LOGINShare
Kabanata 21.1 - Christmas Eve
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Hapon na at abala ang lahat para sa Christmas Eve mamaya. Napuyat ako kagabi dahil late na kami nakauwi, panay kasi ang tanong sa'kin ng mga kaibigan ko. They got curious because they saw us, me and Isaiah, together. I just told them that we're fine. Sinabi ko rin sa mga ito na hindi pa kami, tama naman 'di ba? Hindi pa naman talaga kami, I don't even know if he's courting me because he's not saying anything about it!
Should I ask him? No!
"Hey, you're close with Rio right? Magugustuhan niya ba 'to?" itinaas ko ang isang kwintas na may camera na pendant at hinarap 'yon kay Travis.
We are at the mall for our last minute shopping. Bibilhan ko ng regalo si Isaiah, sinabay ko na rin si Almario. Travis is with me the whole time habang si Ate and Kuya ang magkasama, hindi ko na alam kung nasaan.
Inuna kong hanapan ng regalo si Rio, medyo nahirapan kasi ako sa pag-iisip ng ireregalo kay Isaiah. Hindi ko alam ang mga hilig nito bukod sa pagguhit, maybe I should get him a sketch pad?
"Kahit ano naman basta galing sayo magugustuhan no'n," bored na sambit nito bago binalingang muli ang phone niya.
Bahala na, bibilhin ko nalang 'to para sakaniya.
Pupunta na sana ako sa counter para bayaran na 'yon nang may makapukaw ng atensyon ko. It's a couple bracelet, minimal lang ang design nito, hindi rin ganion ka-agaw pansin. Binili ko rin 'yon bago nagtungo sa school supplies para bumili ng sketch pad at iba't ibang klase ng pencils pang-drawing.
Plano naming magkita after New Year's Eve, hindi kasi pwede this Christmas dahil sa bagong bahay nila Ate kami magpapasko. Hindi ko alam kung saang lugar 'yon, basta isang exclusive subdivision daw.
"Chantreia, magbihis ka na. Aalis na tayo maya maya," sambit ni mama nang pumunta ako sa kitchen para kumuha ng maiinom.
Napairap nalang ako, I'm still watching my favorite cartoon tapos pagmamadaliin nila ako? Ang aga pa kaya! 9 PM ang usapan nila dahil may mga palaro pang magaganap. 'Yon kasi ang gusto nila Ate.
Gaya ng sabi ni mama, bumalik na 'ko sa kwarto para makapag-ayos. Blue ang motif namin this Christmas so I wear my space blue jumpsuit with belted shapes and low neckline. I paired it with a silver stilettos and silver clutch bag. I straighten my long hair, magdadala nalang ako ng pangtali sakaling mairita ako.
Nang sumapit ang 9 pm ay tumulak na kami patungo sa address na binigay ni ate. Pangalan palang ng village, mukhang yayamanin na. Dala ko na rin ang mga regalo ko sakanila, pati na rin yung gift ko kay Isaiah at Rio. Baka kasi makita ni mama sa kwarto ko at kung ano na naman ang isipin, chismosa pa naman 'yon.
Saktong 9 PM kami nakarating doon. Mula sa labas ay tanaw agad ang engrandeng bahay nila. More on vintage ang vibes nito, bagay na gustong gusto ni Ate. Sinalubong nila kami ng yakap, narito na pala ang family ni Kuya Froi.
Sa pool area nakalagay ang mga pagkain, doon siguro kami mamaya para makanood ng fireworks. Nandito ako sa may pool side at nakatanaw lang sa kawalan habang sila mama ay nasa living room, nakaupo sa couch at tinitingnan ang mga litratong kuha noong kasal nila Ate.
Nagulat ako nang tabihan ako ni ate at ginaya rin ang ginagawa ko.
"Hay.. mami-miss ko ang bahay," aniya at bumuntong hininga.
Alam kong mahirap sakaniya ang bumukod pero hindi naman kami pabata, tumatanda na kami at isa 'yon sa parte ng pagtanda.
"Ayos lang 'yan, pwede ka naman bumisita paminsan-minsan," tugon ko rito.
Bumuntong hininga ulit siya at sandali kaming natahimik. Rinig na rinig ko mula rito ang halakhakan ng pamilya, tanda ko pa noong nagsisimula palang ang relasyon ni ate at kuya, panay ang iyak ni ate dahil hindi siya tanggap ng mommy ni Kuya Froi. Pero ngayon, parang walang nangyari, ayos na ang lahat. Mahal na mahal na siya nito at tinanggap na rin bilang kapamilya.
"Kumusta kayo ni Niko? Ayos na ba kayo?" biglaang tanong nito, ni hindi ako nakapag-ready!
Huminga ako ng malamin, tila hindi alam kung anong isasagot sa tanong niya. Dapat ko bang sabihin ang tungkol sa'min ni Isaiah? Paniguradong tutuksuhin ako nito, baka sabihin niya pa kila mama.
"Ayos naman kami.." sagot ko nalang at tumingin sa malayo.
"Paanong ayos? Kayo na ba?" tanong pa niya. Ramdam ko ang mapanuring mata nito mula sa gilid ko. Alam kong may ideya na sa isip niya.
"Hindi pa, hindi nga nanliligaw, e," dismayadong sagot ko.
I should tell her, she's my bestest friend after all. Nangako rin kami na wala kaming ililihim sa bawat isa.
"Anong hindi pa? Hindi pa ba panliligaw ang ginagawa niya sayo?" inis na sambit nito sa akin sinamahan pa ng pagkurot sa tagiliran.
Lumayo ako ng bahagya sakaniya para hindi niya ko makurot. Masyado siyang mapanakit! Abusado, porket 'di ko siya pinapatulan!
"Malay ko doon, hindi niya naman sinabing nanliligaw siya kaya hindi ko naisip na nanliligaw siya. Did you get my point— aray!"
Mahina niya 'kong sinabunutan kaya napatigil ako. It took me half an hour to fix my hair tapos sasabunutan niya lang? How dare her?!
"Gaga ka talaga, ang manhid manhid mo!" aniya at iniwan na 'ko roon.
Masakit kaya ang ginawa niya!
Ilang sandali pa ay nagsimula na ang palaro, pati ang mga magulang namin ay nakisali na rin. Si Kuya Froi ang host at kaming lahat ay kasali. Akala ko kanina magiging boring ang gabi, mali pala ako dahil ang saya namin ngayon. Sobrang saya na mapabilang sa pamilyang ito.
"Let's eat na, 11 PM na, isang oras nalang at pasko na!" sigaw ni Ate Laureen.
Nauna na silang magtungo sa hapag, hindi muna ako kumain dahil busog pa 'ko. Umupo nalang ako mag-isa sa couch at tiningnan ang mga litratong tinitingnan nila kanina. Mayroon doon na litrato si Isaiah, malayo ang tingin nito at seryoso ang mukha. Napangiti ako at nagpasyang kuhaan ng litrato 'yon. Ang gwapo niya talaga kahit saang anggulo!
Halos maitapon ko ang phone ko nang mag-ring ito, agad kong sinagot ang tawag, si Isaiah kasi 'yon.
"Hey, I'm here outside.." aniya.
Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Alam niya naman na hindi kami sa bahay magpapasko, hindi ba? Anong pinagsasabi nito?
"Trippings ka? Wala kami sa bahay, nandito kami kila ate kaya 'wag mo 'kong pag-tripan, Isaiah Nikolai!" I chuckled.
Kung siya lang din naman ang mangti-trip sa'kin habang buhay, I'll gladly accept it. Charot!
"I know and I'm here outside. Come on, I want to see you." May kung ano sa boses nito na nagpangiti sa'kin.
Cute.
Pinilit niya 'kong lumabas, para siyang bata na kapag hindi napag-bigyan ang gusto ay iiyak. Lumabas nalang ako gaya ng sinabi nito, nagtanong pa si Ate kung saan ako pupunta, nginitian ko nalang ito. Nang makalabas ay bumungad sa akin ang mukha niya. Seryoso pala siya sa sinabi niya!
Ibinaba ko na ang tawag at lumapit sakaniya. Nilibot ko rin ang paningin para hanapin ang sasakyan nito ngunit walang kahit anong naroon. Madilim na rin at tanging ilaw mula sa mga christmas light at ilaw mula sa buwan ang nagpapaliwanag ngayong gabi.
"How did you get in here?" tanong ko.
"I walked.. our house is just two streets away from here," sagot nito.
Oh my gosh, so same village sila nila ate? Mukhang mapapadalas na ang punta ko rito, ah! Kaso hindi nga pala siya dito namamalagi, may condo pala siya. Napatingin ako sakaniya, he looks tired.
Related chapters
Behind the Scene Kabanata 21.2 - Kiss
"Why? Aren't you happy you saw me?" tanong nito.Napangiti ako sa ideyang naisip ko."Nakakasawa na ang mukha mo, lagi nalang kita nakikita!" tugon ko, pinipigilan pa ang pagtawa.Kumunot ang noo nito dahil sa sinabi ko."Ako, hindi ako nagsasawa sa mukha mo. I can't even wait to wake up everyday and see your face beside me early in the morning," aniya, ni walang bakas ng kahit ano sa mukha nito. Mukhang seryoso siya sa mga sinabi niya.Agad na nag-init ang pisngi ko at pasimple itong pinalo sa dibdib."Korni mo!" 'yun lamang ang nasabi ko.
Behind the Scene Kabanata 22.1 - Boyfriend
We are here at Ate Dria's house again, preparing for the New Year's eve. Mas marami ang handa ngayon kumpara noong pasko. Namili rin sila ng mga paputok para mamaya. Ate Laureen's rumoured boyfriend, Marco, is here too. Hindi ko alam kung sila ba o hindi pero ang sabi sa mga blind items na nababasa ko, may relationship daw ang dalawa. Modelo rin yung Marco at sikat ito sa buong asya. Siya yung kahalikan ni Ate Laureen noong kasal ni ate, siguro nga may something sakanila."Ate, magkikita kami mamaya ni Isaiah pagtapos ng countdown, ha? Ikaw na bahala kila mama, sandali lang 'yon," bulong ko rito.Tinutulungan ko siyang ayusin ang mga nasa mesa. Makahulugang tingin ang iginawad niya sa'kin bago pumayag. Siya na raw ang bahala.Noong pasko kasi, muntik na 'ko pagalitan ni mama dahil ilang minuto nalang bago ang pasko, wala pa
Behind the Scene Kabanata 22.2 - Jauregui
Pumasok na kami sa loob gaya ng gusto niya. Gusto ko sanang alisin ang kamay niya sa pagkakahawak sa kamay ko dahil nakakahiya kapag nakita ng mga magulang niya kaso ayaw niya talagang bitawan ito."Bawal na ba talaga mag-back out? Hindi ako prepared!" reklamo ko rito habang papasok.Iginala ko ang mata ko sa loob, gaya ng inaasahan ay magarbo nga ito, maraming palamuti sa bawat sulok, marami ding paintings."I'm not also prepared when you told them that I'm your boyfriend," aniya.Aba, at rumebutt pa nga."Of course you shouldn't be prepared, it's a surprise, duh?" sagot ko rito at inirapan pa siya.&nbs
Behind the Scene Kabanata 23.1 - Night Out
Today is the day. Naghanda ako para sa girls' night out mamaya. Nagpaalam na rin ako kila mama noong nakaraan pa. Umuwi na kasi sila kaninang umaga pa habang ako ay nag-stay dito kila ate, dito na rin ako natulog. Actually, may kwarto na 'ko rito dahil gusto ni ate na dumalas ang punta ko rito, para daw may kasama siya minsan at nang hindi siya ma-home sick. Dala ko na rin sa isang bag ang mga gamit ko para mamaya."Niko's here, bumaba ka na Treia!" sigaw ni ate mula sa labas.Nag-presinta si Isaiah na ihatid ako patungo sa penthouse ni Adel. Siya na rin daw ang magsusundo sa'kin kinabukasan. Hindi na 'ko tumanggi dahil bukod sa ayokong makipagtalo sakaniya, gusto ko rin na makasama siya. Cheesy, right?Bumaba na 'ko dala ang Dior tote bag kung saan nakalagay ang mga gamit ko.
Behind the Scene Kabanata 23.2 - Paranoid
"Kendall, did he view your IG story?" tanong ko kay Ken na nakanta ngayon.Nagpost kasi siya ng IG story kanina pa bago kami magsimulang mag-inuman. Inabot niya sa'kin ang phone niya at ako na ang nag-check kung nakita niya ba. Bumungad sa'kin ang litrato naming anim na naka-lingerie na at ang malala, binebenta kami ni Kendall sa IG story niya! Pinost niya rin yung solo pic namin na may nakakagagong captions. Mabuti at taken ang nakalagay sa'kin, taken by Nikolai Jauregui daw, naka mention pa si Isaiah. Ay jusko, ayoko ngang madaming makaalam ng relationship namin, binulgar naman ni Kendall!I checked the viewers, madaming nag rereact at nag rereply sa mga pictures namin, yung iba ay naka-mine sa mga kaibigan ko. Ang gago talaga ni Kendall! Inisa-isa ko na ang mga nakakita, nag view si Isaiah! Ibig sabihin, nag-online siya! But he didn't message
Behind the Scene Kabanata 24.1 - Sugar Daddy
Maaga akong sinundo ni Isaiah, tulog pa ang mga gaga at si Adel lang ang nagising ko kaya sakaniya nalang ako nagpaalam. Hindi raw muna kami uuwi dahil may pupuntahan pa raw kami, hindi ko naman alam kung saan dahil walang nabanggit si Isaiah."Where are we going?" tanong ko, hindi na ‘ko nakapagpigil kahit kanina ko pa siya tinatanong, panay ngiti lang ang sagot sa’kin.Gaya ng kanina, ngumiti ulit siya at sumulyap sa’kin ng ilang beses bago ibinalik ang tuon sa dinaraanan namin."Where do you think we're going, baby?" maloko niyang tanong.Inirapan ko ito at bumusangot nalang ako habang nakatanaw sa kalsada na puro puno lang ang makikita. Sabi na nga ba, wala akong makukuhang matinong sagot sakaniya. Hindi ko nalang ipinilit dahil medyo
Behind the Scene Kabanata 24.2 - Ride
"You should take a rest, I'll wake you up later,” he kissed my forehead.Nasa tapat kami ng kwarto na tutuluyan ko, naguluhan ako nang aktong aalis na siya. Akala ko pa naman magkasama kami sa kwarto."Where are you going?" tanong ko rito.Halos mapasabunot ako sa sarili ko dahil sa tanong na 'yon! Baka mamaya isipin niyang gusto ko siyang makasama sa iisang kwarto kahit ayon naman talaga ang totoo!"To my room, it is the room next to yours so if you have a problem, just knock on my door,” tugon nito.Napatango pa 'ko at hinawakan na ang doorknob para sana buksan ang pinto ngunit hindi ko na napigilan at nilingon ko ulit ito.
Behind the Scene Kabanata 25.1 - Sweet Revenge
Nakabusangot lang ako habang hindi pinapansin si Isaiah. Kanina niya pa 'ko pinapasakay sa kabayo, ako lang ang may ayaw. Paano ba naman, kanina niya pa 'ko iniinis dahil sa nangyari!Pagtapos kong sabihin 'yon, humagalpak siya ng tawa at pinitik pa ang noo ko. Mukha na tuloy akong uhaw na babae sa paningin niya. Nakakainis! Hanggang ngayon hindi pa rin maalis ang ngisi sa labi niya, tuwang tuwa pa rin na naiinis niya 'ko!"Come on, baby. We're running out of time. Who knows, maybe I could change my mind and provide your needs later,” he continue mocking me, he even winked at me!Sinamaan ko siya ng tingin at umakyat na sa kabayo gaya ng gusto niya. Inalalayan niya 'ko bago sumakay rin, nasa likod ko siya at hawak pa rin ang bewang ko. Padabog kong tinanggal ang kamay ni
Latest chapter
Behind the Scene Wakas IV
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Behind the Scene Wakas III
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Behind the Scene Wakas II
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Behind the Scene Wakas I
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
Behind the Scene Kabanata 31.3 - Despidida
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Behind the Scene Kabanata 31.2 - Camera and Album
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
Behind the Scene Kabanata 31.1 - Envelope
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Behind the Scene Kabanata 30.2 - Betrayed
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Behind the Scene Kabanata 30.1 - Unstable
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
