Home / Romance / Behind the Scene / Kabanata 19. 1 - Jet Ski

Share

Kabanata 19. 1 - Jet Ski

Author: shewhomakeshappyy
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Hapon na nang mapag-pasyahan nilang maghanda na para mamaya. I'm wearing a gray two piece knotted bikini. Naka messy bun ang buhok ko and I'm done putting sunblock lotion all over my body.

"Did you see my sarong?" tanong ko kay Iris.

Tumigil siya saglit sa pag-aayos ng swimsuit niya at binalingan ako.

"Nakita ko kanina sa bathroom, naiwan mo yata roon," aniya.

Nagtungo ako sa bathroom para kunin 'yon. I wrapped it on my waist, tinatakpan ang pambaba ko. Nakikita naman ang isa kong legs tuwing naglalakad and I like it.

Nang matapos kami sa pag-aayos ay nagpasya na kaming magtungo sa labas. I wear my sunglasses dahil medyo may araw pa and it also completed my look. Naglalakad kami papunta kila Ate na naglalaro ngayon ng volleyball, naka assemble na ang net doon at nagsisimula na rin silang maglaro. Nandoon pala yung Hershey, akala ko naman umuwi na siya.

"Volleyball?" tanong ni Ate Cora, sumenyas pa ito sa amin.

Umiling ako bilang sagot, abala na kasi sa pagpili ng jet ski ang mga kaibigan ko. Tinanggal ko ang sunglasses ko.

"Magje-jet ski muna kami," sambit ko.

May mga nakalatag din na surfing board doon, mukhang mas gusto kong ayon muna ang pagkaabalahan bago ang jet ski, ah? Matagal tagal na rin kasi magmula nang mag surfing ako.

Humiwalay ako sa mga kaibigan ko para lapitan ang mga surfing board. Sinuri ko ang mga ito para mamaya ay kukuhain ko nalang. Balak ko talaga mag surf pagkatapos mag jet ski.

"Do you want to surf?" tanong ni Isaiah na nasa likuran ko na pala.

Nagulat ako dahil doon, I didn't expect him to come near me dahil sa nangyari kanina. I've been ignoring him, hindi niya ba maramdaman 'yon?

Hindi ko ito nilingon, mabuti nalang at may tumawag kaagad sa'kin. I'm saved!

"Treia, let's go!" sigaw ni Rio na nakasakay na sa jet ski.

I glance at Isaiah once bago naglakad papunta kay Rio. I saw him smirking kaya inirapan ko ito. Nagsisimula na ang mga kaibigan ko at kami nalang ni Rio ang hinihintay nila. Balak kasi nilang magpaunahan kami, sounds fun!

Si Kendall at Travis ang magkasama sa iisang jet ski. Si Mads at Grace doon sa isa at si Iris at Adel naman sa isa. Inalalayan ako ni Rio pasakay sa jet ski, ako nga pala ang magda-drive nito at angkas lang siya para daw quits na kami. Parang tanga talaga.

Rinig ko ang sigawan nila Ate kaya nilingon namin 'yon. They are all standing while watching us.

"Sweet niyo naman, Rio! Lovebirds!" pang-aasar ni Kuya Isagani na naka-form pa ng heart ang kamay bago umakbay sa kapatid niya at may binulong pa rito. Hindi naman umimik si Isaiah at walang emosyon kaming tiningnan. Nang magtama ang tingin namin ay agad akong umiwas.

Nagsimula na kaming magkarera, ang mga red flag ang palatandaan namin. Paunahan lang kaming makapunta roon at makabalik sa tabing dagat. Medyo malayo 'yon ngunit tanaw pa rin naman mula sa kinatatayuan nila Ate.

"Careful!" paalala nito.

Dahil gusto kong manalo ay binilisan ko ang patakbo, Rio who is behind me is uttering different curses. Napahawak na rin siya sa bewang ko dahil sa sobrang bilis ng patakbo ko.

"Namura mo na yata lahat ng mura, Almario!" pang-aasar ko rito at natawa pa.

Sobrang higpit ng kapit niya sa'kin, hindi ko alam kung natatakot ba talaga siyang mahulog o nana-nanching lang siya, e.

"Bagalan mo kasi, pucha! Sayo yata ako mamamatay!" sigaw nito dahil maingay ang makina, kailangan pang sumigaw para magka-intindihan kami.

Natawa naman ako sa reaction niya, hindi ko na mapigilan ang pagtawa. Kami ang nangunguna ngayon, nang paliko na ay mas lalong napakapit sa'kin si Rio, akala niya siguro babagsak kami. Duh, kontrolado ko pa!

Natanaw ko naman sa gilid ko si Travis na angkas si Kendall, nakatingin ito sa'kin at mukhang bothered, panay ang hampas sakaniya ni Ken. Panay rin ang sigaw nito sa kasama na bilisan niya, kailangan daw nilang manalo.

Ngumisi ako dahil seryoso ang mukha ni Travis ngayon, mukhang gusto yata talaga nila manalo. Well, hindi naman yata pwede 'yon. Pinagbigyan ko na sila sa chicken fight, this time ay kami naman.

Binilisan ko na lalo at naramdaman ko rin ang mahigpit na yakap sa akin ni Rio. Binaon pa nito ang ulo niya sa balikat ko kaya lalo akong natawa.

"This will gonna be a joy ride!" sigaw ko at pinabilis pa ang andar.

Tanaw ko na sila Ate na nag-aabang sa kung sino ang mananalo sa amin. Napapasigaw at napapatalon ang mga ito. Sinulyapan ko sila Travis na nasa likuran na namin at mukhang dehado na talaga. Hindi ko na tuloy napigilan ang pagtawa ko lalo na nung kami nga ang naunang makarating sa tabing dagat. Sa sobrang tuwa ay napayakap pa 'ko kay Almario na ikinagulat niya.

"We won!" sigaw ko rito.

Mula sa pagkagulat ay unti-unting nag-form ang ngiti sa labi nito, genuine smile. Napangiti rin ako at naramdamang hawak niya pa rin ang bewang ko.

"Madaya ka bruha," sigaw ni Kendall na nakababa na sa jet ski nila.

Nakababa na rin kami, mabuti nalang at bumitaw na si Rio. Tinatanaw ko naman sila Mads na parating palang, kita ang pagkadehado sa mga mukha nito. Lalo akong natawa sa reaction nila.

"Oh, sinong lalaban sa'min dyan?" mayabang na tanong ni Almario sakanila.

Sinuntok ko ito ng mahina sa braso bago binalingan ng tingin sila Ate. Mukhang hindi natutuwa si Ate. Worried ang mukha nito nang tingnan niya 'ko bago tumingin kay Isaiah. Nakatingin din ito sa'kin at mukhang malungkot siya, ilang minuto rin kaming nagtinginan bago siya umiwas at naglakad patungo sa mesang inihanda nila kung saan nakalagay ang mga pagkain. Nakita ko rin na nag-iihaw sila Kuya Grae doon.

Napabuntong hininga na lamang ako.

"Si Laureen, tatalunin niya raw kayo sabi niya kanina!" sambit ni Kuya Isagani na sinundan ng tawa.

Unprepared, Ate Laureen looks shocked nang banggitin ni Kuya Isagani ang pangalan niya. Ilang sandali pa ay nagbago ang reaction nito at matalim na tiningan si Kuya Isagani.

"You're such a liar! Wala akong sinasabing ganoon, duh?" iritableng sambit nito at ibinalik ang atensyon sa phone niya, mukhang may kausap siya.

"Come on, babe. Magpapatalo ka ba sa mga bata? Show them what you've got!" sambit pa ni Kuya Isagani na mas ikinagulat ni Ate Laureen, maging nila Ate.

Namumula na ang mukha ni Ate Laureen, hindi sa galit kundi sa kilig, I know. Hindi niya na namalayang nahulog niya na pala ang phone niya dahil sa pagkagulat.

"Oo nga, Ate Laureen. Show us what you've got!" ani Kendall at napa-palakpak pa.

Nilapitan siya ni Kuya Isagani, hinawakan sa kamay bago hinila papunta sa isang jet ski, walang kahirap-hirap niyang inangat ito. Hindi pa rin maalis ang pagkagulat sa mukha ni Ate Laureen, hindi pa rin siya nakaka-get over.

Gaya nila ay sumakay na rin ako sa jet ski, paakyat na rin si Rio nang may pumigil rito. Kumunot ang noo ni Rio at binalingan ako, para bang nagtatanong kung anong gagawin niya. Kung hahayaan niya ba ito o hindi.

Sa huli, tinanguan ko si Rio. I also smiled at him to assure him that it was fine. Walang kahirap-hirap naman itong sumakay sa likuran ko.

"Jauregui vs Jauregui round two!" sigaw ni Kuya Morris.

I already started the engine, hinihintay nalang namin ang go signal ni Kuya Froi. Isaiah who is behind me looks uncomfortable, ni hindi siya humahawak sa akin.

Binitawan ko muna ang manibela at hinawakan ang mga kamay nito. Iginiya ko ito patungo sa bewang ko. He's now hugging me from behind, his touch is very gentle and it gives unfamiliar feeling all over my body. I glance at him, bakas ang gulat sa mga mata nito. I smiled to assure him.

Narinig ko na ang go signal ni Kuya Froi kaya nagsimula na ang karera. Ate Laureen who looks shocked kanina ay mukhang nakabawi na. Pinapalo nito ang kamay ni Kuya Isagani na mahigpit na yumayakap sakaniya, bakas ang iritasyon sa mukha nito ngunit may nakikita akong pagkagalak. I can even saw her smiling, pinipigilan niya lang.

Isaiah looks calm now habang nakayakap sa'kin. He lean forward to hug me more tighter, hindi naman ako umapela. Pakiramdam ko ay namumula na 'ko ngayon, lalo pa't naramdaman kong ipinatong niya ang chin niya sa balikat ko. Sobrang lapit na ng mukha niya sa tenga ko. Sobrang higpit na rin ng pagkakayakap niya sa'kin.

I think I'm gonna die, not because of his tight hug but because of this weird feeling I'm feeling the moment he touched me.

"I missed you.." he whispered.

Hinayaan kong ang isang kamay ang kumontrol sa manibela habang ang isa ay nakahawak sa mga kamay niyang nakayakap sa'kin. I'm gently rubbing it. I can feel the cold breeze touching my body but his warmness is giving me comfort.

Taliwas sa lamig na ipinaparamdam ng hangin ang init na nararamdaman ko mula sakaniya. The burning feelings is suffocating me, my heart is beating faster than the usual beat, I think it might explode any minute from now.

But it won't, I won't let my heart meddle with what my mind is telling. I won't let myself be drowned by the thoughts of him. I won't let my guard down..

Tanaw ko na sila Ate na naghihiyawan sa tabing dagat. Kuya Isagani is shouting at our back now, feel defeated. Dinaya raw namin sila, natawa nalang ako. Nang malapit na kami sa tabing dagat ay tinapik ko na ang kamay ni Isaiah, telling him to remove it.

"Masikip, hindi ako makahinga.." palusot ko kaya niluwagan niya ang kapit hanggang sa bumitaw na. Umayos na rin ito ng pagkakaupo, mabuti nalang dahil huminto na rin ako sa tabing dagat. Kita ko agad ang mga makahulugang tingin ng ilan sakanila

Related chapters

  • Behind the Scene   Kabanata 19.2 - No

    "May daya dyan sa jet ski niyo, palit kaya tayo!" reklamo ni Kuya Isagani, hindi pa rin matanggap ang pagkatalo nila. Bumaba na 'ko sa jet ski, aalalayan pa sana ako ni Isaiah nang tanggihan ko ito. Hindi ko na siya binalingan ng tingin at naglakad na patungo sa mga kaibigan ko na ngayon ay naglalaro ng volleyball. Agad naman akong sinalubong ni Rio na may dalang towel. Inabot niya sa'kin 'yon kaya kinuha ko at ibinalot sa sarili. "Guarding yourself, huh?" aniya sa malokong tono. Tumingin sa nasa likod ko bago tumingin sa'kin at ngumisi. Nilingon kong muli si Isaiah na nasa tabing dagat pa rin at nakatanaw sa'min, nag-iwas agad ako nang magtama ang tingin namin bago sinamaan ng tingin si Almario. "You can use me, you know?" malokong sambit nito.

  • Behind the Scene   Kabanata 20.1 - Party

    Dalawang araw nalang bago mag pasko at may pa-party ngayon si Kendall sa isa sa mga properties nila. Annually kasi siyang nagpapaganap every christmas break at wala dapat siyang balak magpaganap ngayong year dahil gusto niyang mag-bakasyon abroad. Kaso pinilit raw siya ng iba niyang kaibigan kaya napilitan si gaga.Last year ay nag rent siyang isang buong bar, ngayon naman ay sa isa sa mga bahay lang nila dahil hindi siya masyadong nakapaghanda."Put it there, Kuya! Be careful, baka mabasag!" stressed na sambit nito.Tuwing may mga ganitong party ay hands on talaga siya, gusto niya palaging maganda ang kalalabasan. Gusto man naming tumulong ay alam kong kaya niya na, kung ano kasi ang gusto niyang mangyari ay ayon talaga ang susundin niya. Hindi naman namin ma-visualize ang gu

  • Behind the Scene   Kabanata 20.2 - Gifts

    "Gusto ko na rin mag-bukas ng regalo!" sigaw ni Iris habang nakatanaw sa regalong natanggap ko. Nginitian ko lamang sila habang ibinabalik ang regalo sa paperbag kanina."Oo nga, magbukasan na tayong gifts. I'll call Kendall muna," si Mads na tumayo agad at nagtungo sa labas.Ilang minuto pa ay nakarating na sila kaya umakyat na kaming magkakaibigan sa kwarto nito, hindi na sumama ang dalawang excess baggage dahil ayaw daw nilang makaistorbo."Oh, sinong mauuna?" tanong ni Grace na kapit na kapit sa regalo niya.Nag presintang mauna si Kendall, inilabas nito mula sa isang cabinet ang paperbag at dahan dahang inabot yon kay Iris."OMG, sana hindi sex toys 'to ha?" aniya kaya nagtawanan ka

  • Behind the Scene   Kabanata 21.1 - Christmas Eve

    Hapon na at abala ang lahat para sa Christmas Eve mamaya. Napuyat ako kagabi dahil late na kami nakauwi, panay kasi ang tanong sa'kin ng mga kaibigan ko. They got curious because they saw us, me and Isaiah, together. I just told them that we're fine. Sinabi ko rin sa mga ito na hindi pa kami, tama naman 'di ba? Hindi pa naman talaga kami, I don't even know if he's courting me because he's not saying anything about it!Should I ask him? No!"Hey, you're close with Rio right? Magugustuhan niya ba 'to?" itinaas ko ang isang kwintas na may camera na pendant at hinarap 'yon kay Travis.We are at the mall for our last minute shopping. Bibilhan ko ng regalo si Isaiah, sinabay ko na rin si Almario. Travis is with me the whole time habang si Ate and Kuya ang magkasama, hindi ko na alam kung nasaan.

  • Behind the Scene   Kabanata 21.2 - Kiss

    "Why? Aren't you happy you saw me?" tanong nito.Napangiti ako sa ideyang naisip ko."Nakakasawa na ang mukha mo, lagi nalang kita nakikita!" tugon ko, pinipigilan pa ang pagtawa.Kumunot ang noo nito dahil sa sinabi ko."Ako, hindi ako nagsasawa sa mukha mo. I can't even wait to wake up everyday and see your face beside me early in the morning," aniya, ni walang bakas ng kahit ano sa mukha nito. Mukhang seryoso siya sa mga sinabi niya.Agad na nag-init ang pisngi ko at pasimple itong pinalo sa dibdib."Korni mo!" 'yun lamang ang nasabi ko.

  • Behind the Scene   Kabanata 22.1 - Boyfriend

    We are here at Ate Dria's house again, preparing for the New Year's eve. Mas marami ang handa ngayon kumpara noong pasko. Namili rin sila ng mga paputok para mamaya. Ate Laureen's rumoured boyfriend, Marco, is here too. Hindi ko alam kung sila ba o hindi pero ang sabi sa mga blind items na nababasa ko, may relationship daw ang dalawa. Modelo rin yung Marco at sikat ito sa buong asya. Siya yung kahalikan ni Ate Laureen noong kasal ni ate, siguro nga may something sakanila."Ate, magkikita kami mamaya ni Isaiah pagtapos ng countdown, ha? Ikaw na bahala kila mama, sandali lang 'yon," bulong ko rito.Tinutulungan ko siyang ayusin ang mga nasa mesa. Makahulugang tingin ang iginawad niya sa'kin bago pumayag. Siya na raw ang bahala.Noong pasko kasi, muntik na 'ko pagalitan ni mama dahil ilang minuto nalang bago ang pasko, wala pa

  • Behind the Scene   Kabanata 22.2 - Jauregui

    Pumasok na kami sa loob gaya ng gusto niya. Gusto ko sanang alisin ang kamay niya sa pagkakahawak sa kamay ko dahil nakakahiya kapag nakita ng mga magulang niya kaso ayaw niya talagang bitawan ito."Bawal na ba talaga mag-back out? Hindi ako prepared!" reklamo ko rito habang papasok.Iginala ko ang mata ko sa loob, gaya ng inaasahan ay magarbo nga ito, maraming palamuti sa bawat sulok, marami ding paintings."I'm not also prepared when you told them that I'm your boyfriend," aniya.Aba, at rumebutt pa nga."Of course you shouldn't be prepared, it's a surprise, duh?" sagot ko rito at inirapan pa siya.&nbs

  • Behind the Scene   Kabanata 23.1 - Night Out

    Today is the day. Naghanda ako para sa girls' night out mamaya. Nagpaalam na rin ako kila mama noong nakaraan pa. Umuwi na kasi sila kaninang umaga pa habang ako ay nag-stay dito kila ate, dito na rin ako natulog. Actually, may kwarto na 'ko rito dahil gusto ni ate na dumalas ang punta ko rito, para daw may kasama siya minsan at nang hindi siya ma-home sick. Dala ko na rin sa isang bag ang mga gamit ko para mamaya."Niko's here, bumaba ka na Treia!" sigaw ni ate mula sa labas.Nag-presinta si Isaiah na ihatid ako patungo sa penthouse ni Adel. Siya na rin daw ang magsusundo sa'kin kinabukasan. Hindi na 'ko tumanggi dahil bukod sa ayokong makipagtalo sakaniya, gusto ko rin na makasama siya. Cheesy, right?Bumaba na 'ko dala ang Dior tote bag kung saan nakalagay ang mga gamit ko.

Latest chapter

  • Behind the Scene   Wakas IV

    Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f

  • Behind the Scene   Wakas III

    Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n

  • Behind the Scene   Wakas II

    Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l

  • Behind the Scene   Wakas I

    Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil

  • Behind the Scene   Kabanata 31.3 - Despidida

    "Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.

  • Behind the Scene   Kabanata 31.2 - Camera and Album

    Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri

  • Behind the Scene   Kabanata 31.1 - Envelope

    I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako

  • Behind the Scene   Kabanata 30.2 - Betrayed

    Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi

  • Behind the Scene   Kabanata 30.1 - Unstable

    Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.

DMCA.com Protection Status