Mag-log inShare
Kabanata 11.2 - Color Fun Run
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Bumungad sa 'kin ang sasakyan ni Isaiah, ito yung sasakyan niya noong nagkita kami sa parking lot ng school nila, noong hinatid niya 'ko sa cafeteria. Hindi siya bumaba ng sasakyan kaya dali dali akong pumasok, baka biglang lumabas si Mama at makita pa kami. Mahirap na!
I didn't greet him, ayaw ko lang. Mabuti at 'di niya rin ako pinansin at pinaandar na ang sasakyan. Hindi rin ako nag insist na magpatugtog dahil ayoko lang. Wala ako sa mood makinig ng music ngayon, kinakalma ko pa yung sarili ko sa mga nabasa ko kanina. Sana pala hindi nalang ako sumama, nagsisisi na 'ko ngayon! "I know you're not okay, I'm sorry," sambit niya habang may kinukuhang paper bag sa likod at inabot 'yon sa 'kin, he sincerely apologize. Tumingin siya sa 'kin saglit bago ibinalik ang tingin sa harap. I'm not mad at him, I'm mad at myself kasi bakit pinaniniwalaan ko ang mga pinagsasabi nila tungkol sa 'kin? Hindi ko magawang hindi intindihin, ewan ko ba. Tiningnan ko ang laman ng paper bag, I saw white shirt na may print sa unahan, gaya nung suot niya. Inilabas ko 'yon para masuot. Feel ko kasi naiilang siya sa suot ko kaya ipinatong ko nalang yung shirt. Tinali ko yung nasa unahan no'n dahil medyo malaki siya sa 'kin, para na rin hindi plain tingnan."Don't worry, na-delete na yung accounts ng mga nagsabi ng masasama tungkol sayo," dugtong niya. Wait— what? Why? "Bakit na-delete? How?" naguguluhang tanong ko."Uh, because they say bad things about you? They should learn their lessons, para hindi na rin maulit," sagot niya. I don't get it, just because of that? Hindi naman ako nasaktan physically, okay pa naman ako. "How did you do that?" nagtatakang tanong ko. Baka related sa ganoon ang business ng family nila? I don't know, I never ask him about his family. Parang masyadong sensitive yung topic na 'yon for him. O baka 'yun lang ang tingin ko? "Connections," simpleng sagot niya. I'm just here sitting while watching him lean his one shoulder on the window while brushing his hair using his hand habang yung isa ay nakahawak sa manibela. Napasulyap siya sa 'kin at ngumiti, hindi ko namalayan na nakahinto na kami sa parking lot ng venue. "Do you think this is a good idea na magkasama tayo ngayon? Pwede naman akong sumama kay Kendall, baka ma-issue na naman kas—" He didn't let me finish my sentence."Kendall is busy, she's assigned to give freebies on the entrance gate. Look," sambit nito. Napatingin ako sa tinuro niya at nakitang abala si Ken doon habang nakangiti at nag aabot ng kung ano sa mga pumapasok.Tinanaw ko ang venue, malaki ito. May dalawang field sa magkabilang gilid na pa-oval at napag-gigitnaan no'n ang tatakbuhan namin. Pang track and field talaga ang venue, may mga stall din na nakalatag sa gilid gilid. Madami ang tao, lalo tuloy akong kinabahan. Baka hindi ako mag-enjoy nito. "Don't mind them okay? I won't let that happen again," he said smiling as if he is assuring me. Nauna siyang bumaba sa kotse, huminga muna ako ng malalim bago sumunod sakaniya. As expected, hindi kami nakawala sa tinginan ng mga tao. I don't really know why is he so famous, I mean, if he's this famous, I should know him right? But why didn't I know him? Maybe I'm outdated. Hindi rin kasi ako ma-socialize na tao. As we entered the venue, huminto kami sa entrance kung nasaan si Ken. We stopped right in front of her kaya medyo nagulat siya. Nagpabalik-balik ang tingin niya sa'min ni Isaiah bago inilibot ang tingin sa paligid. Napa-taas ang kilay niya at inirapan ang ibang tumitingin sa'min. I kissed her cheeks, tumingkayad pa 'ko dahil may table na nakaharang sa'min at mas matangkad siya kaysa sa 'kin. I'm the smallest among us, si Mads naman ang tallest. "Wait nga, are you guys in a relationship ba? Napapadalas na pagsasama niyo, ha?" tanong ni Ky habang naka pamewang. They know me, kapag may boyfriend na 'ko ay sakanila ko unang sasabihin. Hindi naman ako malihim na tao.Lowkey but not secretive."We're not in a relationship, we're not even friends. Ask him, baka crush ako n'yan," pagbibiro ko pa.Isaiah just shrugged his shoulder, I waved at Ken na to bid goodbye dahil mukhang nakakasagabal na kami doon. Naglakad na 'ko papasok, nakasunod lang sa 'kin si Isaiah. Maraming tao, any minute from now ay mag-start na 'tong event kaya ang iba ay naka pwesto na sa daan. Nandito lang kami sa gilid ni Isaiah hawak ko ang phone ko at pini-picturan ang venue. Gusto kong mag post ng IG story, e. "Trei.." nang marinig ko 'yon ay agad akong napalingon sakaniya. Nakatapat sa 'kin ang camera, as usual, kaya inirapan ko siya at binalik ang atensyon sa pagkuha ng litrato. Nang matapos ako ay lumingon ako sakaniya, I saw him staring at his phone na parang sinusuri kung anong kinuhanan niya kanina, he is smiling. Kinuha ko agad yung phone ko at pinicturan ang moment na 'yon, he is fucking smiling. Ang cute!Biglang nag go signal na kaya nagstart na tumakbo o lumakad ang iba, panay naman ang paulan ng color powder nung machine na 'di ko alam ang tawag. Unti-unti na ring nakukulayan ang kulay puti naming damit. Ang saya lang, tumingin ako kay Isaiah at nakitang may color na yung ibang part ng face niya kaya natawa ako. Medyo mabagal siya tumakbo kaya hinawakan ko ang kamay niya para makasabay siya sa 'kin. Ang saya, I never been into this kind of stuffs. Lagi akong inaaya nila Ate na sumama sakanila sa mga ganito pero ayoko dahil mabilis akong hingalin, may asthma ako pero hindi ganoon kalala, I don't know. Bigla nalang ako nagka-asthma noong grade 8 ako, ang sabi nasa lahi raw namin pero sa aming magkakapatid, ako lang ang mayroon nito. Inaatake lang ako pag sobrang hingal, I love adventures pa naman kaso hindi ako nakakasama madalas dahil nga sa asthma na 'to. He let go of my hand at hinawak 'yon sa balikat ko. Nasa kalahati na kami, scam pala 'to. Akala ko maikli lang ang tatakbuhan namin, mahaba pala. Medyo hinihingal na tuloy ako. I saw Isaiah, he's staring at me with worried eyes. I just gave him a small smile. Tatakbo pa sana ako pero bigla niya 'kong pinahinto at dinala sa field kung nasaan ang mga stall. Iniwan niya 'ko saglit para bumili ng bottled water."May asthma ka," he said in a matter of fact, handing me the bottle of water. Kinuha ko naman 'yon bago tumango. Umupo ako sa grass, ganoon din ang ginawa niya. Hindi pa masyado tirik ang araw, 'di pa masyado masakit sa balat. Humarap ako sakaniya at nakitang puro kulay na nga yung face niya, hinawakan ko ang mukha niya gamit ang magkabilang kamay ko para dagdagan pa 'yon kaya natawa ako. Nagulat nalang ako nang gawin niya rin sa 'kin 'yon, I didn't expect him to do the same. This time siya naman yung tumawa. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa para i-check yung face ko, puno na ng color powder na iba't-iba ang kulay. "Isaiah.." tawag ko rito kaya napatingin siya. I held his chin at iniharap 'yon sa camera, I smiled habang siya ay naka-pout. I took pictures of us, may isa pang naka smile kami na labas ngipin. We looked cute together, I'm gonna post it on my IG story. Yung naka-pout siya ang pinost ko."Me and my dog while having fun," I captioned.Kaugnay na kabanata
Behind the Scene Kabanata 12.1 - Baby
Next week na yung wedding ni Ate so we're planning to throw a bridal's shower. Simple party lang with her friends, no boys allowed sana ang gusto niya pero mapilit ang friends niya kaya they invited guys, ganoon naman usually sa bridal's shower 'di ba? May guy na naka mask tas magsasayaw. Invited din ang friends ko para daw may kasama akong ka-edaran ko. Nakikita ko yung friendship namin sa friendship nila Ate.They're so nice, I barely see them these days kasi focus ako sa studies ko and kung hindi man, maghapon akong nakakulong lang sa kwarto, reading some books and such that's why I can't remember them but I do know them, lalo na ngayon."Rouge Luxy, I know the owner, we can get discount!" suggest ni Ate Cora, friend ni Ate.We are here in the living room, planning for my sister's bridal shower. Ate Laureen asked for my help dahil mukhang marami daw
Behind the Scene Kabanata 12.2 - Like
Nagkwentuhan lang kami about life when I realized something. "Teka nga, paano mo malalaman if you like someone na?" hininto ko ang treadmill para humarap sakaniya habang naka pamewang, he looks so shocked nang mabanggit ko 'yon. Huminto rin siya at humarap sa 'kin. "Paano ba? Hmm.. siguro kapag nakikita mo siya, parang gusto mong ihinto yung oras para magkasama kayo ng matagal. Siguro kapag tanggap mo siya sa kung ano siya, kahit pa masama ugali niya. O 'di kaya'y tuwing naaalala mo yung mga moments niyo together, bigla ka nalang mapapangiti," aniya. Huminto siya sandali at seryoso akong tinitingan. "And the fact that you're asking this now, whoever that guy is, you already like him. You wouldn't asked me questions like that if you don't. You're doubting, am I right?" aniya. He got me there! Hinampas ko ito sa balikat at bahagyang tumawa para hindi niya mahalata ang kaba
Behind the Scene Kabanata 13.1 - Uncomfortable
"Bakit hindi ka nagpapagupit?" tanong ko nang paandarin niya na ang sasakyan. He just shrugged his shoulders habang ang atensyon ay nakatuon sa kalsada. Mahaba kasi ang buhok nito, hindi naman sobrang haba pero kumpara sa mga lalaking nakikita ko, mas mahaba ang buhok niya. Bagay naman sakaniya. "Haba na nyan, oh! Pwede na i-braid," dagdag ko pa, itinaas ko ang kamay ko para hawakan ang buhok niya, in fairness malambot ang hair niya. Alagang conditioner yata. Bigla siyang napatigil sa ginawa ko, kaya inalis ko agad ang kamay ko sa buhok niya, buti at walang sasakyan sa harapan namin. Makalipas ang ilang minuto ay nakapunta na kami sa bar, medyo late kami ng ilang minuto kaya nagmadali akong pumasok. Hinarang kami ng bouncer para itanong ang mga pangalan namin. "Chantreia Fabregar and.. Isaiah Jauregui, he's with me." I smiled at them, tumango naman sila at binigyan kami ng way papasok. Tahimik sa loob dahi
Behind the Scene Kabanata 13.2 - Never Again
"CHANTREIA SAGE BUMABA KANA DYAN!" sigaw ni Mama mula sa baba. Ganoon kalakas ang boses niya, siguro ay rinig pa 'yon ng kapitbahay. Sisigaw na sana ako pabalik at sasabihing wala akong gana kumain nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Tara na, anak," marahang sambit ni Papa. Nakatingin lang ako sa pinto at napabuntong hininga. "Mauna na po kayo, susunod ako," sambit ko. Rinig ko naman ang footsteps niya palayo. Tumingin ako sa salamin para i-check kung maayos ang itsura ko, ayos pa naman. Nag fade na rin yung liptint na nilagay ko, pero ayos naman. Nasa bahay lang naman ako. Huminga muna ako ng malalim bago nagpasyang lumabas. Hindi ko alam pero simula kanina ay may iba na kong nararamdaman. Hindi ko alam kung ano 'yon, basta ngayon, ayaw ko munang makita si Isaiah. Ayoko ng ganitong pakiramdam at alam kong siya ang dahilan kung bakit ko ito nararamdaman, weird. I hate weird feelings! I hate unfamiliar feelings! I hate it..&n
Behind the Scene Kabanata 14.1 - I don't know
We are here at Rouge Luxy, 10 PM mag i-start ang party pero inagahan namin ang punta para ayusin yung venue. I am with my friends dahil katulong ko sila sa pag-aayos, I can't fix this without them. Hindi ko na rin inabala sila Ate Laureen dahil alam kong busy sila, they owe me a lot daw. Marami ang inimbitahan nila since maraming circle of friends si Ate, sana all 'di ba? Friendly kasi siya unlike me, mabuti nga at kinaibigan ako ng mga bruha dahil kung hindi, wala siguro akong friends ngayon.I'm wearing black fitted v-neck dress ending inch above my knee revealing my cleavage slightly, I partnered it with silver stiletto, diamond necklace and earrings and my silver clutch bag. Hinayaan ko lang na nakaladlad ang buhok ko at kinulot ko ang dulo nito."Okay na ba yung food, Iris?" I asked her, I'm a little bit nervous kasi baka hindi nila magustuhan ang ayos ng venue or ang food na ihahanda namin. I invited Oly para kaming dalawa ang ma
Behind the Scene Kabanata 14.2 - Jealous
"Uh, Ate Laureen? We need to start the program, nasaan na raw sila?" I asked, she looks frustrated and I guess, it's a bad news.She sighed and faced me."Ayon na nga, I'm contacting Berty and sabi niya naman on the way na raw yung mga guys kanina pa, baka naligaw lang or what. Think positive tayo girl!" sambit nito at kinalma ang sarili.Maya maya pa ay naghiyawan ang lahat nang pumasok ang isang grupo ng kalalakihan na mga naka full mask, nasa sampung kalalakihan sila. Ito na yata yung sinasabi ni Ate Laureen."Oh, they're here na pala. Hey! Come here muna, Treia will tell you the flow of event!" sigaw ni Ate Laureen sa mga lalaki, nagkatinginan muna ang mga ito bago sumunod sa 'kin papunta sa taas, doon sa VIP room. Sinenyasan ko rin si Oly na sumunod sa 'kin, go lang yung gagang 'yon syempre.I close the door when they finally entered
Behind the Scene Kabanata 15.1 - Ignore
"Are you jealous?" malokong tanong niya, napairap nalang ako. Sana pala ay nanahimik nalang ako.Inabala ko nalang ang sarili sa pag tingin sa papel na hawak ko kung saan nakasulat ang flow ng event. Nagkunwaring wala akong pake sa narinig."Wow ang unique ng name niya, are you jealous," I sarcastically said. Natawa naman si Ate. Katabi ko siya ngayon."That's Megan, she's a model," sambit nito. Kaya pala ang tangkad at ang ganda ng hubog ng katawan niya.I just shrugged and focus on the paper I'm holding. Hindi naman ako nagbabasa, mukha lang akong tanga. I even heard my sister laughing beside me."Niko is looking at you," bulong ni ate. Nag-angat ako ng tingin ngunit hindi si Isaiah ang tiningnan kundi ang partner nito, manghang-mangha ako sa ganda niya. I suddenly glanced at Isaiah and he's already staring at me, ibinaling ko na sa iba ang atensyon ko nang sumenyas si Oly na okay na raw.
Behind the Scene Kabanata 15.2 - Babe
"Hey, I just want to check if the guys are doing o..kay," Ate Laureen stopped halfway, kita sa mukha niya ang pagkagulat. Ang mga mata niya ay naka-focus lang sa iisang tao, naka focus lang kay Kuya Isagani.She looks furious, namumula na rin ang mukha nito at halatang tipsy na. "I'll explain," basag ni Kuya Froi sa katahimikan. Lahat ay nagulat sa nangyaring 'yon, I don't know pero mukhang takot sila kay Ate Laureen."'Tay na men, world war three na," bulong ni Travis sa Kuya niya pero sapat na 'yon para marinig namin."Why are you here? You can't be here," puno ng galit na pagkakasabi ni Ate Laureen habang nakatingin lang kay Kuya Isagani na mukhang kalmado lang at hindi nababahala sa presenya ni Ate Laureen."Why can't I be here?" kalmadong tanong nito habang pinaglalaruan ang alak sa kamay niya."
Pinakabagong kabanata
Behind the Scene Wakas IV
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Behind the Scene Wakas III
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Behind the Scene Wakas II
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Behind the Scene Wakas I
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
Behind the Scene Kabanata 31.3 - Despidida
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Behind the Scene Kabanata 31.2 - Camera and Album
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
Behind the Scene Kabanata 31.1 - Envelope
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Behind the Scene Kabanata 30.2 - Betrayed
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Behind the Scene Kabanata 30.1 - Unstable
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
