Kabanata 3 Si Aiden

“Lily? Ang paborito kong anak na babae ay bumalik na!” sigaw ni Scarlett, ang ina ni Lily.

Hindi napigilan ni Lily ang pag-ikot ng kanyang mga mata sa pahayag ng kanyang ina. Sumagot siya, “Mom, hindi mo pwedeng magkaroon ng paboritong anak na babae. Ako lang ang anak mo!”

Tumawa si Scarlett. Tumawa rin si Kaleb, ang ama ni Lily, na umiinom ng tsaa sa sala.

Oo, kasama pa rin siya ng kanyang mga magulang kahit sa edad na tatlumpu’t tatlo. Dahil madalas ang kanyang trabaho sa iba't ibang lugar, hindi na kailangan pang magkaroon ng sariling bahay, lalo na't kasama niya si Aiden.

“Kumusta ang trabaho, Lily?” tanong ni Kaleb.

“Uh.” Ibinalik ni Lily ang kanyang bag sa sahig. Sumagot siya, “Isa itong operasyon laban sa droga. Madali lang.”

“Na-shot ka ba, Sweetie?” tanong ni Kaleb habang tinitingnan siya.

Nakangiti si Lily. Proud niyang sinabi, “Hindi ako magiging nandito kung na-shot ako.”

“Magaling,” sabi ng kanyang ina. Umupo siya sa tabi ni Kaleb at nagtanong, “Bakit hindi ka sumama sa amin para sa tsaa?”

“Ah -” Napahinto si Lily. “Sa tingin ko, pupunta ako kay Aiden.”

“May problema ba, Lily?” tanong ni Scarlett na may kunot noong noo. “Parang may iniisip ka?”

Nakarating na si Lily sa paanan ng hagdang-bato. Napahinto siya, nag-iisip kung sasabihin ba niya sa kanyang mga magulang ang tungkol kay Lucas.

Noong nakaraan, magkaibigan at kasosyo sa negosyo ang mga Thompson at mga Wright, pero ang pagkawala ni Lucas sampung taon na ang nakalipas ay nagdulot ng hidwaan sa kanilang mga pamilya. Sinisi ng mga Wright ang mga Thompson sa pagwasak ng tiwala nila bilang magkaibigan.

Hindi lang iyon. Noong panahong iyon, naramdaman ni Lily na nagiging malamig si Lucas’ ina sa kanya. Parang si Lucas’ ina ay sinisisi siya.

Nawalang halaga ang dekadang pagkakaibigan dahil natagpuan ng panganay na kapatid ni Lily ang mga ebidensya na nagpapakita na itinago ng mga Thompson ang kinaroroonan ng kanilang anak. Kaya, sa tingin niya, makabubuti na huwag nang banggitin ang sakit ng nakaraan. Kaya, sumagot siya sa kanyang ina, “Wala, Mom, pagod lang ako.”

“Kaya, magpahinga ka, Lily,” sabi ni Kaleb. “Kami ng iyong mom ay mag-eenjoy sa aming oras na magkasama.”

Nakangiti ang kanyang mga magulang habang si Lily ay nabulunan. Alam niya nang eksakto kung ano ang ibig sabihin noon. Ang kanyang mga magulang ay matanda na, pero mayroon pa rin silang aktibong sex life!

Tumakbo siya sa hagdang-bato at una niyang tinignan si Aiden. Weekend iyon, at walang pasok si Aiden. Maayos na natutulog ang batang lalaki. Kaya’t pumunta siya sa kanyang kuwarto at naligo. Pagkatapos magbihis, tinawagan niya ang kanyang kasintahan na si Jake upang ipaalam na siya ay dumating na.

Si Jake ay nasa labas ng bayan para sa isang business trip. Kaya’t wala siyang ibang mga pangako at ibig niyang maglaan ng mas maraming oras sa kanyang anak. Bumalik siya sa kuwarto ni Aiden.

Pagkakita na gising na si Aiden, tinawag ni Lily, “Hey!”

Lumingon ang batang lalaki sa kanya at sumigaw, “Mommy! Nandito ka na!”

Hindi si Lily iyakin. Oh, hindi, hindi siya iyakin. Ngunit pagkakita sa kanyang anak at kung gaano siya kamukha ng lalaki kanina ay nagbigay sa kanya ng luha.

Sampung taon na ang nakalipas, ibinigay niya ang sarili kay Lucas. Nawalan siya ng puri, pero ang karanasang iyon ay nagbigay sa kanya ng Aiden.

Dahil wala si Lucas at nasira ang relasyon ng kanyang pamilya sa mga Thompson, walang ibang nakakaalam tungkol kay Aiden kundi ang pamilya Wright - ang kanyang pamilya.

Nanganak si Lily sa isang pribadong klinika. Pinili ng kanyang pamilya na i-home-school si Aiden sa mga unang taon. Pinayagan nila si Aiden na mag-enroll sa regular na paaralan nang siguradong hindi na sila tinitingnan ng mga Thompson, at na-cancel ang lahat ng kanilang mga business ties.

“Hey, Mom. Bakit ka umiiyak? Na-injure ka ba habang hinuhuli ang mga masama?” tanong ni Aiden na may pag-aalala.

“Huwag, Aiden,” mabilis na sinabi ni Lily. Pinahid ang kanyang mga luha at sinabi, “Namimiss lang kita.”

Yumakap si Aiden sa kanya at sinabi, “Namiss din kita, Mom. Pwede bang magpahinga ka muna sa Black Hawk? Pwede mo bang sanayin ako sa martial arts pagkatapos ng school?”

Tumawa si Lily. Sumagot siya, “Siyempre, Aiden, pero alam mo, kahit sino sa mga tito mo ay puwedeng magturo sa iyo ng martial arts.”

“Alam ko. Gusto ko lang matuto mula sa iyo!” sabi ni Aiden.

“Okay. Okay! Mas mabuti kung matututo ka mula sa pinakamahusay,” wink ni Lily sa kanyang anak.

Naglaro sina Lily at Aiden ng video games sa unang oras ng kanilang bonding. Pagkatapos, naghapunan sila at nanood ng pelikula. Ito ay supposed na adventure movie, pero ang tema ay isang ama at anak na nagtagumpay sa mga pagsubok. Siguro ay naaalala ni Aiden ang kanyang ama. Nagtanong siya, “Mom? Nawawala pa rin ba ang tunay kong ama?”

Nang marinig ang kanyang anak, nanigas ang katawan ni Lily. Dapat ba niyang sabihin kay Aiden ang tungkol kay Lucas ngayon? Sa ngayon, hindi niya alam ang dapat gawin. Gusto niyang pag-isipan nang mabuti. Lumunok siya at sumagot, “Oo, Aiden. Nawawala pa rin siya...”

Nang gabing iyon, nanatili si Lily sa tabi ni Aiden. Nagpuyat siya ng ilang oras, iniisip kung gaano kailangan ng kanyang anak ng ama. ‘Dapat ko bang ipakilala siya kay Lucas? O baka kailangan naming magpakasal ni Jake.’

‘Hindi ako pwedeng manatiling single magpakailanman,’ naisip ni Lily.

***

Ang sinag ng araw ay tumama sa mukha ni Lily. Napansin niya at nagising sa tabi ni Aiden, na mahigpit na niyayakap siya sa kama kinabukasan. Tumunog ang kanyang telepono, at nag-panic siya na kunin ito, umaasang hindi magigising si Aiden.

“Lily Wright ito,” sabi niya, paalinsunod sa kanyang pagkamangha.

“Sergeant Lily Wright, ito si Sergeant Major Patton. Kailangan kang mag-report sa Fort Eagle Military Camp sa Miyerkules,” sabi ng opisyal sa kabilang linya. “Ikaw ay tinawag para sa aktibong tungkulin.”

“Aktibong tungkulin? Kung maaari, Sir, para saan?” tanong niya na may kunot noong noo. “Kaka-report ko lang para sa aking buwanang serbisyo sa Koplin Troop Command -”

“Sergeant, alam nating kahit na bahagi ka lamang ng National Guard, maaari kang tawagin sa anumang oras,” paalala ng opisyal. “Sa ngayon, maaari ko lamang sabihin na ito ay classified. Alam mo ang protocol.”

“Opo, pasensya na, Major. Nandoon ako sa Miyerkules,” hindi gusto niyang sagot ni Lily.

“At Miss Wright,” sabi ng major. “Maghanda ka para sa isang mahabang assignment. Maaaring kailanganin mong ipagpaliban ang iyong full-time na trabaho. Ipabatid sa iyong pamilya dahil hindi natin alam kung gaano katagal tatagal ang lihim na misyon na ito.”

Pagkatapos ng tawag, nanahimik si Lily. Pupunta siya sa isang lihim na misyon, at hindi tiyak ang haba ng trabaho. Lumingon siya kay Aiden at nakaramdam ng pagsisisi dahil muling aalis siya.

“Ano kayang secret mission na iyo?” bulong niya sa sarili. “On the bright side, Lily. Baka makatulong ang misyon na ito sa pagdedesisyon mo tungkol kay Lucas, baka matulungan ka nitong maka move on.

Ganoon ang iniisip ni Lily hanggang... dumating ang Miyerkules.