper I'm holding. Hindi naman ako nagbabasa, mukha lang akong tanga. I even heard my sister laughing beside me."Niko is looking at you," bulong ni ate. Nag-angat ako ng tingin ngunit hindi si Isaiah ang tiningnan kundi ang partner nito, manghang-mangha ako sa ganda niya. I suddenly glanced at Isaiah and he's already staring at me, ibinaling ko na sa iba ang atensyon ko nang sumenyas si Oly na okay na raw.
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.