Kabanata 2 Ang Leon

“Salamat sa diyos at dumating ka na, Sarge!” sabi ni Gunner habang papalapit kay Lily.

“Siyempre, darating talaga ako,” sagot ni Lily.

Sa pagdating ni Lily, mas lalo pang bumuti ang teamwork ng grupo. Naging mas kumpiyansa sina Gunner at ang kanyang mga kasama sa presensya at utos ni Lily. Nagawa nilang gawing walang silbi ang karamihan ng mga umaatake, at sa pagdating ng mga pulis bilang backup, unti-unting tumigil ang barilan.

Tiningnan ni Lily ang pinsala sa tatlong bulletproof na Lexus na nasa gitna ng barilan. Ang windshield ng unang sasakyan ay nabasag dahil sa dami ng tama. Inakala ni Lily na doon nabaril si Gia.

Paligid nila ay mga pulis na iniimbestigahan ang mga miyembro ng kanyang team, mga paramedics na inaalis ang mga sugatang umaatake sa ambulansya, at mga crime scene investigators na kumukuha ng mga larawan at nangongolekta ng mga ebidensya.

“May iba pa bang nasaktan?” tanong ni Lily kay Gunner.

“Papunta na sa ospital si Gia. Si Nolan ay nagkaroon lang ng gasgas. Magiging ayos lang siya,” ulat ni Gunner. “Walang nasaktan sina Johnson at Rick.”

“At - ang kliyente?” Nag-pause si Lily, naalala ang “big fish.”

“Ayos lang si Mister Thompson. Hindi nabasag ang windshield ng kanyang sasakyan, at sinabihan siya ng kanyang personal na bodyguard at driver na manatili sa loob,” sabi ni Gunner. “Nagpadala ang MVM ng dalawa pang Lexus para sunduin siya. Ang mga nandito ay kailangang manatili bilang ebidensya.”

Iniiwas ni Lily ang kanyang tingin sa mga sasakyang dumating. Alam niya na lilipat si Lucas sa isa sa mga iyon, at hindi niya kayang makita siya. Natatakot siyang baka siya pa ang makapatay sa kliyente.

Sa halip, sinabi niya kay Gunner, “Mukhang kailangan ko nang umalis -”

“Ah!” tinaas ni Gunner ang kanyang kilay, “Hindi mo ba makikilala ang kliyente? Technically, ikaw ang boss namin. Hindi ba dapat kausapin mo siya?”

“Wala akong sasabihin sa kanya. Ipagpatuloy niyo ang pag-escort sa kanya ayon sa plano. Tatawagan ko ang MVM para magpadala ng dagdag na tao upang protektahan ang big fish hanggang sa makaalis siya sa Koplin,” sagot ni Lily bago tumalikod at lumapit sa detective na namamahala sa imbestigasyon.

Hinabol siya ni Gunner at nagtanong, “Sandali. Sandali. Sandali. Bakit ka nagmamadali, Sarge?”

Pagharap kay Gunner, ipinaalala ni Lily, “Kailangan ko nang umuwi, tandaan mo?”

Pumunta si Lily at nagbigay ng kanyang testimony sa lead detective. Pagkatapos, tiningnan ng officer ang kanyang ID at sinabi, “Exciting ang trabaho mo, Sergeant: part-time National Guard at full-time private military contractor para sa Black Hawk. May openings ba sa Black Hawk?”

“Maaari kang mag-apply anytime, Detective,” sagot ni Lily nang kaswal.

“Baka mag-apply nga ako, Sergeant. Lagi kong iniisip na ang mga miyembro ng Black Hawk ay cool,” sabi ng detective nang may ngiti. “Ayos na kami dito. Pwede ka nang umalis, pero makikipag-ugnayan kami.”

“Madalas akong makita, Detective,” sagot ni Lily.

Sa pagdaan ni Lily sa police officer, napagtanto niya na wala siyang kotse o motorsiklo! Binangga niya ang police motorcycle sa ten-wheeler truck.

Babalak sana siyang humingi ng sakay sa isa sa mga pulis nang tawagin siya ni Gunner mula sa likod, “Sarge! Sarge, gusto kang ihatid ni Mister Thompson sa airport!”

Tumigil si Lily sa kinaroroonan niya. Kinailangan niyang mag-ipon ng lakas ng loob at nagpatuloy na maglakad, nagkukunwaring wala siyang narinig. Gayunpaman, hindi maka-get si Gunner at patuloy siyang tinawag, “Sergeant! Lily! Boss!”

Isang itim, armored na Lexus 500 ang huminto at hinarangan ang kanyang daraanan. Bumaba si Gunner mula sa sasakyan at sinabi, “Boss.” Itinuro niya ang ulo sa loob ng sasakyan at sinabing, “Gusto kang kausapin ni Mister Thompson at ihatid sa airport. Na-reschedule ang groundbreaking ceremony dahil sa pag-atake.”

Nakita ni Lily ang pagtataka sa mukha ni Gunner. Binigyan siya nito ng tingin na parang sinasabing, ‘Maging propesyonal, Boss! Ano bang ginagawa mo?’

Wala nang ibang pagpipilian si Lily kundi sumakay sa sasakyan at agad niyang naramdaman ang presensya ng lalaki sa loob. Ang enerhiya mula kay Lucas ay parang lumalamon sa kanya, ngunit tumanggi siyang tumingin sa kanya habang umupo siya sa backseat.

Si Gunner ay naupo sa harap katapat ng driver ni Lucas. Napansin niya na ang isa pang Lexus ay dumaan sa kanila, na nauna. Pagkatapos nito, sila ay umalis.

“Mister Thompson, ito ang aming operations director, Sergeant Lily Wright. Tulad ko, siya ay isang National Guard,” pagpapakilala ni Gunner.

Nanatiling tahimik si Lily at nakatingin lang sa harap. Sa tabi niya, narinig niya ang lalaki na nagsabing, “Nice to meet you, Sergeant Wright.”

Siyempre, ano pa ba ang aasahan niya? Iniwan siya ng walang sinasabi. Kaya ngayon, parang itinatanggi niya ang kanilang nakaraan sa pamamagitan ng pagpapanggap na hindi siya kilala!

Ang totoo, medyo masakit. Nang nawala siya, umiyak ng dagat si Lily para sa kanya, ngunit ganito ang trato niya sa kanya ngayon? Sa kabilang banda, mas mabuti na rin siguro iyon. Hindi niya kayang harapin siya ngayon o kahit kailan!

Huminga ng malalim si Lucas. Dagdag pa niya, “Thank you for coming to my rescue -”

“Mali ka, Mister Thompson. Hindi ako dumating para sa’yo. Dumating ako para sa team ko,” putol ni Lily bago harapin siya. Ang tono niya ay malamig at ang mukha niya ay seryoso.

Sa wakas, natanaw niya si Lucas. Kailangan niyang aminin na ang nakita niya ay nagpatigil sa kanya.

Iba na ito... ibang-ibang Lucas Thompson.

Ang lalaking minahal niya noon ay laging may maamo na ekspresyon sa kanyang mukha, at ang kanyang pangangatawan ay katamtaman lang. Ang Lucas ngayon, gayunpaman, ay mas matipuno, parang nag-gym siya ng maraming taon na nawala siya. Ang mga muscles sa kanyang katawan ay halos bumigat ang suot niya.

Bukod pa rito, ang kanyang matatag at dominante na itsura ay parang nagsasabing dumaan siya sa impiyerno. Naisip ni Lily na iyon ay talagang kakaiba.

Mukha siyang mas mature, at ang kanyang madilim na mga mata ay matalim na parang tumatagos sa kanyang katawan. Ang kanyang balat ay kayumanggi. Ang mukha niya ay may manipis na balbas, at hindi niya nakaligtaan ang mahabang ngunit manipis na peklat sa gilid ng kanyang kaliwang pisngi.

Sandaling nakaramdam siya ng pag-aalala. Nagtataka siya kung ano ang nangyari kay Lucas sa lahat ng oras na ito at bakit siya humaharap sa isang level-three assassination threat.

Isang maliit na bahagi ng kanyang puso ang gustong itapon ang kanyang pride, yakapin siya, at umiyak sa galit at sakit. Ngunit pinigilan niya ang kanyang sarili at hinayaan na manaig ang kanyang kapaitan. Bukod pa rito, marami nang nagbago sa kanya. Maliban doon, mayroon na ring relasyon si Lily.

‘Oo, tama. May boyfriend ako, si Jake,’ pinipilit niyang kumbinsihin ang sarili bago muling tingnan ang lalaking katabi niya.

Nakasuot si Lucas ng itim na suit at dark violet na shirt sa ilalim. Nakacross ang mga binti niya, at ang kanyang kaliwang siko ay nakapatong sa armrest habang ang kanyang kamao ay sumusuporta sa kanyang panga.

Ipinakita niya ang pinakabagong edisyon ng Omega watch at amoy Versace na pabango. Kalma siyang tumugon sa kanyang malupit na salita, “Ah, kaya pala kilala ang Black Hawk sa kanilang reputasyon.”

“Kayo ay isang pribadong hukbo na pinamumunuan ng isang leon.” Tumawa si Lucas habang tumitingin kay Gunner sa rearview mirror.

Habang nagsasalita si Lucas, mabilis na tumatakbo ang sasakyan, ngunit pakiramdam ni Lily ay parang lahat ay mabagal. Ang hirap ng pakikipag-tabi kay Lucas ay sinusubok ang kanyang pagtitimpi.

“Ang mga leon ay laging itinuturing na simbolo ng kapangyarihan, tapang, lakas, at bangis.” Tumingin si Lucas kay Lily at sinabi, “Nakita ko kung paano mo pinabagsak ang mga tao kanina, Sergeant. Hindi ka natakot.”

Tahimik siyang sumagot, at mula sa gilid ng kanyang mata, nakita niya ang takot sa mukha ni Gunner. Mukhang natatakot na hindi siya mababayaran dahil sa trato niya sa kliyente.

“Siguradong babayaran ko kayo at ang inyong team para sa hirap na inilaan ninyo ngayon. Itataas ko ang bayad ng limang beses sa inyong karaniwang rate. Sasagutin ko rin ang gastusin sa medisina ng inyong kasamahan,” sabi ni Lucas habang tinitingnan siya.

Walang reaksyon si Lily. Diretso lang ang tingin niya at nakahawak ang mga braso sa kanyang dibdib.

“Wala bang salamat?” tanong ni Lucas.

Doon, nagalit si Gunner kay Lily. Mukhang nakalimutan na siya ay nakakataas sa ranggo! Pero dahil nauunawaan niya kung bakit nag-react si Gunner ng ganun, tumingin siya kay Lucas nang walang pakialam at sumagot, “Salamat, Mister Thompson.”

Sa wakas, naglakad sila nang tahimik. Nang makarating sila sa airport, handa na si Lily na bumaba ng sasakyan. Ngunit biglang tinanong ni Lucas, “Makikita pa ba kita ulit, Sergeant Wright?”

“Sa tingin ko... hindi na,” malamig na sagot ni Lily.

Pagbukas niya ng pinto ng sasakyan, sumagot si Lucas, “Talaga?” Tumawa siya at nagmungkahi, “Sa kabaligtaran, sa tingin ko makikita pa tayo.”

Dali-daling lumingon si Lily sa kanya, at nagtagpo ang kanilang mga mata.