LOGINShare
Kabanata 10.2 - You wished
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56I'm now wearing maong short and gray loose shirt, hindi na 'ko nag abalang i tucked-in 'yon dahil pagod na 'ko at the same time gutom. It's almost 12 am, dadaan nalang ako sa mamihan sa may kanto para makakain. Ginutom ako sa play kanina, e.
I was about to enter my car nang may tumawag sa 'kin, si Isaiah. May inabot siya kay Mateo bago nagpunta sa 'kin, sumunod naman ang dalawa sakaniya na patungo na sa akin. "Congrats, Treia. You did well kanina.." bati ni Mateo. Nginitian ko na lamang ito, I feel uneasy when someone compliments me, I don't know how to respond!"Galing mo nga, e! Kung ikaw siguro ang girlfriend ko, sarap mo ipagyabang— aray!" ani Davis. Natawa nalang ako dahil binatukam siya ni Isaiah. May sinabi siya kay Mateo at may kung anong inabot rito bago sila umalis. Nagpaalam ang mga ito, I waved at them. "Your ticket," inilahad niya ang isang ticket sa harap ko. Kinuha ko naman 'yon agad. Hindi kami nakapagkita noong nakaraan dahil busy ako, ganoon din naman siya kaya ayos lang."I'll drive," sambit nito at inagaw ang susi sa akin.Napakunot naman ang noo ko, wala naman yata sa planong ihatid niya ulit ako, 'di ba?"You look tired, let me drive for you," sambit nito.Wala na 'kong nagawa, ayokong makipagtalo dahil ubos na ang lakas ko kaya sumakay nalang ako. Nang makapag seatbelt na ay pinaandar niya na ang sasakyan. Nakapatong lang ang braso ko sa bintana habang nakahawak sa ulo ko at hinihilot hilot yon. Inaantok na 'ko pero hindi naman ako makakatulog dahil gutom ako."Let's eat somewhere, I know a famous restaurant nearby," sambit nito without facing me. Hindi na 'ko masyadong naiilang sa presence niya, siguro kasi napapadalas ang pagsasama namin."I don't want that famous restaurant, dyan nalang sa may kanto, may mamihan dyan," sambit ko. Saglit siyang sumulyap sa 'kin, hindi makapaniwala. Sa huli ay wala siyang nagawa."Alright." Wala na ni isang nagsalita. Bumaba ako agad nang ihinto niya ang sasakyan at dere-deretsong naglakad patungo sa stall ng mamihan. Hindi naman madami ang tao, mabuti nalang dahil gutom na talaga ako."Kakain ka rin ba?" tanong ko kay Isaiah nang maramdaman siya sa likod ko. Nandito kami ngayon sa tapat nung mismong nagtitinda, o-order na sana ako nang maalala kong may kasama pala ako. Si Isaiah naman ay kuryosong nakatingin sa pagkain, sinusuri ang mga 'yon. "Teka, nakain ka ba nito?" tanong ko nang makaharap ako sakaniya. Nakuha ko naman ang atensyon nito, umiling lang siya at ibinalik ang tingin sa nasa harap. Napangiti ako dahil doon, I bet he doesn't even know this food. Pangit ng life niya, joke!Nag-order akong dalawang pares at soft drinks bago kami pumwesto sa malapit na mesa, para madaling ma-serve ang pagkain. "Are you sure you want to eat that? Baka hindi kayanin ng sikmura mo, mamahaling pagkain lang yata ang tinatanggap nyan." I chuckled. Hindi na ito nakasagot nang i-serve na sa'min ang pagkain. Nilantakan ko agad ito dahil feeling ko any minute from now ay mawawalan na 'ko ng consciousness dahil sa gutom, posible yon 'di ba? Kita ko namang sumusulyap siya sa 'kin at ginagaya ang ginagawa ko, hindi niya talaga alam kung paano kainin 'to kaya tinulungan ko na siya. "Ayan yung sabaw, kung gusto mong ganyan lang siya e 'di isabaw mo na rito sa kanin pero kung ayaw mo, pwede mo siya lagyan ng ganito, lagyan ko ba?" ibubuhos ko na sana ang chili oil, mabuti at naalala kong tanungin. Tumango lamang ito kaya nilagay ko na ang chili oil, bawang at sibuyas. Bahala siya kung 'di niya man magustuhan, basta kakain na 'ko!Maya maya ay kinuha niya ang phone niya at pinicturan ako kaya napatigil ako sa pagkain."Hoy i-dehzhshsgd—""Don't talk when your mouth is full," natatawang sambit niya habang nakatingin sa phone niya. Sumimangot nalang ako at tinapos ang pagkain. Hindi niya rin naman i-dedelete 'yon kaya walang sense ang inis ko. "Oh, ano? Masarap diba?" tanong ko nang matapos kami sa pagkain. Nakadalawang hingi pa kami nung sabaw, libre lang naman 'yon. Busog na busog ako, tingin ko'y hindi ako makakatulog agad pag-uwi ko dahil full na naman ang energy ko. Tumango lang siya at ininuman ang soft drinks niya. Tumambay muna kami saglit doon nang matapos kami kumain. Nakatunganga lang ako habang siya ay may kinakalikot sa phone niya kaya tumayo ako para tabihan siya na kinagulat niya."Gago ka! Ini-story mo 'ko?" halos mapasigaw ako nang makita ang kinakalikot niya sa phone kaya napahampas ako sa braso niya.Maging siya ay nagulat sa nangyari, hindi inaasahan ang pagtabi ko. "It was an accident, ginulat mo 'ko!" paliwanag niya. Kinuha ko ang phone at binuksan ang IG ko para icheck kung nagsasabi siya ng totoo, at oo nga. One minute ago yung story niya. Picture ko 'yon na puno ng pagkain ang bibig. Cute naman ako doon, pero kahit na ba! Ano nala ang iisipin ng mga viewers niya! "Delete that," utos ko bago ibinalik sakaniya ang phone. "I can't delete it, 200 plus na ang nakakita. Kahit i-delete ko, may screenshots na ang mga yan," aniya.Napasapo ako sa ulo ko nang marinig 'yon, tatambay nalang ako sa twitter mamaya sakaling mag trending. Anyway, 'di naman ako sikat and naka private lahat ng accounts ko so less worries. Sana lang ay walang makakilala sa 'kin, sana ay si Kendall and my other girls lang makakakilala, I'm hoping!Tahimik lang kami habang nasa sasakyan, 'di naman ako naiinis. Inaantok na siguro ako kaya ganito, palingon-lingon sa 'kin si Isaiah habang nagdadrive, kapag naman titingnan ko siya pabalik ay iiwas siya. "Paano ka na naman uuwi kung ihahatid mo 'ko?" tanong ko."Mateo will pick me up," sagot niya. Tumango nalang ako at nagpatugtog para hindi awkward. Mga ilang minuto lang ay nasa labas na kami ng bahay. Gaya ng dati ay hinintay namin si Mateo sa labas ng kotse, nakasandal lang kami pareho. Hindi naman awkward para sa 'kin, siguro ay nasanay na 'ko na tahimik siya. "You did great and.. who's that.. uh nevermind," he's hesitating to ask something, na-curious tuloy ako bigla."Ano yon?" tanong ko, I'm curious. Tumataas yung anxiety level ko hangga't 'di ko nalalaman kung anong itatanong or sasabihin sa 'kin. Maybe, that's our nature, human's nature. "Your partner," sambit nito, kumunot ang noo ko pero na-gets ko rin naman agad 'yon kaya natawa ako."Bakit? Type mo?" biro ko.Bumulong siya kaya hindi ko narinig, what's that? My gosh, Isaiah! I'm curious, you're driving me nuts! Ang daya."Ha? Ano ulit?" "If only you knew," sagot niya, lalo akong naguluhan sa sinabi niya, parang lalo kong hindi na-gets."So type mo nga si Oly?" pagbibiro ko ulit."No. I like someone else," depensa nya."Baka ako 'yan, ah!" pagbibiro ko pa na sinabayan ng tawa. Natigilan siya dahil doon. Mukha namang nagulat siya pero nakabawi rin naman agad."You wished," singhal niya."Good for you, ayaw kita saktan, e," sambit ko.I smiled at him and we peacefully wait for Mateo.Related chapters
Behind the Scene Kabanata 11.1 - Bashers
I'm preparing for the color fun run later, 9 AM ang start no'n at 8 AM palang so I have much time to prepare. 7 AM ako gumising at nakaligo na rin ako kanina, maong short, black crop top sando and white rubber shoes lang ang suot ko since may ibibigay naman na damit, kasama kasi 'yon sa binayaran. Though, hindi ako ang nagbayad. I feel guilty tuloy! Pinagbayad ko si Isaiah tapos nilibre niya 'ko, unfair. Isaiah will pick me up, ayos din naman since ayokong mag drive kasi hassle at the same time sayang sa gas. Kaso nagdadalawang isip ako ngayon kung tutuloy pa ba o hindi. I already checked my twitter account, madaming nag follow request sa 'kin, ganoon din sa IG at pati sa FB ay madaming nag follow, mabuti nalang at naka private lahat ng accounts ko. Karamihan ay hate post ang nakikita ko and yes, nakakasakit sila. They even posted pictures of me, kuha 'yon kahapon sa performance namin na may caption na 'Felt bad for
Behind the Scene Kabanata 11.2 - Color Fun Run
Bumungad sa 'kin ang sasakyan ni Isaiah, ito yung sasakyan niya noong nagkita kami sa parking lot ng school nila, noong hinatid niya 'ko sa cafeteria. Hindi siya bumaba ng sasakyan kaya dali dali akong pumasok, baka biglang lumabas si Mama at makita pa kami. Mahirap na!I didn't greet him, ayaw ko lang. Mabuti at 'di niya rin ako pinansin at pinaandar na ang sasakyan. Hindi rin ako nag insist na magpatugtog dahil ayoko lang. Wala ako sa mood makinig ng music ngayon, kinakalma ko pa yung sarili ko sa mga nabasa ko kanina. Sana pala hindi nalang ako sumama, nagsisisi na 'ko ngayon!"I know you're not okay, I'm sorry," sambit niya habang may kinukuhang paper bag sa likod at inabot 'yon sa 'kin, he sincerely apologize. Tumingin siya sa 'kin saglit bago ibinalik ang tingin sa harap. I'm not mad at him, I'm mad at myself kasi bakit pinaniniwalaan ko ang mga pinagsasabi nila tungkol sa 'kin? Hindi ko magawang hindi intindihin, ewan ko ba.
Behind the Scene Kabanata 12.1 - Baby
Next week na yung wedding ni Ate so we're planning to throw a bridal's shower. Simple party lang with her friends, no boys allowed sana ang gusto niya pero mapilit ang friends niya kaya they invited guys, ganoon naman usually sa bridal's shower 'di ba? May guy na naka mask tas magsasayaw. Invited din ang friends ko para daw may kasama akong ka-edaran ko. Nakikita ko yung friendship namin sa friendship nila Ate.They're so nice, I barely see them these days kasi focus ako sa studies ko and kung hindi man, maghapon akong nakakulong lang sa kwarto, reading some books and such that's why I can't remember them but I do know them, lalo na ngayon."Rouge Luxy, I know the owner, we can get discount!" suggest ni Ate Cora, friend ni Ate.We are here in the living room, planning for my sister's bridal shower. Ate Laureen asked for my help dahil mukhang marami daw
Behind the Scene Kabanata 12.2 - Like
Nagkwentuhan lang kami about life when I realized something. "Teka nga, paano mo malalaman if you like someone na?" hininto ko ang treadmill para humarap sakaniya habang naka pamewang, he looks so shocked nang mabanggit ko 'yon. Huminto rin siya at humarap sa 'kin. "Paano ba? Hmm.. siguro kapag nakikita mo siya, parang gusto mong ihinto yung oras para magkasama kayo ng matagal. Siguro kapag tanggap mo siya sa kung ano siya, kahit pa masama ugali niya. O 'di kaya'y tuwing naaalala mo yung mga moments niyo together, bigla ka nalang mapapangiti," aniya. Huminto siya sandali at seryoso akong tinitingan. "And the fact that you're asking this now, whoever that guy is, you already like him. You wouldn't asked me questions like that if you don't. You're doubting, am I right?" aniya. He got me there! Hinampas ko ito sa balikat at bahagyang tumawa para hindi niya mahalata ang kaba
Behind the Scene Kabanata 13.1 - Uncomfortable
"Bakit hindi ka nagpapagupit?" tanong ko nang paandarin niya na ang sasakyan. He just shrugged his shoulders habang ang atensyon ay nakatuon sa kalsada. Mahaba kasi ang buhok nito, hindi naman sobrang haba pero kumpara sa mga lalaking nakikita ko, mas mahaba ang buhok niya. Bagay naman sakaniya. "Haba na nyan, oh! Pwede na i-braid," dagdag ko pa, itinaas ko ang kamay ko para hawakan ang buhok niya, in fairness malambot ang hair niya. Alagang conditioner yata. Bigla siyang napatigil sa ginawa ko, kaya inalis ko agad ang kamay ko sa buhok niya, buti at walang sasakyan sa harapan namin. Makalipas ang ilang minuto ay nakapunta na kami sa bar, medyo late kami ng ilang minuto kaya nagmadali akong pumasok. Hinarang kami ng bouncer para itanong ang mga pangalan namin. "Chantreia Fabregar and.. Isaiah Jauregui, he's with me." I smiled at them, tumango naman sila at binigyan kami ng way papasok. Tahimik sa loob dahi
Behind the Scene Kabanata 13.2 - Never Again
"CHANTREIA SAGE BUMABA KANA DYAN!" sigaw ni Mama mula sa baba. Ganoon kalakas ang boses niya, siguro ay rinig pa 'yon ng kapitbahay. Sisigaw na sana ako pabalik at sasabihing wala akong gana kumain nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. "Tara na, anak," marahang sambit ni Papa. Nakatingin lang ako sa pinto at napabuntong hininga. "Mauna na po kayo, susunod ako," sambit ko. Rinig ko naman ang footsteps niya palayo. Tumingin ako sa salamin para i-check kung maayos ang itsura ko, ayos pa naman. Nag fade na rin yung liptint na nilagay ko, pero ayos naman. Nasa bahay lang naman ako. Huminga muna ako ng malalim bago nagpasyang lumabas. Hindi ko alam pero simula kanina ay may iba na kong nararamdaman. Hindi ko alam kung ano 'yon, basta ngayon, ayaw ko munang makita si Isaiah. Ayoko ng ganitong pakiramdam at alam kong siya ang dahilan kung bakit ko ito nararamdaman, weird. I hate weird feelings! I hate unfamiliar feelings! I hate it..&n
Behind the Scene Kabanata 14.1 - I don't know
We are here at Rouge Luxy, 10 PM mag i-start ang party pero inagahan namin ang punta para ayusin yung venue. I am with my friends dahil katulong ko sila sa pag-aayos, I can't fix this without them. Hindi ko na rin inabala sila Ate Laureen dahil alam kong busy sila, they owe me a lot daw. Marami ang inimbitahan nila since maraming circle of friends si Ate, sana all 'di ba? Friendly kasi siya unlike me, mabuti nga at kinaibigan ako ng mga bruha dahil kung hindi, wala siguro akong friends ngayon.I'm wearing black fitted v-neck dress ending inch above my knee revealing my cleavage slightly, I partnered it with silver stiletto, diamond necklace and earrings and my silver clutch bag. Hinayaan ko lang na nakaladlad ang buhok ko at kinulot ko ang dulo nito."Okay na ba yung food, Iris?" I asked her, I'm a little bit nervous kasi baka hindi nila magustuhan ang ayos ng venue or ang food na ihahanda namin. I invited Oly para kaming dalawa ang ma
Behind the Scene Kabanata 14.2 - Jealous
"Uh, Ate Laureen? We need to start the program, nasaan na raw sila?" I asked, she looks frustrated and I guess, it's a bad news.She sighed and faced me."Ayon na nga, I'm contacting Berty and sabi niya naman on the way na raw yung mga guys kanina pa, baka naligaw lang or what. Think positive tayo girl!" sambit nito at kinalma ang sarili.Maya maya pa ay naghiyawan ang lahat nang pumasok ang isang grupo ng kalalakihan na mga naka full mask, nasa sampung kalalakihan sila. Ito na yata yung sinasabi ni Ate Laureen."Oh, they're here na pala. Hey! Come here muna, Treia will tell you the flow of event!" sigaw ni Ate Laureen sa mga lalaki, nagkatinginan muna ang mga ito bago sumunod sa 'kin papunta sa taas, doon sa VIP room. Sinenyasan ko rin si Oly na sumunod sa 'kin, go lang yung gagang 'yon syempre.I close the door when they finally entered
Latest chapter
Behind the Scene Wakas IV
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Behind the Scene Wakas III
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Behind the Scene Wakas II
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Behind the Scene Wakas I
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
Behind the Scene Kabanata 31.3 - Despidida
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Behind the Scene Kabanata 31.2 - Camera and Album
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
Behind the Scene Kabanata 31.1 - Envelope
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Behind the Scene Kabanata 30.2 - Betrayed
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Behind the Scene Kabanata 30.1 - Unstable
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
